วันนี้ เวลาประมาณ เกือบ8โมง เราได้ขึ้นรถเมล์ สาย89 เพื่อไป BTS บางหว้า
ระหว่างขึ้นรถนั้นคนก็เยอะตามปกติ เหมือนทุกวัน
จนมาถึงป้าย ตรงจรัญ 13 คนก็เริ่มทะยอยลงเยอะ เราก็เลยเดินเข้าไปยืนด้านในท้ายรถ
ช่วงเวลานั้นคนไม่เบียดนะคะ พอยืนได้
ระหว่างเรายืนไปก็นึกเรื่องงานไป
ซะพัก.....รู้สึกเหมือนมีนิ้วมาโดนตรงน้องสาวเราพอดี เราเลยรีบหันไป
ก็เห็น ผช. ผิวเข้ม มีหนวด เป็นแขก เสื้อเชิ๊ตขาว รองเท้าหนัง สูงประมาณ170-175 ซม.
มันรีบเก็บมือแล้วเดินขเยิบหนีเรา (ตอนแรกอยากถ่ายรูปประจาร แต่ตอนนั้นทั้งถือของทั้งโหนรถเมล์ เลยไม่รู้จะเอามือไหนคว้าโทรศัพท์)
เราก็จ้องหน้ามัน มันก็ยิ่งหลบๆๆๆ เราก็จ้องไปเรื่อยๆจนถึงป้ายรถเมล์ที่เราจะลง
พอเราลงเท่านั้นแหละ มันดันมานั่งตรงหน้าต่างแล้วบ๊ายบายเรา เราบอกไปว่า สิ่งที่ได้กลับมาหรอคะ มันหัวเราะ

ไม่สำนึก
บางคนสงสัยว่าทำไมเราไม่โวยวายตั้งแต่บนรถ คือโวยวายไปมันก็ไม่มีใครเป็นพยานได้ สุดท้ายมันก็อ้างได้ว่ามือแค่บังเอิญไปโดนบราๆๆๆ เราก็หมาไป
คิดซะว่าเป็นคราวซวยเราเองแหละ อยากฝากเตือนสาวๆไว้ว่าขึ้นรถเมล์ให้มีสติ อย่ามัวแต่เหมอลอย หรือมัวแต่ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์กันมากนะ เพราะภัยอยู่รอบตัวเราจริงๆ
และอย่าคิดว่าหน้าตาเป็นอาวุธได้ เพราะขนาดเราเหมือนหมูป่ามันยังมาทำอย่างนี้ได้เลย
ปล. เราแต่งชุดกระโปรงไม่โป้ไม่สั่น เสื้อไม่บาง สะพายเป้นะคะ ยังโดนจนได้
ขึ้นรถเมล์ระวังด้วยนะ สาวๆ
ระหว่างขึ้นรถนั้นคนก็เยอะตามปกติ เหมือนทุกวัน
จนมาถึงป้าย ตรงจรัญ 13 คนก็เริ่มทะยอยลงเยอะ เราก็เลยเดินเข้าไปยืนด้านในท้ายรถ
ช่วงเวลานั้นคนไม่เบียดนะคะ พอยืนได้
ระหว่างเรายืนไปก็นึกเรื่องงานไป
ซะพัก.....รู้สึกเหมือนมีนิ้วมาโดนตรงน้องสาวเราพอดี เราเลยรีบหันไป
ก็เห็น ผช. ผิวเข้ม มีหนวด เป็นแขก เสื้อเชิ๊ตขาว รองเท้าหนัง สูงประมาณ170-175 ซม.
มันรีบเก็บมือแล้วเดินขเยิบหนีเรา (ตอนแรกอยากถ่ายรูปประจาร แต่ตอนนั้นทั้งถือของทั้งโหนรถเมล์ เลยไม่รู้จะเอามือไหนคว้าโทรศัพท์)
เราก็จ้องหน้ามัน มันก็ยิ่งหลบๆๆๆ เราก็จ้องไปเรื่อยๆจนถึงป้ายรถเมล์ที่เราจะลง
พอเราลงเท่านั้นแหละ มันดันมานั่งตรงหน้าต่างแล้วบ๊ายบายเรา เราบอกไปว่า สิ่งที่ได้กลับมาหรอคะ มันหัวเราะ
บางคนสงสัยว่าทำไมเราไม่โวยวายตั้งแต่บนรถ คือโวยวายไปมันก็ไม่มีใครเป็นพยานได้ สุดท้ายมันก็อ้างได้ว่ามือแค่บังเอิญไปโดนบราๆๆๆ เราก็หมาไป
คิดซะว่าเป็นคราวซวยเราเองแหละ อยากฝากเตือนสาวๆไว้ว่าขึ้นรถเมล์ให้มีสติ อย่ามัวแต่เหมอลอย หรือมัวแต่ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์กันมากนะ เพราะภัยอยู่รอบตัวเราจริงๆ
และอย่าคิดว่าหน้าตาเป็นอาวุธได้ เพราะขนาดเราเหมือนหมูป่ามันยังมาทำอย่างนี้ได้เลย
ปล. เราแต่งชุดกระโปรงไม่โป้ไม่สั่น เสื้อไม่บาง สะพายเป้นะคะ ยังโดนจนได้