ที่พิมพ์ๆ มาไม่ใช่ผมเป็นคนดีนะครับ โดยส่วนตัวเป็นที่รักของเพื่อน โดนเพื่อนแกล้ง ไม่ถือตลอด
ไปกลุ่มไหน ผมจะเป็นเบอร์ 1 ของการโดนเพื่อนแกล้ง
เหตุเพราะเราไม่เคยซีเรียส ไม่เคยเอาความ เรียกง่ายๆ คือจะแกล้งอะไรก็ได้ ไม่โกรธ ไม่อะไรเลย หัวเราะยิ้มให้ทุกครั้ง
แต่สิ่งที่ผมไม่ชอบอยู่ 2 อย่างเลยคือ
1.ตบหัว - เห้ยยยยยยยยยยย นี่พวกเรา ก็อายุ 27-28 กันแล้วนะเว้ย มุงจะตบอะไรอีก แต่คนตบ มันก็มีไม่กี่คนหรอก ประมาณ 2 คน
และเขาตบหัวผม ทุกครั้ง ผมจะหันมาชักสีหน้าใส่ สบตาแล้ว บอกว่าไม่ชอบ.... (เออเว้ย กุบอกขนาดนี้แล้ว มุงยังตบ อีกเนอะ ทุกวันนี้มันยังตบคิดดู เราก็เริ่มห่างออกมาละ)
2.เรื่องเงิน - เมื่อก่อน ผมเป็นคนที่ง่ายต่อเรื่องเงินกับเพื่อนครับ ให้ยืม เลี้ยง บ่อยๆ นี่เมื่อก่อน ให้ยืม ก็ไม่ทวงเลย จนปี3-4 สัญญากับตัวเองเลยว่า
เราจะไม่ให้ใครยืมทั้งนั้น ยกเว้นคนที่เรามั่นใจจริงๆว่าจะได้คืน ซึ่งมันได้ผลจริงๆ ทุกวันนี้ หาคนติดค้าง ไม่มีเลย (ยกเว้นเพื่อนสนิท ยืมนิดๆหน่อยๆ)
---แต่ประเด็นคือ เรื่องกินเลี้ยง กินเหล้า หรือแม้กระทั่งค่าข้าว มันชอบนิ่งเว้ย บอกตรงๆ ผมเป็นคนแฟร์กับเพื่อนมากๆ เพื่อนออกมา 40 ผมออกให้เลย 60 งี้ออกทีไรไม่เท่ากันก็ออกเกินตลอด(จากที่สังเกตๆ มานะครับคนประเภทผมคือ จะไม่ชอบให้คนเลี้ยง และจะไม่ชอบเลี้ยงใคร)
แต่เพื่อนผมบางเป็นนิสัยเหมือนกันคือ ไปเที่ยวไม่ออกกินเสร็จ แล้วทำเนียนเงียบ เอ้า
ค่าข้าวเหมือนกัน สั่งข้าวตามสั่ง กินกัน 2 จาน
เราก็ทำเป็นควักเงินไม่เจอ(จะให้มันออกให้ก่อนน่ะแหละเพราะเราออกให้มันก่อน เราจะไม่ได้เงินจากมันแน่ๆ)
ผมหาเงินไม่เจอว่ะ (มันเหนือชั้นกว่านิ่งกว่าผม) เจอมั้ย มีแบ็งค์พันว่ะ """"โหยยยยยยยย มีแบงค์พัน แต่กินทีไร ไม่ค่อยจะออกนี่นะ (คิดในใจ --")
สุดท้ายข้าวจานละ 50 บาท 2 จาน 100 เราก็ไม่ได้เงินจากมัน คือเงินเล็กๆ น้อยๆ เราก็ออกๆ บางทีไปเที่ยวหมด 1-3 พัน เราก็ออก ซะส่วนใหญ่
เอิ่ม... แต่พอเราลำบากนะ เราจะไม่ไปขอความช่วยเหลือพวกเพื่อนเลย เพราะคิดเสมอว่า ถ้าเราไปขอมัน มันก็จะมีบุญคุณต่อเรา คราวหน้ามันก็จะให้เราเลี้ยงคืน ซึ่งเป็นมื้อใหญ่กว่าที่มันเลี้ยงเรา ใช่มันเป็นอย่างนั้นบ่อยๆ แต่... ผมลำบาก ผมไม่เคยไปขอความช่วยเหลือเค้า เค้ากลับคิดว่าผมไม่เคยลำบากเลย อือมดีจัง...
กุจะบอกไรให้นะ (คิดในใจ) กุยังแคะกระปุกตังค์ มากินข้าวอยู่เลย ที่บ้านกุนะ กินข้าวกับพ่อแม่ กินข้าว 1-2 อย่างเอง พ่อแม่กุประหยัดแสนเข็น ทำไมกุต้องเอาเงินที่ควรจะเลี้ยงพ่อแม่มาเลี้ยงมุงวะ --"
วันนั้นไปกินอาหาร บุฟเฟ่กับแฟนได้ แต่ทำไมนะ กินเลี้ยงด้วยกันกลับไม่ออก ตายละแบบนี้ คือ สมัยก่อน ให้ผมเลี้ยงจะไม่ว่านะ
นี่อายุ ใกล้จะ 30 กันแล้ว ควรจะรับผิดชอบตัวเองหรือเปล่านะ --"
ตั้งกระทู้ถาม แต่เหมือนบ่นๆ เลย ขออภัยด้วยครับ ><"
ใครไม่ชอบนิสัยเพื่อน อะไรบ้าง???
