เรื่องนี้มีตัวละครอยู่ 2 คน นำแสดงโดย ฝ่ายหญิงให้นามว่า ญ ฝ่ายชายให้นามว่า ป
ญ และ ป เจอกันจากแอพพลิเคชั่นแอพหนึ่ง ที่เกิดจากการ slide right ทั้งคู่ ถึงจะได้คุยกัน
ญ รู้อยู่แล้วว่า ป เป็นใคร เพราะ ป เคยเป็นอดีตแฟนเก่าของเพื่อน ญ เมื่อตอน ม.ปลาย แล้วก็เลิกลากันไป
ณ ตอนนั้น ญ กับ ป คุยกันถูกคอมากๆ (ญ เกิดความตื่นเต้น เข้าข้างตัวเองว่า การมาเจอกันอีกครั้งนี้ ต้องเป็น พรหมลิขิตแน่ๆ)
ญ กับ ป คุยกันผ่านทาง ไลน์ ประมาณ 1 สัปดาห์ แล้วก็นัดเจอกัน
เหตุผลที่นัดเจอกันเร็วขนาดนี้เพราะ ญ รู้ว่า ป ไม่ใช่คนชั่วร้ายอะไร รู้ประวัติ ภูมิหลัง ของ ป ดี
ประกอบกับ ญ ต้องไปสัมภาษณ์งานใกล้ๆที่ทำงาน ป ด้วย
ญ กับ ป ตกลงนัดเจอกันที่ห้างดังย่านอโศก โดย ป บอกว่า ที่ที่ ญ จะไปสัมภาษณ์ใกล้ๆกับห้างนี้พอดี แล้วที่ทำงาน ป ก็ใกล้ตรงนี้ด้วย(เดินถึง)
แล้ววันนั้นก็มาถึง เราไปทานข้าวด้วยกันที่ร้าน O.t.y. เป็นมื้อเที่ ยง เพราะ ญ ต้องไปสัมภาษณ์งานตอนบ่ายสอง
การเจอกันครั้งแรก ญ ประหม่ามาก เพราะ ญ ไม่ได้เป็นคนหน้าตาดี หุ่นดีอะไร แต่ใจหญิงมันหลงเค้าไปแล้วหละ แต่ก็ ฮึดสู้
ระหว่างทานข้าว ก็คุยสัพเพเหระไปเรือ่ย พอใกล้ๆจะบ่ายโมง ป ก็บอกว่าเดี๋ยว ป ไปส่งที่ทางออก
ญ ก็งง ว่าทำไมต้องไปที่รถ ที่ที่ ญ จะสัมภาษณ์งานมันไม่ได้อยู่ใกล้ๆแบบเดินถึงห้างนี้ เหมือนที่ทำงาน ป หรอ
ปรากฏว่า ไม่จ้าาาาา ญ ต้องขับรถไปอีกซักระยะ (ในใจ ญ คิด แม่ม ทำไมไม่บอกแต่แรก)
ก็ไม่เปนไร ยังไงโลกยังสดใสชมพูดหวานแหววอยู่ อภัยได้
ถึงตอนเช็คบิล มันประมาณ 300 กว่าบาท (ในใจ ญ คิด : ครั้งแรกชายน่าจะออกให้น๊า ไม่ก็หารครึ่ง)
แต่ด้วยมารยาท และ ความเกรงใจ หญิงควักเงินไป 200 บาท ซึ่งมันเกินครึ่งหนึ่งด้วยซ้ำ
(ตามหลัก ป ควรจะคืนเงินหญิงมา 100 นึง เพื่อมารยาท ช ญ นัดเจอกันครั้งแรกนะ)
แต่ไม่เลยจ้าาาา ป เนียน (ในใจคิด กรอกตา ซ้ายขวา เดทแรก กุจ่ายเยอะกว่าซะงั้น)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เดทแรกผ่านไปอย่างงงๆ งงถึงขั้นว่า เรียกว่าเดทได้หรอฟร่ะ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ทางไลน์ ทางโทรศัพท์ ป เป้น ผช ที่ทำให้ ผญ หลายๆคนหลงได้เลย ด้วยนิสัย อ่อนโยน อ่อนหวานของเขา
ป ทำให้ ญ หลงหัวปักหัวปำเลย เช้านี่ Good Morning กันทุกเช้า กลางวันโทรหา ตกเย็นบอกกลับบ้านดีๆ กลางคืนโทรมาส่งเข้านอน
บอกเลย ถ้า ป เปนแบบนี้โดน สัน.... น จริงๆ ป เป็นสเป็ค ญ เลยอะ
ญ กับ ป ไม่ค่อยได้เจอกันหรอก เพราะทำงานไกลกัน จะเจอกันอาทิตย์ละครั้ง และทุกครั้ง ญ ต้องถ่อไปโน่นนนน อโศก โน่นๆ
ทุกๆมื้ออาหารที่กินด้วยกัน ป ไม่เคยออกให้ ญ เลยสักคร้งเดียว หารไม่เคยครึ่งเลย ญ ออกมากกว่าตลอด (ก็ ญ ชอบโชว์ ป๋า บอกไม่เปนไร เอาไปเหอะ แต่โดยความเป็น ผช ควรจะเกรงใจปะวะ แต่นี่ไม่เคยซักครั้ง)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เงินก้อนใหญ่ก้อนแรกที่ ญ เสียให้ ป
