สวัสดีครับ ... ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกนะครับที่เข้ามาตั้งกระทู้ในพันทิป นานน๊านน จะมีเรื่องมาให้ตั้งกระทู้กับเค้าซักครั้ง .... หลังจบกระทู้ มีแบบทดสอบเล็กๆให้ลองทำกันนะ ^^
กล่าวถึง กลุ่มบุคคลผู้เป็นเซเลปของสังคมสมัยนี้ "มนุษย์ลุง มนุษย์ป้า"
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันก่อน หน้าจะประมาณวันจันทร์ที่ผ่านมา ณ ห้างเซ็นทรัลพระราม 9 เผอิญ วันนั้นเป็นวันที่งานผมยุ่งมากๆ จนกาไปทานกลางวันเลยไปบ่ายสองกว่า ก็ไปกับเพื่อนๆที่ออฟฟิศ รวมผมก็ 4 คน ชาย2 หญิง 2 ตัดสินใจทานที่ฟู๊ดคอร์ทของท็อปซูเปอร์มาเก็ตครับ ซึ่งที่นี่พวกผมชอบมาทานประจำเพราะอาหารอร่อย แตาก็ติดที่พื้นที่คับแคป โต๊ะน้อย คนแยะ ถ้าไปเที่ยงเลยก็ต้องมียืนๆรอ กันนานเหมือนกัน แต่วันนั้นพวกผมไปก็บ่ายสองกว่าแล้ว คนที่มาทานอาหารจึงบางตาลงหน่อยครับ แต่ก็ไม่มีว่างนะ ก็จะมีแพลมๆ ว่างที่สองที่ ในแต่ละโต๊ะ พวกผมจึงไปเลือกที่จะนั่งลงที่โต๊ะหนึ่ง ที่มีคนทานอาหารอยู่แล้ว 1 คน และมีคนมานั่งจองโต๊ะแล้ว 2 คน (โต๊ะนี้เป็นโต๊ะสามตัวต่อกัน สำหรับนั่ง 6 คนครับ) โอเค มีที่ว่างอยู่ 3 ที่ อีกคนที่ทานอยู่แล้วเค้าก็ทายเกือบเสร็จและก็ใกล้ที่จะลุกแล้ว ซึ่งพอเค้าเสร็จ ก็จะได้ที่ว่าง 4 ที่พอดีนะฮะ (ตามภาพประกอบ)
ผมจึงให้เพื่อนนั่งจองไว้ก่อน ผมกัยเพื่อนอีกสองจึงไปซื้อข้าวก่อน ระหว่านั้นเอง มนุษย์ลุงป้า สองผัวเมียที่นั่งจองอยู่ก่อนหน้านั้นด้านขวาสุดในภาพ คุณสามีร่างใหญ่วางกระเป๋าไว้ที่เก้าอี้เปล่าด้านข้างตัว จึงทำให้ที่ว่างที่ควรเหลือ 4 ที่นั้นกลายเป็นที่วางกระเป๋าไปเสียหนึ่งที่ ด้วยความที่กลุ่มเรามากันสี่คน ตามมารยาทเพื่อนคนแรกที่จองไว้จึงพูดกับชายซึ่งวางกระเป๋าบนเก้าอี้ว่า ขอเก้าอี้ตัวนี้ได้ไหมครับ เรามากันสี่คน (ซึ่งคนส่วนใหญ่ที่มาทานอาหารในศูนย์ที่คับแคบนี้มักจะวางไว้บนตักตัวเอง ถ้าไม่ใบใหญ่อะไรมากมาย) ซึ่งเพื่อนผู้หญิงคนนึงในกลุ่มเราก็วางกนะเป๋าไว้บนตักเธอนะครับ เพราะรู้ดีว่าที่น้อย ก็ไม่ควรจะเอาเปรียบคนอื่นๆที่ไม่มีที่ทาน
แต่ถึงอย่างนี้แล้ว คำตอบที่เพื่อนผมได้มาจากชายคนนี้คือ "แล้วกระเป๋าผมละจะไปไว้ไหน!" พูดจาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดีนัก ทำอย่างไรละทีนี้ กลายเป็นจะต้องมห้ที่กับคุณกระเป๋าเธอหนึ่งที่
