เรื่องจากชีวิตที่ผ่านมา ไม่รู้พอเป็นนิยายให้อ่านได้ไหม ออกแนว จขกท ระบายอ่ะครับ

กระทู้สนทนา
เรื่องมันเริ่มเมื่อ 2 ปี ที่แล้วครับ....
     ผมได้รู้จักน้องคนนึง เค้ามีหลายๆอย่างที่ตรงสเปคผม...ตอนเรียน ปวช. ผมเคยเจอน้องเค้าแล้วแต่ผมไม่สนใจ
ผมจบมาปีกว่าๆ ผมเจอน้องคนนี้ใน Facebook มันเป็นช่วงที่ผมรู้สึกอยากมีแฟน พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่
หลังจากที่ผมโสดมา 2 ปี เกือบ 3 ปี
     ผมเริ่มโดยการทักน้องไปใน Facebook  เราก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนผมขอเบอร์ และโทรคุย
   บอกตรงนี้ก่อนว่า ผม กับ น้องเค้า เราอายุห่างกัน2ปี ตอนนั้นน้องเค้าอยู่ ปวช.2 ผมอยู่ มหาลัย ปี1
       ต่อครับ เราคุยๆกัน ผมชวนน้องเค้าไปดูหนังครับ เป็นการเจอกันครั้งแรกของเรา แต่ผมเคยเห็นน้องแล้ว
แต่น้องยังไม่เคยเห็นผม ผมชวนไปดูเรื่องแรกเลยครับเรื่อง "แวมไพร์ทไวไล" เรานัดเจอหน้าโรงหนัง
(แอบกลัวๆครับ เพราะผมก็ไม่ได้หล่ออะไร) พอเราเจอกันก็คุยกัน (เกรงๆนิดๆ)
แล้วเราก็เข้าไปดูหนัง  พอดูจบเค้าก็กลับบ้านเลยครับ ผมไปส่งเค้าหน้าปากซอยบ้าน
วันนั้นผมมีความสุขมากครับ พอผมกลับบ้านผมก็โทรถามครับ
"หนังสนุกไหม มีความสุขป่าว"
เค้าตอบว่า "สนุกดี มีความสุข" และเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย จนนอน
หลังจากวันนั้นก็คุยกันเรื่อยๆมา ปีนั้นลอยกระทงวันที่ 27 พฤศจิกายน 2555
ผมชวนเค้ามาลอยกระทง เค้าก็ตกลง
วันนั้นเราก็ลอยกระทง เดินเล่น งานเหมือนงานวัด มีจับไข่ เปิดมาได้แหวนพอดี(เหมือนในละคร)
ผมก็ให้เค้าไป เค้าก็ยิ้มๆหน้าแดงๆ หลังจากเดินเล่น เราก็ไปกินข้าวกัน และก็ไปส่งเค้าที่หน้าบ้าน
และผมก็กลับบ้าน ผมโทรหาเค้าถามเค้าว่า
"เป็นแฟนกันไหม ลองคบกันดูไหม ไม่ต้องรีบตอบก็ได้นะ"ร้องไห้แอบกลัว กลัวโดนปฎิเสธ)
เค้าเงียบไปสักพักครับและกลับมาตอบว่า
"ตกลง อืม...คบค่ะ" (ผมดีใจมาก)
หลังจากนั้นเราก็คุยกันแบบแฟนเรื่อยๆ มีความสุขกันดี
ผมเป็นคนไม่ค่อยมีเวลา ผมทำงาน+เรียนราม
งานที่ทำก็ออก ตจว. 2อาทิตย์ อยู่ กทม. 2อาทิตย์
น้องเค้าก็เรียน สาขา ทวิภาคี (คนเรียนพาณิชย์คงรู้จักครับ)
เป็นสาขาที่เรียนด้วยทำงานด้วย
ผมจะได้เจอเค้าแบบไปเที่ยวด้วยกันแค่เดือนละ 2 ครั้ง
