Just My Thought: รู้สึกอยากรวยขึ้นมา...
October 29, 2014
วันนี้นอนป่วยอยู่คอนโด ไปหาหมอที่โรงพยาบาลวิชัยยุทธมา เพราะรู้สึกว่ามึนหัว เวลาหันมองข้างๆ หรือเงยหน้าเร็ว ๆ เหมือนภาพจะตามไม่ท้น หมอบอกประมาณว่าหินปูนที่อยู่ในหูชั้นในหลุดออกมา ก็เลยทำให้รู้สึกเหมือนโคลงเคลง
การได้อยู่คอนโดเฉย ๆ นั่งดูหนังไปเรื่อย ๆ เหมือนจะชิวนะ แต่ไม่รู้วะ เรากลับรู้สึกไร้ค่าอย่างไงชอบกล เหมือนเวลาผ่านไปช้า ไม่ค่อยมีอะไรทำ ถ้าให้อยู่แบบนี้หลาย ๆ วันอาจบ้าตายได้
ความจริงการมีงานประจำทำ มีเงินใช้ตอนปลายเดือน เป็นมนุษย์เงินเดือน อย่างน้อยก็ทำให้เรามีอะไรทำ ลองคิดดูถ้าสมมติว่าเราไม่ต้องทำงานเลย มีกิน มีใช้ วันวันไม่ต้องทำอะไร ฟังดูเหมือนดี แต่คงเป็นชีวิตที่น่าเบื่อที่สุด การทำงาน โดยเฉพาะถ้าเป็นงานที่ทำแล้วรู้สึกว่ามีคุณค่า มีประโยชน์ต่อคนอื่น ยิ่งดีใหญ่ หากเราไม่หลงระเริงไปกับความคิดที่ว่า “มีงานประจำทำ ทำให้ชีวิตมีความมั่นคง” และใช้เวลาหลังจากงานประจำให้เป็นประโยชน์ เช่น หาความรู้เพิ่มเติมในส่ิงที่เราสนใจ หรือทำงานพาร์ทไทม์ เพื่อเป็นการสร้างหลักประกันที่สองให้กับชีวิต ยิ่งดีเข้าไปใหญ่
การทำงานบริษัทนั้นความจริงสบาย รับผิดชอบแค่ขอบเขตงานที่ได้รับมอบหมาย สิ้นวันก็กลับบ้าน สิ้นเดือนก็รับเงินเดือน เสาร์อาทิตย์ก็เที่ยวเล่น ตามห้างสรรพสินค้าบ้าง ต่างจังหวัดบ้าง แต่จริง ๆแล้ว อนาคตเป็นส่ิงไม่แน่นอน เราไม่รู้ว่าวันใดวันหนึ่ง บริษัทอาจไล่เราออกเมื่อไหร่ก็ได้ พร้อมด้วยเงินชดเชยน้อย ๆ จำนวนหนึ่ง ลองถามตัวเองดูครับว่าถ้าตอนนั้นเรากำลังผ่อนบ้านที่พึ่งซื้อมาใหม่ หรือพึ่งซื้อรถยนต์คันใหม่ หรือลูกพึ่งเข้าโรงเรียน เงินที่เราสะสมมา (ถ้ามี) รวมถึงเงินชดเชยจะทำให้เราอยู่รอดไปได้สักกี่เดือน ยิ่งถ้ายังหางานใหม่ไม่ได้ คิดไม่ออกเลยว่าชีวิตจะเป็นยังไงต่อไป
ชีวิตต้องเผื่อเหลือ เผื่อขาดไว้เสมอ เพราะอนาคตข้างหน้าไม่มีใครรู้
งานประจำก็ทำไป แต่เวลาว่างก็เอาไปสร้างสิ่งที่จะเป็นหลักประกันที่สองให้กับเราในอนาคต ผมมีทุนอยู่จำนวนหนึ่ง ซึ่งที่ผ่านมาก็ลงทุนในหุ้นบ้าง กองทุนรวมบ้าง อาศัยการอ่านหนังสือลองผิดลองถูกไป ไม่ได้เอาจริงเอาจังเท่าไหร่ ผมอ่านหนังสือเกี่ยวกับการลงทุนเยอะ แต่พอจะนำมาใช้ กลับลืมหมด ไฟแห่งความมุ่งมั่นค่อย ๆ มอดลง
วันนี้กลับมาคิดอีกที เราต้อง "Make The Best of What We have” ใช้โอกาสที่เรามีให้ดีที่สุด ใช้วันนี้ให้ดีที่สุด ไม่ใช่ปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ แล้วกลับมานั่งเสียใจทีหลัง ผมแค่อยากทำให้เต็มที่เท่านั้นเอง...