ด้วยความที่เราซื้ออาหารมาแล้ว และที่อื่นก็มีไม่พอด้วย เพื่อนผมอีกหนึ่งคน (ผญ.) จึงตัดสินใจยกเก้าอี้จากโต๊ะข้างๆที่ว่างอยู่หนึ่งที่ มาเพิ่ม และบอกกับคุณพี่ ผช. ว่า "งั้นช่วยวางกระเป๋าพี่ไว้บนเก้าอี้ตัวนี้แทนได้มั๊ยค่ะ" คุณพี่ผช. คงรู้สึกโดนหักหน้า จึงทำท่าทางไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก หลังจากนั้นเค้าก็ลุกไปซื้ออาหารของเค้าเอง ... เราสี่คนก็นั่งทานอาหารร่วมโต๊ะกับสองมนุษย์ลุงป้าคู่นี้ไป...
ถ้าคิดว่าเรื่องจบแค่นี้ไหม คุณคิดผิดครับ เพราะอารมณ์พี่แกคงยั๊วะมาก จึงแสดงอารมณ์ที่ตุ๊ดสุดๆ กับเพื่อนผู้หญิงผมอีกคน ที่นั่งอยู่ข้างๆ และดึงเก้าอี้ที่วางติดกันอยู่ สี่ตัวด้านหนึ่งให้กางออกขวาวทางเดิน แล้วพูดอย่างประชดประชั้น (น้ำเสียงประมาณตัวอิจฉาในละคร ลองจินตนาการตามนะครับ ) "อะขยับมาสิครับๆ จะได้นั่งสบายๆไม่เบียด" ขอย้ำว่สน้ำเสียงประชดประชันสุดๆ
เห็นอย่างนั้นพวกผมตึงมิงตากันเลิกลั่ก ยอมรับครับก็มีบ่นกันกับพฤติกรรมพี่แกบ้างเบาๆ ขลุบขลิบ ใครจะทนไหว แล้วเราก็พยายามไม่สนใจเปลี่ยนประเด็นไปคุยเรื่องอื่น ซึ่งเพื่อนในกลุ่มเรามีคนนึงเป็นนักเรียนนอก การสนทนาในวงข้าว จึงเป็นไทยบ้างปนอังกฤษบ้าวปกติครับ แต่เราก็ไม่คุยเรื่องของเค้าสองคนแล้วนะครับ เบื่อพฤติกรรม จึงเปลี่ยนเรื่องซะ
แต่เรื่องไม่จบน่ะสิครับ ... คุณเมียจองคุณพี่ ผช. หูหาเรื่องซะงั้น คงคิดว่าเราเม้าทว่าวิจารณ์พวกเค้าสองคน ... จึงหุนหัน บอกคุณพี่ผช. ว่า ย้ายโต๊ะเถอะ และลุกออกไปด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ พร้อมด้วยคุณเมียพูดกระแทกออกมาเบาๆ แต่เน้นคำว่า "สัน ดาน!!!" (ขอย้ำนะครับว่าเราเลิกวิจารณ์พฤติกรรมสามีนางแล้ว และย้ำครับว่า เราก็ขอเก้าอี้ที่ไม่ได้นั่งตัวนั้นดีๆ ยกเก้าอี้ตัวใหม่มาเปลี่ยนให้ ดีๆ ) แต่กลับได้คำพูดออกมาจากปากว่า "สัน ดาน!!! " ... ผมถึงกับอึ้งและก็หลุดปากพูดกับเพื่อนว่า "เฮ้ย เราไปทำอะไรให้" แต่กลุ่มเรายอมโดนเปล่าเสียที่ไหน เพื่อน ผญ. ข้างผมตึงตอบโต้แบบสุภาพกลับไปทำนองนี้
มนุษย์ป้า ลุก แล้วพูด "สัน ดาน!!!!"
