สวัสดีค่ะ เราจะมาเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับการหวงของกิน (ไม่เข้าใจว่าจะหวงทำไม ??) #ขอเม้าส์นะค่ะ
#ขอเท้าความก่อนเลยนะค่ะ กลุ่มของพวกเราเวลามีของกินอะไร ก็จะแบ่งกันกินเป็นประจำไม่เคยหวง
(สมมุติเพื่อนคนนี้ชื่อหนึ่ง เป็นผู้ชาย) หนึ่งเป็นคนที่กินเยอะ กินจุ กินเก่ง กินทุกๆเวลา ว่างก็กิน
บ้างทีก็กินของเพื่อนคนอื่น ไม่รู้ว่าเพื่อนอิ่มหรือป่าวแต่ก็ยังกิน ไม่ว่าเพื่อนจะลุกออกจากโต๊ะหรือทำอะไรก็แล้วแต่
หนึ่งก็จะกินของที่อยู่ตรงนั้น พอเพื่อนรู้ว่าหนึ่งกินไปแล้ว หนึ่งก็จะหัวเราะและยิ้ม ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร แค่เรื่องขำๆ
และก็พูดว่า "กูขอโทษ กูไม่รู้อ่ะ" (ทำเป็นประจำ บ่อยมากๆๆ) แต่เพื่อนๆ ก็ไม่เคยจะติดใจอะไร...
.....จนถึงคราวนี้....
#หนึ่งซื้อสตรอเบอรี่มาจ้าาาาาาาา (ที่หน้าม.เราจะมีตลาดนัดทุกวันอังคาร) ซื้อมาในราคา 100 บาท (แพงชิบ) อ่าาา
ขณะที่หนึ่งซื้อมานั้น ก็เดินเข้าห้องเรียน สักพักหนึ่งไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างที่หนึ่งไปเข้าห้องน้ำนั้น เพื่อนอีกคนที่สนิทกับหนึ่ง ชื่อสอง (สมมุตินะค่ะ)
ก็เอาสตรอบอรี่ของหนึ่งมากิน โดยที่ไม่ได้บอก พอเพื่อนมาขอสองก็ให้ไป (แต่รวมๆแล้วก็ไม่เกิน 10 ลูก)
#แล้วพวกเราก็ไปนั่งกินข้าวที่ร้านแถวข้างม.
หนึ่ง : ใครแม้งกินว่ะ ไอ่เ-ี้ย เหลือไม่ถึงครึ่งกล่อง (ตอนถือมากล่องมันเอียงจ้าาาาา)
สอง : กูกินไป แล้วให้สามกับสี่ ไปคนละ 2 ลูก เอง
หนึ่ง : (สีหน้า ท่าทางมากหมด) ลองคิดนะ ถ้าเป็นของแล้ว เพื่อนเอากินไป เอาไปให้คนอื่นกิน
ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเจ้าของให้หรือป่าว ? จะรู้สึกยังไง?
แล้วมากินของกูแบบนี้ แม้งหายไปครึ่งกล่องเลย (นางถือสตอเบอรี่ขึ้นมา มันก็ไปกองรวมกัน เพราะกล่องเอียง)
(ประโยคเด็ดจ้าาา) #แม้ง!! กูอุส่าไว้ใจเพื่อน คิดว่าเพื่อนจะไม่กินของกู
สอง : เงียบ.... (ทุกคนในที่นั้นเงียบ) #โต๊ะข้างหลังเป็นโต๊ะรุ่นน้องในคณะเริ่มขำ ในการที่หนึ่งหวงของกิน
หนึ่ง : กูไม่กินแม้งและ กูจะเอาไปทิ้ง (หน้าตา ตึงมากกกกกกกกก)
....แล้วนางก็เอาไปทิ้งจ้าาาาา ทั้งๆที่มันเหลือเยอะอ่ะ....
นางก็มานั่งทำหน้าเคลียด.....
คือ นางคงรังเกลียดมากที่เพื่อนกินร่วมด้วย หื้อออออ!! หวงมาสินะ \\\\ ฉันหวง.....มาทวงของฉันคืนนน ////
... ก็ไม่รู้ว่าจะมีคนที่เป็นแบบนี้อีกมากมายหรือป่าว แต่ที่เจอครั้งนี้ แม้งโคตรไม่โอเคเลยว่ะ ...
