In my heart(ต่อ past1.1)
"คนข้างๆ"
'เหนื่อยเป็นบ้า'ฉันอุทานออกเบา'หายใจแทบไม่ทันถึงรรซะทีนั้นมันยัยมิ้วนี่นะ>0<'
'ยัยมิ้วๆๆ'ฉันเรียก
'เฮ้ยมะปราง0.0'
'แกก้อมาสายเหมือนกันหรอเนี่ย!!'
'55ก้อเมื่อคืนฉันดูซีรีย์เยอะไปหน่อยนะปราง เลยสายนิดหน่อยเอง แกเองก้อสายเหมือนกันแหละย้ะ><'
'ย้ะฉันยอมมม มัวคุยกันอยู่ได้วิ่งเร็วๆ'
@ชั้นมัธยมศึกษาปีที่5/3@
'ยัยมิ้วแกเข้าไปก่อนดิ'
'แกอ้ะแหละไอ้ปราง'
'ฉันอายอ้ะ' ยัยม้ิวนะยัยมิ้วใครจะกล้าขออนุญาติเข้าเนี่ย เป็นไงเป็นกันสู้โว้ยยT-T
'อาจารย์ขออนุญาติเข้าห้องหน่อยค่า>.0'
อาจารย์ยืนมองฉันกับยัยมิ้วสักพักแล้วส่งสายตาอันโหดร้ามาให้โอ้ยยอายก้ออายอาจารย์อย่าลงโทดกันนเลยยนะสาธุ
'ยัง '
'อะไรค่าอาจารย์'ยัยมิ้งยืนปิดจากัดเล็บขาสั่น>.0'
'ยังจะไม่เข้ามาอีกเทอจะเข้ากันพรุ่งนี้รึไงจ้ะ มาก้อสายแล้วเร็วเขา'
'ขอบคุณค่าอาจารยT-T'ฉันกับยัยมิ้ว
'จะนั่งไหนดีเนี่ย' ฉันไม่น่ามาสายเลยที่เต็มหมดแล้ว>< ยัยมิ้วเป็ดน้อยก็จองให้แล้วด้วยเอาไงดีเนี่ยเอาไงนั่งไหนดีเนี่ย
'นี่ นางสาวมะปราง โชติโกศล จะนั่งได้ยั่งค่ะครูจะแนะนำเพื่อนใหม่ด้วยนะ เร็วๆสิจ้ะ'
'ค่าาา
อาจารย์'ชานจะนั่งไหนดีเนี่ยยยT-T
'คงไม่ได้สักทีนะมะปราง เดี๋ยวครูเลือกให้'อาจารย์มองไปรอบๆห้องก่อนจะพูดออกมาว่า...
'มะปราง เธอไปนั่งข้างนายปอเลยจ้ะ'
'อะ...อะไรนะค่า'
'ไปนั่งจ้ะ'
'ค่า'ฉันจำใจเดินไปนั่งข้างๆปอฉันละไม่อยากนั่งกับนายปอนี่เลยนั่งหลับทั้งวันแต่ดีหน่อยนะเรียนเก่งเป็นบ้าฉันละไม่ค่อยชอบเลยนายเนี่ยขี้เก๊กชะมัดเป็นนักบอลโรงเรียนแค่นี้เอง(หราย้ะ)นิสัยแย่สุดๆมีดีแค่ที่น่าตาเท่านั้นแหละ แค่..ขนคิ้วดำดกแต่ไม่ดูเยอะจนเกินไปสายตาคมนั้นเข้ากับใบหน้าอย่างลงตัวปากสีแดงอ่อนๆตามประสาคนสุขภาพดี ผิวคล้ำจากแสงแดดแบบคนชอบเล่นกีฬาแต่ไม่ได้ดำเลย ทุกอย่างดูเข้ากันไปหมดแต่นิสัยน่านะไม่ต้องพูดแถมยังปากเสียอย่างกับอะไร
'ไง ยัยขี้เหร่ มองอยู่ได้กำลังชื่นชมความหล่อของชานล้ะสิ'
'หลงตัวเอง'
'ระวังจะหลงล้ะ555'
'ไอ..!(!&??&!฿&@&&'
In my heart (1.1)ต่อ
"คนข้างๆ"
'เหนื่อยเป็นบ้า'ฉันอุทานออกเบา'หายใจแทบไม่ทันถึงรรซะทีนั้นมันยัยมิ้วนี่นะ>0<'
'ยัยมิ้วๆๆ'ฉันเรียก
'เฮ้ยมะปราง0.0'
'แกก้อมาสายเหมือนกันหรอเนี่ย!!'