เพื่อนผม : "ขอบคุณค่าาาา..... ขอบคุณมากๆนะคะ" พร้อมยิ้มหวานๆ ให้พร้อมกัน หนึ่งที
เกิดขนาดนี้แล้ว คุณคิดว่ากลุ่มเราจะคุยเรื่องเดิทอยู่มั๊ยครับ ด้วยความสงสัย บทสนทนาจึงเปลี่ยนกลับมาเป็นเรื่องสองผัวเมียคู่นี้ทันที แต่ก็วิจารณ์ตามความสงสัยนะครับ ว่า เราทำอะไรผิด! ตั้แต่เรื่องขอเก้าอี้ดีๆ ยกเก้าอีมาเปลี่ยนให้ แม้น้ำใจแบ่งปันจากเค้ายังไม่มี แถมพูดจาและแสดงท่าทีประชดประชัน
เรื่องดำเนินไปเรื่อยๆครับ อย่างกับโชว์มื้อเที่ยง ความกังวลของาองผัวเมียคู่นี้ที่ย้ายไปโต๊ะข้างๆ แล้วคิดว่าคงโดนว่าชุดใหญ่ คุณพี่ผช. จึฝแสดงอาการแบบโครตแมนจึ้นมาอีกครั้ง เมื่อจู่ๆ ก็พลวดพลาดกลับมานั่งข้างเพื่อน ผญ. ที่นั่งข้างผม พร้อมขดน้ำดื่ม แล้วมานั่งไขว่ห้างดูดน้ำ กระดิกเท้า กางแขนขาข้างเพื่อนผม พร้อมกับพูดว่า "ขอนั่งด้วยคนนะครับ" ตึ่ง!!! ผมคิดในใจ "คือไร.... ทำทำไม ... น่าเกลียด พฤติกรรมตุ๊ดมาก" เพื่อน ผญ. อีกคนของผมที่นั่งฝั่งตรงข้ามก็ตอบรับคำพูดเค้าในทันทีว่า "อ๋อ....ได้สิค่ะ เชิญั่งได้ตามสบายค่ะ" และยิ้มหวานๆ ให้อีก หนึ่งที จากนั้นถึงในใจพวกเราจะสงสัยว่า ชายคนนี้ เป็นบ้าอะไร เราซึ่งมานั่งร่วมโต๊ะในศูนบ์อาหารที่เป็นส่วนรวม พร้อมขอที่นั่งที่ว่างอยู่จากเขาดีๆ เมื่อไม่ให้ ก็ยกเกาอี้มาเพิ่มและขอเปลี่ยนดีๆ แม้น้ำใจจากสองคนนี้ไม่ได้มีให้ตั้งแต่ครั้งแรกด้วยซ้ำ เมื่อปฏิยัติต่อคนอื่นไม่ดี ก็คงไม่แปลกที่อาจจะโดนวิจารณ์กลับ แต่ก็ยังทำพฤคิกรรมประชดประชันตอกกลับคนอื่น ประจานความเห็นแก่ตัวเองออกมาเรื่อยๆ ยอมรับตัวเองไม่ได้ แล้วคิดแต่ในมุมของตัวเอง เอาเปรียบคนอื่นในพื้นที่ส่วนรวม โดยมั่นใจหนักหนาว่าตัวไม่ผิดเลย
