คือผมเปิดร้านซีดีลิขสิทธิ์อยู่ที่บ้าน ผมจะมีเด็กประจำร้านอยู่1คน และผมอีกคน ผมจะให้เด็กเฝ้าหน้าร้าน(ภายนอก) ส่วนในร้านผมจะนั่งเฝ้าโดยจะคอยดูกล้องวงจรปิดเป็นระยะๆ โดยส่วนตัวผมจะไม่ชอบให้คนขายมายืนจ้องดูระหว่างที่เราเลือกสินค้า ดังนั้นลักษณะการขายของร้านผม ก็จะไม่ตื้อหรือยืนกดดันลูกค้าข้างๆ ผมจะปล่อยให้ลูกค้าเลือกสินค้าตามสบาย ไม่เข้าไปเจ๊าะแจ๊ะ แต่ถ้าหากลูกค้าหาไม่เจอหรือสงสัยอะไร ผมจึงให้เด็กหรือผมเองจะเข้าไปช่วยหาให้
แต่ช่วงเที่ยงเด็กที่หน้าร้านจะไปทานข้าว ผมก็จะอยู่ในร้านคนเดียว ซึ่งลูกค้าบางครั้งหาคนขายไม่เจอ ผมก็จะออกไปรับสินค้า ก็ไม่มีใครบ่น หรือโวยวายอะไรนะ แต่...เมื่อสักครู่ มีลูกค้า2คน ช.และญ. ช.อายุมากแล้วขั้นลุงได้ ส่วน ญ.น่าจะเป็นลูกสาวเขา ผมก็นั่งในร้าน เด็กไปทานข้าวไม่อยู่ เขาก็เลือกสินค้าเหมือนปกติ ผมก็คอยดูอยู่ในร้าน(ดูผ่านกระจกร้านก็เห็น) ประมาณ 10นาที อยู่ๆ ช.ตะโกนดังลั่นว่า "ร้านนี้จะขายมั้ยว่ะ" ผมตกใจมากพร้อมกับอารมณ์เริ่มปรี๊ด เฮ้ย!ทำไมต้องตะโกนขนาดนั้น เราก็ดูอยู่ตลอด ไม่เห็นลุงมีท่าทีจะมองหาคนขายเลย พอเลือกสินค้าได้ ลุงแกตะโกนเลย แต่ลูกสาวก็ไม่ได้ทำอะไรหอกแค่เอาสินค้ามาให้ผมคิดตังค์ แล้วก็ยิ้มๆ ผมก็พยายามใจเย็นๆ คิดซะว่าแกคงไม่ค่อยเต็มมั้ง
1. มันจึงมาที่คำถามว่า ตกลงแล้วคนส่วนใหญ่เขาชอบวิธีการขายแบบไหนกันแน่ ระหว่าง
คุณลืมตอบคำถามที่ * จำเป็นต้องตอบ
อยากถามขาช๊อปหน่อยครับ
แต่ช่วงเที่ยงเด็กที่หน้าร้านจะไปทานข้าว ผมก็จะอยู่ในร้านคนเดียว ซึ่งลูกค้าบางครั้งหาคนขายไม่เจอ ผมก็จะออกไปรับสินค้า ก็ไม่มีใครบ่น หรือโวยวายอะไรนะ แต่...เมื่อสักครู่ มีลูกค้า2คน ช.และญ. ช.อายุมากแล้วขั้นลุงได้ ส่วน ญ.น่าจะเป็นลูกสาวเขา ผมก็นั่งในร้าน เด็กไปทานข้าวไม่อยู่ เขาก็เลือกสินค้าเหมือนปกติ ผมก็คอยดูอยู่ในร้าน(ดูผ่านกระจกร้านก็เห็น) ประมาณ 10นาที อยู่ๆ ช.ตะโกนดังลั่นว่า "ร้านนี้จะขายมั้ยว่ะ" ผมตกใจมากพร้อมกับอารมณ์เริ่มปรี๊ด เฮ้ย!ทำไมต้องตะโกนขนาดนั้น เราก็ดูอยู่ตลอด ไม่เห็นลุงมีท่าทีจะมองหาคนขายเลย พอเลือกสินค้าได้ ลุงแกตะโกนเลย แต่ลูกสาวก็ไม่ได้ทำอะไรหอกแค่เอาสินค้ามาให้ผมคิดตังค์ แล้วก็ยิ้มๆ ผมก็พยายามใจเย็นๆ คิดซะว่าแกคงไม่ค่อยเต็มมั้ง