'55ก้อเมื่อคืนฉันดูซีรีย์เยอะไปหน่อยนะปราง เลยสายนิดหน่อยเอง แกเองก้อสายเหมือนกันแหละย้ะ><'
'ย้ะฉันยอมมม มัวคุยกันอยู่ได้วิ่งเร็วๆ'
@ชั้นมัธยมศึกษาปีที่5/3@
'ยัยมิ้วแกเข้าไปก่อนดิ'
'แกอ้ะแหละไอ้ปราง'
'ฉันอายอ้ะ' ยัยม้ิวนะยัยมิ้วใครจะกล้าขออนุญาติเข้าเนี่ย เป็นไงเป็นกันสู้โว้ยยT-T
'อาจารย์ขออนุญาติเข้าห้องหน่อยค่า>.0'
อาจารย์ยืนมองฉันกับยัยมิ้วสักพักแล้วส่งสายตาอันโหดร้ามาให้โอ้ยยอายก้ออายอาจารย์อย่าลงโทดกันนเลยยนะสาธุ
'ยัง '
'อะไรค่าอาจารย์'ยัยมิ้งยืนปิดจากัดเล็บขาสั่น>.0'
'ยังจะไม่เข้ามาอีกเทอจะเข้ากันพรุ่งนี้รึไงจ้ะ มาก้อสายแล้วเร็วเขา'
'ขอบคุณค่าอาจารยT-T'ฉันกับยัยมิ้ว
'จะนั่งไหนดีเนี่ย' ฉันไม่น่ามาสายเลยที่เต็มหมดแล้ว>< ยัยมิ้วเป็ดน้อยก็จองให้แล้วด้วยเอาไงดีเนี่ยเอาไงนั่งไหนดีเนี่ย
'นี่ นางสาวมะปราง โชติโกศล จะนั่งได้ยั่งค่ะครูจะแนะนำเพื่อนใหม่ด้วยนะ เร็วๆสิจ้ะ'
'ค่าาา
'คงไม่ได้สักทีนะมะปราง เดี๋ยวครูเลือกให้'อาจารย์มองไปรอบๆห้องก่อนจะพูดออกมาว่า...
'มะปราง เธอไปนั่งข้างนายปอเลยจ้ะ'
'อะ...อะไรนะค่า'
'ไปนั่งจ้ะ'
'ค่า'ฉันจำใจเดินไปนั่งข้างๆปอฉันละไม่อยากนั่งกับนายปอนี่เลยนั่งหลับทั้งวันแต่ดีหน่อยนะเรียนเก่งเป็นบ้าฉันละไม่ค่อยชอบเลยนายเนี่ยขี้เก๊กชะมัดเป็นนักบอลโรงเรียนแค่นี้เอง(หราย้ะ)นิสัยแย่สุดๆมีดีแค่ที่น่าตาเท่านั้นแหละ แค่..ขนคิ้วดำดกแต่ไม่ดูเยอะจนเกินไปสายตาคมนั้นเข้ากับใบหน้าอย่างลงตัวปากสีแดงอ่อนๆตามประสาคนสุขภาพดี ผิวคล้ำจากแสงแดดแบบคนชอบเล่นกีฬาแต่ไม่ได้ดำเลย ทุกอย่างดูเข้ากันไปหมดแต่นิสัยน่านะไม่ต้องพูดแถมยังปากเสียอย่างกับอะไร
'ไง ยัยขี้เหร่ มองอยู่ได้กำลังชื่นชมความหล่อของชานล้ะสิ'
'หลงตัวเอง'
'ระวังจะหลงล้ะ555'
'ไอ..!(!&??&!฿&@&&'