หลายคนคงมีอดีตกันใช่ไหม๊คะ บางอดีต บางความจำ สำหรับบางคนคือสิ่งที่สวยงาม แต่สำหรับเรานั้นอดีตที่ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่นั้น เราเรียกมันว่า บทเรียนคะ
เรื่องที่เราจะเล่านั้นเป็นเรื่องจริงทั้งหมดนะคะ ไม่ได้แต่งขึ้นมาแต่อย่างใด เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองคะ อยากช่วยเตือนสติ และเป็นบทเรียนให้กับหลายๆคน ที่เราเชื่อนะคะ ว่าคงเคยมีความรู้สึก ลืมแฟนเก่าไม่ได้ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือการหาใครสักคนเพื่อช่วยให้ลืมอีกคนแบบที่เราเคยทำคะ
ปล. เราเพิ่งเคยตั้งกระทู้สนทนาเล่าเรื่องราวแบบนี้เป็นครั้งแรกนะ ผิดพลาดยังไงเราต้องขอ อภัยด้วยนะคะ
……………………………………………………
เราขอแนะนำตัวก่อนเนาะ เราชื่อฟ้าคะ เราเป็นลูกสาวคนเล็ก ครอบครัวเรามีฐานะในระดับหนึ่ง ไม่รวยมาก แต่ก็ไม่ขัดสนคะ ด้วยความที่เป็นลูกคนเล็ก พ่อแม่เลยค่อนข้างจะเข้มงวดเรื่องมีแฟนคะ เราไม่ได้เป็นคนที่สวยนะ น่าตาธรรมดาบ้านๆเลย ยิ่งไม่ค่อยแต่งตัว แต่ดีหน่อยตรงที่เป็นคนผิวขาว และหมวยๆหน่อยมาแต่เกิด ตอนเราเรียน มอปลาย ก็มีคนมาจีบมาชอบเราบ้างคะ แต่เราไม่เคยสนใจเลย ไม่เคยมีความรู้สึก ชอบ หรือรู้สึกยังไงกับเพศตรงข้าม บางทีเพื่อนอกหักแล้วมาเล่าให้เราฟังว่ามันเจ็บ ไอ่เรายัง งง นะ ว่า เห้ย มันจะเจ็บยังไงหรือ เจ็บแบบเจ็บคอ เจ็บมืองี้ปะ 555555 ตอนนั้นไร้เดียงสามากกกก
เราค่อนข้างเรียนดีหน่อยคะ เพราะวันๆเรียนกะเรียนพิเศษตามที่พ่อแม่จัดให้ พอหมดชีวิตมอปลาย ชีวิตมหาวิทลัยก็เข้ามาแทนที่คะ ด้วยความที่บ้านเราไกล มหาวิทยาลัย เราจึงจำเป็นต้องมาอยู่หอคะ ช่วงปี1ก็อยู่กับเพื่อนปกติ ใช้ชีวิตแบบเดิม ยิ่งมหาวิทยาลัย ยิ่งเรียนหนัก ไม่มีเวลาดูแล สนใจตัวเองเลย โทรมมากคะ 5555 ต่างจากเพื่อนมอปลายที่จบด้วยกันมาที่ต่างสวยขึ้น แต่เราไม่ค่อยสนใจ (เราบอกก่อนนะ ว่าเราไม่ใช่คนเรียบร้อย หัวดื้อด้วยคะ แต่เป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ถ้าสนิทก็คนละคนเลย พูดมาก555 ทำให้มีเพื่อนน้อยมาก แต่ด้วยความเป็นคนไม่สนโลก ก็เลยไม่ซีเรียสอะไร) ชีวิตมหาวิทยาลัยเฟรชชี่ก็ใกล้จะหมดลง เพื่อนเราที่เดิมมีน้อยอยู่แล้วต่างก็เริ่มมีแฟนคะ แยกย้ายไปอยู่หอกะแฟน ตอนนั้นแอบนอยเพื่อนนะ เพราะจริงๆเราเป็นคนขี้เหงาเหมือนกัน แต่เราก็ทำไรไม่ได้
ชีวิตเราเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้นคะ ก่อนปิดเทอมจะขึ้นปี2 สอบเสร็จ การสังสรรค์ก็ตามมา เพื่อนเราก็ชวนเราไปเที่ยวร้านนั่งกินแถวมอ เราก็ตอบตกลง เพราะไหนๆก็สอบแล้ว ผ่อนคลายกันบ้าง พอสักสองทุ่ม เราก็ไปกะเพื่อนสาม สี่ คน ที่ร้านนั่งกินเล็กๆคะ คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ก็สั่ง เบียร์ กับแกล้มกันมาทาน พอสักพักเพื่อนเราก็บอกว่า เดี่ยวจะมีเพื่อนเค้าจากต่างมหาวิทยาลัยมาอีก 2 คน เราก็ไม่ได้สนใจใครตามปกติคะ พอดึกๆ เพื่อนของเพื่อนที่ว่าก็ตามมา มากัน2คนคะ เป็นเพื่อนผู้ชาย เราก็เหลียยวไปมองนิดหน่อย สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นกะเราเลยนะ เรารู้สึกใจเต้นแรงมากคะ มันรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นหน้า ตอนนั้นเหมือนไม่ได้เสียงคนรอบข้างเลย (55555 ไม่ได้เว่อร์นะคะ ตอนนั้นเป็นแบบนี้จริงๆ คนมันไม่เคยนี่เนาะ อิอิ) สักพักเรารู้ตัวอีกทีเพื่อนก็แนะนำชื่อเราให้เพื่อนเค้าคะ เราก็เลยรู้ว่า คนคนนั้นเค้าชื่อ ปอนด์คะ ปอนด์เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับเรา เป็นหนุ่มวิศวะซะด้วยย ฮี่ฮี่ ปอนด์เป็นคนน่าตาดีเลยคะ น่ารักมากๆ ตาเล็กๆแบบคนจีน ดัดฟันอีก สูงหน่อยๆ ไม่ขาวมาก คือถ้าสาวเห็นละต้องมองอะคะ คืนนั้นเรามีความสุขมากคะ ได้แต่แอบมองเค้า ไม่เคยสดีดสดิ้งกับผู้ชายแบบนี้มาก่อนเลยน๊า แต่เราก็เก็บอาการนะ ตอนนั้นคิดแค่ว่าขอมองเค้าก็พอ ไม่ได้หวังอะไร เพราะเค้าคงไม่มองเราหรอกคะ เพราะเราไม่สวยยย (หมาเห่าเครื่องบินเลยคะตอนนั้น คิคิ)
เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอจริงๆคะ แปปเดียวก็ดึกซะละ เรากับเพื่อนก็กลับหอ ปอนด์เค้าก็ต้องกลับบ้านคะ ฮืออออออออออ หมดเวลาแล้วเธอคงต้องไปมากคะตอนนั้น 5555555 สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราวันนั้นคือเราเปลี่ยนไปมากคะ เรามีความสุขกับการได้เจอเค้ามากเลย ชีวิตเราตอนนั้นเรารู้สึกว่ามันมีความสุขจริงๆคะ ถึงแม้จะเป็นแค่คนที่แอบชอบเค้าก็ตาม หลังจากวันนั้นเราก็ไม่เคยได้เจอปอนด์อีกเลย เราพยายามถามเพื่อนคะ พยายามขอเฟส แต่ไอ่เพื่อนเราดันไม่ค่อยรู้จักปอนด์ เพราะปอนด์เป็นเพื่อนของเพื่อนเค้าคนที่มาวันนั้นอีกที ฮือออ ตอนนั้นเราอกหักมากคะ (มโนมากเลยเนาะเราเนี้ยะ คิคิ)
