สวัสดีคร้าบบบ ชาวพันทิปทุกคนน วันนี้มีอะไรจะมาเล่าและขอแนวทางแก้ไขปัญหานิดหน่อยครับ งิงิ

เริ่มยังไงดีล่ะ...ยาวนะ แต่ขอให้อ่านเถอะจะได้เข้าใจเรื่องทั้งหมด
คือว่าผมก็เป็นเด็กนักเรียนมอปลายธรรมดาๆคนนึง ไม่สูงมาก ผอมก็ผอม (โคตรผอมเลยดีกว่า หนักแค่49) และผมว่าผมก็หน้าตาปกติๆนะ ไม่ได้ขาวอะไรมากผิวเหลืองมากกว่า แต่หลายๆคนชอบมาบอกกับผมว่า "โคตรหล่อ" แต่...




"ไม่น่าเป็นเกย์เล๊ยย" ...

ย้อนไปตอนผมอยู่มอสี่ ผมได้เป็นหลีดของสีครับ (ชนะเลิศด้วยแหละ) และผมก็ได้รู้จักกับพี่ที่สอนหลีด (ขอเรียกว่า พี่เบสแล้วกันนะครับ) และด้วยความที่ผมเป็นคนที่พี่เบสสนิทและพี่เบสคิดว่าผมเต้นดีที่สุดในทีม ทำให้ในปีนี้ (ปีนี้อยู่มอหกคร้าบบ) ผมได้กลายเป็นหนึ่งในเชียร์ลีดเดอร์อีกครั้ง (ผมโดนบังคับบบบบ T^T) ผมเป็นลีดด้วยความไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ แต่ผมก็ยอมๆไปครับ เพื่อนรุ่นน้องที่น่ารักและน่า...สงสารทุกคน (น่าสงสารม๊ากกกกไอพวกน้อง@$@%@ ตอนกรูทำงานสีปีที่แล้ว ไม่เคยจะช่วยไรกรูเล๊ย!!)  ....เวลาผ่านไปประมาณหนึ่ง (ไม่นานมาก) ผมได้ซ้อมลีดไปเรื่อยๆ และผมได้เจอกับ "น้อง" คนหนึ่งที่ซื้อขนมหรือน้ำมาให้พวกผมที่เป็นลีดกิน (ขอเรียกน้องคนนี้ว่า น้องหมีนะครับ) ผมเจอน้องหมีครั้งแรกในวันศุกร์ (จำได้ขึ้นใจ) ตอนที่น้องเขาซื้อขนมปังมาให้ ตอนแรกผมไม่ได้มองหน้าน้องหมีเลยครับ (เพราะไม่ได้สนใจอะไรในตัวเขา แค่เห็นว่าซื้อขนมมาให้แล้วน้องเขาก็เดินจากไป)

วันต่อมาวันเสาร์ผมไปเรียนพิเศษกับครูสอนภาษาอังกฤษที่เปรี้ยวที่สุดในประเทศแถวๆจามจุรีครับ ขากลับระหว่างนั่งบีทีเอสกลับบ้าน แจ้งเตือนเฟสของผมก็เด้งขึ้นมาบนหน้าจอไอโฟน มันเป็นคำขอแอดเป็นเพื่อน ผมก็กดเปิดดู .... มันรูปเด็กผู้ชายตัดสกินเฮด หน้าตี๋ๆ ขาวๆ ใส่ชุดพละของโรงเรียนผม.....ใครวะ (ไม่คุ้นหน้าเลยเจรงงง) แต่เห็นตรงแค่เสื้อพละ..อ้าว อยู่โรงเรียนเดียวกับผมนี่นา ก็เลยรับแอดไปครับ ไม่ถึงสองนาทีแชทเฟสเด้ง ตึ๋ง.. ขึ้นมา ตอนแรกผมก็ไม่รู้ว่าใคร พอคุยไปคุยมา อ้าววว....น้องหมีนี่เองงงง น้องหมีบอกว่าน้องหมีนั่งดูผมซ้อมลีดบ่อยๆ (แต่ผมไม่ยักจะเห็นเลยแฮะ) ผมเลยบอกไปว่า "พี่ไม่เคยเห็นเลย ไปนั่งอยู่มุมไหนหรือพี่ตาไม่ดีเอง" น้องหมีบอกว่า "พี่ตาไม่ดีเอง" อ้าววว ไอนี่.....หลังจากนั้นเราก็คุยไปเรื่อยๆครับ น้องหมีเป็นคนเฟรนลี่ชอบชวนคุย ผมสนิทกับน้องหมีเร็วมาก คุยกันทุกวันเลยครับ ตอนเรียนก็คุย กินข้าวก็คุย อาบน้ำก็คุย จนบางทีก็แอบแซวๆ กันเล่นๆว่า โคตรเบื่อเลยเปิดไลน์ทีไรเจอแต่แชทของหมี แต่ก็ไม่ได้ว่าไรครับ คงคุยกันตามประสารุ่นพี่รุ่นน้องคุยกัน

