******สปอยหนักมาก******
ยอมรับเลยค่ะว่า เราเพิ่งเคยดูซีรีส์เรื่องนี้ (อย่าว่าหนูเลยย TT) จากการแนะนำของเพื่อน ! พอได้ดูแล้ววขอบอกเลยว่า "รู้สึกจุกอก" มันเป็นละครที่สุดยอดมากกกกกกกกก ทั้งฉาก เสื้อผ้า นักแสดง มันอลังมากก ขอคารวะผู้แต่งเรื่อง คุณคิดได้ยังไงมันเป็นพล็อตเรื่องที่ทำให้คนดูต้องร้องไห้ตาม ฮืออออ
ดูเสร็จจอดเลยค่ะ ไม่ไปไหน 555555 นักแสดงตอนเด็กเล่นอินมากๆ ฝ่าบาทก็หล่อ นางเอกก็สวยมากๆ แต่.... เราชอบองค์ชายางมยองมากๆ ทั้งตอนเด็กและตอนโตเลยย ภายนอกองค์ชายดูอบอุ่น และขี้เล่น แต่ปกปิดความเศร้าในใจ เพราะเหตุนี้เลยทำให้เราไม่ได้รู้สึกยินดีกับความรักอันสมหวังของฝ่าบาทกับวอลเลยสักนิด เราสงสารองค์ชายอ่าาา TT แมร่งงไม่เคยสมหวังอะไรเลยในชีวิต เราคิดว่านะ ความรักขององค์ชายที่มีต่อยอนอู มันลึกซึ้งกว่าฝ่าบาทด้วยซ้ำ แต่ก็เห็นใจฝ่าบาทเหมือนกันเพราะการเป็นกษัตริย์ต้องแลกด้วยอะไรหลายๆอย่าง มีคนรักเยอะแยะมากมาย แต่ก็จอมปลอม ต้องกับคนที่ไม่รัก มีย่าที่บ้าอำนาจ แถมแม่กับน้องก็มีส่วนทำให้ยอนอูตาย มีองครักษ์ที่จงรักภักดี แต่ก็เอนเอียงไปมาระหว่างฝ่าบาทกับองค์ชาย แต่ก็เหอะนะ ฝ่าบาทก็ยังได้ครอบครองยอนอู
องค์ชายยางมยองดูเหมือนจะเจอยอนอูก่อน แต่ก็คราดกันตลอดตั้งแต่เด็กจนโต TT
ฉากเรียกน้ำตาที่ชอบมากๆ
- ฉากที่ยอนอูกำลังจะตายในอ้อมกอดพ่อ แล้วได้ร่ำลากัน สองสามประโยค ฉากนี้ร้องไห้ตาบวมจนถึงฉากฝังศพเลยค่ะ
- ฉากตอนโต ที่พี่ชายยอนอูกลับไปที่บ้านเก่า แล้วเข้าไปที่ห้องนอนของยอนอู มองดูข้าวของเครื่องใช้ แล้วก็นั่งร้องไห้เงียบๆอยู่กลางห้อง ฉากนี้จุกอกมากๆค่ะ
- ฉากที่องค์ชายต่อสู้กับองครักษ์อุน สู้ทั้งน้ำตาแล้วถามว่า "เจ้ามาที่นี่ในฐานะเพื่อน หรือมาเพราะบัญชาของฝ่าบาท" TT
- ฉากที่วอลกลับไปไหว้หลุมศพพ่อกับซอล แล้วแม่กับพี่ชายก็มาด้วย วอลกับซอลเลยรีบไปแอบอยู่ตรงพุ่มไม้ ได้ยินแม่ร้องไห้ แล้วก็แอบร้องไห้เงียบๆ กับซอลอยู่ตรงนั้น
- ฉากที่องค์ชายพาวอลหนีไปแล้วฝ่าบาทตามมา เลยต่อสู้กัน แล้วฝ่าบาทพลาดท่า ดาบขององค์ชายจ่ออยู่ที่คอฝ่าบาท แล้วองค์ชายก็วางดาบลงแล้วร้องไห้ประมาณว่า ฆ่าน้องไม่ลง TT
- ฉากที่ฝ่าบาทพาวอลกลับมา ทั้งคู่จำกันได้แล้ว ฝ่าบาทเดินเข้าไปหาวอลแล้วดึงวอลเข้ามากอด ยิ้มทั้งน้ำตา TT
- ฉากที่ซอลตาย TT สั้นๆค่ะ เศร้าเหมือนญาติเสีย ...
