Part 1: ขอเกริ่นนิดนึงนะคะ ดิฉันมีข้อสงสัยที่เก็บมาคนเดียวตลอดที่คบกับแฟนคนนี้มาคะ
ตอนนี้ฉันอายุ 28 ปี ฉันกับแฟนคบกันเมื่อ ตุลาคม 2549 สมัยนั้นฉันเป็นนักศึกษาครู ปี 2 ที่ม.ราชภัฏแห่งนึง
ดิฉันกับแฟนรู้จักกัน โดยการแนะนำของเพื่อนชายสมัยมอปลายของฉัน
เขาเรียนอยู่ที่โรงเรียนพาณิชย์ ตอนที่คบกันเขาอยู่ ปวส.1 คะ แต่เขาอายุเยอะกว่าฉัน 1 ปี
เขาเรียนช้าไปปีนึงคะ เพราะว่าเกเร เที่ยวดื่มเหล้าเก่ง...เหตุการณ์ก็ไม่มีอะไรมากนะคะ
ช่วงแรกรักกันดีคะ... แต่เพราะกลุ่มเพื่อนของแฟนฉันชอบนัดกันไม่ดื่มเหล้า ร้องคาราโอเกะประจำที่ห้างแห่งนึง
ฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไรนะคะ เพราะรักแฟนมากเชื่อใจเขา อาจเพราะฉันรักใครแล้วรักจริงคะ เวลาเขาพูดอะไรก็เชื่อหมด
แต่เหตุการณ์ที่ทำให้ฉันจับได้ครั้งที่ 1 : ฉันรู้สึกอะไรไม่รู้ไปค้นดูในกระเป๋าเงินแฟน
ไปพบกับซิมโทรศัพท์ที่เก็บเอาไว้ในช่องเก็บเหรียญ ด้วยความสงสัยจึงเอาซิมนั้นมาใส่โทรศัพท์ตัวเอง
และแล้วไม่ถึง 5 นาทีก็มี voice mail เข้ามาจากเบอร์ๆนึงคะ ดิฉันก็กดรับเพื่อฟัง
ปรากฏว่าเป็นเสียงผู้หญิง "ที่รักเขาโทรหาไม่ติดเลย โทรกลับหาเขาหน่อย"
หลังจากที่ฟังเสร็จแล้ว ควันออกหู หูอื้อ โมโหแต่เก็บอารมณ์ไว้คะ แล้วขี่มอไซค์ออกไปตู้โทรศัพท์เพื่อโทรไปเบอร์ที่ส่งข้อความมา
ผู้หญิงคนนั้นรับสาย .... ทีแรกฉันว่าจะไม่พูดอะไรนะคะ แต่อดไม่ได้เลยถามกลับไปว่า "ไม่ทราบว่าชื่ออะไรหรอคะ" "แล้วรู้จักคนชื่อ.....นี้ได้ไง"
"เป็นอะไรกันกับ......???" เขาก็ตอบตามตรงนะคะ ว่า "เป็นแฟนกันคะ" โอ้โห้ ถึงขั้นเป็นแฟนกันเลยรอ.....
ในใจอยากจะด่าออกไปมาก ๆ ๆ แต่ก็เก็บอารมณ์ไว้คะ และก็สวนกลับไปอย่างน้ำเสียงเรียบเฉย อ๋อเหรอคะ ฉันเป็นแฟน.....คุณไม่รู้หรอคะ
ว่าเขามีแฟนแล้ว...จะมายุ่งกับ....ทำไม" อีนังนั่นก็ตอบมาว่า " จะไปรู้หรอก็ไม่เห็น ... บอก"
พอดิฉันรู้เรื่องพอคร่าว ๆ จึงขับรถกลับหออย่างไวคะ เพื่อไปเคลียร์ แฟนฉันเขาก็อ้ำอึ้ง แค่บอกว่าคุยกันเฉย ๆ ไปเที่ยวห้าง กลุ่มเพื่อนแฟนเห็นกลุ่มนักเรียนหญิงกลุ่มนนี้มาเลยขอเบอร์มาให้ (ฉันคิดในใจ
เพื่อนก็เสี้ยมกันดีจัง ..อยากให้คนรักเขาแตกคอกันจัง)
ตอนนี้ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะคะ เดี๋ยวมาต่ออีกคะ
คุณรู้ได้ไงว่า เขาเลิกติดต่อกับกิ๊กคนนี้จริง ๆ หรือเปล่า???