พอปิดเทอมเราก็ต้องกลับมาอยู่บ้านตามคำสั่งของพ่อแม่คะ ทุกวันเราใช้เวลาให้เกิดประโยชน์คะ คือการตามล่าหาเฟสบุคปอนด์ จากเพื่อนของเพื่อน ของเพื่อนนน ตอนนั้นบ้ามากคะ นั่งดูรูปโปรเฟสมั่วหวังเจอชื่อเค้า ความหวังเราเริ่มน้อยลงเรื่อยๆคะ เพราะหายังไง เราก็หาเค้าไม่เจอ TT แต่สิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคะ นี่ละนะที่เค้าว่ากันว่า คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน 55555 (เราชอบมโนไปเองคะ บอกไว้ก่อน) ในที่สุดเราก็เจอปอนด์ในภาพของเพื่อนในเฟสเราคะ และที่มันดีไปกว่านั้นคือในภาพมีการแทกเฟสของปอนด์ซะด้วยยย เรานี่แทบเป็นลมคะ (นี่ขนาดเราไม่หวังนะ 5555 แต่จริงๆตอนนั้นก็แบบนางเอกนะ แบบขอแค่แอบมองเฟสเธอไกลๆ จริงๆค่า) เราไม่รอช้า กดแอดเพื่อน ณ บัดนาววววววววววววววววว เย่ๆๆๆๆๆๆๆ
วันนั้นทั้งวันสิ่งที่เราทำคงหนีไม่พ้นนั่งเฝ้าเฟสบุคคะ ย้ำว่าเฝ้าจริงๆ 5555555555555555 คิดไปตอนนั้นละขำตัวเองงมากเลย เรารอปอนด์รับเราเป็นเพื่อนเฟสคะ รอๆ จนเย็น แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย จนดึกๆคะ เราก็ทำสำเร็จไปหนึ่งขั้น คือปอนด์เค้ารับเพื่อนเฟสเราแล้ววววววววววว เรานี่เย้ ออกมาดังมากเลยตอนนั้น จนพี่สาวแท้ๆเราด่าคะ 5555555555555555 เราก็ไม่รอช้านะ เข้าไปเผือกคะ นั่งดูรูปเค้า ยิ่งดูยิ่งรักกก อิอิ นั่งยิ้มคนเดียวหน้าจอ ต่อไปก็ดูหน้าวอล เค้าก็โพสแต่เพลงสากล เพลงไทยบ้าง แต่พอเราเลื่อนไปเรื่อยๆ เราก็เจอโพสหนึ่งเข้าคะ เป็นโพสที่ฆ่าเราให้ตาย ณ ที่ตรงนั้น 55555 คือโพสของผู้หญิงคนหนึ่ง โพสเพลง ฉันดีใจที่มีเธอ ให้ปอนด์ แต่ปอนด์ไม่เห็นตอบหรือกดไลค์เลยนะ ตอนนั้นเหมือนอกหักซ้ำๆ ใจมันเต้นรัวๆอีกแล้วว เราก็เข้าไปเผือกเฟสผู้หญิงคนนั้นต่อเลย เราไล่ดูรูป ก็เจอรูปที่คอนเฟริมว่าเค้าเป็นแฟนของปอนด์คะ เป็นรูปที่เค้าถ่ายด้วยกันเป็นอัลบั้มเลยย ตอนนั้นเพลง คนมาที่หลังก็ต้องเศร้าต่อไปแล่นมาเข้าหัวเราเลย TT ตอนนั้นก็เสียใจนะคะ มันบอกไม่ถูก ทั้งที่แทบไม่มีหวัง แต่เราก็หวังลมๆแล้งๆอยู่ดี ตั้งแต่วันนั้น เราก็แอบมองปอนด์ไกลๆผ่านเฟส ทำได้แค่กดไลค์ให้ เปิดช่องแชทมาบางที่พิมพ์ลงไป ละต้องลบคะ เพราะเราไม่กล้า เพราะปอนด์มีแฟนแล้วว ตอนนั้นยอมรับว่าเราเริ่มหมดหวังนะ แต่ก็ยังมีความคิดที่เห็นแก่ตัว คือรอให้เค้าเลิกกัน คะ แฟนปอนด์ไม่ใช่คนสวยคะ ก็พอๆกะเราเลย แต่เค้าคงเป็นคนดีมากๆ (คนที่เรารักเจอคนที่ดี เราก็ดีในค่า เรามโนนน555) เรารู้สึกเหมือนเราอกหักคะ มันรู้สึกแปลกๆที่ใจ เวลาเห็นรูปปอนด์กับแฟน เราก็ทำได้แค่เพ้อในเฟส ขึ้นเตตัส เพลง แบบแอบชอบคนมีเจ้าของ 55555 ขอบอกปอนด์กดไลค์ให้เราตลอดนะ แค่นี้เราก็เก็บเอาไปมโนต่อได้ละ 55555
