ผมเห็นคนอื่นมีแนวทางเก็บเงิน ลุงทุน แบบไหนคุ้มค่าที่สุดบ่อยๆ
แอบอิฉาอยู่บ่อยๆ คือผมอายุขึ้นเลขสามต้นๆ ทำงานมาสิบกว่าปี
ใช้ชีวิตแบบประมาถ ทำงานสองปีแรกฐาน 7000 ให้แม่หมดเลย
เราใช้แค่ค่าสวัสดิการณ์ มีเงินเก็บแสนห้า แต่เข้าปีที่สามเริ่มเล่นพนัน
แทบทุกอย่าง เข้าปีที่สามเริ่มติดหนี้สามแสนแรกกูสหกรณ์ที่โรงงาน
คิดว่าเลิกเล่นจริงๆจัง จนพอใช้หนี้ใกล้หมดก็เริ่มมีเงินเก็บก็หันไปเล่น
อีก จนเป็นหนี้เพิ่มเป็นห้าแสนกว่าตอนนั้นเริ่มทำบัตรเครดิตแล้ว
เริ่มไม่มีทางออก เดือดร้อนแม่และบอกว่าจะหยุดก็หยุดได้ไม่กี่เดือน
ก็กลับไปเล่นอีก เพียงไม่ถึงปีหนี้ก็กลับมาห้าแสนกว่าเท่าเดิม
ตอนนั้นเพิ่งแต่งงานมีลูกหนึ่งคน คิดว่าจะหยุดเล่นอีกครั้ง เงินก็เริ่มไม่
พอใช้ แม่ผมก็เริ่มให้น้อยลงบางเดือนก็ไม่ให้ หนทางที่ผมคิดได้คือกู้
คราวนี้กู้ซื้อบ้านตอนอายุ 28 ได้ส่วนต่างมาหกแสนคือตั้งใจจะกู้มาใช้
ใช้หนี้ด้วยและก็ได้มา ใช้หนี้หมดทุกอย่าง และไปอยู่บ้านใหม่คิดว่า
ออกจากสิ่งแว้ดล้อมเดิมๆจะเลิกเล่นพนันได้ ก็ทำได้จริงๆประมาณ 2ปี คราวนี้หันไปเล่นพนันออนไลน์ ได้บ้างเสียบ้าง คิดว่าจะเล่นนิดๆ
หน่อยๆ ไม่จริงจังกับมัน แต่ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ จนติดหนี้บัตรเครดิตอีกครั้ง และเยอะมากกว่าเดิมมากๆ จนตอนนี้ผมยังเลิกไม่ได้
จนตอนนี้เงินไม่เหลือสักบาทในบัตร ผมเริ่มรวมหนี้สินทั้งหมดคือ
สินเชื่อไทรทอง 1,000,000 ผ่อนไปปีกว่า
หนี้สหกรณ์โรงงาน 200,000 เพิ่งกู้ไปใช้หนี้เพื่อนเดือนที่แล้ว
สินเชื่อซิตี้ 300,000 ผ่อนไปสองปี
บัตรเครดิตซิตี้ 150,000 เต็มเดือนนี้
บัตรกดเงินสด 150,000 กดทุกเดือนจ่ายทุกเดือน
บัตรกรุงศรี 20,000 เต็มทุกเดือนจ่ายทุกเดือน
หนี้บ้านเหลือ 1,065,000 กู้มาห้าปีแล่ว
ใครๆคง งง ว่าผมอยู่มาได้ไง ผมก็กู้ไปใช้หนี้เลื่อยๆจนผมเริ่มอ่าน
เรื่องเกี่ยวกับหนี้ ผมจะหยุดกู้เพราะมีพนักขายบัตรเครดิตโทรมาหา
ตลอดเพื่อจะให้ผมทำ ผมคิดว่าผมจะหยุดเล่นพนันจริงๆ และจะหยุด
จ่ายหนี้ เพื่อเก็บเงินและโบนัสเพื่อรอเวลาคุยกับเจ้าหนี้ดีไหมครับ
ผมไม่อยากให้แม่และภรรยารับรู้ครับ ผมพอมีแนวคิดทางออกของ
ผมครับแต่ไม่มันใจว่าเป็นทางออกที่ดีไหม
ผมอยากออกมาบอกพนักงานบริษัทที่เริ่มทำงานใหม่ๆกันครับ
อย่าประมาทแบบผมครับ
ผมยังไม่รู้เลยว่าถ้าครอบครัวรู้จะยังให้อภัยผมอยู่ไหม
ผมอยากถามว่าถ้าคุณเป็นคนในครอบครัวผมจะให้อภัยผมไหม
หรือท่านใดมีแนวทางแก้ไขที่คิดว่าดีแนะนำกันได้เลยนะครับ
ด่าได้เลยครับผมมันผิดไปแล้วจริงๆ ตามคำของพวกผีพนันชอบพูดเลยใช่ไหมครับ หรือมีใครมีแนวทางป้องกันผีพนันแบบจริงจัง
แนะนำได้นะครับ
กระทู้นี้เหมือนกระทู้ระบายซะมากว่าครับ
