นี้เป็นกระทู้แรก'' พิมพ์ผิดประการใดให้อภัยด้วยนะค่ะ ''
เข้าเรื่องเลยคือเราชอบเพื่อนตัวเองที่พึ่งมาสนิทกันประมาณม.ต้น จนตอนนี้ม.ปลายแล้วก็ยังชอบอยู่ อยูคนละห้องค่ะ เราไม่ค่อยได้คุยกับเขาทางเฟสเท่าไหร่ แต่ถ้าเจอกันก็ทักกันบาง ในช่วงม.3เริ่มสนิทกัน เขาก็ทักเฟสมาทุกวัน คุยกันทางโทรศัพท์บ้าง ข้อความบ้าง(ดึกเหมือนกันน่ะ) ช่วงแรกก็ไม่คิดอะไร เรียกว่าสนุกก็ได้มั้ง ก็เป็นผู้ชายคนแรกที่คุยด้วยนิ คุยตามปกติหยอกล่อกัน งอลกันบ้าง ส่งเพลงมาให้ฟัง แต่หลังๆมาเริ่มเบื่อ ไม่อยากคุย เขาทักมาก็ไม่ตอบ โทรมาก็ไม่ได้รับ (ตอนนี้แอบรู้สึกผิด)แต่เขาก็ดีนะ เขาถามเราตรงๆว่าเบื่อไหม?เราก็ว่าไม่(จะให้ตอบว่าไงล่ะ) ในตอนก่อนหน้านั้นมันรู้สึกดีน่ะ ที่มีคนคนหนึ่งมาทำให้ชีวิตมีสีสัน ก็เขาเป็นตลก ชอบเล่าเรื่องโน่นเรื่องนี้ให้เราฟัง เราก็ชอบนะ เขาเป็นคนสุภาพ เข้าวัดทำบุญตื่นแต่เช้า รู้สึกว่านิสัยจะตรงตามสเปคเลยแต่ไม่หล่อเท่าไหร แต่นั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญคือเรามองข้ามเวลานั้นมาได้ยังไง เค้าทั้งเป็นห่วงเวลาไม่สบาย เป็นผู้ฟังที่ดี คุยด้วยแล้วสบายใจ เคยไปส่งบ้านด้วย ชวนไปดูหนัง ทำบุณงี้ ทำในสิ่งที่เราไม่ได้ขอก็มีเรียกว่าดีสุดๆ แต่ ณ ตอนนี้ผ่านมากนานแล้ว ไม่ค่อยคุย เหมือนเมื่อก่อน อาจจะเรียกว่าลืมไปเลยว่ามีเบอร์ แบบมันเหมือนกับว่าอยู่ๆก็หายไปไม่ได้คุย ไม่ได้ติดต่อ แต่เราอัพตัสก็ไลค์ในเฟสเราอยู่นะ ชอบเข้าไปส่องเฟสเขาด้วย(โรคจิตมากก)55แล้วก็อ่านเรื่องเก่าๆที่คุยกัน (อ่านไปก็รู้สึกดี)
.
.
.
ตอนนี้เราแอบมองเขาตลอดเลย แบบแอบมองว่าเค้าจะมองเราบ้างไหม เค้าทำอะไร รู้สึกคิดถึง เรื่องราวที่ผ่านมาหรือเปล่า แล้วเราก็อยากได้คำตอบว่า ความรู้สึกตอนนี้ กับตอนนั้นเค้ายังรู้สึกแบบที่เค้าบอกหรือเปล่า..
