เรื่องเร้นลับ จากเรื่องจริง (ตอนที่ 8 ตอน บทสรุปของอดีต)

---กราบขออภัยสำหรับตอนจบ ที่มัวแต่ไปทำเกรดให้ นศ. ก็นะครับหน้าที่ต้องรับผิดชอบเยอะมาก
ขอบคุณที่ติดตาม กราบขอบคุณผู้ที่มอบความคิดเห็นดีๆและข้อติชมที่เป็นประโยชน์ครับ

เรื่องราวเร้นลับ ต่อจากตอนที่ 7 นะครับ ย้อนกลับไปตอนก่อนหน้า คลิ๊กที่นี่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://pantip.com/topic/32780689
หรือจะเลือกตอนที่จะอ่าน ผู้อ่านสามารถคลิ้กลิงค์ได้ที่ตอนต่างๆด้านล่างสุดของกระทู้นะครับผม

ความเดิมตอนที่แล้ว ---> ผมคิดเสมอว่า ทำไมเรายังไปที่นั่นอีกหรือเรายังมีกรรมที่ไม่ได้ชดใช้ ตกเย็นผมเดินทางไปขึ้นรถไฟมุ่งหน้าสู่บ้านเกิด เล่าให้แม่ฟังแม่ก็เหมือนเดิม พาผมไปทำบุญต่างๆนาๆ แต่แม่ผมจะเป็นคนที่เข้าใจกฎธรรมชาติเสมอ แม่บอกว่าจำไว้นะ ทำบุญล้างบาปไม่ได้แต่ช่วยให้บรรเทาบาปได้ถ้าเราคิดให้เขาด้วยใจ และไม่ติดใจจองเวรกลับไปอีก ..ผมก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้วทำกรรมมาก็ต้องใช้เขาก็ตามเรื่อง พอค่ำๆหน่อยแม่พาไปบ้านตาคนหนึ่งซึ่งถ้าเรียกตรงๆก็น่าจะเป็นหมอผี ตามเรื่องแหละครับ

---> เสนอเรื่องจริง ตอน บทสรุปของอดีต
             ชีวิตผมก็ผ่านเรื่อง ราวที่ประหลาดมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว ทั้งดีและไม่ดีแม่บอกเสมอว่าอะไรไม่ดีก็บอกว่าดีแล้ว อะไรที่ดีแล้วก็ขอบคุณ ใครทำดีกับเราไม่ต้องอายขอบคุณเขา ใครทำไม่ดีก็ถ้าไม่ถึงขนาดที่เราต้องลำบากก็ให้อภัย(บ้าง) ในช่วงที่ผมกำลังมีความสุข ช่วงนั้นผมก็มีแฟนหนุ่มหล่อด้วยสิครับ แหม เราก็คิดนะหรือเพราะอดีตเราเป็นผู้หญิงเลยทำให้ชาตินี้ต้องชดใช้กรรมต้องรักเพศเดียวกัน หรือเปล่า ก็นะครับคิดไปเรื่อย
  ครับ อารัมภบทมาพอสมควรแล้ว ต่อเลยละกัน ช่วงนี้ผมมีแฟนแฟนผมชื่อ คิว เราก็รักกันมากครับความสัมพันธ์ดีขึ้นเรื่อยๆขณะนั้นเราก็ย้ายห้องไปอยู่ด้วยกัน ย้ายเสร็จด้วยอาการเพลียผมก็เผลอหลับไป สักพักก็ตื่นขึ้นมาผมเห็นคิวนอนอยู่ ผมก็ถามว่าทำไมคิวไม่เก็บรองเท้าช่วยเค้าบ้าง แต่คิวนอนหลับไม่ตอบ ผมจึงไปขยับตัวเขาเขาก็ไม่มีตอบกลับเลย ผมเริ่มจะเครียดอีกแล้วสิ ผมหันกลับไปมองบนเตียงผมเห็นร่างผม คลุมไปด้วยแสงสีทอง ผมตกใจมากผมหันไปรอบห้องประตูก็เปิดออก แล้วจากนั้นมีชายแก่คนหนึ่งเดินเข้ามาบอกผมว่า "ลูกไม่ต้องกลัว" พ่ออยากให้ลูกทุกคนรักกัน ไม่ต้องกลัวพ่อนะเดินเข้ามา พอผมเดินเข้าไปเขาก็กอดผม แล้วตัวผมก็กลายเป็นผู้หญิงผิวขาว ผมยาวเสื้อไทยเก่าๆ และเราก็ได้สนทนากับพักหนึ่ง
