โรงพยาบาลที่จ่าพิชิตทำงาน ไม่มีอาหารบริการสำหรับผู้ป่วยใน เป็นปกติของโรงพยาบาลในชนบทไหมครับ

พอดีว่าผมไปเยี่ยมแม่เพื่อนป่วยฉุกเฉิน ที่โรงพยาบาลที่จ่าพิชิตขจัดพาลชนทำงาน เห็นสภาพวอร์ดห้องพักผู้ป่วยแล้วรู้สึกหดหู่ครับ วอร์ดของผู้ชายปิด ทำให้ผู้ป่วยชายหญิงต้องมานอนห้องเดียวกัน คนไข้ทุกโรคจะนอนรวมกันหมดครับ ไม่เว้นแต่เด็กแรกเกิด ในห้องมีประมาณ 5 เตียงได้แออัดมาก แถมเตียงไม่พอต้องเอาเตียงเสริมมาวางตามทางเดิน ผมล่ะกลัวเด็กแรกเกิดติดไข้จากผู้ป่วยอื่นเหลือเกินเพราะไม่ได้แยกห้องกัน ห้องเดียวรักษาทุกโรค

อีกอย่างเท่าที่สังเกตุที่โรงพยาบาลนี้ไม่มีอาหารให้ผู้ป่วยใน เห็นผู้ป่วยบางคนป่วยแล้วไม่มีญาติมาเฝ้า แล้วเวทนาแทนเพราะไม่รู้จะหากินยังไง บางทีก็ต้องอดเอา  บางครั้งก็ต้องขอความช่วยเหลือจากญาติเตียงข้างๆ ไม่ทราบว่าเรื่องพวกนี้เป็นปกติของโรงพยาบาลชนบทในต่างจังหวัดไหมครับ อยากทราบว่าจ่าพิชิตในฐานะผู้อำนวยการโรงพยาบาลคิดว่ายังไงบ้างครับ