..ที่มาตั้งกระทู้วันนี้ คือเราคิดว่าอาจจะเป็นข้อคิดของเพื่อนในวันเรียนที่มีความรัก เราไม่ควรปล่อยให้เวลาค้างคาแบบ จขกท.มันทำให้เรารูสึกว่าเสียสิ่งที่ดีต่อเราไป
..แต่ไม่เป็นไรหลอก เราคิดว่าถ้าเราไม่เลิกชอบ จบม.6จะไปบอกชอบ แต่ตอนนี้ขอเรียนไปก่อน(เป็นพวกบ้าเรียน) แล้วเพื่อนพันทิปมีประสบการณ์ประมาณเราบ้างไหม เราควรทำไงดี ไปต่อ(ตอนจบม.6) หรือเลิกคิดว่าเค้าก็ชอบเราอยู่หมือนกัน จะได้เลิกรอ
ขอความคิดเห็นด้วยค่ะ
ชอบเพื่อน
เข้าเรื่องเลยคือเราชอบเพื่อนตัวเองที่พึ่งมาสนิทกันประมาณม.ต้น จนตอนนี้ม.ปลายแล้วก็ยังชอบอยู่ อยูคนละห้องค่ะ เราไม่ค่อยได้คุยกับเขาทางเฟสเท่าไหร่ แต่ถ้าเจอกันก็ทักกันบาง ในช่วงม.3เริ่มสนิทกัน เขาก็ทักเฟสมาทุกวัน คุยกันทางโทรศัพท์บ้าง ข้อความบ้าง(ดึกเหมือนกันน่ะ) ช่วงแรกก็ไม่คิดอะไร เรียกว่าสนุกก็ได้มั้ง ก็เป็นผู้ชายคนแรกที่คุยด้วยนิ คุยตามปกติหยอกล่อกัน งอลกันบ้าง ส่งเพลงมาให้ฟัง แต่หลังๆมาเริ่มเบื่อ ไม่อยากคุย เขาทักมาก็ไม่ตอบ โทรมาก็ไม่ได้รับ (ตอนนี้แอบรู้สึกผิด)แต่เขาก็ดีนะ เขาถามเราตรงๆว่าเบื่อไหม?เราก็ว่าไม่(จะให้ตอบว่าไงล่ะ) ในตอนก่อนหน้านั้นมันรู้สึกดีน่ะ ที่มีคนคนหนึ่งมาทำให้ชีวิตมีสีสัน ก็เขาเป็นตลก ชอบเล่าเรื่องโน่นเรื่องนี้ให้เราฟัง เราก็ชอบนะ เขาเป็นคนสุภาพ เข้าวัดทำบุญตื่นแต่เช้า รู้สึกว่านิสัยจะตรงตามสเปคเลยแต่ไม่หล่อเท่าไหร แต่นั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญคือเรามองข้ามเวลานั้นมาได้ยังไง เค้าทั้งเป็นห่วงเวลาไม่สบาย เป็นผู้ฟังที่ดี คุยด้วยแล้วสบายใจ เคยไปส่งบ้านด้วย ชวนไปดูหนัง ทำบุณงี้ ทำในสิ่งที่เราไม่ได้ขอก็มีเรียกว่าดีสุดๆ แต่ ณ ตอนนี้ผ่านมากนานแล้ว ไม่ค่อยคุย เหมือนเมื่อก่อน อาจจะเรียกว่าลืมไปเลยว่ามีเบอร์ แบบมันเหมือนกับว่าอยู่ๆก็หายไปไม่ได้คุย ไม่ได้ติดต่อ แต่เราอัพตัสก็ไลค์ในเฟสเราอยู่นะ ชอบเข้าไปส่องเฟสเขาด้วย(โรคจิตมากก)55แล้วก็อ่านเรื่องเก่าๆที่คุยกัน (อ่านไปก็รู้สึกดี)
.
.
.
ตอนนี้เราแอบมองเขาตลอดเลย แบบแอบมองว่าเค้าจะมองเราบ้างไหม เค้าทำอะไร รู้สึกคิดถึง เรื่องราวที่ผ่านมาหรือเปล่า แล้วเราก็อยากได้คำตอบว่า ความรู้สึกตอนนี้ กับตอนนั้นเค้ายังรู้สึกแบบที่เค้าบอกหรือเปล่า..
..ที่มาตั้งกระทู้วันนี้ คือเราคิดว่าอาจจะเป็นข้อคิดของเพื่อนในวันเรียนที่มีความรัก เราไม่ควรปล่อยให้เวลาค้างคาแบบ จขกท.มันทำให้เรารูสึกว่าเสียสิ่งที่ดีต่อเราไป
..แต่ไม่เป็นไรหลอก เราคิดว่าถ้าเราไม่เลิกชอบ จบม.6จะไปบอกชอบ แต่ตอนนี้ขอเรียนไปก่อน(เป็นพวกบ้าเรียน) แล้วเพื่อนพันทิปมีประสบการณ์ประมาณเราบ้างไหม เราควรทำไงดี ไปต่อ(ตอนจบม.6) หรือเลิกคิดว่าเค้าก็ชอบเราอยู่หมือนกัน จะได้เลิกรอ
ขอความคิดเห็นด้วยค่ะ