ชายแก่ : พ่อหมดหนทางแล้วพ่อผิดเองพรุ่งนี้ลูกๆทุกคนต้องไปใช้กรรม หนูอโหสิให้พี่ๆได้ไหมถ้าภายในสองวันนี้พี่ๆยังมาอาละวาด
ผม : ตอนนี้ผมไม่ใช่ลูกคุณแล้วนะครับ ใจเย็นๆ ถ้าถึงเวลานั้น ผมก็ต้องให้อภัยเขา
ชายแก่ : พ่อจะไม่ได้มาดูลูกๆทะเลาะกันอีกแล้ว พรุ่งนี้พ่อต้องไปแล้วแม่เจ้าคอยอยู่ บ้านหลังเก่าบ้านเราลูกจำได้ไหม
ผม : ผมไม่มีความทรงจำเก่าๆเลย ผมอยู่อีกที่นึงแล้วตอนนี้ ขอให้คุณไปสู่ที่ดีๆนะครับ
ชายแก่ : พรุ่งนี้พ่อต้องไปแล้ว ในช่วงนี้ บ่อน้ำเก่า บ้านเรือนไทย จงหยุดเดินผ่าน จงอย่าไป หากมีใช้ให้ทำลายทิ้ง
ผม : ครับผมจะเชื่อคุณลุงนะครับ ผมเชื่อว่าลูกของลุงต้องรักลุงทุกคน ใจคนคงไม่เปลี่ยนสักเท่าไหร่หรอกครับ โชคดีครับ

แล้วลุงก็หายไป ผมรีบไปที่เตียงแต่ทันใดนั้น พี่ชายคนโตก็เดินไปที่คิวแฟนผมกำลังนอนพร้อมกับบอกว่า " กรูจะเอามันไป ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เขาหัวเราะดังเล่นห้องเขาเดินไปนั่งทับอกแฟนผมพร้อมทั้งเอานิ้วจิ้มไปที่คอ ผมทำอะไรไม่ถูกเลยตอนนั้นผมได้แต่บอกว่าเขาไม่เกี่ยวเลยอย่าทำเขาเลย ชายคนนั้นก็เอามือบีบตรงคอผมเห็นจึงรีบวิ่งไปข้างหลังเปิดตู้ผ้าแล้วนั่งลงไหว้พระ ภาวนาในใจให้ช่วยลูกด้วย สักพักเขาก็หายไป ผมก็ตื่นตัวขึ้นมาตกใจมากผมหิวน้ำ แต่แฟนผมบอกว่าปลุกผมไม่ตื่นเลย ตอนแฟนไปเอาน้ำมาให้กินผมสังเกตุเห็นคอเขาเป้นรอยมือช้ำนิดนึงพอมองออก ซึ่งปกติตอนมาหาผมจำได้ไม่มี ผมยิ่งกลัวไปใหญ่ รีบเดินไปทำเป็นซุกคอเขา ซุกไซร้ แล้วดูดขอเขาให้มันเป็นลายอื่น เขาตะคอกผมดังเลยว่า ซาดิสทำไม ถ้าตัวเองอยากมีอะไรกับเขาบอกดีๆก็ได้ เราเป็นแฟนกันนะ พอรอยเพี้ยนจากรอยนิ้วประมาณ 1 ข้อนิ้ว เป็นรูปอะไรไม่รู้ผมก็เนียนลงไปเอาของที่ ห้องบริการของตึก จากนั้นผมจึงกลับขึ้นมาแล้วแฟนผมก็กำลังอาบน้ำจะไปทำงานพอดี พอเขาเดินออกไป ผมก็โทรหาแม่ แม่บอกว่าแม่พอจะจำได้แล้ว ถ้ามันเป็นจริงแม่ต้องทุบทิ้ง แม่บอกว่าบ้านสวนแม่ มี่บ้านไม้เก่ามากหลังไม่ใหญ่ ข้างบ้านมีบ่อน้ำบาดาล เก่ามากและมีน้ำใช้ตลอดปี พูดจบผมจัดกระเป๋ากลับบ้านเลยครับ
