montpellier ขอบคุณคณะของฉันที่ให้โอกาศคนโง่อย่างฉันได้ไปเรียน(ช็อทคอส)ที่นี่

เราเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือค่ะ เป็นมหาลัยที่มีชื่อเสียงอยู่บ้างแต่ไม่มากค่ะ เราเรียนคณะบัญชีค่ะคณะเราเป็นคณะที่ให้โอกาศกับทุกคนค่ะ ฟังดูดีพูดง่ายๆคือแค่มีเงินก็เข้าได้ค่ะ ตอนอยู่ปี2ก็มีโครงการสอบชิงทุนไปเรียนที่ฝรั่งเศษ3สัปดาห์ค่ะไอ้เราก็คิดว่าโอ้ยๆโง่ๆอย่าง ยิ้ม นี่นะจะไปสอบอย่าไฝ่สูงไปเลยดีออก พอเขาประกาศผลสอบปรากฎว่าเพื่อนเราติดค่าแล้วก็มาเย้ยว่าkuชวนไปสอบแล้วไม่ไปเองช่วยไม่ได้แล้วพอมันไปเราก็ได้แต่อิจฉานางก็บอกว่าปีหน้าค่อยไปสอบใหม่มันไม่ยากอย่างที่คิดตั้งแต่นั้นมาเราก็ตั้งใจเลยค่าว่ายังไงก็ต้องสอบให้ได้จะต้องอ่านหนังสือเรียนพิเศสภาษาอังกฤษและแล้วก็จนปี3เทอมสองความตั้งใจก็ยังเป็นแค่ความตั้งใจคือตั้งใจไว้แต่ไม่ได้ทำซักเรียนพิเศษอ่านหนังสืออย่าฝันค่าวันๆไม่เที่ยวก็เล่นฮอนกะผู้ชาย(โอ้ยมีความสุข5555)พอเขาเปิดรับสมัครสอบค่อยรู้ตัวว่าเออนี่kuต้องตั้งใจจริงจังแล้วใช่มั้ยมันไม่สายเกินไปหรอ(หลอกตัวเอง)ได้แค่ไหนเอาแค่นั้นสอบได้ไม่ได้ก็อิกเรื่องหนึ่งก็ตั้งแต่นั้นมาก็เรียนพิเศษไปแค่คอสเดียวเองค่ะแบบแค่คอนเวอเซชั่นก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากแต่ทำให้เรากล้าพูดกับฝรั่งมากขึ้นจากแต่ก่อนเวลาจะคุยกับฝรั่งอย่างงี้แค่เขาให้พูดคำว่าhelloคือแบบจะร้องไห้อะแบบไม่กล้าพูดแต่พอเรียนแล้วก็โอเคขึ้นกล้าพูดพอถึงวันสอบเราก็ท่องไปแค่tensesค่ะก็เข้าไปสอบ(แบบมั่นๆหน้า)ไม่อ่านหนังสือสอบทั้งหมด100ข้อค่ะคือแบบทำแทบไม่ได้เลยแต่เราก็อาศัยตัดช๊อยส์เอาเลยได้มาตั้ง57 55555 คือวันสอบคนไปสอบน้อยมากพอดีเป็นช่วงสอบไฟนอลเสร็จคนเลยกลับบ้านกันหมดสงสัยคิดเหมือนkuตอนปีก่อนลืมบอกคณะเรามีทั้งหมด11สาขาอาจารจะเอาสาขาละ1คนสาขาเราสอบประมาน8คนได้เราก็คือแบบเออไม่ได้หรอกแต่ในใจลึกๆก็หวังว่าจะฟลุคพอตอนบ่ายเราก็รอประกาศผลปรากฎว่าเราติดค่าาาาาาาาาาาาแปบฟินฟินได้สักพักความกลัวก็เริ่มเข้ามาค่ะเพราะต้องสัมพาษณ์เย็นวันนั้นเลยแล้วอาจารที่สัมพาษณแต่ละคนเคยคอนเราเกือบหมดค่ะแบบมีแต่คนเปะๆทั้งนั้นพอเข้าห้องสัมพาษเราได้อาจารต่างชาติค่ะกรี๊ดดดดดดดสวรรค์โปรดอิชั้นมากแบบว่าถ้าได้อาจารย์ที่เคยสอนมาอิชั้นคงไม่มีชีวิตรอดมาถึงทุกวันนี้นค่ะคือแบบสัมพาษกะอาจารฝรั่งชิลมากแกก็ถามเกี่ยวกับฝรั่งเศษค่ะเราก็ตอบไปแบบงูๆปลาๆแล้วมีคำถามนึงฮามากแกถามว่าอยากกินอาหารฝรั่งเศษอะไรมั้ยเราก็คิดอะไรไม่ออกทั้งตื่นเต้นทั้งโง่ค่ะจำได้ว่าเฟร้นไฟร์เป็นอาหารฝรั่งเศษเราเลยตอบไปค่ะแล้วแกก็หัวเราะถามต่อว่ามีอย่างอื่นอิกมั้ยเราก็นึกค่ะว่าอะไรดีพอดีเคยดูหนังเรื่องlol(ที่ไมลี่ไซรัสแสดงสมัยยังไม่เป็นบ้า)หอยทากฝรั่งเศษขึ่นชื่อเราเลยตอบไปค่ะแต่เราตอบไปว่า a nail แกก็ห๊าาาา เราก็ตกใจค่ะก็เลยบอกไปว่า i mean frence snail แล้วแกก็บอกรอฟังผลนะแล้วเราก็กลับห้องค่ะรออย่างใจจดใจจ่อประมาน3วันได้เพื่อนแท็กผลสอบสัมพาษมาให้กร๊ดหอแทบแตกค่าแบบว่าเป็นไปได้ยังไง จากการคิดไตร่ตรองอย่างถีถ้วนการที่เราสอบผ่านนั้นมากจาก โชคดีที่ได้อาจารฝรั่งค่ะแกใจดีไม่เคยสอนเราทำให้เราไม่กดดันมากอิกอย่างอาจารย์ที่ควบคุมโครงการรู้จักเราค่ะว่าน่าจะไปรอดเอาไปดูแลน้องๆ(เพราะที่ไปมีแต่ปี1-2มีปี3แค่3คน)

พล่ามมายาวขอลัดไปที่สุวรรณภูมิเลยละกัน 26 มิ.ย. 2557 ค่ะบินกะแอร์ฟร้านค่ะปลายทางที่ชาลเดอโกใช้เวลาประมาน11ชม.ค่ะ(ตายแปบบบ)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่