แม่ไม่เคยรู้ความเลวของน้อง แต่เราเป็นคนตรงกลายเป็นคนโดนว่า

คือน้องชายไม่ไปเรียน แต่แม่คิดว่าไปเรียน เพราะเราไม่บอกแม่ กลัวน้องโดนแม่ว่า แต่แม่กลับบอกว่าเราเนี่ยตื่นสายต้องให้น้องปลุกตลอด ทั้งที่จริงเราตื่นเอง และไปเรียนคนเดียว แต่ที่แม่คิดอย่างงั้นเพราะวันหยุดแม่เห็นน้องตื่นแต่เช้ามาช่วยนั่นนี่ แต่เรานอนตื่นสายเพราะไปเรียนเช้ามาทั่งอาทิตย์แล้ว วันหยุดเลยอยากนอนเยอะ แม่เลยคิดว่าน้องดีแล้วด่าเราแทน ซึ่งความจริงไม่ใช่แบบนั้นเลย เราก่เถียงไม่ได้เพราะไม่อยากให้น้องโดนด่า กลายเป็นเราดูแย่ในสายตาแม่ เพราะแม่เชื่อการกระทำที่ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่างของน้อง น้องกลับบ้านดึกอ้างไปเล่นกีฬา ทั้งที่จริงแล้วไปไหนไม่รู้ เราต่องรีบกลับบ้าน อยากไปไหนไม่ได้ไปเพราะต้องรีบกลับมาอยู่กับแม่ ต้องฟังมาบ่นว่าทำไมน้องไม่กลับอีกแล้วเราก็โดนบ่นเรื่องอื่นต่อคนเดียว ส่วนน้องไปเที่ยวเล่นกลับมาก็มาบอกไปเล่นกีฬามาแล้วก้ชวนแม่คุยนั่นนี่ แม่ก็หายโกรธ สรุปช่วงที่โกรธน้องกลายเป็นมาด่าเราหมด เจอแบบนี้แล้วเสียใจนะค่ะ เวลาทำดีไม่ได้ทำให้แม่เห็น ส่วนน้องต่อหน้าแม่ดีทุกอย่าง บางทีโดนด่าก็เหนื่อยเสียใจมากค่ะ อยากให้แม่ๆหลายๆคนหรืออีกหลายคน อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นมากนะค่ะ