วันนั้นพอผมถึงบ้านตอน 5.30 เราไปบ้านสวนเก่า แม่ให้พ่อกับคนงานในสวน รื้อบ้านหลังนั้นทิ้ง ส่วนบ่อน้ำ มันอยู่ไกล้กับบ้านสวนที่น้าอยู่มาก คือยังทำใจไม่ได้ที่จะรื้อเพราะน้ำประปาก็มีค่าใช้จ่าย แต่บ่อน้ำมันมีน้ำให้ใช้ฟรีๆนะสิครับ คุยกับน้าเสร็จ แม่ก็ไปหาคนมาทำพิธีรื้อบ่อ ผมก็งงนะทำไมต้องทำพิธี แม่บอกว่าบ่อนี้ เป็นบ่อเก่ามาก ตาทวดขุดไว้สมัยลี้ภัยจากมาเลเซียแล้วมาแต่งงานกับทวดนะแหละ ซึ่งตอนขุดเจอของหลายอย่าง ซึ่งที่เจอและไม่กล้าเปิดออกคือ หม้อดินปิดผนึกด้วยยันต์สีขาว แม่ก็เอาไปไว้วัดแล้วนะ ระหว่างนั้น ก็มีพราหมณ์มาทำพิธี เขาบอกว่า ต้องผ่านไปอีก 2 วันจึงจะขุดได้ เป็นทางผีผ่าน เป็นทางไหลของน้ำและวิญญาณ การจะตัดใย ต้องได้รับเห็นชอบจากเจ้าของเดิมก่อน ผ่านไป 1 วันผมก็นอนบ้านสวนระหว่างนอน น้าของผมเดินไปเปิดตู้เย็น แม่ลืมตาขึ้นมาเห็นผู้ชายเกาะน้าตามหลังตลอด แม่กลัวมากเลยเดินไปหาพี่ชายผม พี่ชายผมเขากลับไม่พูดอะไร เอาแต่นอนร้องไห้ ตาแดง และอยู่ดีๆก็ตะคอกแม่ด่าแม่ น่ากลัวมาก ส่วนยายผมซึ่งอยู่ในห้องนอนก็กรี้ดดลั่นห้องเลย ยายบอกมีผู้ชายห้อยหัวลงมาลิ้นแดงเลือดเลย แม่เห็นไม่โอเคแล้ว ตอนเช้าเข้าวันที่ 2 ผมเดินไปร้านค้า ซึ่งระหว่างทางเป็นป่ายางหรือสวนยาง สวนปาล์ม ผมเดินไปเรื่อยๆ และแล้วก็ผ่านกองไม้จากบ้านไม้หลังที่แม่รื้อทิ้ง ผมเดินเข้าไปดูในพื้ันบ้านที่ถูกรื้อ ผมรีบเดินแบบว่าเร็วมาก เพราะอะไรรูไหม เพราะเสียงด่าผมมันดังก้องหูไปหมด ผมถึงร้านค้าไม่กล้ากลับบ้านคนเดียว พี่สะใภ้เห็นว่าผมไปนาน จึงไปรับตอนนั้นเขาท้องอยู่ พอกำลังขับผ่านตรงนั้นมันต้องเลี้ยวเข้าซอย อยู่ดีๆมีผู้ชายมายืนดักหน้ารถ พี่สะใภ้ผมไม่เห็นแต่ผมเห็นผมหักหลบแล้วรถก็ล้ม ตอนนั้นเหมือนเป็นบุญมากพี่สะใภ้ไม่เป็นอะไรเลย ผมก็ขาถลอกนิดหน่อย ผมรีบพากันเข็นรถกลับบ้าน ผมเล่าให้แม่ฟังแม่ไม่รอช้า โทรหาลุงเขามาทำพิธี ตอนนั้นพอลุงมาถึงผนก็เริ่มตก ลุงเอาไข่ไก่มาตอกเสร็จแล้วสาดไปที่ถ้วยข้าว แล้วพี่ชายผมก็กลับมาเป็นคนเดิม จากนั้นลุงจึงเดินไปที่บ่อน้ำ แถมบอกกอีกว่า บ่อน้ำนี้มันเคยเป็นที่อยู่ของคนบาปมาก่อน มันต้องการตัวแทน แต่ตัวแทนที่ว่ามันไม่เอาทุกคน มันเลือกเอาคนที่เหมาะสมที่มันต้องการเท่านั้น