เพราะเค้าหยุดได้แค่ อาทิตย์ละวัน แต่เวลาผมอยู่ กทม. ผมจะไปรับเค้าทุกวันเพื่อให้ได้เจอกัน
เวลาอยู่ ตจว. ผมจะโทรคุยกับเค้าทุกคืนคุยแบบยาวเรยจนหลับให้เค้ามั่นใจว่าเรามีเค้าคนเดียว
ตอนเค้าเบรคทำงานก็โทรคุย
คบมาประมาณ ครึ่งปีกว่าๆ ผมจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับ ผช คนอื่น แอบโดดเรียนไปเที่ยว
ไปคอนโด ผช คนนั้น
    ตอนนั้นผมนี้โคตรเจ็บครับ กินเหล้าอย่างเดียวเลย ปกติผมไม่กินเหล้านะครับ
ผมเลยบอกว่า ไปกับเค้าเหอะ เราเลิกกัน
ผ่านมา 2 วัน เค้าโทรมาขอโทษ โทรมาง้อ มาหาที่บ้านมานั่งดูผมกินเหล้าเลย
ผมเลยใจอ่อน ให้โอกาสเค้าอีกรอบ คบกันอีกครั้ง
หลังจากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆ ผช คนนั้นก้ยังมีโทรมา ผมเลยโทรไปคุยให้เลิกยุ่ง
เลิกติดต่อมา หลังจากวันนั้น ผช คนนั้นก็หายไป เราก็คบกันมาปกติ
จนเค้าจะจบ ปวช.3 ขึ้นมหาลัย ผมพูดกับเค้าว่า
"เดียวเค้ามหาลัย เทอจะเปลี่ยนไป เทอจะเจอคนมากมาย เทอจะเปลี่ยนไป
เราอาจต้องเลิกกัน"
เค้าเสียงผมแบบขาดใจเลยครับว่าไม่เปลี่ยนรักผมคนเดียว
ผมขี้เกียเถียงครับเลยเงียบไป
เราคบกันมาจนปีครึ่ง เทอเข้ามหาลัยไปได้เดือนกว่าๆ ยังคงปกติอยู่
หลังจากนั้นเค้าเริ่มติดเพื่อน เวลาคุยกันเค้าจะบ่น เบื่อ รำคาน เป็นประจำ แต่ก็จะบอกว่ายังรัก

เวลาวันหยุด ชวนไปไหนเค้าไม่ไปครับ บอกเหนื่อยอยากพักอยู่บ้าน
เราเข้าใจนะว่าเหนื่อย เรียน+ทำงาน
ตารางเรียนเค้า หยุดวันจันทร์ อังคารเรียนครึ่งวัน
ตารางงานเค้าจะหยุดจันทร์ อังคาร 2วันเลย
วันอังคารเค้าไปเที่ยวกับเพื่อน
ส่วนวันจันทร์ปกติเค้าจะอยู่กับผม แต่2-3เดือนที่ผ่านมาเค้าบ่นเหนื่อย อยากพักอยู่บ้าน
ผมก็ให้เค้าอยู่บ้านครับ(แอบน้อยใจครับเพราะเราอยู่ กทม แค่2อาทิตย์ เอาวันที่ไปกับเพื่อนมาอยู่กับผม
สักวันก็ได้)
ทีกับเพื่อนเทอไปได้ไม่บ่นเหนื่อย
เค้าบอกว่า"อยู่กับเพื่อนสนุกกว่า มีความสุข อยู่กับผม เบื่อ รำคาน ไม่มีความสุข แต่ยังรัก ไม่อยากให้ผมไปไหน"
เค้ามีเพื่อนคนนึง มาชอบเค้า ผมดูออกว่ามาจีบ ทั้งๆที่รู้ว่ามีแฟนแล้ว
ผมเตือนให้ห่างๆหน่อยอย่าสนิทมากนัก เอาแค่อยู่ในคำว่าเพื่อนพอ
เค้าตอบกลับว่า
"แค่เพื่อน เค้าไม่ได้คิดอะไร ถ้ามันจะคิดก็เรื่องของมัน"
ผมนี่พูดต่อไม่ถูกเลย
เพื่อนคนนี้ยิ่งนับวันยิ่งสนิท มารับมาส่งถึงบ้าน
พอผมพูดเรื่องนี้เราก็จะทะเลาะกัน โดนด่า ผมเลยทนมา2เดือน
