ผมเป็นคนนึงคับที่ รักเขาข้างเดียวมาได้หลายเดือนแล้ว ยิ่งสนิทยิ่งรักมาก พอเรารู้สึกว่าเขาจะรักเราเหมือนกัน
เขาก็ตีตัวออกห่างทำให้ไม่มั่นใจอยู่บ่อยๆ แต่สักพักเขาก็มาให้ความหวังเราเหมือนเดิม
ความรู้สึกผม ไม่อยากจะบอกให้เขารู้เลยว่าผมรู้สึกยังไง รักเขาขนาดไหน
กลัวจะเสียมิตรภาพดีๆไป ผมเคยรีบตื่นมาอาบน้ำแล้วเตรียมตัวกว่าครึ่งวันกับการไปกินข้าวด้วยกัน(ข้าวเที่ยง) ผมรอ ตั้งแต่ เที่ยงยัน 1 ทุ่ม ไม่รู้มันเป็นอะไร
กลัวแต่ว่า เผื่อเขามาสายแล้วอาจจะไม่เจอเรา เลยรอเก้อกลับพบกลับคำว่า "ลืม ขอโทดทีมากินข้าวกับเพื่อนแล้วกลับก่อนเลย"
ทำไมยิ่งสนิทยิ่งลืมยาก
ทำไมยิ่งรักมากเขายิ่งทำร้ายเรามาก
เรื่องที่กล่าวมา ผมโกรธเขาได้ไม่กี่ ชั่วโมงก็หายครับ แค่เขาเดินผ่านมามันก็หายแล้ว
เคยด่าตัวเองอยู่บ่อยๆ ทำไมไม่จำแล้วไปเริ่มใหม่ แต่ใจมันบอกแต่ว่าเผื่อมันมีโอกาส
ถึงบางทีเขาจะเกลียดเรา แต่บางทีเขาก็ยิ้มให้เรา
แค่โอกาส เพียงปลายเข็มก็ทำให้เรายังรักต่อได้
อยากเลิกรักไป แต่ก็กลัวจะเสียโอกาสดีๆไป
#ขอโทดครับ แต่คนที่อยู่ในอารมเดียวกันจะเข้าใจ T T
เคยรักเขาข้างเดียวกันบ้างไหม?
เขาก็ตีตัวออกห่างทำให้ไม่มั่นใจอยู่บ่อยๆ แต่สักพักเขาก็มาให้ความหวังเราเหมือนเดิม
ความรู้สึกผม ไม่อยากจะบอกให้เขารู้เลยว่าผมรู้สึกยังไง รักเขาขนาดไหน
กลัวจะเสียมิตรภาพดีๆไป ผมเคยรีบตื่นมาอาบน้ำแล้วเตรียมตัวกว่าครึ่งวันกับการไปกินข้าวด้วยกัน(ข้าวเที่ยง) ผมรอ ตั้งแต่ เที่ยงยัน 1 ทุ่ม ไม่รู้มันเป็นอะไร
กลัวแต่ว่า เผื่อเขามาสายแล้วอาจจะไม่เจอเรา เลยรอเก้อกลับพบกลับคำว่า "ลืม ขอโทดทีมากินข้าวกับเพื่อนแล้วกลับก่อนเลย"
ทำไมยิ่งสนิทยิ่งลืมยาก
ทำไมยิ่งรักมากเขายิ่งทำร้ายเรามาก
เรื่องที่กล่าวมา ผมโกรธเขาได้ไม่กี่ ชั่วโมงก็หายครับ แค่เขาเดินผ่านมามันก็หายแล้ว
เคยด่าตัวเองอยู่บ่อยๆ ทำไมไม่จำแล้วไปเริ่มใหม่ แต่ใจมันบอกแต่ว่าเผื่อมันมีโอกาส
ถึงบางทีเขาจะเกลียดเรา แต่บางทีเขาก็ยิ้มให้เรา
แค่โอกาส เพียงปลายเข็มก็ทำให้เรายังรักต่อได้
อยากเลิกรักไป แต่ก็กลัวจะเสียโอกาสดีๆไป
#ขอโทดครับ แต่คนที่อยู่ในอารมเดียวกันจะเข้าใจ T T