ถึงลอคอินหนึ่งในห้องสยาม ที่มีความสูงในระดับ 148 เซนติเมตร ...

ก่อนอื่นเลยยยยยยย ขอทักทายพ่อแม่พี่น้องก่อนนะคะะะะะะะะะะะะะ
แหม่ไม่ได้มาตั้งนาน คิดถึงทุกคนมากเลย ... ที่ผ่านมาไปขายหนังสือ ที่งานหนังสือ เจอหลายลอคอินมากเลย
อิอิ ขอบคุณทุกคนค่าาา ที่แว้บมาทักทายหมีบุ้ง :3

เกริ่นมาหอมปาก หอมคอ ขอบรรยายเลยนะเจ้าคะะะะะ



เธอรู้ไหมว่าฉันแอบชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น เธอรู้ไหมฉันหลงรักเธอตั้งแต่เห็นเธอกระโดดขโมยมะม่วงที่หน้าปากซอย
ฉันมองดูเธออยู่นาน แต่ก็กระโดดไม่ถึงซักที เผลอหัวเราะออกไป เธอคงจะได้ยิน เธอเลยหันมามองที่เรา แล้วชี้ไปที่ลูกมะม่วง
คงประมาณแบบว่า " เอาให้หน่อย โดดไม่ถึง ฉัน "เตี้ย" "
เราเลยไปหยิบเอามะม่วงลูกนั้นให้ โดนที่ไม่ได้เขย่งเท้าเลย !!
เธอรับมะม่วงลูกนั้นด้วยความดีใจ น้ำตาเอ่อล้นออกมา พร้อมกับกล่าวขอบคุณ แล้ววิ่งหายไป โดยที่เรายังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลย

ตั้งแต่วันนั้นมา เราก็เฝ้ารอเธอคนนั้นมาตลอด ว่าเมื่อไหร่จะกลับมา จนมะม่วงต้นนั้น ผลิดอก ดอกผลอีกครั้งเธอก็ยังไม่มา
เราก็ได้แต่เฝ้ารอ เก็บมะม่วงไว้ให้ตลอดเวลา แต่เธอก็ยังไม่มา

ด้วยความที่อยากรู้จักเราเลยไปสืบหาข้อมูล ปรากฏว่า เธอเล่นพันทิพย์ ห้องสยาม ! แถมสืบได้ข้อมูล ส่วนสูงมาด้วย !!
ตอนนี้เราก็มาเล่นห้องสยามแล้วนะ .. หวังว่าเธอคงจะอยากรู้จักเรานะ

และหวังไว้ว่า ... มะม่วงลูกนั้น คงทำให้เธอคิดถึงเราบ้างนะ


จุกกรู้ว !