วันนั้นเราจะต้องมีนัดเจอกินข้าวกันตอนเย็น แต่ ป บอกว่า ป ไม่ว่าง ต้องไปทานข้าวเย็นกับหัวหน้าและลูกค้า
ญ ก็นอยสิ แต่ไม่เปนไร งานก็คืองาน แล้วประมาณช่วงเท่ี่ยงๆ ป ก็บ่นว่า เนี่ยรองเท้าจะพัง คงต้องไปซื้อใหม่
ญ ก็เลยแหย่ไป ซื้อให้เอาไหม ไปดูกันเย็นนี้ แต่เอ๊ะ ป ไม่ว่างนี่นา ทำไงดี
แล้ว ป ก็หายไปซักพัก แล้วกลับมาบอกว่า ไม่ต้องไปทานข้าวกับนายแล้ว ดีใจจัง
ญ ก็เลยชวน ป ไปดูรองเท้าที่ ชิดลม ตอนเย็น ป ตกลงไปจ้า (เหอๆๆ บังเอิ๊ญ บังเอิญ รองเท้าพัง นายยกเลิกนัด ในวันนั้นพอดี)
ตกเย็น เราก็นัดเจอกันที่ชิดลม แผนกรองเท้าชาย (- - ") นางไม่ใส่รองเท้าธรรมดาทั่วไปนะจ๊ธ
นางใส่ Lugi Batani (ในใจตอนนั้น รองเท้าไรวะ ไม่เคยได้ยิน) เลือกๆ ลองๆ ไป ได้คู่ถูกใจ
ถึงตอนจ่ายเงิน นางก็ควักบัตรของนางมา ญ ก็เลยบอกว่า ไม่เปนไร เดี๋ยว ญ ซื้อให้เป้นของขวัญ
นางก็บอกจะดีหรอ (เหนหน้านางตอนนั้นบ่งบอกว่า ดีมากๆ)
นางรับถุงรองเท้าไป แล้วบอก ญ ว่าขอบคุณน๊าาาาาาาาาาาา แล้วก็เดินไปส่งหญิงที่ BTS ฮื้มมมมม ดี๊ดี
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทุกๆ คอมเม้น อย่าเพิ่งด่า ญ โง่ นะคะ เพราะ ญ โง่ได้มากกว่านี้ เดี๋ยวมาเล่าต่อ
เมื่อ ผช ใช้ความรักของ ผญ เป็นเครื่องมือในการหลอกใช้ และ หักหลัง
ญ และ ป เจอกันจากแอพพลิเคชั่นแอพหนึ่ง ที่เกิดจากการ slide right ทั้งคู่ ถึงจะได้คุยกัน
ญ รู้อยู่แล้วว่า ป เป็นใคร เพราะ ป เคยเป็นอดีตแฟนเก่าของเพื่อน ญ เมื่อตอน ม.ปลาย แล้วก็เลิกลากันไป
ณ ตอนนั้น ญ กับ ป คุยกันถูกคอมากๆ (ญ เกิดความตื่นเต้น เข้าข้างตัวเองว่า การมาเจอกันอีกครั้งนี้ ต้องเป็น พรหมลิขิตแน่ๆ)
ญ กับ ป คุยกันผ่านทาง ไลน์ ประมาณ 1 สัปดาห์ แล้วก็นัดเจอกัน
เหตุผลที่นัดเจอกันเร็วขนาดนี้เพราะ ญ รู้ว่า ป ไม่ใช่คนชั่วร้ายอะไร รู้ประวัติ ภูมิหลัง ของ ป ดี
ประกอบกับ ญ ต้องไปสัมภาษณ์งานใกล้ๆที่ทำงาน ป ด้วย
ญ กับ ป ตกลงนัดเจอกันที่ห้างดังย่านอโศก โดย ป บอกว่า ที่ที่ ญ จะไปสัมภาษณ์ใกล้ๆกับห้างนี้พอดี แล้วที่ทำงาน ป ก็ใกล้ตรงนี้ด้วย(เดินถึง)
แล้ววันนั้นก็มาถึง เราไปทานข้าวด้วยกันที่ร้าน O.t.y. เป็นมื้อเที่ ยง เพราะ ญ ต้องไปสัมภาษณ์งานตอนบ่ายสอง
การเจอกันครั้งแรก ญ ประหม่ามาก เพราะ ญ ไม่ได้เป็นคนหน้าตาดี หุ่นดีอะไร แต่ใจหญิงมันหลงเค้าไปแล้วหละ แต่ก็ ฮึดสู้
ระหว่างทานข้าว ก็คุยสัพเพเหระไปเรือ่ย พอใกล้ๆจะบ่ายโมง ป ก็บอกว่าเดี๋ยว ป ไปส่งที่ทางออก
ญ ก็งง ว่าทำไมต้องไปที่รถ ที่ที่ ญ จะสัมภาษณ์งานมันไม่ได้อยู่ใกล้ๆแบบเดินถึงห้างนี้ เหมือนที่ทำงาน ป หรอ