ไปกลุ่มไหน ผมจะเป็นเบอร์ 1 ของการโดนเพื่อนแกล้ง
เหตุเพราะเราไม่เคยซีเรียส ไม่เคยเอาความ เรียกง่ายๆ คือจะแกล้งอะไรก็ได้ ไม่โกรธ ไม่อะไรเลย หัวเราะยิ้มให้ทุกครั้ง
แต่สิ่งที่ผมไม่ชอบอยู่ 2 อย่างเลยคือ
1.ตบหัว - เห้ยยยยยยยยยยย นี่พวกเรา ก็อายุ 27-28 กันแล้วนะเว้ย มุงจะตบอะไรอีก แต่คนตบ มันก็มีไม่กี่คนหรอก ประมาณ 2 คน
และเขาตบหัวผม ทุกครั้ง ผมจะหันมาชักสีหน้าใส่ สบตาแล้ว บอกว่าไม่ชอบ.... (เออเว้ย กุบอกขนาดนี้แล้ว มุงยังตบ อีกเนอะ ทุกวันนี้มันยังตบคิดดู เราก็เริ่มห่างออกมาละ)
2.เรื่องเงิน - เมื่อก่อน ผมเป็นคนที่ง่ายต่อเรื่องเงินกับเพื่อนครับ ให้ยืม เลี้ยง บ่อยๆ นี่เมื่อก่อน ให้ยืม ก็ไม่ทวงเลย จนปี3-4 สัญญากับตัวเองเลยว่า
เราจะไม่ให้ใครยืมทั้งนั้น ยกเว้นคนที่เรามั่นใจจริงๆว่าจะได้คืน ซึ่งมันได้ผลจริงๆ ทุกวันนี้ หาคนติดค้าง ไม่มีเลย (ยกเว้นเพื่อนสนิท ยืมนิดๆหน่อยๆ)
---แต่ประเด็นคือ เรื่องกินเลี้ยง กินเหล้า หรือแม้กระทั่งค่าข้าว มันชอบนิ่งเว้ย บอกตรงๆ ผมเป็นคนแฟร์กับเพื่อนมากๆ เพื่อนออกมา 40 ผมออกให้เลย 60 งี้ออกทีไรไม่เท่ากันก็ออกเกินตลอด(จากที่สังเกตๆ มานะครับคนประเภทผมคือ จะไม่ชอบให้คนเลี้ยง และจะไม่ชอบเลี้ยงใคร)
แต่เพื่อนผมบางเป็นนิสัยเหมือนกันคือ ไปเที่ยวไม่ออกกินเสร็จ แล้วทำเนียนเงียบ เอ้า
เราก็ทำเป็นควักเงินไม่เจอ(จะให้มันออกให้ก่อนน่ะแหละเพราะเราออกให้มันก่อน เราจะไม่ได้เงินจากมันแน่ๆ)
ผมหาเงินไม่เจอว่ะ (มันเหนือชั้นกว่านิ่งกว่าผม) เจอมั้ย มีแบ็งค์พันว่ะ """"โหยยยยยยยย มีแบงค์พัน แต่กินทีไร ไม่ค่อยจะออกนี่นะ (คิดในใจ --")
สุดท้ายข้าวจานละ 50 บาท 2 จาน 100 เราก็ไม่ได้เงินจากมัน คือเงินเล็กๆ น้อยๆ เราก็ออกๆ บางทีไปเที่ยวหมด 1-3 พัน เราก็ออก ซะส่วนใหญ่
เอิ่ม... แต่พอเราลำบากนะ เราจะไม่ไปขอความช่วยเหลือพวกเพื่อนเลย เพราะคิดเสมอว่า ถ้าเราไปขอมัน มันก็จะมีบุญคุณต่อเรา คราวหน้ามันก็จะให้เราเลี้ยงคืน ซึ่งเป็นมื้อใหญ่กว่าที่มันเลี้ยงเรา ใช่มันเป็นอย่างนั้นบ่อยๆ แต่... ผมลำบาก ผมไม่เคยไปขอความช่วยเหลือเค้า เค้ากลับคิดว่าผมไม่เคยลำบากเลย อือมดีจัง...
กุจะบอกไรให้นะ (คิดในใจ) กุยังแคะกระปุกตังค์ มากินข้าวอยู่เลย ที่บ้านกุนะ กินข้าวกับพ่อแม่ กินข้าว 1-2 อย่างเอง พ่อแม่กุประหยัดแสนเข็น ทำไมกุต้องเอาเงินที่ควรจะเลี้ยงพ่อแม่มาเลี้ยงมุงวะ --"
วันนั้นไปกินอาหาร บุฟเฟ่กับแฟนได้ แต่ทำไมนะ กินเลี้ยงด้วยกันกลับไม่ออก ตายละแบบนี้ คือ สมัยก่อน ให้ผมเลี้ยงจะไม่ว่านะ
นี่อายุ ใกล้จะ 30 กันแล้ว ควรจะรับผิดชอบตัวเองหรือเปล่านะ --"
ตั้งกระทู้ถาม แต่เหมือนบ่นๆ เลย ขออภัยด้วยครับ ><"