ผมว่าสังคมเราย่อมมีคนหลายประเภท คนแบบนี้ก็คงมีปะปนในสังคม หลายคนก็คงมีบ้างที่จะเผลอทำตัวตามตัวสบาย และเผลอไปเอาเปลียบคนอื่นแม้ในที่สาธารณะ แต่แปลกจัง ที่ทำไมสองผัวเมียคู่นี้ถึงยังไม่เห็นว่าตัวเอาเปรียบคนอื่นยังไง และยังมั่นใจนักหนาว่าตัวเองถูกทุกอย่าง ทำตัวแย่ๆใส่ผญ. ก็ไม่มองตัวเองเลยว่า คำว่าสุภาพบุรุษของตัวเองไม่มีเลย
/......../ ตอนนี้คุณคงมีหลายมุมมองนะครับ เราไปดูภาพประกอบจากโต๊ะที่เกิดเหตุจริงกัน อีกครั้ง
ด้านที่มีอาหารสี่ที่ด้านซ้ายของภาพคือส่วนที่พงกผมสี่คนนั่งกันนะครับ อีกสองที่ด้านขวาที่โล่งๆ คือที่เดิมของสองผัวเมียมนุษย์ลุงป้า โต๊ะที่พวกเค้าย้ายไปนั่คือด้านหลังติดๆกันนะครับ (ส่วนที่ไม่ได้ถ่ายมา)
คำถาม
1.) นักเรียนคิดว่า จากรูป โต๊ะตัวนี้ จัดไว้สำหรับกี่ที่
ก. 6 ที่ ข. 4 ที่ ค. 3 ที่ ง. แล้วแต่คนจอง
2.)นักเรียนจะทำอย่างไร ถ้าเรานั่งในโต๊ะอาหารส่วนรวมขนาดใหญ่ ที่มีที่ว่างเหลืออยู่ แล้วมีคนอื่นมาขอร่วมโต๊ะด้วย
ก. แบ่งปันให้คนอื่นนั่งด้วยตามที่ที่เหลืออยู่
ข. ไม่ให้เรามาก่อนโต๊ะนี้เป็นของเราๆ จะนั่งกี่ที่ก็เรื่องเรา
ค. ไม่สนใจ แต่ที่ๆเราวางของแล้วก็ต้องเป็นของเรานะ
ง. ทำมึนๆ แล้วบอกว่า "อ่อ ที่เต็ม จอมหมดแล้วค่ะ"
3. ในที่ส่วนรวม ที่มีโต๊ะและที่นั่งจำกัด นักเรียนว่าสัมภาระของตัวเองไว้ในที่นั่งข้างๆ แล้วมีคนมาขอนั่ง จะทำอย่างไร
ก. แบ่งให้นั่งและเอาสัมภาระมาไว้กับตัว เพราะที่นั่งมีจำกัดให้คนนั่งเท่านั้น
ข. ไม่ให้ ที่สาธารณะ เราจะนั่งจะวางอะไรก็ได้ไม่ต้องสนใจคนอื่น
ค. เมินเฉยไม่สนใจ
4. สุดท้ายเมื่อเรารู้ตัวว่สทำผิด หรือไปเอาเปรียบคนอื่เข้า นักเรียนจะทำอย่างไรครับ
ก. เฉยๆ ตีมึนๆ ไม่รู้ไม่ใช้
ข. ทำไม สิทธิ์ของเราๆจะทำอะไรก็ได้ ไม่พอใจไฝว้ป่ะ!?
