เราเป็นผู้หญิงแต่รู้สึกรักผู้หญิงอายุมากกว่า 13 ปี และเขามีสามีกับลูกแล้ว

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเราเป็นมือใหม่นะถ้าอ่านไม่รู้เรื่องก็ขออภัยด้วยนะคะ.

เรื่องมีอยู่ว่าเรามีโอกาสได้รู้จักรุ่นพี่ที่ทำงานคนหนึ่งเขาเป็นหัวหน้าที่เก่งมาก ตอนแรกเราก็เฉยๆ ทำงานเลิกงานกลับบ้านไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายกับคนที่ทำงาน. อยู่มาวันนึงผู้ช่วยหัวหน้าลากลับบ้าน หัวหน้าไม่มีเพื่อนกินข้าวเขาก็มาชวนลูกน้องว่าใครสนใจไปกินเคเอฟซีบ้าง? ไอ้เราก็ยืนฟังอยู่แต่ไม่เห็นมีใครไปกับพี่เขาเลย (หัวหน้าคนนี้ลูกน้องกลัวมากค่ะเพราะค่อนข้างจริงจังกับงาน) ไม่มีใครอยากไปแน่ๆ  แต่ตอนนั้นเราไม่รู้คิดอะไรเสนอตัวไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่เขา  ก็ไปกินข้าวกันค่ะพี่เขาก็ชวนคุยเล่าเรื่องลูกชายกับสามีให้ฟังแล้วก็ถามเรื่องของเราบ้าง แล้วเราก็มากินข้าวด้วยกันทุกวันค่ะ จนกระทั่งผู้ช่วยพี่เขากลับมา เราก็แทบจะไม่ได้คุยกันอีกเลยค่ะ.  ผ่านไปซักสองอาทิตย์ได้ก็มีสายหนึ่งโทรมาหาค่ะ เป็นเบอร์พี่เขาค่ะโทรมาสั่งงานเราทั้งๆที่หน้าที่นี้ควรจะเป็นผู้ช่วยทำ หลังจากวันนั้นเราก็มีไลน์กัน. พี่เขาทักมาก่อนนะคะแล้วเราก็คุยกันเรื่องส่วนตัวไม่มีเรื่องงานมาเกี่ยว คุยกันแบบเพื่อน และแล้วทุกอย่างก็สะดุด พี่เขาหายไปค่ะไม่มาทำงานไม่ตอบไลน์ มารู้ข่าวว่าพี่เขาโดนย้ายไปอยู่ไกลมาก แล้วจะมาทำงานอีก 3 วันสุดท้าย. ตอนนั้นอยู่ดีๆๆก็รู้สึกซึมขึ้นมาเฉยๆ เราซื้อกระเป๋าให้พี่เขาค่ะเป็นการอำลา ซึ่งลูกน้องคนอื่นๆเขาไม่ทำกันนะคะแต่ตัวเองไม่ได้คิดอะไรจริงๆนะ เราไลน์ไปอำลาพี่เขาชื่นชมในความเก่งของพี่เขา แล้วพี่เขาก็ตอบมาว่ารักนะ เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ดันตามมาด้วยประโยคว่า"อย่าคิดเกินเลยนะ" เราก็เริ่มคิดกับคำพูดนี้ พอพี่เขาย้ายไปเราก็ไม่มีความสุขกับการทำงานมันเหมือนขาดๆไม่อยากมาทำงานเราตัดสินใจลาออกจากงานแต่ยังคุยไลน์กับพี่เขาอยู่ตลอดนะคะ. วันหนึ่งแอบไปหาพี่เขาที่ทำงานค่ะไกลมากแต่ก็มาแล้วเราก็ไปหาเขาอยู่เรื่อยๆ ซื้อของขวัญวันเกิดให้ ของขวัญวันสำคัญ พี่เขาก็ให้เรานะคะ ให้กันไปมา มีเซอร์ไพรส์ต่างๆนาๆ แล้วเราก็เริ่มคิดถึงพี่เขาทุกวินาที ในหัวมีแต่เรื่องของพี่เขา. เราพูดจาหวานๆใส่กันเราเทคแคร์กัน งอนง้อกัน นัดกินข้าวกันสนิทกันมากเกินกว่าพี่น้องที่เคยร่วมงานกัน. เราเริ่มไม่ชอบเวลาพี่เขาพูดถึงสามี  เราไม่เคยพูดความรู้สึกของเราให้เขารู้เลย เราใช้การกระทำบอกเขาแต่ไม่รู้ว่าพี่เขาจะรู้ไหมแต่บางครั้งพี่เขาก็พูดเหมือนรู้. บางทีก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาก็รู้สึกเหมือนที่เรารู้สึก เราควรจะถามพี่เขาไหมคะ เราควรจะบอกพี่เขาไหมว่าเรารู้สึกยังไงกับเขา ความรู้สึกนี้ไม่มีเรื่องเซ็กส์มาเกี่ยวนะ แต่มันเป็นแบบรัก ห่วงใย คิดถึง รู้สึกดี หวังดี ให้เกียรติ ซึ่งไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้เลย เราไม่คิดจะให้เขาเลิกกับสามีนะ เราแค่อยากพูดกับเขาได้เต็มปากว่าเรารักเขามากแค่ไหน เราแค่อยากชวนเขาไปเที่ยวด้วยกันโดยที่ไม่ต้องมามีเส้นบางๆว่าไม่มีสิทธ์ อยากจับมือเขาแบบไม่ต้องเกรงใจ เราควรบอกเขาไหมควรจะเริ่มต้นยังไงหรือควรเก็บไว้อย่างนี้จะได้ไม่เสียเขาไปถ้าหากเขาไม่รู้สึกเหมือนเรา