จนกระทั่งวันหนึ่งทีมเชียร์ลีดเดอร์ของผมนั้นประสบปัญหาขาดแคลนคนร่วมทีมอย่างหนัก เพราะเด็กเก่าออกกันไปหมดเหลือไม่กี่คน จนพี่เบสต้องไปวอนขอน้องหมีให้มาเป็นลีดให้หน่อย และน้องหมีก็มาเป็นลีดให้ครับ น้องหมีให้ผมสอนทุกอย่างตั้งแต่เบสิกง่ายๆ จนถึงลงท่ามาร์ช น้องหมีใช้เวลาอยู่กับผมตั้งแต่เลิกเรียนจนสามสี่ทุ่มเพื่อที่จะให้ผมสอนลีดให้ น้องหมีเป็นคนตั้งใจจริงๆ เป็นคนขี้อ้อน (ชอบอ้อนให้ผมซื้อนู้นซื้อนี้ให้ แต่ผมไม่ซื้อหรอกเปลืองตัง) และแอบกวนบาทาในบางครั้ง น้องหมีชอบชวนผมไปนู้นไปนี่แต่ไม่เคยได้ไหรอกครับ ภาระหน้าที่ผมเยอะ เรียน เป็นลีด อ่านหนังสือสอบอีก เฮ้อออ ชีวิต... น้องหมีเป็นคนที่นิสัยไม่ดีตรงที่เป็นคนเอาแต่ใจผมรู้ได้เลยเพราะเวลาผมเถียงกับน้องหมี ผมไม่เคยชนะเลย ไม่รู้ว่ามันเก่งเกินไปหรือผมอ่อนให้นะ น้องหมีเคยชวนผมไปกินเค้ก และผมก็ตอบตกลงไป ไอเราก็นั่งรอวันที่จะได้เป็นเค้ก เพราะตอนนี้หิวเค้กมากกกก แต่แล้ววันหนึ่ง....

พี่เบสรู้ว่าผมคุยกับน้องหมี นางเลยทำการแฉและปั่นหัวผมจนทุกคนในลีดเชื่อว่าผมเป็นแฟนกับน้องหมี ซึ่งมันไม่ใช่ !! ผมพยายามบอกทุกคนว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด ผมเป็นแค่พี่น้องกับน้องหมีแต่ทุกคนก็ยังไม่หยุด พยายามปั่นผมไปเรื่อยๆ และเหตุการณ์หนึ่งก็เกิดขึ้น

น้องหมีขอลาออกจากลีด!!!! ผมรู้เลยว่าสาเหตุอะไร (น้องหมีไม่ชอบให้ใครมาล้อว่าเป็นเกย์ เอาจริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าน้องเขาเป็นรึป่าว) ด้วยความเอาแต่ใจและนิสัยเอาชนะ ทำให้ผมไม่สามารถยื้อน้องหมีไว้ได้ และออกจากลีดไป แต่ที่เจ็บสุดคืออะไรรู้มั้ย....น้องหมียกเลิกการไปกินเค้กกับผม ฮืออออออ (เศร้าแปป) แต่ผมก็ยังคุยกับน้องหมีอยู่นะ คุยกับปกติสุดๆ และพอถึงวันเกิดผม ผมแซวน้องเขาว่าซื้อเค้กมาให้หน่อยดิอยากกิน น้องบอกผมว่า "ไม่อ่ะ เปลืองตัง" ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร แล้วเย็นวันนั้นน้องหมีก็ซื้อเค้กมาให้ผมจริงๆ!! มีการไลน์มาถามด้วยว่าเค้กอร่อยป่าว โหห...ตอนนั้นโคตรปริ่ม ซึ้งมากมีรุ่นน้องน่ารักๆแบบนี้ด้วย ฮาาาา มุ้งมิ้งกันไปเยอะ มาถึงจุดเปลี่ยนสำคัญๆ ที่ทำให้ผมและน้องหมีถึงขั้นว่า "กลายเป้นคนที่ไม่รู้จักกันเลย"