ค. กล่าวขอโทษอย่างสุภาพ และแก้ไขสถานการณ์ให้ดีขึ้น
....สุดท้าย ขอบคุณที่สละเวลาอ่าน แล้วช่วยกัน ให้สังคมเราเห็นแก่ตัวกันให้น้อยลงนะครับ แต่อย่างไรสำหรับใรรที่เห็นต่างก็ไม่เป็นไรนะครับ ยินดีกับในความคิดที่ต่าง ในมุมมองของทุกๆคน แต่หวังว่าคุณคงจะมองในมุมที่เห็นแก่ความเป็นส่วนร่วม สิทธิเสมอภาค และน้ำใจในสังคมและที่สาธารณะในมุมของคุณเองนะครับ
ขอบคุณครับ
ใครผิด!? มนุษย์ลุง มนุษย์ป้า แผลงฤทธิ์ในศูนย์อาหาร
กล่าวถึง กลุ่มบุคคลผู้เป็นเซเลปของสังคมสมัยนี้ "มนุษย์ลุง มนุษย์ป้า"
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันก่อน หน้าจะประมาณวันจันทร์ที่ผ่านมา ณ ห้างเซ็นทรัลพระราม 9 เผอิญ วันนั้นเป็นวันที่งานผมยุ่งมากๆ จนกาไปทานกลางวันเลยไปบ่ายสองกว่า ก็ไปกับเพื่อนๆที่ออฟฟิศ รวมผมก็ 4 คน ชาย2 หญิง 2 ตัดสินใจทานที่ฟู๊ดคอร์ทของท็อปซูเปอร์มาเก็ตครับ ซึ่งที่นี่พวกผมชอบมาทานประจำเพราะอาหารอร่อย แตาก็ติดที่พื้นที่คับแคป โต๊ะน้อย คนแยะ ถ้าไปเที่ยงเลยก็ต้องมียืนๆรอ กันนานเหมือนกัน แต่วันนั้นพวกผมไปก็บ่ายสองกว่าแล้ว คนที่มาทานอาหารจึงบางตาลงหน่อยครับ แต่ก็ไม่มีว่างนะ ก็จะมีแพลมๆ ว่างที่สองที่ ในแต่ละโต๊ะ พวกผมจึงไปเลือกที่จะนั่งลงที่โต๊ะหนึ่ง ที่มีคนทานอาหารอยู่แล้ว 1 คน และมีคนมานั่งจองโต๊ะแล้ว 2 คน (โต๊ะนี้เป็นโต๊ะสามตัวต่อกัน สำหรับนั่ง 6 คนครับ) โอเค มีที่ว่างอยู่ 3 ที่ อีกคนที่ทานอยู่แล้วเค้าก็ทายเกือบเสร็จและก็ใกล้ที่จะลุกแล้ว ซึ่งพอเค้าเสร็จ ก็จะได้ที่ว่าง 4 ที่พอดีนะฮะ (ตามภาพประกอบ)
ผมจึงให้เพื่อนนั่งจองไว้ก่อน ผมกัยเพื่อนอีกสองจึงไปซื้อข้าวก่อน ระหว่านั้นเอง มนุษย์ลุงป้า สองผัวเมียที่นั่งจองอยู่ก่อนหน้านั้นด้านขวาสุดในภาพ คุณสามีร่างใหญ่วางกระเป๋าไว้ที่เก้าอี้เปล่าด้านข้างตัว จึงทำให้ที่ว่างที่ควรเหลือ 4 ที่นั้นกลายเป็นที่วางกระเป๋าไปเสียหนึ่งที่ ด้วยความที่กลุ่มเรามากันสี่คน ตามมารยาทเพื่อนคนแรกที่จองไว้จึงพูดกับชายซึ่งวางกระเป๋าบนเก้าอี้ว่า ขอเก้าอี้ตัวนี้ได้ไหมครับ เรามากันสี่คน (ซึ่งคนส่วนใหญ่ที่มาทานอาหารในศูนย์ที่คับแคบนี้มักจะวางไว้บนตักตัวเอง ถ้าไม่ใบใหญ่อะไรมากมาย) ซึ่งเพื่อนผู้หญิงคนนึงในกลุ่มเราก็วางกนะเป๋าไว้บนตักเธอนะครับ เพราะรู้ดีว่าที่น้อย ก็ไม่ควรจะเอาเปรียบคนอื่นๆที่ไม่มีที่ทาน
แต่ถึงอย่างนี้แล้ว คำตอบที่เพื่อนผมได้มาจากชายคนนี้คือ "แล้วกระเป๋าผมละจะไปไว้ไหน!" พูดจาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดีนัก ทำอย่างไรละทีนี้ กลายเป็นจะต้องมห้ที่กับคุณกระเป๋าเธอหนึ่งที่
ด้วยความที่เราซื้ออาหารมาแล้ว และที่อื่นก็มีไม่พอด้วย เพื่อนผมอีกหนึ่งคน (ผญ.) จึงตัดสินใจยกเก้าอี้จากโต๊ะข้างๆที่ว่างอยู่หนึ่งที่ มาเพิ่ม และบอกกับคุณพี่ ผช. ว่า "งั้นช่วยวางกระเป๋าพี่ไว้บนเก้าอี้ตัวนี้แทนได้มั๊ยค่ะ" คุณพี่ผช. คงรู้สึกโดนหักหน้า จึงทำท่าทางไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก หลังจากนั้นเค้าก็ลุกไปซื้ออาหารของเค้าเอง ... เราสี่คนก็นั่งทานอาหารร่วมโต๊ะกับสองมนุษย์ลุงป้าคู่นี้ไป...