ลุงพูดจบลุงก็เอาของมาทำพิธี ระหว่างนั้นผมร้องไห้ด้วยตัวเองตลอด แล้วเขาก็เริ่มปิดบ่อน้ำด้วยการเทปูนลงไปแล้วกระเทาะบ่อด้านบนออก จากนั้นเขาก็เอารถมาขุดดินและปิดกลับซึ่งลึกประมาณ 2 เมตรได้แล้วบ่อน้ำก็หายไป แล้วคืนนั้นผมก็ต้องผวาอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้มันยิ่งกว่าครั้งก่อน ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับชาย 4 คนลากตัวผมแล้วเดินออกไปแล้วเขาก็รุมตบตีผม ผมร้องดังลั้นบนถนนลูกรังทางเข้าบ้าน แล้วทันใดนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา พร้อมบอกว่า "แม่ได้อยู่ที่ที่ดี แต่แม่ไม่เคยมีความสุขเลย ทุกครั้งที่มองลงมาเห็นลูกๆแย่งชิงดีกัน" ชายคนหนึ่งก็บอกว่า ผมเกลียดแม่แม่ลำเอียง แม่ทิ้งพ่อไปแม่ไม่รักเรา - แม่รักลูกทุกคน และตอนนี้ลูกๆกำลังทำร้ายน้องตัวเอง ในตัวน้องมีเลือดพ่อเลือดแม่ แม่เสียใจลูกต้องให้อภัยน้อง "พี่อย่าไปฟังแม่แม่เข้าข้างอี้นี้ตลอดเลย" หยุดๆ!แม่ไม่เคยเข้าข้างใคร อย่าทำผิดอีกเลย ไปหาที่ดีๆอย่ามาจมกับของที่ไม่ใช่ของเราเลย "แต่สมบัติมันของเรา อี้นี่มันหนีตามผัวมันไปแล้ว ทำไมไม่คืนมา" แล้วคนนั้นก็เตะผม ผมนอนกองอยู่ที่พื้น ผุ้หญิงคนนั้น ร้องไห้ นั่งลงและพูดว่า "อดีตของเราเจ็บมามากพอแล้วอย่าสร้างเวรอีกเลยนะลูก" พรุ่งนี้ลูกๆก็จะได้ไปอยู่ในภพภูมิของลูกแล้วอย่าสร้างเวรเลย ---และแล้วชายอีกคนก็ไม่ฟังหยิบดาบขึ้นมา "กูจะไม่ให้มันกลับไปอีก มรีงต้องตาย" ตอนนั้นเขากำลังจะฟันแต่ แม่ก็ใช้มือรับก่อนและกำไว้แน่น พร้อมกับหยิบดาบมาฟันตัวเอง ชายอีก3คนหันไป ร้องไห้เสียงดัง และวิ่งเข้าไปกอดแม่ตัวเอง ๐"แม่ทำแบบนี้ทำไม ทำไมแม่ต้องยอมเสียตัวเอง" "ลูกๆจำไว้นี่คือน้องเรา เราเป็นพี่น้องกัน ไม่มีใครรักเราเท่าพี่และน้อง และครอบครัว คิดใหม่เปลี่ยนใหม่ กลับไปกอดน้อง รักน้อง เรื่องที่ผ่านมาแม่รับไว้เอง " เสียงชายทั้ง4คน แม่ แม่ แม่ แม่ และร้องกันดังลั่น แล้วมีชายแก่ผมยาวมายืนที่ปลายเท้าแม่พร้อมกับพูดว่า ได้เวลาของเจ้าทุกคนแล้ว บาปหนากรรมหนัก จะชดใช้ไม่หมด แล้วหันมามองผม บอกผมว่า อะไรที่ให้อภัยได้ให้เขาไป อย่าติดค้าง แค่นี้ก็เกินพอแล้ว แล้วผู้ชายทั้ง4คนก็หันมามอง แต่ไม่พูดอะไร ร้องไห้ แล้วอุ้มแม่ไปกับชายแก่คนนั้น