ยังไงต้องขออภัยถ้าผิดผลาดประการใด
ผีพนันรับกรรมครับ
แอบอิฉาอยู่บ่อยๆ คือผมอายุขึ้นเลขสามต้นๆ ทำงานมาสิบกว่าปี
ใช้ชีวิตแบบประมาถ ทำงานสองปีแรกฐาน 7000 ให้แม่หมดเลย
เราใช้แค่ค่าสวัสดิการณ์ มีเงินเก็บแสนห้า แต่เข้าปีที่สามเริ่มเล่นพนัน
แทบทุกอย่าง เข้าปีที่สามเริ่มติดหนี้สามแสนแรกกูสหกรณ์ที่โรงงาน
คิดว่าเลิกเล่นจริงๆจัง จนพอใช้หนี้ใกล้หมดก็เริ่มมีเงินเก็บก็หันไปเล่น
อีก จนเป็นหนี้เพิ่มเป็นห้าแสนกว่าตอนนั้นเริ่มทำบัตรเครดิตแล้ว
เริ่มไม่มีทางออก เดือดร้อนแม่และบอกว่าจะหยุดก็หยุดได้ไม่กี่เดือน
ก็กลับไปเล่นอีก เพียงไม่ถึงปีหนี้ก็กลับมาห้าแสนกว่าเท่าเดิม
ตอนนั้นเพิ่งแต่งงานมีลูกหนึ่งคน คิดว่าจะหยุดเล่นอีกครั้ง เงินก็เริ่มไม่
พอใช้ แม่ผมก็เริ่มให้น้อยลงบางเดือนก็ไม่ให้ หนทางที่ผมคิดได้คือกู้
คราวนี้กู้ซื้อบ้านตอนอายุ 28 ได้ส่วนต่างมาหกแสนคือตั้งใจจะกู้มาใช้
ใช้หนี้ด้วยและก็ได้มา ใช้หนี้หมดทุกอย่าง และไปอยู่บ้านใหม่คิดว่า
ออกจากสิ่งแว้ดล้อมเดิมๆจะเลิกเล่นพนันได้ ก็ทำได้จริงๆประมาณ 2ปี คราวนี้หันไปเล่นพนันออนไลน์ ได้บ้างเสียบ้าง คิดว่าจะเล่นนิดๆ
หน่อยๆ ไม่จริงจังกับมัน แต่ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ จนติดหนี้บัตรเครดิตอีกครั้ง และเยอะมากกว่าเดิมมากๆ จนตอนนี้ผมยังเลิกไม่ได้
จนตอนนี้เงินไม่เหลือสักบาทในบัตร ผมเริ่มรวมหนี้สินทั้งหมดคือ
สินเชื่อไทรทอง 1,000,000 ผ่อนไปปีกว่า
หนี้สหกรณ์โรงงาน 200,000 เพิ่งกู้ไปใช้หนี้เพื่อนเดือนที่แล้ว
สินเชื่อซิตี้ 300,000 ผ่อนไปสองปี
บัตรเครดิตซิตี้ 150,000 เต็มเดือนนี้
บัตรกดเงินสด 150,000 กดทุกเดือนจ่ายทุกเดือน
บัตรกรุงศรี 20,000 เต็มทุกเดือนจ่ายทุกเดือน
หนี้บ้านเหลือ 1,065,000 กู้มาห้าปีแล่ว
ใครๆคง งง ว่าผมอยู่มาได้ไง ผมก็กู้ไปใช้หนี้เลื่อยๆจนผมเริ่มอ่าน
เรื่องเกี่ยวกับหนี้ ผมจะหยุดกู้เพราะมีพนักขายบัตรเครดิตโทรมาหา
ตลอดเพื่อจะให้ผมทำ ผมคิดว่าผมจะหยุดเล่นพนันจริงๆ และจะหยุด
จ่ายหนี้ เพื่อเก็บเงินและโบนัสเพื่อรอเวลาคุยกับเจ้าหนี้ดีไหมครับ
ผมไม่อยากให้แม่และภรรยารับรู้ครับ ผมพอมีแนวคิดทางออกของ
ผมครับแต่ไม่มันใจว่าเป็นทางออกที่ดีไหม
ผมอยากออกมาบอกพนักงานบริษัทที่เริ่มทำงานใหม่ๆกันครับ
อย่าประมาทแบบผมครับ
ผมยังไม่รู้เลยว่าถ้าครอบครัวรู้จะยังให้อภัยผมอยู่ไหม
ผมอยากถามว่าถ้าคุณเป็นคนในครอบครัวผมจะให้อภัยผมไหม
หรือท่านใดมีแนวทางแก้ไขที่คิดว่าดีแนะนำกันได้เลยนะครับ
ด่าได้เลยครับผมมันผิดไปแล้วจริงๆ ตามคำของพวกผีพนันชอบพูดเลยใช่ไหมครับ หรือมีใครมีแนวทางป้องกันผีพนันแบบจริงจัง
แนะนำได้นะครับ
กระทู้นี้เหมือนกระทู้ระบายซะมากว่าครับ
ยังไงต้องขออภัยถ้าผิดผลาดประการใด