5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
สตรอเบอรี่ของเพื่อน...(เดือดมากกกกก)
#ขอเท้าความก่อนเลยนะค่ะ กลุ่มของพวกเราเวลามีของกินอะไร ก็จะแบ่งกันกินเป็นประจำไม่เคยหวง
(สมมุติเพื่อนคนนี้ชื่อหนึ่ง เป็นผู้ชาย) หนึ่งเป็นคนที่กินเยอะ กินจุ กินเก่ง กินทุกๆเวลา ว่างก็กิน
บ้างทีก็กินของเพื่อนคนอื่น ไม่รู้ว่าเพื่อนอิ่มหรือป่าวแต่ก็ยังกิน ไม่ว่าเพื่อนจะลุกออกจากโต๊ะหรือทำอะไรก็แล้วแต่
หนึ่งก็จะกินของที่อยู่ตรงนั้น พอเพื่อนรู้ว่าหนึ่งกินไปแล้ว หนึ่งก็จะหัวเราะและยิ้ม ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร แค่เรื่องขำๆ
และก็พูดว่า "กูขอโทษ กูไม่รู้อ่ะ" (ทำเป็นประจำ บ่อยมากๆๆ) แต่เพื่อนๆ ก็ไม่เคยจะติดใจอะไร...
.....จนถึงคราวนี้....
#หนึ่งซื้อสตรอเบอรี่มาจ้าาาาาาาา (ที่หน้าม.เราจะมีตลาดนัดทุกวันอังคาร) ซื้อมาในราคา 100 บาท (แพงชิบ) อ่าาา
ขณะที่หนึ่งซื้อมานั้น ก็เดินเข้าห้องเรียน สักพักหนึ่งไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างที่หนึ่งไปเข้าห้องน้ำนั้น เพื่อนอีกคนที่สนิทกับหนึ่ง ชื่อสอง (สมมุตินะค่ะ)
ก็เอาสตรอบอรี่ของหนึ่งมากิน โดยที่ไม่ได้บอก พอเพื่อนมาขอสองก็ให้ไป (แต่รวมๆแล้วก็ไม่เกิน 10 ลูก)
#แล้วพวกเราก็ไปนั่งกินข้าวที่ร้านแถวข้างม.
หนึ่ง : ใครแม้งกินว่ะ ไอ่เ-ี้ย เหลือไม่ถึงครึ่งกล่อง (ตอนถือมากล่องมันเอียงจ้าาาาา)
สอง : กูกินไป แล้วให้สามกับสี่ ไปคนละ 2 ลูก เอง
หนึ่ง : (สีหน้า ท่าทางมากหมด) ลองคิดนะ ถ้าเป็นของแล้ว เพื่อนเอากินไป เอาไปให้คนอื่นกิน
ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเจ้าของให้หรือป่าว ? จะรู้สึกยังไง?
แล้วมากินของกูแบบนี้ แม้งหายไปครึ่งกล่องเลย (นางถือสตอเบอรี่ขึ้นมา มันก็ไปกองรวมกัน เพราะกล่องเอียง)
(ประโยคเด็ดจ้าาา) #แม้ง!! กูอุส่าไว้ใจเพื่อน คิดว่าเพื่อนจะไม่กินของกู
สอง : เงียบ.... (ทุกคนในที่นั้นเงียบ) #โต๊ะข้างหลังเป็นโต๊ะรุ่นน้องในคณะเริ่มขำ ในการที่หนึ่งหวงของกิน
หนึ่ง : กูไม่กินแม้งและ กูจะเอาไปทิ้ง (หน้าตา ตึงมากกกกกกกกก)
....แล้วนางก็เอาไปทิ้งจ้าาาาา ทั้งๆที่มันเหลือเยอะอ่ะ....
นางก็มานั่งทำหน้าเคลียด.....
คือ นางคงรังเกลียดมากที่เพื่อนกินร่วมด้วย หื้อออออ!! หวงมาสินะ \\\\ ฉันหวง.....มาทวงของฉันคืนนน ////
... ก็ไม่รู้ว่าจะมีคนที่เป็นแบบนี้อีกมากมายหรือป่าว แต่ที่เจอครั้งนี้ แม้งโคตรไม่โอเคเลยว่ะ ...
5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555