พี่เบสเริ่มล้อผมหนักขึ้นๆ ถึงขั้นสร้างเรื่องว่าผมโดนน้องหมีปล้ำมาเรียบร้อยแล้ว (เฮ้ยอะไรรร ผมยังซิงนะเว่ยยย) แต่ยัง...มันยังไม่จบ คนรอบข้างเริ่มล้อกันหนักขึ้นๆ จนผมทนไม่ไหวทักไปหาน้องหมี อะไรดลใจทำให้ผมถามคำถามนั้นไป "มีคนล้อว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน หมีได้ยินเรื่องนี้เหมือนกันรึป่าว" ในใจตอนนั้นคืออยากจะทำความเข้าใจกับน้องหมี ให้น้องหมีไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้ เพราะพี่เบสและคนอื่นๆ เขาล้อกับผมเท่านั้น น้องหมีไม่เคยรับรู้อะไรเลย (ที่น้องหมีออกจากลีดเพราะว่าน้องเขาไม่ค่อยชอบให้ล้อว่าเป็นเกย์ ไม่เกี่ยวกับเรื่องว่าเป็นแฟนกับผมนะ) และผมก็ได้คำตอบ ... "อย่าแม้แต่จะคิด" และคำด่าอีกมายมาย แต่น้องไม่ได้ด่าผมครับ ด่าพวกที่ล้อกัน น้องหมีโกรธมากๆ ถึงมากที่สุด และ....น้องหมีก็ไม่ตอบไลน์ผมเลยจากวันนั้น เหมือนน้องหมีโกรธผมไปด้วยซะงั้น น้องหมีนอยด์อย่างหนัก ผมทักไปก็ไม่ตอบ จะเข้าไปทักตอนเจอหน้ากันก็ดันหลบหน้าผม ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยให้รุ่นน้องอีกคนที่สนิทกับน้องหมีช่วยคุยให้หน่อย น้องอีกคนถามน้องหมีว่า เป็นอะไรกับผมหรือเปล่า ทะเลาะกันหรอ น้องหมีตอบว่า "ไม่มีอะไร ไม่ต้องสนใจ" ผมนี่ตึงไปสามวิ แต่ตึงยิ่งกว่าเมื่อผมรู้ว่า น้องหมีบล้อคไลน์ และลบเฟสผม!!!!

ผมเหมือนสูญเสียคนสำคัญไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ น้องหมีเดินเข้ามาในชีวิตผมและเดินจากไปด้วยตัวของน้องเอง ผมยอมรับว่าผมรู้สึกดีกับน้องหมี (ชอบนั่นแหละ) แต่ชอบในแบบพี่น้องมากกว่าจะเป็นแฟนกัน แต่ทุกวันนี้ผมไม่มีน้องหมีให้คุยด้วยอีกแล้ว นี่น้องเขางอนผม โกรธผม หรือเกลียดผมเรื่องอะไร ให้ใครไปถามน้องเขาก็ไม่ยอมบอก ผมรู้สึกเหงามากไม่มีน้องหมีอยู่ข้างๆ จากความสนิทกลับเป็นคนไม่รู้จักกันเลย ผมอยากจะกลับไปคุยกับน้องหมีอีกครั้ง แต่เหมือนยิ่งเดินเข้าไปหายิ่งห่างออกไปไกล ผมรับรู้ได้ว่าน้องหมีคงไม่อยากจะคุยกับผมอีกแล้ว ผมเลยโอเคก็ได้แล้วแต่แล้วกัน แต่ความคิดถึงมันบุกรุกตัวผม ผมหายใจไม่ทั่วท้องทุกครั้งที่ผมเห็นหน้าน้องหมี หรือเดินสวนกัน ผมแทบจะเป็นลมเลย เพื่อนผมก็บอกว่า ลืมไปเถอะๆ ยิ่งคิดยิ่งทุกข์

แต่ผมก็ยังอยากจะกลับไปคุยกับน้องหมีอยู่ดี....มีทางไหนที่จะให้น้องหมียอมคุยกับผม ผมเหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนที่จะได้อยู่ในโรงเรียนนี้ ผมอยากจะได้น้องหมีคืนมาก่อนที่ผมจะจบมอหก ทำยังไงดีครับ

ปล.ยาวมะ ยาวก็ขอโทษนะ พยายามหดให้มันสั้นแล้ว
ปลล. น้องหมีเอาแต่ใจนิสัยไม่ดี หรือ ผมที่ขี้ตื้อเองครับ
ปลลล. พี่เบสอ่ะตัวดี ทำให้ผมไม่ได้คุยกับน้องหมีอีกเลย
ปลลลล. ความรักแบบพี่น้องของผมกับน้องหมี จะลงเอยด้วยดีได้มั้ยครับ (แบบคุยกันต่อไปเรื่อยๆ ไรงี้อ่ะ)
ปลลลลล. ผมไม่รู้จริงๆ นะว่าน้องหมีเป็นเกย์รึป่าว  
ปลลลลลล. คิดว่าน้องหมีโกรธเกลียดผมจริงๆ หรือเปล่าครับ