ปรากฏว่า ไม่จ้าาาาา ญ ต้องขับรถไปอีกซักระยะ (ในใจ ญ คิด แม่ม ทำไมไม่บอกแต่แรก)
ก็ไม่เปนไร ยังไงโลกยังสดใสชมพูดหวานแหววอยู่ อภัยได้
ถึงตอนเช็คบิล มันประมาณ 300 กว่าบาท (ในใจ ญ คิด : ครั้งแรกชายน่าจะออกให้น๊า ไม่ก็หารครึ่ง)
แต่ด้วยมารยาท และ ความเกรงใจ หญิงควักเงินไป 200 บาท ซึ่งมันเกินครึ่งหนึ่งด้วยซ้ำ
(ตามหลัก ป ควรจะคืนเงินหญิงมา 100 นึง เพื่อมารยาท ช ญ นัดเจอกันครั้งแรกนะ)
แต่ไม่เลยจ้าาาา ป เนียน (ในใจคิด กรอกตา ซ้ายขวา เดทแรก กุจ่ายเยอะกว่าซะงั้น)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เดทแรกผ่านไปอย่างงงๆ งงถึงขั้นว่า เรียกว่าเดทได้หรอฟร่ะ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ทางไลน์ ทางโทรศัพท์ ป เป้น ผช ที่ทำให้ ผญ หลายๆคนหลงได้เลย ด้วยนิสัย อ่อนโยน อ่อนหวานของเขา
ป ทำให้ ญ หลงหัวปักหัวปำเลย เช้านี่ Good Morning กันทุกเช้า กลางวันโทรหา ตกเย็นบอกกลับบ้านดีๆ กลางคืนโทรมาส่งเข้านอน
บอกเลย ถ้า ป เปนแบบนี้โดน สัน.... น จริงๆ ป เป็นสเป็ค ญ เลยอะ
ญ กับ ป ไม่ค่อยได้เจอกันหรอก เพราะทำงานไกลกัน จะเจอกันอาทิตย์ละครั้ง และทุกครั้ง ญ ต้องถ่อไปโน่นนนน อโศก โน่นๆ
ทุกๆมื้ออาหารที่กินด้วยกัน ป ไม่เคยออกให้ ญ เลยสักคร้งเดียว หารไม่เคยครึ่งเลย ญ ออกมากกว่าตลอด (ก็ ญ ชอบโชว์ ป๋า บอกไม่เปนไร เอาไปเหอะ แต่โดยความเป็น ผช ควรจะเกรงใจปะวะ แต่นี่ไม่เคยซักครั้ง)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เงินก้อนใหญ่ก้อนแรกที่ ญ เสียให้ ป
วันนั้นเราจะต้องมีนัดเจอกินข้าวกันตอนเย็น แต่ ป บอกว่า ป ไม่ว่าง ต้องไปทานข้าวเย็นกับหัวหน้าและลูกค้า
ญ ก็นอยสิ แต่ไม่เปนไร งานก็คืองาน แล้วประมาณช่วงเท่ี่ยงๆ ป ก็บ่นว่า เนี่ยรองเท้าจะพัง คงต้องไปซื้อใหม่
ญ ก็เลยแหย่ไป ซื้อให้เอาไหม ไปดูกันเย็นนี้ แต่เอ๊ะ ป ไม่ว่างนี่นา ทำไงดี
แล้ว ป ก็หายไปซักพัก แล้วกลับมาบอกว่า ไม่ต้องไปทานข้าวกับนายแล้ว ดีใจจัง
ญ ก็เลยชวน ป ไปดูรองเท้าที่ ชิดลม ตอนเย็น ป ตกลงไปจ้า (เหอๆๆ บังเอิ๊ญ บังเอิญ รองเท้าพัง นายยกเลิกนัด ในวันนั้นพอดี)
ตกเย็น เราก็นัดเจอกันที่ชิดลม แผนกรองเท้าชาย (- - ") นางไม่ใส่รองเท้าธรรมดาทั่วไปนะจ๊ธ
นางใส่ Lugi Batani (ในใจตอนนั้น รองเท้าไรวะ ไม่เคยได้ยิน) เลือกๆ ลองๆ ไป ได้คู่ถูกใจ
ถึงตอนจ่ายเงิน นางก็ควักบัตรของนางมา ญ ก็เลยบอกว่า ไม่เปนไร เดี๋ยว ญ ซื้อให้เป้นของขวัญ
นางก็บอกจะดีหรอ (เหนหน้านางตอนนั้นบ่งบอกว่า ดีมากๆ)
นางรับถุงรองเท้าไป แล้วบอก ญ ว่าขอบคุณน๊าาาาาาาาาาาา แล้วก็เดินไปส่งหญิงที่ BTS ฮื้มมมมม ดี๊ดี
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทุกๆ คอมเม้น อย่าเพิ่งด่า ญ โง่ นะคะ เพราะ ญ โง่ได้มากกว่านี้ เดี๋ยวมาเล่าต่อ