มาแชร์ ความซุ่มซ่าม กันเหอะ

เหตุผลที่ตั้งกระทู้นี้อยากระบาย ล้วนๆ มีใครซวยแบบ จขกท มั่ง

เราเป็นคนซุ่มซ่ามมากแล้วแบบเป็นคนอึนๆ ใครเม้าไรตามไม่ค่อยจะทันเรื่องซุ่มซ่ามของเราเยอะมากอ้ะ แต่ขอเอาเรื่องที่แบบอายไม่ลืมกับเซงตัวเองสุดๆมาเล่าให้ฟังแล้วกัน เพราะ เล่าให้เพื่อนฟังจนมันชิน และ ขี้เกรียจฟังไปละ มาระบายในนี้แทนละกันเผื่อจะมีคนเป็นมั่ง 5555

เรื่องที่ 1 หน้าดำไม่พอ ยังจะโชว์หวิวอีก
            เรื่องนี้เกิดขึ้นตอน ม.4 เรากับเพื่อนสนิทเป็นตัวแทนห้องต้องไปอบรมต่างโรงเรียน เรื่องไข้หวัดนก หรืออะไรเนี่ยแหละนัดเราตั้งแต่ 7.00 จน 8 โมงกว่า ยังไม่ได้ไป แล้วทีนี้ รถตู้โรงเรียนพัง ต้องไปรถกระบะ ที่มีหลังคาแทน เราก็โอเครับลมๆ แล้วครูที่เป็นคนพาไปบอกสายแล้วๆ ปะๆรีบไปเหอะๆ ไม่ยังไม่จบ รถกระบะคันนี้ไว้ขนของ ซึ่งเก่ามากและ ก็ต้องมีเอฟเฟคใช่ปะ ลุงแกก็เหยียบซะมิดไมล์ กลัวไปไม่ทัน ควันนี่ดำปี๋เลย เราไม่คิดว่ามันจะเข้ามาในที่นั่งหรอกนึกว่ามันปล่อยออกไปข้างนอก เลยนั่งชมวิว มองทิวทัศน์ไป พอถึงที่หมาย เราเลยต้องเชคหน้าซะหน่อยหยิบกระจกขึ้นมา ก็ต้องตกใจ เห้ยยยยย หน้ารึถ่านนนนนน  หันไปมองคนอื่นๆ มีสภาพไม่ต่างกัน แล้วคือเสื้อ นร. อ้ะหมองหม่นสุดๆ โหยยยย มาต่างโรงเรียนด้วยอ้ะ เสียเซลฟ์สุดๆ แต่ก็ฮากันไปเพราะหน้าดำกันทั้งรถไม่เว้นครู 5555 เรากับเพื่อนเลยรีบไปล้างหน้าไปเดินหาห้องน้ำ แล้วแถวเพิ่งปล่อยมาเด็กนี่เดินยั้วเยี้ยเต็มไปหมด เราเลยก้มห้นาก้มตารีบๆเดินหาห้องน้ำ แล้วรีบวิ่งเข้าไปล้างหน้าโดยไม่ดูสภาพแวดล้อมเงยหน้าอีกที ห้องน้ำชายยยยยยยยยยยย ม่ายยยยยยยย เรากับเพื่อนนี่ โอ้ยอยู่ในสภาพเน่ามาก หัวฟู หน้าเปียกๆ อายก็อาย เลยรีบเดินออกมา แล้วน้ำมันนองมากอะเราพยายามเดินแล้วนะแต่ก็พลาด ตุบ!!!!!! เสียงโอ่งประทะพื้น กระโปรงนี้เลิกมาถึงเอว ดีนะใส่กางเกง อีพวก ผช แถวนั้น หัวเราะกันทั้งแถบ ไม่เว้นอีเพื่อน จบ เป็นเรื่องราวยากที่จะลืม จริงๆ