ตอนนี้ฉันอายุ 28 ปี ฉันกับแฟนคบกันเมื่อ ตุลาคม 2549 สมัยนั้นฉันเป็นนักศึกษาครู ปี 2 ที่ม.ราชภัฏแห่งนึง
ดิฉันกับแฟนรู้จักกัน โดยการแนะนำของเพื่อนชายสมัยมอปลายของฉัน
เขาเรียนอยู่ที่โรงเรียนพาณิชย์ ตอนที่คบกันเขาอยู่ ปวส.1 คะ แต่เขาอายุเยอะกว่าฉัน 1 ปี
เขาเรียนช้าไปปีนึงคะ เพราะว่าเกเร เที่ยวดื่มเหล้าเก่ง...เหตุการณ์ก็ไม่มีอะไรมากนะคะ
ช่วงแรกรักกันดีคะ... แต่เพราะกลุ่มเพื่อนของแฟนฉันชอบนัดกันไม่ดื่มเหล้า ร้องคาราโอเกะประจำที่ห้างแห่งนึง
ฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไรนะคะ เพราะรักแฟนมากเชื่อใจเขา อาจเพราะฉันรักใครแล้วรักจริงคะ เวลาเขาพูดอะไรก็เชื่อหมด
แต่เหตุการณ์ที่ทำให้ฉันจับได้ครั้งที่ 1 : ฉันรู้สึกอะไรไม่รู้ไปค้นดูในกระเป๋าเงินแฟน
ไปพบกับซิมโทรศัพท์ที่เก็บเอาไว้ในช่องเก็บเหรียญ ด้วยความสงสัยจึงเอาซิมนั้นมาใส่โทรศัพท์ตัวเอง
และแล้วไม่ถึง 5 นาทีก็มี voice mail เข้ามาจากเบอร์ๆนึงคะ ดิฉันก็กดรับเพื่อฟัง
ปรากฏว่าเป็นเสียงผู้หญิง "ที่รักเขาโทรหาไม่ติดเลย โทรกลับหาเขาหน่อย"
หลังจากที่ฟังเสร็จแล้ว ควันออกหู หูอื้อ โมโหแต่เก็บอารมณ์ไว้คะ แล้วขี่มอไซค์ออกไปตู้โทรศัพท์เพื่อโทรไปเบอร์ที่ส่งข้อความมา
ผู้หญิงคนนั้นรับสาย .... ทีแรกฉันว่าจะไม่พูดอะไรนะคะ แต่อดไม่ได้เลยถามกลับไปว่า "ไม่ทราบว่าชื่ออะไรหรอคะ" "แล้วรู้จักคนชื่อ.....นี้ได้ไง"
"เป็นอะไรกันกับ......???" เขาก็ตอบตามตรงนะคะ ว่า "เป็นแฟนกันคะ" โอ้โห้ ถึงขั้นเป็นแฟนกันเลยรอ.....
ในใจอยากจะด่าออกไปมาก ๆ ๆ แต่ก็เก็บอารมณ์ไว้คะ และก็สวนกลับไปอย่างน้ำเสียงเรียบเฉย อ๋อเหรอคะ ฉันเป็นแฟน.....คุณไม่รู้หรอคะ
ว่าเขามีแฟนแล้ว...จะมายุ่งกับ....ทำไม" อีนังนั่นก็ตอบมาว่า " จะไปรู้หรอก็ไม่เห็น ... บอก"
พอดิฉันรู้เรื่องพอคร่าว ๆ จึงขับรถกลับหออย่างไวคะ เพื่อไปเคลียร์ แฟนฉันเขาก็อ้ำอึ้ง แค่บอกว่าคุยกันเฉย ๆ ไปเที่ยวห้าง กลุ่มเพื่อนแฟนเห็นกลุ่มนักเรียนหญิงกลุ่มนนี้มาเลยขอเบอร์มาให้ (ฉันคิดในใจ
ตอนนี้ขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะคะ เดี๋ยวมาต่ออีกคะ