ผมตื่นขึ้นมา แม่บอกว่าได้ยินเราร้องดัง เลยไปตามลุงมาลุงบอกว่าได้แค่ตามไปดูช่วยอะไรไม่ได้ ดีนะยังมีบุญยังมีความรักของแม่คนเก่าอยู่ ลุงบอกแม่ว่าถ้าลูกกลับมาและตื่นครั้งนี้มันจะเป็นชีวิตใหม่ ไหนเล่าสิเป็นยังไงบ้าง
-----ผมก็เล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่า โชคดีตลอดเลย แล้วผมก็พักผ่อน
ขณะนั้นผมก็หลับผมฝันว่าได้เดินไปบ้านหลังนั้น มีชาย 4 คนแต่งตัวสง่างามเดินมาหาผม และพูดว่า พี่ได้ของคืนหมดแล้ว เราขอโทษ เราจะไปแล้วเราต้องชดใช้กรรม แต่จงจำไว้ กรรมที่เจ้าฆ่าตัวตายทิ้งผัว มันจะกลับมาทำร้าย ให้หมั่นทำบุญ เพื่อให้เจ้ากรรมนายเวรเลิกอาฆาต กรรมร้ายแรงคือกรรมที่อยู่กับเจ้า คนนั้นแหละคือเจ้ากรรมนายเวร แต่อาฆาตไม่ถึงตาย แค่ทำให้เจ้าเจ็บและปวด และสร้างรอยช้ำ รอยแผล เจ้าจงอโหสิให้เค้าอย่าติดใจเด็ดขาด แล้วชาติหน้าข้าขอเกิดมาเป็นน้องๆของเจ้า ข้าจะเป็นน้องที่ดีดูแลเจ้าตลอดไป ไปก่อนนะ รักคือกรรม ที่จะตามมา ระวังใจ

แล้วตอนนั้นผมก็ตื่นขึ้นมา ตั้งแต่วันนั้นผ่านไปผมก็ ทำบุญ ไปวัด เมื่อมีโอกาส ผมก็หมั่นอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรให้กับ ผู้มีกรรมบนโลกนี้ ทุกครั้งที่ผมทำบุญผมจะไม่ลืมที่กล่าวว่า "ขอให้ทุกคนที่อยู่บนโลกนี้ จงได้รับบุญ รักกันอย่าทำร้ายจองเวรกันและมีความสุข"
ครับ ตอนจบอาจจะ แฮปปี้ นิดหน่อย แต่ก็เหมือนกับที่เขาบอก รักคือกรรมจริงๆ แฟนผมคนนั้น ก็ทำร้ายใจผมสารพัด แต่ก็ช่างเถอะ เราก็อโหสิให้ครับเพื่อโลกที่น่าอยู่
ขอบคุณมากครับ
---------------------------------------------------------------------------------------
ลิงค์เรื่องจริงตอนต่างๆ จากผู้มอบประสบการณ์ตรง เลือกสัมผัสได้เลยครับ
ตอนที่ 1 ตอน เริ่มต้น http://pantip.com/topic/32725785
ตอนที่ 2 ตอน เด็กชายผู้หวังดี http://pantip.com/topic/32743898
ตอนที่ 3 ตอน ชายแปลกหน้า http://pantip.com/topic/32757414
ตอนที่ 4 ตอน พ่อและลูกผู้ค้นหา http://pantip.com/topic/32759440
ตอนที่ 5 ตอน รถไฟแห่งวิญญาณ http://pantip.com/topic/32761978
ตอนที่ 6 ตอน ย้อนรอยอดีตพินิจกรรม http://pantip.com/topic/32775762
ตอนที่ 7  ตอน อดีตที่รอการพิสูจน์ผลกรรม http://pantip.com/topic/32780689
ตอนที่ 8 ตอน จบ