เรื่องที่ 2 ไปเข้าค่ายธรรมมะ
            เรื่องนี้ก็ตอน ม.4  ครูพาไปเข้าค่ายวัดแห่งหนึ่ง ตอนนั้นกำลังก่อสร้างอยู่เป็นโซนๆไป มีหลายโรงเรียนที่มาโรงเรียนเราได้ไปนอนฝั่งที่เป็นนิทรรศการณ์ นรกอ้ะ นรกจริงๆ สำหรับเรา ด้วยที่อยู่ในวัยสดใส เลยชวนเพื่อนไปอาบน้ำด้วยกัน ตอนคนน้อยๆ เพื่อนกลุ่มเรามี 8 คน ก็ไปอาบห้องละสอง คน 4 ห้องติดกัน เม้ามอยกันสนั่น ลั่นทุ่ง แล้วเพื่อนที่อาบห้องขางๆแม้ง ทะลึ่งปีนมาแอบดูห้องเรา เพื่อนที่คู่กะเราเลยปีนไปดูมั่ง ไอ้เราก็อยากมั่งอ้ะ รู้สึกขาดทุน เลยปีนมั่งโดนไม่ดูสังขารตัวเอง เราปีนขึ้นไปแล้วกำลังล้อเพื่อน เพล้งงงงง เหตุการมันเร็วมาก รู้สึกตัวอีกที หันไปเห็นหินอ่อนแตกกกกกกกกกกกกกกกก  บาดขาเราอีกเพื่อนเราตกใจมากเห็นเลือดแล้ว เจือกร้องไห้ ห่านึกว่าตูขาขาดเรอะ แต่เลือดเยอะจริงๆเราก็ลนๆ ทำของเค้าเสียหาย แถมแผลจะเป็นไงมั่งเนี่ย ต้องไปโรงบาล ต้องชดใช้ปล่าว หินอ่อนเลยนะแพงแน่ๆ ฮือๆ ในหัวคิดอะไรไปหมด เราแต่งตัวแล้วเพื่อนก็ล้างแผลให้ พอล้างเลือดออกเท่านั้นแหละ ทุ้ยยยยยยย ใหญ่กว่าแมวข่วนนิดนึง พอเปิดประตูออกมาเดอะแก๊งยืนรอหน้าประตูด้วยสีหน้าเป็นห่วงสุด แต่พอเห็นแผลแมวข่วนของเราและโว๊ะ วะ กัน ใหญ่แล้วหันไปสนใจหินที่แตกแทน เอิ่มมมมม นี่ถ้าขาไม่ขาดคงไม่มีเห็นใจกันสินะ   พออาบน้ำเสร็จครูเดินมาบอกว่าพามาผิดที่ย้ายๆ เราก็โอเค ทิ้งอดีตไว้ที่นี่แหละ 55555

ปล.หนูกราบขออภัยทางวัดมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ แต่หนูบริจาคที่ตู้ไปแล้วนะ 200 บาทถ้วน ตอนนั้นหนูมีแค่นี้จริงๆ ToT

เรื่องที่ 3
        อันนี้เป็นเรื่องที่เซงตัว เอง เวลาจะสอบ คณิตศาสตร์ เฉพาะวิชานี้นะ เราจะติวเข้มเป็นพิเศษไม่อยากตก เพราะครูให้ซ่อมยากเวลาสอบที่ก็จะตื่นเต้น ก่อนเข้าห้องสอบ 10 นาที ค่าศึกบุกตลอดดดดดด  

เรื่องที่ 4 ซวยซ้ำซวยซ้อน
        คือเราเริ่มน้อยใจโชคชะตา เราเป็นคนที่เจอเรื่องซวยๆบ่อยมาก บวกกับความซุ่มซ่ามของตัวเอง
        เช้าวันหนึ่งเป็นวันที่สำคัญมากต้องพรีเซ้นงานกลุ่มกับอาจารย์ท่านหนึ่งขึ้นชื่อว่าโหด ถ้าญาติไม่เสียไส้ติ่งไม่แตกยังไงก็ห้ามขาด!! ขณะกำลังแว๊นไปโรงเรียน ในหัวก็ตื่นเต้นและคิดว่าจะพรีเซ้นยังไงให้ได้เต็ม แล้วก็ โครมมมมมมมมม รถแรงงานชาวต่างชาติ ออกมาจากซอยเล็กๆ เอิ่มมมม ฉันขี่ของฉันมาดีๆ แกมาชนฉันทามมายยยยยยยยยยยย ดีนะขี่ไม่เร็ว เลยไม่เป็นไรมาก แค่แขนหัก ขาถลอก หราาาาา!!!! ไม่มาก หรอออออ!!!!  แต่ความเจ็บข้าหยุดไว้ก่อน โน๊ตบุ้คพรีเซนต์งานของช้านนนนนนนนนน  กระเด็นไปอยู่กลางถนน แล้วก็มีพี่พลเมืองดีแว๊นตามเรามาติดๆ รีบมาหาเรา "น้องๆ เป็นไงมั่ง" เอิ่มดูสภาพไม่หน้าถาม เราเลยบอกพี่ๆเก็บโน๊ตบุ้คให้หน่อย สำคัญมากๆๆ เค้าไปเก็บมาแล้วลากเราเข้าข้างถนน เราบอกขอบคุณพี้เค้า แล้วหันมาสนใจโน๊ตบุ้ค สักพักอีคนขับรถ เหมือนเพิ่งรู้สึกตัวเลยเดินลงมาดูด้วยใบหน้าที่ลนลานสุดๆ ชาวต่างชาติ เยอะมากๆๆ ลงมาล้อมเราไว้ รู้สึกเหมือนเป็นเจ้าหญิงมี บอดี้กาด เลยจริง ไม่นานกู้ภัยก็ มา จบ ส่วนเรื่องอาจารย์เราเฟสไทม์ไปหาเพื่อนให้จารย์ดูสภาพ เค้าก็โอเคๆ ไว้ก่อน เฮ้ออออออ โล่งงงงงงง