เวลาผ่านไปสักอาทิตย์คะ ดึกๆวันนั้นเราเพิ่งเล่นเฟส เพราะทั้งวันต้องดูแลหลานให้พี่ ในเฟสเรามีเตือนที่แชทหนึ่งข้อความคะ ตอนนั้นไม่สนใจเลย คิดว่าเพื่อนทักมา ก็ทำเป็นยังไม่เปิดดู อาบน้ำ ฟังเพลง ซะนานถึงมาเปิด อยากเอาหัวตัวเองโขกผนังมาก หลังจากเปิดดูข้อความ 55555 ปอนด์ทักเรามาค่ะ เรานี่แบบ แทบไม่เป็นคน มันสั่นไปหมด ไม่รู้จะตอบไปยังไง จะว่าเราเว่อร์ก็เว่อร์จริงคะ เราไม่เถียง 55 แต่บอกตรงๆ ความรู้สึกตรงนั้น ถ้าทุกคนเคยแอบชอบคนที่เราแทบไม่มีหวัง ทุกคนจะเข้าใจเรา ปอนด์เป็นคนที่กวนตีนมาก เห็นวันนั้นเงียบ แต่ทักมานี่แบบโครตกวน แต่น่ารัก 555 เราก็หยิ่งนะ อิอิ เดี่ยวเสียฟอร์ม ถึงแม้จะเสียมานานแล้ว 555555555555 เราทำเป็นตอบน้อยๆ เค้าถามเราก็ตอบ ไม่พูดมากเท่าไหร่ เราเขินนี่น๊า >< คืนนั้นเราก็คุยกะปอนด์ซะดึกเลย ปอนด์ก็จำชื่อเราได้นะ เราก็ถามกันเรื่องเรียน เรื่องทั่วไป เราชอบฟังเพลง ปอนด์ก็ชอบฟังเพลง เราก็แลกเพลงฟังกันคืนนั้นไปมา ไม่น่าเชื่อเลยคะ ว่ามันจะดูว่าเราสนิทกัน ได้เร็วภายในคืนเดียว พอดึกๆ ปอนด์ก็ไปนอน เราก็ไปนอนคะ คืนนั้นยอมรับเลยว่า เก็บเอาไปฝันซะหวานนนเลยยย (ช่วงเวลาที่มีความสุขของความรักคือช่วงนี้ละคะ ช่วงที่กำลังจะเป็นกัน)
….เดี่ยวเรามาต่อน๊า กินข้าวแปปนึงงงงงงงงงงงงงง ไม่นานจ้า….
เมื่อฉันยังไม่ลืมแฟนเก่า (สำหรับใครที่ลืมแฟนเก่าไม่ได้แต่คิดจะคบคนใหม่เพื่อลืม18+)
เรื่องที่เราจะเล่านั้นเป็นเรื่องจริงทั้งหมดนะคะ ไม่ได้แต่งขึ้นมาแต่อย่างใด เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเราเองคะ อยากช่วยเตือนสติ และเป็นบทเรียนให้กับหลายๆคน ที่เราเชื่อนะคะ ว่าคงเคยมีความรู้สึก ลืมแฟนเก่าไม่ได้ แต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือการหาใครสักคนเพื่อช่วยให้ลืมอีกคนแบบที่เราเคยทำคะ
ปล. เราเพิ่งเคยตั้งกระทู้สนทนาเล่าเรื่องราวแบบนี้เป็นครั้งแรกนะ ผิดพลาดยังไงเราต้องขอ อภัยด้วยนะคะ
……………………………………………………
เราขอแนะนำตัวก่อนเนาะ เราชื่อฟ้าคะ เราเป็นลูกสาวคนเล็ก ครอบครัวเรามีฐานะในระดับหนึ่ง ไม่รวยมาก แต่ก็ไม่ขัดสนคะ ด้วยความที่เป็นลูกคนเล็ก พ่อแม่เลยค่อนข้างจะเข้มงวดเรื่องมีแฟนคะ เราไม่ได้เป็นคนที่สวยนะ น่าตาธรรมดาบ้านๆเลย ยิ่งไม่ค่อยแต่งตัว แต่ดีหน่อยตรงที่เป็นคนผิวขาว และหมวยๆหน่อยมาแต่เกิด ตอนเราเรียน มอปลาย ก็มีคนมาจีบมาชอบเราบ้างคะ แต่เราไม่เคยสนใจเลย ไม่เคยมีความรู้สึก ชอบ หรือรู้สึกยังไงกับเพศตรงข้าม บางทีเพื่อนอกหักแล้วมาเล่าให้เราฟังว่ามันเจ็บ ไอ่เรายัง งง นะ ว่า เห้ย มันจะเจ็บยังไงหรือ เจ็บแบบเจ็บคอ เจ็บมืองี้ปะ 555555 ตอนนั้นไร้เดียงสามากกกก