- หลังจากองค์ชาย "ยืนหาหอก" ตาย ..องครักษ์อุนกลับมาที่บ้านอยู่ในอาการเศร้าโศก จากนั้นก็เห็นองค์ชายปรากฏตัวขึ้น เลยถามว่า "พระองค์อยู่ที่นั่น ทรงมีความสุขมั้ยพะยะค่ะ" เราเศร้านะ TT
ประโยคจุกอก (อาจไม่เป๊ะทุกคำนะคะ)
- องค์ชายยางมยอง ไปหาพี่ชายยอนอูแล้วพูดว่า "เจ้าอยากรู้มั้ยว่าถ้านางยังอยู่ นางจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร ข้ากับเจ้าเราโตมาด้วยกัน แต่ในความทรงจำของข้านั้น น้องสาวเจ้า ยังคงอายุ 13 ปี" จุกอก
- องค์ชายถามแม่เกี่ยวกับการกลับชาติมาเกิดแล้วพูดว่า "ข้าเกรงว่านางจะมาเกิดใหม่ แล้วนางจะจำข้าไม่ได้" "ข้าเกรงว่าเราจะคราดกันเหมือนชาติที่แล้ว" "และข้าก็เกรงว่า ต่อให้เกิดใหม่ชาติหน้า นางก็ยังไม่เลือกข้าอยู่ดี" ฮึกๆๆฮือๆๆๆ
- องค์ชายออกตามหาวอลหลังจากที่ได้พบกัน แล้วไปตรงที่ที่เค้าย้อมผ้า(หรืออะไรสักอย่าง) แล้วก็พูดขึ้นว่า "ข้าจะต้องไปแห่งหนใด จึงจะได้พบเจ้า"
- ฉากที่ฝ่าบาทปลอมตัวออกมาแล้วได้ไปดูละคะหุ่นเชิดกับวอล ฝ่าบาทพูดว่า "ธิดาเทพสามารถติดต่อกับคนที่ตายไปแล้วได้ใช่มั้ย ถ้าได้ เจ้าช่วยบอกนางด้วยนะว่า ข้ารักนางมิเสื่อมคลาย" TT
- ฝ่าบาทมาหาองค์ชายแล้วบอกให้เลิกยุ่งกับวอล องค์ชายพูดว่า "ฝ่าบาททรงลืมยอนอูได้หรือไม่พะย่ะค่ะ ฝ่าบาททรงรักวอลเพราะนางเหมือนยอนอู แต่หม่อมชั้นรักนางที่นางเป็นวอลไม่ใช่ยอนอู" "หม่อมชั้นยอมสละได้ทุกอย่างเพื่อนาง แต่ฝ่าบาทล่ะ จะทรงสละได้หรือไม่ เห็นมั้ยพะย่ะค่ะ ความรักของหม่อมชั้นกับฝ่าบาทมีค่าไม่เท่ากัน"
- องค์ชายพาวอลหนีมาที่วัด แล้วก่อนที่วอลจะกลับทั้งคู่ได้พูดร่ำลากัน องค์ชายพุดว่า"ชาติที่แล้วเจ้าเป็นของฝ่าบาท ชาตินี้เจ้าจะเป็นของข้าบ้างไม่ได้เลยหรือ"
อีกฉากที่ดูแล้วมีความสุขค่ะ เพียงไม่กี่นาที แต่ก็มีความสุขถึงขนาดลงทุนตัดต่อเก็บไว้ดูเล่นเลยค่ะ 5555 ที่สำคัญเพลงเพราะอ๊าาาาา
สรุปว่าหลังจากได้ดูแล้ว เฮิร์ทไปหลายอาทิตย์เลยค่ะ โฮ้ยยยยยย TT อกจิแตกกกก ตอนฉากที่องค์ชาย "ยืนหาหอก" ลาล่ะค่ะ สวัสดี
หลังจากได้ดู the moon that embraces the sun ขอระบาย TT