ถ้าคิดว่าเรื่องจบแค่นี้ไหม คุณคิดผิดครับ เพราะอารมณ์พี่แกคงยั๊วะมาก จึงแสดงอารมณ์ที่ตุ๊ดสุดๆ กับเพื่อนผู้หญิงผมอีกคน ที่นั่งอยู่ข้างๆ และดึงเก้าอี้ที่วางติดกันอยู่ สี่ตัวด้านหนึ่งให้กางออกขวาวทางเดิน แล้วพูดอย่างประชดประชั้น (น้ำเสียงประมาณตัวอิจฉาในละคร ลองจินตนาการตามนะครับ ) "อะขยับมาสิครับๆ จะได้นั่งสบายๆไม่เบียด" ขอย้ำว่สน้ำเสียงประชดประชันสุดๆ
เห็นอย่างนั้นพวกผมตึงมิงตากันเลิกลั่ก ยอมรับครับก็มีบ่นกันกับพฤติกรรมพี่แกบ้างเบาๆ ขลุบขลิบ ใครจะทนไหว แล้วเราก็พยายามไม่สนใจเปลี่ยนประเด็นไปคุยเรื่องอื่น ซึ่งเพื่อนในกลุ่มเรามีคนนึงเป็นนักเรียนนอก การสนทนาในวงข้าว จึงเป็นไทยบ้างปนอังกฤษบ้าวปกติครับ แต่เราก็ไม่คุยเรื่องของเค้าสองคนแล้วนะครับ เบื่อพฤติกรรม จึงเปลี่ยนเรื่องซะ
แต่เรื่องไม่จบน่ะสิครับ ... คุณเมียจองคุณพี่ ผช. หูหาเรื่องซะงั้น คงคิดว่าเราเม้าทว่าวิจารณ์พวกเค้าสองคน ... จึงหุนหัน บอกคุณพี่ผช. ว่า ย้ายโต๊ะเถอะ และลุกออกไปด้วยท่าทีที่ไม่พอใจ พร้อมด้วยคุณเมียพูดกระแทกออกมาเบาๆ แต่เน้นคำว่า "สัน ดาน!!!" (ขอย้ำนะครับว่าเราเลิกวิจารณ์พฤติกรรมสามีนางแล้ว และย้ำครับว่า เราก็ขอเก้าอี้ที่ไม่ได้นั่งตัวนั้นดีๆ ยกเก้าอี้ตัวใหม่มาเปลี่ยนให้ ดีๆ ) แต่กลับได้คำพูดออกมาจากปากว่า "สัน ดาน!!! " ... ผมถึงกับอึ้งและก็หลุดปากพูดกับเพื่อนว่า "เฮ้ย เราไปทำอะไรให้" แต่กลุ่มเรายอมโดนเปล่าเสียที่ไหน เพื่อน ผญ. ข้างผมตึงตอบโต้แบบสุภาพกลับไปทำนองนี้
มนุษย์ป้า ลุก แล้วพูด "สัน ดาน!!!!"