จนผมคิดว่าไม่ไหวแล้ว ผมเลยบอกเลิกเค้า วันครบรอบ 1ปี11เดือน
เค้าบอกว่า"
ไม่ง้อจะเลิกก็เลิก เหนื่อย เบื่อ ทุกวันนี้มีความสุขกับเพื่อน"
ผมเลยบอกว่า
"ถ้าเลิกผมขอหายไปทำใจนะไม่ต้องติดต่อเลย เดียวพค้อมจะกลับมาคุยเป็นพี่น้อง"
เค้าว่า
"ทำไมเลิกแล้วต้องหายคุยกันปกติไมีได้หรอ ไม่อยากให้ผมหายไปไหน"
ผมถามเค้าว่า "ทำไม" เค้าบอก"ไม่รู้"
ตอนกลางคืนผมส่ง ขค ชวนเค้าไปลอยกระทง
อยากเดินคุยกันดีๆก่อนจากกันเก็บความทรงจำดีๆ
เค้าบอกว่า เดียวดูก่อน
วันต่อมา เค้าคงโกรธ ที่ผมส่ง ขค บอกว่า ให้คบกับเพื่อนเค้าดีๆนานๆนะ
เค้าเลยโทรมาบอกว่า "ไม่ไปลอยกระทง และไม่ต้องติดต่อมาอีก"
ผมบอก "แล้วแต่ เอาที่เทอสบายใจ" และผมก็วางสายไป
ผ่านมา2วัน เค้าโทรมา
บอกว่า"ลอยกระทงกัน" ผมนี่เงิบ อึนไปแปบนึง และถามเค้าว่า "อะไรนะ"
เค้าก็บอกว่า"ลอยกระทงกัน"
ผมเลยบอก"ได้สิปีนี้ผมตั้งใจจะลอยกับเทออยู่แล้ว" และก็วางสายไป
พอตอนกลางคืนผมโทรหาเค้า ถามว่าคุยกับใครอยู่
เค้าบอกคุยกับเพื่อน(เพื่อนที่มาจีบ) ผมเลยบอกไม่กวนละ เค้าบอก เพื่อนวางไปแล้ว
ต่อจากนี้เป็นบทสนทนาผมและเทอ
ผม: ถ้าคุณไม่ชอบเค้า คุณก็อย่าทำแบบนี้ มันเหมือนให้ความหวัง
เทอ: เหงาไม่มีเพื่อนคุย มันมารับที่บ้านทุกวันบอกมันแล้วว่าเป็นแค่เพื่อน
ผม: ก็มันรักคุณไง คบกันมันสิ มันรอผมเลิกกับคุณอยู่
เทอ: รักผมไม่ได้รักมัน
ผม:แล้วคุณให้ความหวังเค้าทำไม สุดท้ายเสียใจทุกฝ่าย
เทอ: ก็พอห่างเพื่อนมันก็ไปกินเหล้า
ผม: ก็ปล่อยไป เดียวมันก็กลับมาเหมือนเดิม
เทอเงียบไปสักพักและกลับมาถามผมว่า
เทอ: ถ้าอนคาตเรามีโอกาสกลับมาคบกันได้ไหม อยากให้ผมเป็นคนสุดท้าย
ตอนนี้เค้าเบื่อ อยากอยู่กับเพื่อน
ผมขึ้นหน่อยๆที่ได้ยินประโยคนี้ผมตอบกลับว่า
ผม: ผมไม่ใช่ตัวเลือกของใคร ถ้าคุณเลือกเค้าผมก็ไป ผมเคยพูดแล้วว่าให้คุณห่างกับเค้าหน่อย
อย่าสนิทเกินคำว่าเพื่อน ตอนนี้คุณเกินคำว่าเพื่อนแล้ว
เพราะคุณไม่เลือกผมเลยเลือกให้ ผมเลือกที่จะเลิก
เทอ: กลัวเสียอพื่อน
ผม: ไม่เป็นไร ผมไปเอง ไม่ต้องคิดมาก หลังลอยกระทงผมจะหายไปเอง
ละเราก้จบการคุย
สุดท้ายผมคิดว่าผมคบไมีได้ไปลอยกระทง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ ออกแนวระบายๆ ไร้สาระหน่อยขอโทษครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่