ยอมรับเลยค่ะว่า เราเพิ่งเคยดูซีรีส์เรื่องนี้ (อย่าว่าหนูเลยย TT) จากการแนะนำของเพื่อน ! พอได้ดูแล้ววขอบอกเลยว่า "รู้สึกจุกอก" มันเป็นละครที่สุดยอดมากกกกกกกกก ทั้งฉาก เสื้อผ้า นักแสดง มันอลังมากก ขอคารวะผู้แต่งเรื่อง คุณคิดได้ยังไงมันเป็นพล็อตเรื่องที่ทำให้คนดูต้องร้องไห้ตาม ฮืออออ
ดูเสร็จจอดเลยค่ะ ไม่ไปไหน 555555 นักแสดงตอนเด็กเล่นอินมากๆ ฝ่าบาทก็หล่อ นางเอกก็สวยมากๆ แต่.... เราชอบองค์ชายางมยองมากๆ ทั้งตอนเด็กและตอนโตเลยย ภายนอกองค์ชายดูอบอุ่น และขี้เล่น แต่ปกปิดความเศร้าในใจ เพราะเหตุนี้เลยทำให้เราไม่ได้รู้สึกยินดีกับความรักอันสมหวังของฝ่าบาทกับวอลเลยสักนิด เราสงสารองค์ชายอ่าาา TT แมร่งงไม่เคยสมหวังอะไรเลยในชีวิต เราคิดว่านะ ความรักขององค์ชายที่มีต่อยอนอู มันลึกซึ้งกว่าฝ่าบาทด้วยซ้ำ แต่ก็เห็นใจฝ่าบาทเหมือนกันเพราะการเป็นกษัตริย์ต้องแลกด้วยอะไรหลายๆอย่าง มีคนรักเยอะแยะมากมาย แต่ก็จอมปลอม ต้องกับคนที่ไม่รัก มีย่าที่บ้าอำนาจ แถมแม่กับน้องก็มีส่วนทำให้ยอนอูตาย มีองครักษ์ที่จงรักภักดี แต่ก็เอนเอียงไปมาระหว่างฝ่าบาทกับองค์ชาย แต่ก็เหอะนะ ฝ่าบาทก็ยังได้ครอบครองยอนอู
องค์ชายยางมยองดูเหมือนจะเจอยอนอูก่อน แต่ก็คราดกันตลอดตั้งแต่เด็กจนโต TT
ฉากเรียกน้ำตาที่ชอบมากๆ
- ฉากที่ยอนอูกำลังจะตายในอ้อมกอดพ่อ แล้วได้ร่ำลากัน สองสามประโยค ฉากนี้ร้องไห้ตาบวมจนถึงฉากฝังศพเลยค่ะ
- ฉากตอนโต ที่พี่ชายยอนอูกลับไปที่บ้านเก่า แล้วเข้าไปที่ห้องนอนของยอนอู มองดูข้าวของเครื่องใช้ แล้วก็นั่งร้องไห้เงียบๆอยู่กลางห้อง ฉากนี้จุกอกมากๆค่ะ
- ฉากที่องค์ชายต่อสู้กับองครักษ์อุน สู้ทั้งน้ำตาแล้วถามว่า "เจ้ามาที่นี่ในฐานะเพื่อน หรือมาเพราะบัญชาของฝ่าบาท" TT
- ฉากที่วอลกลับไปไหว้หลุมศพพ่อกับซอล แล้วแม่กับพี่ชายก็มาด้วย วอลกับซอลเลยรีบไปแอบอยู่ตรงพุ่มไม้ ได้ยินแม่ร้องไห้ แล้วก็แอบร้องไห้เงียบๆ กับซอลอยู่ตรงนั้น
- ฉากที่องค์ชายพาวอลหนีไปแล้วฝ่าบาทตามมา เลยต่อสู้กัน แล้วฝ่าบาทพลาดท่า ดาบขององค์ชายจ่ออยู่ที่คอฝ่าบาท แล้วองค์ชายก็วางดาบลงแล้วร้องไห้ประมาณว่า ฆ่าน้องไม่ลง TT
- ฉากที่ฝ่าบาทพาวอลกลับมา ทั้งคู่จำกันได้แล้ว ฝ่าบาทเดินเข้าไปหาวอลแล้วดึงวอลเข้ามากอด ยิ้มทั้งน้ำตา TT
- ฉากที่ซอลตาย TT สั้นๆค่ะ เศร้าเหมือนญาติเสีย ...