เพื่อนผม : "ขอบคุณค่าาาา..... ขอบคุณมากๆนะคะ" พร้อมยิ้มหวานๆ ให้พร้อมกัน หนึ่งที
เกิดขนาดนี้แล้ว คุณคิดว่ากลุ่มเราจะคุยเรื่องเดิทอยู่มั๊ยครับ ด้วยความสงสัย บทสนทนาจึงเปลี่ยนกลับมาเป็นเรื่องสองผัวเมียคู่นี้ทันที แต่ก็วิจารณ์ตามความสงสัยนะครับ ว่า เราทำอะไรผิด! ตั้แต่เรื่องขอเก้าอี้ดีๆ ยกเก้าอีมาเปลี่ยนให้ แม้น้ำใจแบ่งปันจากเค้ายังไม่มี แถมพูดจาและแสดงท่าทีประชดประชัน
เรื่องดำเนินไปเรื่อยๆครับ อย่างกับโชว์มื้อเที่ยง ความกังวลของาองผัวเมียคู่นี้ที่ย้ายไปโต๊ะข้างๆ แล้วคิดว่าคงโดนว่าชุดใหญ่ คุณพี่ผช. จึฝแสดงอาการแบบโครตแมนจึ้นมาอีกครั้ง เมื่อจู่ๆ ก็พลวดพลาดกลับมานั่งข้างเพื่อน ผญ. ที่นั่งข้างผม พร้อมขดน้ำดื่ม แล้วมานั่งไขว่ห้างดูดน้ำ กระดิกเท้า กางแขนขาข้างเพื่อนผม พร้อมกับพูดว่า "ขอนั่งด้วยคนนะครับ" ตึ่ง!!! ผมคิดในใจ "คือไร.... ทำทำไม ... น่าเกลียด พฤติกรรมตุ๊ดมาก" เพื่อน ผญ. อีกคนของผมที่นั่งฝั่งตรงข้ามก็ตอบรับคำพูดเค้าในทันทีว่า "อ๋อ....ได้สิค่ะ เชิญั่งได้ตามสบายค่ะ" และยิ้มหวานๆ ให้อีก หนึ่งที จากนั้นถึงในใจพวกเราจะสงสัยว่า ชายคนนี้ เป็นบ้าอะไร เราซึ่งมานั่งร่วมโต๊ะในศูนบ์อาหารที่เป็นส่วนรวม พร้อมขอที่นั่งที่ว่างอยู่จากเขาดีๆ เมื่อไม่ให้ ก็ยกเกาอี้มาเพิ่มและขอเปลี่ยนดีๆ แม้น้ำใจจากสองคนนี้ไม่ได้มีให้ตั้งแต่ครั้งแรกด้วยซ้ำ เมื่อปฏิยัติต่อคนอื่นไม่ดี ก็คงไม่แปลกที่อาจจะโดนวิจารณ์กลับ แต่ก็ยังทำพฤคิกรรมประชดประชันตอกกลับคนอื่น ประจานความเห็นแก่ตัวเองออกมาเรื่อยๆ ยอมรับตัวเองไม่ได้ แล้วคิดแต่ในมุมของตัวเอง เอาเปรียบคนอื่นในพื้นที่ส่วนรวม โดยมั่นใจหนักหนาว่าตัวไม่ผิดเลย
ผมว่าสังคมเราย่อมมีคนหลายประเภท คนแบบนี้ก็คงมีปะปนในสังคม หลายคนก็คงมีบ้างที่จะเผลอทำตัวตามตัวสบาย และเผลอไปเอาเปลียบคนอื่นแม้ในที่สาธารณะ แต่แปลกจัง ที่ทำไมสองผัวเมียคู่นี้ถึงยังไม่เห็นว่าตัวเอาเปรียบคนอื่นยังไง และยังมั่นใจนักหนาว่าตัวเองถูกทุกอย่าง ทำตัวแย่ๆใส่ผญ. ก็ไม่มองตัวเองเลยว่า คำว่าสุภาพบุรุษของตัวเองไม่มีเลย