        อีกหนึ่งความซวย วันนั้นจะไปลอยกระทงกับแฟนนนนน เห็นเอ๋อๆ โง่ๆ อ้วนๆ ก็มีแฟนนะยุววววว ถึงตอนนี้จะเลิกไปและ  เข้าเรื่อง วันนั้นเราไปลอยกระทงกับแฟน แล้วกะจะไปเจอเพื่อนหลังลอยเสร็จ เผื่อจะได้อยู่คู่กันเหมือนกระทง แล้วตอนนั้นกระทงก็แยกกันไปไม้ที่เสียบนี่ไม่ได้มีความหมายเหมือนจะสื่อว่า อีกไม่นานก็เลิกกัน ประมาณนี้  พอลอยเส็ดจะขึ้นบันได แต่ตระไคร่น้ำมันเยอะจริงๆ วันนั้นใส่แตะแบบอายุการใช้งานระยะสุดท้ายเลยไม่เกาะติดพื้นเท่าไหร่เลยเกิดเหตุการ ลื่นนนนน ตกทะเล ไปครึ่งขาอีกขาแฟนเอาตีนเหยียบไว้ทันด้วยความบังเอิญท่านี่ไม่ต้องพูดถึง อุบาทททท โหยยยยยยยยยยยยย โคตรอาย นั่งพิมพ์เรื่องนี้มาหน้าร้อนผ่าวๆ เลยเนี่ย คนบริเวณนั้นตกใจแล้วหันมาทางเราหมด เจ้าหน้าที่รีบวิ่งมาช่วย ส่วนอีแฟนหน้าตกใจยังกะเห็นผี ไม่แค่นั้นพอเราขึ้นมาได้ โดนหอยบาดขาอีก โอ๊ยตายๆๆๆ เลือดท่วมพอๆ กะที่ไปวัดธรรมกายเลย เราก็คิดแผลไม่ใหญ่หรอก ไม่ค่อยเจ็บอะไรมากแต่แฟนเราแม้งกลัวเลือด หืมมมมมมม แต่ก็ยังโชว์ความแมนวิ่งไปซื้อน้ำเปล่ามาล้างให้ ไอ้ที่คิดว่าแผลเล็กน่ะ บ้าไปแล้ว ยาวเป็นคืบ เราช้อคไปเลย แฟนเราเลยพาไปให้พยาบาลทำแผล(มีรถพยาบาลจอดอยู่) แล้วจบลงด้วยดี แบบมอมๆ

        แล้ววันนี้ขอส่งท้ายก่อนนอน เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้เลย ทำให้เป็นแรงบันดาลใจตั้งกระทู้
        พรุ่งนี้ครอบครัวมีแพลนจะไปเที่ยวเกาะ แบบพร้อมหน้าพร้อมตา เราก็ตื่นเต้นเก็บของแล้วอยู่ๆอยากกินยาคูล เลยลงไปข้างล่างแต่มืดมาก ขก เปิดไฟ
แต่เพราะความขี้เกรียดเนี่ยแหละ !!! เรานึกว่าเหลือขั้นเดียวมันมืดมากมองไม่เห็น แต่ปล่าวจ้า ข้า้ม มา 2 ขั้นข้อเท้าพลิก หัวโขกพื้น แขนขูดกะราวบันได ถลอก เราแบบจ๊ะ พรุ่งนี้ฉันจะไปตีโป่งลอยน้ำ พรุ่งนี้ฉันจะไปวิ่งเล่นกับญาติพี่น้อง แต่ ตอนนี้ข้อเท้าบวม แขนถลอกจนแสบ เออออออ ดี!!!!!!!!!!!!!  จบ

ปล.ไม่รู้จะแท็กอะไร แท็กตามนี้ไปละกันนะ แท็กผิดขออภัย 5555
คืนนี้หลับฝันดีค่าทู้กโคนนนนนนนนน ใครมีเรื่องไร มาแชร์ได้นะ จะได้รู้ว่า เราไม่ได้ซวยอยู่คนเดียวในโลกใบนี้