- หลังจากองค์ชาย "ยืนหาหอก" ตาย ..องครักษ์อุนกลับมาที่บ้านอยู่ในอาการเศร้าโศก จากนั้นก็เห็นองค์ชายปรากฏตัวขึ้น เลยถามว่า "พระองค์อยู่ที่นั่น ทรงมีความสุขมั้ยพะยะค่ะ" เราเศร้านะ TT
ประโยคจุกอก (อาจไม่เป๊ะทุกคำนะคะ)
- องค์ชายยางมยอง ไปหาพี่ชายยอนอูแล้วพูดว่า "เจ้าอยากรู้มั้ยว่าถ้านางยังอยู่ นางจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร ข้ากับเจ้าเราโตมาด้วยกัน แต่ในความทรงจำของข้านั้น น้องสาวเจ้า ยังคงอายุ 13 ปี" จุกอก
- องค์ชายถามแม่เกี่ยวกับการกลับชาติมาเกิดแล้วพูดว่า "ข้าเกรงว่านางจะมาเกิดใหม่ แล้วนางจะจำข้าไม่ได้" "ข้าเกรงว่าเราจะคราดกันเหมือนชาติที่แล้ว" "และข้าก็เกรงว่า ต่อให้เกิดใหม่ชาติหน้า นางก็ยังไม่เลือกข้าอยู่ดี" ฮึกๆๆฮือๆๆๆ
- องค์ชายออกตามหาวอลหลังจากที่ได้พบกัน แล้วไปตรงที่ที่เค้าย้อมผ้า(หรืออะไรสักอย่าง) แล้วก็พูดขึ้นว่า "ข้าจะต้องไปแห่งหนใด จึงจะได้พบเจ้า"
- ฉากที่ฝ่าบาทปลอมตัวออกมาแล้วได้ไปดูละคะหุ่นเชิดกับวอล ฝ่าบาทพูดว่า "ธิดาเทพสามารถติดต่อกับคนที่ตายไปแล้วได้ใช่มั้ย ถ้าได้ เจ้าช่วยบอกนางด้วยนะว่า ข้ารักนางมิเสื่อมคลาย" TT
- ฝ่าบาทมาหาองค์ชายแล้วบอกให้เลิกยุ่งกับวอล องค์ชายพูดว่า "ฝ่าบาททรงลืมยอนอูได้หรือไม่พะย่ะค่ะ ฝ่าบาททรงรักวอลเพราะนางเหมือนยอนอู แต่หม่อมชั้นรักนางที่นางเป็นวอลไม่ใช่ยอนอู" "หม่อมชั้นยอมสละได้ทุกอย่างเพื่อนาง แต่ฝ่าบาทล่ะ จะทรงสละได้หรือไม่ เห็นมั้ยพะย่ะค่ะ ความรักของหม่อมชั้นกับฝ่าบาทมีค่าไม่เท่ากัน"
- องค์ชายพาวอลหนีมาที่วัด แล้วก่อนที่วอลจะกลับทั้งคู่ได้พูดร่ำลากัน องค์ชายพุดว่า"ชาติที่แล้วเจ้าเป็นของฝ่าบาท ชาตินี้เจ้าจะเป็นของข้าบ้างไม่ได้เลยหรือ"
อีกฉากที่ดูแล้วมีความสุขค่ะ เพียงไม่กี่นาที แต่ก็มีความสุขถึงขนาดลงทุนตัดต่อเก็บไว้ดูเล่นเลยค่ะ 5555 ที่สำคัญเพลงเพราะอ๊าาาาา
สรุปว่าหลังจากได้ดูแล้ว เฮิร์ทไปหลายอาทิตย์เลยค่ะ โฮ้ยยยยยย TT อกจิแตกกกก ตอนฉากที่องค์ชาย "ยืนหาหอก" ลาล่ะค่ะ สวัสดี