/......../ ตอนนี้คุณคงมีหลายมุมมองนะครับ เราไปดูภาพประกอบจากโต๊ะที่เกิดเหตุจริงกัน อีกครั้ง
ด้านที่มีอาหารสี่ที่ด้านซ้ายของภาพคือส่วนที่พงกผมสี่คนนั่งกันนะครับ อีกสองที่ด้านขวาที่โล่งๆ คือที่เดิมของสองผัวเมียมนุษย์ลุงป้า โต๊ะที่พวกเค้าย้ายไปนั่คือด้านหลังติดๆกันนะครับ (ส่วนที่ไม่ได้ถ่ายมา)
คำถาม
1.) นักเรียนคิดว่า จากรูป โต๊ะตัวนี้ จัดไว้สำหรับกี่ที่
ก. 6 ที่ ข. 4 ที่ ค. 3 ที่ ง. แล้วแต่คนจอง
2.)นักเรียนจะทำอย่างไร ถ้าเรานั่งในโต๊ะอาหารส่วนรวมขนาดใหญ่ ที่มีที่ว่างเหลืออยู่ แล้วมีคนอื่นมาขอร่วมโต๊ะด้วย
ก. แบ่งปันให้คนอื่นนั่งด้วยตามที่ที่เหลืออยู่
ข. ไม่ให้เรามาก่อนโต๊ะนี้เป็นของเราๆ จะนั่งกี่ที่ก็เรื่องเรา
ค. ไม่สนใจ แต่ที่ๆเราวางของแล้วก็ต้องเป็นของเรานะ
ง. ทำมึนๆ แล้วบอกว่า "อ่อ ที่เต็ม จอมหมดแล้วค่ะ"
3. ในที่ส่วนรวม ที่มีโต๊ะและที่นั่งจำกัด นักเรียนว่าสัมภาระของตัวเองไว้ในที่นั่งข้างๆ แล้วมีคนมาขอนั่ง จะทำอย่างไร
ก. แบ่งให้นั่งและเอาสัมภาระมาไว้กับตัว เพราะที่นั่งมีจำกัดให้คนนั่งเท่านั้น
ข. ไม่ให้ ที่สาธารณะ เราจะนั่งจะวางอะไรก็ได้ไม่ต้องสนใจคนอื่น
ค. เมินเฉยไม่สนใจ
4. สุดท้ายเมื่อเรารู้ตัวว่สทำผิด หรือไปเอาเปรียบคนอื่เข้า นักเรียนจะทำอย่างไรครับ
ก. เฉยๆ ตีมึนๆ ไม่รู้ไม่ใช้
ข. ทำไม สิทธิ์ของเราๆจะทำอะไรก็ได้ ไม่พอใจไฝว้ป่ะ!?
ค. กล่าวขอโทษอย่างสุภาพ และแก้ไขสถานการณ์ให้ดีขึ้น
....สุดท้าย ขอบคุณที่สละเวลาอ่าน แล้วช่วยกัน ให้สังคมเราเห็นแก่ตัวกันให้น้อยลงนะครับ แต่อย่างไรสำหรับใรรที่เห็นต่างก็ไม่เป็นไรนะครับ ยินดีกับในความคิดที่ต่าง ในมุมมองของทุกๆคน แต่หวังว่าคุณคงจะมองในมุมที่เห็นแก่ความเป็นส่วนร่วม สิทธิเสมอภาค และน้ำใจในสังคมและที่สาธารณะในมุมของคุณเองนะครับ
ขอบคุณครับ