แค่พยาบาลมันไม่ถึงใจ จอห์นชาวไร่สิถึงกึ๋น

แค่พยาบาลมันไม่ถึงใจ จอห์นชาวไร่สิถึงกึ๋น

สวัสดีครับ  ในที่สุดผมก็รอดจากห้องผ่าตัดมาได้ และมาผจญวิบากกรรมการพักฟื้นต่อ

เริ่มกันตั้งแต่ผ่าตัดเสร็จ ซึ่งต้องย้ายตัวผม คนปกติเขาก็คงยกกันได้ง่ายๆ แต่ด้วยร่างช้างสารของผม ก็ต้องเรียกคนมาเฉียดๆสิบคนมายกผมเลยทีเดว

เมื่อมาถึงวอร์ดที่จะพักฟื้น ผมก็เริ่มได้สติ (ตอนแรกที่ย้ายนั่นก็เริ่มสลึมสลือแล้วล่ะ) สิ่งแรกที่รู้สึกคือ คอ แห้ง มาก...........

แล้วมันเป็นวงจรอุบาทว์ครับ เพิ่งผ่าตัดเสร็จใหม่ๆหมอจะไม่ให้กินน้ำ แต่ผ่าตัดนานแปด ชม ก็เท่ากับคอแห้งมาแปด ชม ซึ่งจะตามมาด้วย.........เสมหะ

นี่ล่ะนรกของแท้ น้ำก็นไม่ได้ คอก็คันเสลดเต็มคอ ย่อมตาฒาด้วยการไอ ผลน่ะหรอ ไอแต่ละครั้งคือการเห็นนรกรำไรครับ ไม่มีอะไรที่ต้องเกร็งท้องมากไปกส่าการจาม ซ่งแผลอยู่ตรงนั้นพอดี

แต่หลังผ่านไปห้าวัน ตอนนี้ผ่านนรกขุมนั้นมาได้แล้วครับ

ซึ่งก็ตามมาโดยบททดสอบใหม่

ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่าผม ผ่าตัดลำไส้ แผลอยู่ตรงหน้าท้องใต้กระบังลม ซึ่งจะทำให้ขยับตัวลำบากมาก เพราะขยับร่างกายส่วนกลางดมื่อไรจะปวดมากทันที

ทีนี้ปัญหาก้ตาฒาดิ นอนท่าเดิมนานๆ มันจะเป็นแผลกดทับเอา ทาง คุณหมอ อ.ธัญเดช ก็ช่วยผมด้วยกายให้ที่นอนลมมาตั้งแต่วันแรก ซึ่งก็ช่วยได้มาก แต่วิบากกรรมยังไม่หมดครับ บททดดสอบต่อไปคือ

คันนนนนนนนนน

อาการคันหลัง คันต่อเนื่อง คันจริงจัง คันอย่างมืออาชีพ คันอย่างมีหลักกาม

ลองนึกส ภาพหมีตัวใหญ่ๆ เวลาคัน มันยังเอาตูดไปถูต้นไม้ได้ แต่ผมทำไม่ได้ครับ เอื้อมก็ไม่ถึง เกาก็ไม่ได้ แล้วทำไงล่ะทีนี้

นางพยาบาลที่รัก นางฟ้าในชุดสีขาว ผู้ปลดเปลื้องความทุกข์ให้คนไข้!!!!!!

แต่นางพญาบานที่เป็นที่พึ่งของผมเสมอมากลับช่วยผมไม่ได้

เพราะทันทีที่ผมขอให้พยาบาลช่วยเกาสัง เอ๊ย หลังให้นั้น  พยาบาลจะใส่ถุงมือยาง และแม้จะอ้อนวอนจนพยาบาลยอมถอดถุงมือ พยาบาลนั้นก็ตัดเล็บสั้นกุด บวกกับความนุ่มนวลในแบบผู้หญิง การเกาจึงแทบไม่ได้สร้างความแตกต่างให้แผ่นหลังที่งหนาปานหนังควายของผมเลย

ผมทนกับการเกาที่ไม่ถึงใจากความไร้ฝีมือของคู่ประกอบกิจอยู่หลายวัน จนวันหนึ่ง เขาก็เดินเข้ามาในชีวิตผม

เขา มาพร้อมกับคอสตูมชาวไร เขา ผู้มีผิวกายคล้ำ กร้านแดด เขา ผู้มาพร้อมบุคลิกหยาบกร้านแบบคนใช้แรงงาน แต่แฝงแรงดึงดูดบางอย่างที่ดึงเราเข้ามาหากัน

แต่ในตอนแรกนั้นผมต้องหลบสายตาพี่เขา ด้วยความเอียงอาย จนกระทั่งสายตาเรามาประสานกัน

เหมือนทุกอย่างในโลกหยุดลงตรงนั้น เหมือนเขาจะรับรู้ได้ว่าผมมีวาจาจะเอื้อนเอ่ย

อาห์ เราสื่อถึงกันได้

ผึงเริ่มทสนมฃทนาทันที

"พี่ครับ" ผมกล่าวอย่างเอียงอาย

"มีไรหรอน้อง" เขาตอบพร้อมกับยิ้มละไมบนใบหน้า

"พี่ข่วยเกาหลังให้ผมทีดิครับ มัเกาไม่ถึงอะ"

พี่เขาจึงเดินมาข้างๆผม พร้อมกับถามว่าตรงไหน

ทันทีที่เขาวางมือลงบนแผ่นหลังผม ่างกายผมก็สั่นระฟริกราวสาวน้อยที่ต้องมือชายครั้งแรก ทั้งร่างผมไหวเทิ้มไปด้วยความตื่นเต้น เพราะผมสัมผัสได้ สัมผัสได้ถึงความหยาบ ความรุนแรง ความดิบเถื่อนแบบจอห์นชาวไร่ที่ส่งผ่านมือเขามา  ผมสัมผัสได้

รงนั้นละพี่ เอาเลย ผมตอบเขาไปด้วยเสียงสั่นเครือ

เพียงสโตรกแรกของการเกาที่ใช้เพียงปลายนิ้ว ไม่มีเล็บใดๆทั้งสิ้น เขาก็ลบภาพของพยาบาลออกไปจากใจผมจนหมดสิ้น ทุกความผิดหวัง สิ้นหวัง ไม่สมหวัง  ความไม่อิ่มเอม ได้รับการเริมเต็ม เพียงแค่สโตรกแรกของเขา

ผมพยายามกลั้นไม่ให้หลั่งออกมา พร้อมกับบอกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า

ใช้เล็บเลยพี่ จัดไปเต็มทีเลย

ผมรู้สึกได้ สวรรค์ นี่มันสวรรค์ชัดๆ อาห์ นี่แหละสิ่งที่ผมต้องการ ความกักขฬะ ความหยาบกร้าน ความดิบเถื่อน การเกาแต่ละครั้งราวกับถูดดยกระดาษทรายเบอร์1 การลากนิ้วพริ้วไปของเขาแหลมคมปานใบมีดกรีดเนื้อ

ในในที่สุด ผมก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป จนผมต้องหลั่งออกมา

อาห์ ชีวิตนี้ถึงตายก็ไม่เสียดายแล้ว