รู้สึกอยากรวยขึ้นมา...
October 29, 2014
วันนี้นอนป่วยอยู่คอนโด ไปหาหมอที่โรงพยาบาลวิชัยยุทธมา เพราะรู้สึกว่ามึนหัว เวลาหันมองข้างๆ หรือเงยหน้าเร็ว ๆ เหมือนภาพจะตามไม่ท้น หมอบอกประมาณว่าหินปูนที่อยู่ในหูชั้นในหลุดออกมา ก็เลยทำให้รู้สึกเหมือนโคลงเคลง
การได้อยู่คอนโดเฉย ๆ นั่งดูหนังไปเรื่อย ๆ เหมือนจะชิวนะ แต่ไม่รู้วะ เรากลับรู้สึกไร้ค่าอย่างไงชอบกล เหมือนเวลาผ่านไปช้า ไม่ค่อยมีอะไรทำ ถ้าให้อยู่แบบนี้หลาย ๆ วันอาจบ้าตายได้
ความจริงการมีงานประจำทำ มีเงินใช้ตอนปลายเดือน เป็นมนุษย์เงินเดือน อย่างน้อยก็ทำให้เรามีอะไรทำ ลองคิดดูถ้าสมมติว่าเราไม่ต้องทำงานเลย มีกิน มีใช้ วันวันไม่ต้องทำอะไร ฟังดูเหมือนดี แต่คงเป็นชีวิตที่น่าเบื่อที่สุด การทำงาน โดยเฉพาะถ้าเป็นงานที่ทำแล้วรู้สึกว่ามีคุณค่า มีประโยชน์ต่อคนอื่น ยิ่งดีใหญ่ หากเราไม่หลงระเริงไปกับความคิดที่ว่า “มีงานประจำทำ ทำให้ชีวิตมีความมั่นคง” และใช้เวลาหลังจากงานประจำให้เป็นประโยชน์ เช่น หาความรู้เพิ่มเติมในส่ิงที่เราสนใจ หรือทำงานพาร์ทไทม์ เพื่อเป็นการสร้างหลักประกันที่สองให้กับชีวิต ยิ่งดีเข้าไปใหญ่
การทำงานบริษัทนั้นความจริงสบาย รับผิดชอบแค่ขอบเขตงานที่ได้รับมอบหมาย สิ้นวันก็กลับบ้าน สิ้นเดือนก็รับเงินเดือน เสาร์อาทิตย์ก็เที่ยวเล่น ตามห้างสรรพสินค้าบ้าง ต่างจังหวัดบ้าง แต่จริง ๆแล้ว อนาคตเป็นส่ิงไม่แน่นอน เราไม่รู้ว่าวันใดวันหนึ่ง บริษัทอาจไล่เราออกเมื่อไหร่ก็ได้ พร้อมด้วยเงินชดเชยน้อย ๆ จำนวนหนึ่ง ลองถามตัวเองดูครับว่าถ้าตอนนั้นเรากำลังผ่อนบ้านที่พึ่งซื้อมาใหม่ หรือพึ่งซื้อรถยนต์คันใหม่ หรือลูกพึ่งเข้าโรงเรียน เงินที่เราสะสมมา (ถ้ามี) รวมถึงเงินชดเชยจะทำให้เราอยู่รอดไปได้สักกี่เดือน ยิ่งถ้ายังหางานใหม่ไม่ได้ คิดไม่ออกเลยว่าชีวิตจะเป็นยังไงต่อไป
ชีวิตต้องเผื่อเหลือ เผื่อขาดไว้เสมอ เพราะอนาคตข้างหน้าไม่มีใครรู้
งานประจำก็ทำไป แต่เวลาว่างก็เอาไปสร้างสิ่งที่จะเป็นหลักประกันที่สองให้กับเราในอนาคต ผมมีทุนอยู่จำนวนหนึ่ง ซึ่งที่ผ่านมาก็ลงทุนในหุ้นบ้าง กองทุนรวมบ้าง อาศัยการอ่านหนังสือลองผิดลองถูกไป ไม่ได้เอาจริงเอาจังเท่าไหร่ ผมอ่านหนังสือเกี่ยวกับการลงทุนเยอะ แต่พอจะนำมาใช้ กลับลืมหมด ไฟแห่งความมุ่งมั่นค่อย ๆ มอดลง
วันนี้กลับมาคิดอีกที เราต้อง "Make The Best of What We have” ใช้โอกาสที่เรามีให้ดีที่สุด ใช้วันนี้ให้ดีที่สุด ไม่ใช่ปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ แล้วกลับมานั่งเสียใจทีหลัง ผมแค่อยากทำให้เต็มที่เท่านั้นเอง...