เมื่อความรักบังเกิด เธอคือสตรีหมายเลขหนึ่ง (18+)

กระทู้สนทนา
ก่อนอื่นเลย ก็สวัสดีเพื่อนๆในกระทู้พันธุ์ทิพย์ด้วยครับหัวเราะ
นี่เป็นกระทู้แรกที่ผมตั้งขึ้นมา และเรื่องราวที่ผมนำมาเล่านั้น
ทั้งหมดคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในขีวิต ม.ปลายของผม
ที่มาในวันนี้ ผมจะมาเล่าสู่กันฟัง และแชร์ประสบการณ์อันสวยงามหรือแสนเลวร้ายก็ไม่รู้

ก่อนอื่นเลย ผมเพิ่งหัดเล่นครับ และเล่นในโทรศัพท์ครับ
และเรื่องที่ผมเล่าอาจจะมีการอ้างถึงบุคคลอื่นๆ ฉะนั้นผมขอสมมติชื่อขึ้นมานะครับ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วย -/\-

ชื่อของผมคือ สมดุ๋ย(นามสมมติ) ความรักของผมเกิดขึ้นครั้งแรกในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง(ขอสงวนชื่อครับ)
ความรักในวัยรุ่นนั้นสำหรับใครหลายคนคงจะสวยงาม และผลิดอกออกผลกันงามสะพรั่ง แต่กับผมคงตรงข้ามกับพวกคุณแน่นอน
        ตอนนี้ความรักกับเธอคนนี้ผมมีแค่กล่องความทรงจำใบเล็กๆ กับรูปถ่ายของเขาในเฟสบุ๊คบ้าง รูปในคอมที่ผมเก็บไว้บ้าง TT
เรื่องราวในวันนี้มันเป็นเฟิร์สเลิฟของผมครับ ยิ้ม
เอาล่ะ มาฟังเรื่องของผมกันเลยดีกว่า ตอนพิมพ์นี่คิดถึงเลยครับ (ใครหาว่าแต่งเอง ช่างยิ้ม ผมไม่แคร์ ผมแค่อยากแชร์กล่องความทรงจำใบนี้เท่านั้นเอง)
                 ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ม.2  แล้วผมก็นิสัยเด็กมากๆ คือผู้ญงผู้หญิงไม่สนใจเลยครับ เตะบอล ตกปลา เล่นเกมส์ ตามประสาเด็ก
ยิ่งเกมส์ปังย่า Ragnarok Online ด้วยนะ อื้มหืม..! หมดตังเติมไปเยอะเลย (นอกเรื่องไปละ กลับมาๆ ฮ่าๆๆ)
        เปิดภาคเรียนแรกตามปกติ พอเรียนได้เดือนหรือสองเดือนนี่แหล่ะ(มันนานมากแล้วครับ อาจจะลืมบ้าง ขออภัย)
ช่วงพักกลางวันผมไปกินข้าวในโรงอาหารกับแก็งเพื่อนๆตามปกติ แต่วันนั้นมันไม่ปกติครับ
คือผมไปเจอเด็กผู้หญิงคนนึงครับ น่ารักมาก ผมรู้เลยว่าน้องคนนี้เข้าใหม่ อยู่ ม.1 แน่ๆ(ปกติ ผมจะจำหน้าเด็กในโรงเรียนได้เกือบหมด) ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวในโรงอาหารที่โรงเรียน ผมยืนมองเธอคนนั้นจนเหม่อลอยเลย
จนเธอเดินมาชนผมครับ(เด็กโรงเรียนผมยิ้มแบบว่าไม่ค่อยต่อคิวซื้อกันครับ คนก็เยอะมากๆเลยแน่นขนัด. - -") บังเอิญโชคดี น้ำซุปไม่หกใส่ ไม่งั้นอายคนอื่นแย่
เค้าก็พูดว่า
น้องเขา : "ขอโทษค่ะ"
เรา :" ไม่เป็นไรครับ ระวังร้อนนะครับ"
เชื่อมั้ยครับ แค่ได้ยินเสียงเค้าพูดมาไม่กี่คำ แต่ทำไมโลกถึงหยุดหมุนวะ(คนมีความรัก กำลังอินเลิฟ คงเข้าใจดี)
เสียงสดใส น่ารักมาก เราเลยแอบปลื้มน้องคนนี้มากๆครับ.
        พักเบรคระหว่างคาบเรียนรู้มั้ย ผมทำอะไร??  ผมไปนั่งเล่นอาคารที่น้องเค้าเรียน(ผมยังไม่รู้จักชื่อน้องเค้าครับตอนนั้น)แทบจะทุกเบรค พักเที่ยงก็ไปครับ ไปจนสนิทกับรุ่นนัองหลายคนเลยครับ เลยให้น้องคนนึงไปถามชื่อให้ ว่าน้องคนนั้นชื่ออะไร
รุ่นน้อง : "พี่สมดุ๋ยๆ น้องคนนั้นที่พี่ว่าอ่ะ ชื่อเบลล่านะ"