เราค่อนข้างเรียนดีหน่อยคะ เพราะวันๆเรียนกะเรียนพิเศษตามที่พ่อแม่จัดให้ พอหมดชีวิตมอปลาย ชีวิตมหาวิทลัยก็เข้ามาแทนที่คะ ด้วยความที่บ้านเราไกล มหาวิทยาลัย เราจึงจำเป็นต้องมาอยู่หอคะ ช่วงปี1ก็อยู่กับเพื่อนปกติ ใช้ชีวิตแบบเดิม ยิ่งมหาวิทยาลัย ยิ่งเรียนหนัก ไม่มีเวลาดูแล สนใจตัวเองเลย โทรมมากคะ 5555 ต่างจากเพื่อนมอปลายที่จบด้วยกันมาที่ต่างสวยขึ้น แต่เราไม่ค่อยสนใจ (เราบอกก่อนนะ ว่าเราไม่ใช่คนเรียบร้อย หัวดื้อด้วยคะ แต่เป็นคนไม่ค่อยพูด แต่ถ้าสนิทก็คนละคนเลย พูดมาก555 ทำให้มีเพื่อนน้อยมาก แต่ด้วยความเป็นคนไม่สนโลก ก็เลยไม่ซีเรียสอะไร) ชีวิตมหาวิทยาลัยเฟรชชี่ก็ใกล้จะหมดลง เพื่อนเราที่เดิมมีน้อยอยู่แล้วต่างก็เริ่มมีแฟนคะ แยกย้ายไปอยู่หอกะแฟน ตอนนั้นแอบนอยเพื่อนนะ เพราะจริงๆเราเป็นคนขี้เหงาเหมือนกัน แต่เราก็ทำไรไม่ได้
ชีวิตเราเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้นคะ ก่อนปิดเทอมจะขึ้นปี2 สอบเสร็จ การสังสรรค์ก็ตามมา เพื่อนเราก็ชวนเราไปเที่ยวร้านนั่งกินแถวมอ เราก็ตอบตกลง เพราะไหนๆก็สอบแล้ว ผ่อนคลายกันบ้าง พอสักสองทุ่ม เราก็ไปกะเพื่อนสาม สี่ คน ที่ร้านนั่งกินเล็กๆคะ คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ก็สั่ง เบียร์ กับแกล้มกันมาทาน พอสักพักเพื่อนเราก็บอกว่า เดี่ยวจะมีเพื่อนเค้าจากต่างมหาวิทยาลัยมาอีก 2 คน เราก็ไม่ได้สนใจใครตามปกติคะ พอดึกๆ เพื่อนของเพื่อนที่ว่าก็ตามมา มากัน2คนคะ เป็นเพื่อนผู้ชาย เราก็เหลียยวไปมองนิดหน่อย สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นกะเราเลยนะ เรารู้สึกใจเต้นแรงมากคะ มันรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นหน้า ตอนนั้นเหมือนไม่ได้เสียงคนรอบข้างเลย (55555 ไม่ได้เว่อร์นะคะ ตอนนั้นเป็นแบบนี้จริงๆ คนมันไม่เคยนี่เนาะ อิอิ) สักพักเรารู้ตัวอีกทีเพื่อนก็แนะนำชื่อเราให้เพื่อนเค้าคะ เราก็เลยรู้ว่า คนคนนั้นเค้าชื่อ ปอนด์คะ ปอนด์เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับเรา เป็นหนุ่มวิศวะซะด้วยย ฮี่ฮี่ ปอนด์เป็นคนน่าตาดีเลยคะ น่ารักมากๆ ตาเล็กๆแบบคนจีน ดัดฟันอีก สูงหน่อยๆ ไม่ขาวมาก คือถ้าสาวเห็นละต้องมองอะคะ คืนนั้นเรามีความสุขมากคะ ได้แต่แอบมองเค้า ไม่เคยสดีดสดิ้งกับผู้ชายแบบนี้มาก่อนเลยน๊า แต่เราก็เก็บอาการนะ ตอนนั้นคิดแค่ว่าขอมองเค้าก็พอ ไม่ได้หวังอะไร เพราะเค้าคงไม่มองเราหรอกคะ เพราะเราไม่สวยยย (หมาเห่าเครื่องบินเลยคะตอนนั้น คิคิ)
เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอจริงๆคะ แปปเดียวก็ดึกซะละ เรากับเพื่อนก็กลับหอ ปอนด์เค้าก็ต้องกลับบ้านคะ ฮืออออออออออ หมดเวลาแล้วเธอคงต้องไปมากคะตอนนั้น 5555555 สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราวันนั้นคือเราเปลี่ยนไปมากคะ เรามีความสุขกับการได้เจอเค้ามากเลย ชีวิตเราตอนนั้นเรารู้สึกว่ามันมีความสุขจริงๆคะ ถึงแม้จะเป็นแค่คนที่แอบชอบเค้าก็ตาม หลังจากวันนั้นเราก็ไม่เคยได้เจอปอนด์อีกเลย เราพยายามถามเพื่อนคะ พยายามขอเฟส แต่ไอ่เพื่อนเราดันไม่ค่อยรู้จักปอนด์ เพราะปอนด์เป็นเพื่อนของเพื่อนเค้าคนที่มาวันนั้นอีกที ฮือออ ตอนนั้นเราอกหักมากคะ (มโนมากเลยเนาะเราเนี้ยะ คิคิ)
พอปิดเทอมเราก็ต้องกลับมาอยู่บ้านตามคำสั่งของพ่อแม่คะ ทุกวันเราใช้เวลาให้เกิดประโยชน์คะ คือการตามล่าหาเฟสบุคปอนด์ จากเพื่อนของเพื่อน ของเพื่อนนน ตอนนั้นบ้ามากคะ นั่งดูรูปโปรเฟสมั่วหวังเจอชื่อเค้า ความหวังเราเริ่มน้อยลงเรื่อยๆคะ เพราะหายังไง เราก็หาเค้าไม่เจอ TT แต่สิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคะ นี่ละนะที่เค้าว่ากันว่า คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน 55555 (เราชอบมโนไปเองคะ บอกไว้ก่อน) ในที่สุดเราก็เจอปอนด์ในภาพของเพื่อนในเฟสเราคะ และที่มันดีไปกว่านั้นคือในภาพมีการแทกเฟสของปอนด์ซะด้วยยย เรานี่แทบเป็นลมคะ (นี่ขนาดเราไม่หวังนะ 5555 แต่จริงๆตอนนั้นก็แบบนางเอกนะ แบบขอแค่แอบมองเฟสเธอไกลๆ จริงๆค่า) เราไม่รอช้า กดแอดเพื่อน ณ บัดนาววววววววววววววววว เย่ๆๆๆๆๆๆๆ
วันนั้นทั้งวันสิ่งที่เราทำคงหนีไม่พ้นนั่งเฝ้าเฟสบุคคะ ย้ำว่าเฝ้าจริงๆ 5555555555555555 คิดไปตอนนั้นละขำตัวเองงมากเลย เรารอปอนด์รับเราเป็นเพื่อนเฟสคะ รอๆ จนเย็น แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย จนดึกๆคะ เราก็ทำสำเร็จไปหนึ่งขั้น คือปอนด์เค้ารับเพื่อนเฟสเราแล้ววววววววววว เรานี่เย้ ออกมาดังมากเลยตอนนั้น จนพี่สาวแท้ๆเราด่าคะ 5555555555555555 เราก็ไม่รอช้านะ เข้าไปเผือกคะ นั่งดูรูปเค้า ยิ่งดูยิ่งรักกก อิอิ นั่งยิ้มคนเดียวหน้าจอ ต่อไปก็ดูหน้าวอล เค้าก็โพสแต่เพลงสากล เพลงไทยบ้าง แต่พอเราเลื่อนไปเรื่อยๆ เราก็เจอโพสหนึ่งเข้าคะ เป็นโพสที่ฆ่าเราให้ตาย ณ ที่ตรงนั้น 