เรา : "เฮ้ย!! ขอบใจมากนะ แล้วมันต้องทำไงต่อวะ รู้ชื่อแล้ว" (ตอนนั้น มม.2 ผมเด็กมากๆ จีบสาวไม่เป็นครับ)
รุ่นน้อง : "พี่ก็จีบดิวะ ซื้อของ ขนมไรงี้ให้เค้าอ่ะ เขียนจดหมายรักก็ได้ เบอร์โทรอ่ะ ขอเลยๆ ผมขอให้เอามะ??"
เรา : "ไม่เป็นไร พี่ไม่มีโทรศัพท์ใช้ว่ะ" (ผมมีมือถือใช้เครื่องแรกก็ตอน ม.3 เทอม2ช่วงหลังปีใหม่ครับ)
รุ่นน้อง : "โห่!!พี่ๆ โทรตู้เอาดิ"
เรา : "ไม่เอาหรอก พี่รอมีโทรศัพท์ส่วนตัวใช้ดีกว่า"
รุ่นน้อง : "แล้วแต่พี่ละกันนะ หมาคาบไป- ก็อย่าร้อง"
เรา : "เออๆๆ โอเคๆ ขอบคุณมาก" (หน้าเจื่อนๆครับ เพราะอายรุ่นน้องที่จีบสาวไม่เป็น แถมยังโดนยิ้มด่าอีก ซวยว่ะ - -")
                  หลังจากนั้นผมก็แอบมองเธอเรื่อยมา แต่พระเจ้า น้องเค้ามีฝาแฝด  ซิปหาย เอ้ย!! ชิปหายและ   ผมก็เป็นคนที่แยกหน้าฝาแฝดไม่ค่อยออกด้วย(ตอนนี้สบายมากครับ จำแม่น)
             ตอนนั้นผมงงมากครับ แต่ก็แอบมองทุกวันจนจำได้ ยิ้ม
     จะบอกว่าตอนนั้นก็มีรุ่นพี่ ม.3 คนนึงมาชอบผม หลังวันสอบวันสุดท้ายภาคเรียนที่1 เค้ามาชวนไปดูหนัง  ด้วยความที่ผมเด็กหรือโง่วะ ผมบอกไม่ไป นึกกลับมาตอนนี้เสียดายแทน ผมก็ว่าหน้าตาผมก็เฉยๆ ไม่มีความหล่อ ก็งงๆ แต่ก็ชอบพี่เขานะครับ น่ารักดี ยิ้ม(เฮ้ยๆๆๆ นอกเรื่องๆ)
         (ต่อละกันครับ)  ผมก็ทำแบบนี้ทุกวันที่ไปโรงเรียน จนเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว ผมล่ะอยากไปโรงเรียนทุกวันเลยตอนนั้น(ผมว่าหลายๆรนก็เป็น ช่วงฟรุ้งฟริ้งๆอะไรเทือกนั้น)
ผมจะแยกตัวกับแก็งเพื่อนผมมานั่งอาคารนี้ทุกเที่ยงประจำ จนเพื่อนมันแซว แต่มันก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร ผมเก็บเงียบมาก
                   ผมทำแบบนี้ทุกวันๆจนจบชั้น ม.2 แต่พอมา ม.3 ผมต้องเซ็งสุดๆ ที่เพื่อนผมในกลุ่มแก็งมาชอบนางฟ้าตัวน้อยๆของผม
จะเซ็งยังไงก็แล้วแต่ ผมก็ต้องหลีกทางให้เพื่อนครับ (เพื่อนผมมันไม่รู้ว่าผมชอบน้องเค้า)
             นี่ป่าวครับที่เรียกว่าอกหักครั้งแรกในชีวิต แต่ผมก็ไม่ได้เสียใจอะไรมากมายครับ เก็บอาการเอา เดี๋ยวเพื่อนยิ้มรู้ มันจะเสียความรู้สึกเปล่าๆ
เพื่อนผมมันก็ไปขอเบอร์ทงเบอร์โทรตามระเบียบ มันก้โทรไปคุยกับน้องเบลล่าทุกวัน แล้วตอนพักเที่ยง ยิ้มเผือกมาเล่าให้ตูฟังอี้ก
   ผมจะหาทางทำอย่างอื่นไม่ฟังครับ แอบเสียใจ และก้ดีใจอยากให้เพื่อนสมหวัง
               พอภาคเรียนที่2 ผมไปเข้าวงโยฯครับ ปีนั้นก็ลงประกวดด้วยนะครับ
    ซ้อมยิ้มทุกวันๆ เข้าค่ายซ้อมด้วยก็ดี จะได้ไม่ต้องมาฟังมันเล่า ฮ่าๆๆๆๆ (TT). ซ้อมหนักจนไม่มีเวลาคิดอะไรเลยครับ คิดถึงแต่หน้าน้องเบลล่า (เย้ย)
  
           และ เรื่องราวช่วงแรกที่ผมอยู่ ม.2-3 ก็ผ่านไปครับ หลังจากนี้ก็ไปจีบละครับ จะเป็นยังไงเดี๋ยวไว้พรุ่งนี้ครับ
          

ปล.วันนี้ ขอพอแค่นี้ก่อนนะครับ ง่วงนอนมาก ไปเตะบอลมาเพลียมากครับ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาเล่าตอนที่เริ่มจีบน้องเค้าให้ฟังครับ ยิ้ม
Good night everybody
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่