55555 คือโพสของผู้หญิงคนหนึ่ง โพสเพลง ฉันดีใจที่มีเธอ ให้ปอนด์ แต่ปอนด์ไม่เห็นตอบหรือกดไลค์เลยนะ ตอนนั้นเหมือนอกหักซ้ำๆ ใจมันเต้นรัวๆอีกแล้วว เราก็เข้าไปเผือกเฟสผู้หญิงคนนั้นต่อเลย เราไล่ดูรูป ก็เจอรูปที่คอนเฟริมว่าเค้าเป็นแฟนของปอนด์คะ เป็นรูปที่เค้าถ่ายด้วยกันเป็นอัลบั้มเลยย ตอนนั้นเพลง คนมาที่หลังก็ต้องเศร้าต่อไปแล่นมาเข้าหัวเราเลย TT ตอนนั้นก็เสียใจนะคะ มันบอกไม่ถูก ทั้งที่แทบไม่มีหวัง แต่เราก็หวังลมๆแล้งๆอยู่ดี ตั้งแต่วันนั้น เราก็แอบมองปอนด์ไกลๆผ่านเฟส ทำได้แค่กดไลค์ให้ เปิดช่องแชทมาบางที่พิมพ์ลงไป ละต้องลบคะ เพราะเราไม่กล้า เพราะปอนด์มีแฟนแล้วว ตอนนั้นยอมรับว่าเราเริ่มหมดหวังนะ แต่ก็ยังมีความคิดที่เห็นแก่ตัว คือรอให้เค้าเลิกกัน คะ แฟนปอนด์ไม่ใช่คนสวยคะ ก็พอๆกะเราเลย แต่เค้าคงเป็นคนดีมากๆ (คนที่เรารักเจอคนที่ดี เราก็ดีในค่า เรามโนนน555) เรารู้สึกเหมือนเราอกหักคะ มันรู้สึกแปลกๆที่ใจ เวลาเห็นรูปปอนด์กับแฟน เราก็ทำได้แค่เพ้อในเฟส ขึ้นเตตัส เพลง แบบแอบชอบคนมีเจ้าของ 55555 ขอบอกปอนด์กดไลค์ให้เราตลอดนะ แค่นี้เราก็เก็บเอาไปมโนต่อได้ละ 55555
เวลาผ่านไปสักอาทิตย์คะ ดึกๆวันนั้นเราเพิ่งเล่นเฟส เพราะทั้งวันต้องดูแลหลานให้พี่ ในเฟสเรามีเตือนที่แชทหนึ่งข้อความคะ ตอนนั้นไม่สนใจเลย คิดว่าเพื่อนทักมา ก็ทำเป็นยังไม่เปิดดู อาบน้ำ ฟังเพลง ซะนานถึงมาเปิด อยากเอาหัวตัวเองโขกผนังมาก หลังจากเปิดดูข้อความ 55555 ปอนด์ทักเรามาค่ะ เรานี่แบบ แทบไม่เป็นคน มันสั่นไปหมด ไม่รู้จะตอบไปยังไง จะว่าเราเว่อร์ก็เว่อร์จริงคะ เราไม่เถียง 55 แต่บอกตรงๆ ความรู้สึกตรงนั้น ถ้าทุกคนเคยแอบชอบคนที่เราแทบไม่มีหวัง ทุกคนจะเข้าใจเรา ปอนด์เป็นคนที่กวนตีนมาก เห็นวันนั้นเงียบ แต่ทักมานี่แบบโครตกวน แต่น่ารัก 555 เราก็หยิ่งนะ อิอิ เดี่ยวเสียฟอร์ม ถึงแม้จะเสียมานานแล้ว 555555555555 เราทำเป็นตอบน้อยๆ เค้าถามเราก็ตอบ ไม่พูดมากเท่าไหร่ เราเขินนี่น๊า >< คืนนั้นเราก็คุยกะปอนด์ซะดึกเลย ปอนด์ก็จำชื่อเราได้นะ เราก็ถามกันเรื่องเรียน เรื่องทั่วไป เราชอบฟังเพลง ปอนด์ก็ชอบฟังเพลง เราก็แลกเพลงฟังกันคืนนั้นไปมา ไม่น่าเชื่อเลยคะ ว่ามันจะดูว่าเราสนิทกัน ได้เร็วภายในคืนเดียว พอดึกๆ ปอนด์ก็ไปนอน เราก็ไปนอนคะ คืนนั้นยอมรับเลยว่า เก็บเอาไปฝันซะหวานนนเลยยย (ช่วงเวลาที่มีความสุขของความรักคือช่วงนี้ละคะ ช่วงที่กำลังจะเป็นกัน)
….เดี่ยวเรามาต่อน๊า กินข้าวแปปนึงงงงงงงงงงงงงง ไม่นานจ้า….