เราชื่อเจ เราคบแฟนคนนี้ตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัยฯ แฟนเราชื่อมุ้ย เราไม่รู้ตัวว่าเราท้อง เพราะเราไม่มีอาการแพ้ท้อง ส่วนเรื่องประจำเดือนเรามาไม่ปกติ จนรู้ตัวว่าห้องก็ 3-4 เดือนแล้ว วันนั้นเราป่วย เราเป็นภูมิแพ้และโรคกระเพราะ หมอถามเราหลายอย่าง แล้วหมอก็บอกว่าเราน่าจะท้อง เราไม่รู้จะทำไงกะชีวิตเพราะเราเพิ่งเรียนจบ เรายังไม่มีงานทำ ส่วนแฟนเป็นรุ่นน้องเราปีนึง ตอนแรกเราปรึกษากะแฟนว่าจะบอกที่บ้านแฟน แต่มุ้ยบอกว่าเค้าไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจ เราเลยไปอยู่บ้านพักเด็กและครอบครัว เจ้าหน้าที่พาเราไปฝากท้อง ระหว่างที่เราอยู่ที่บ้านพักบ้านพักเด็กและครอบครัว มุ้ยไม่เคยมาหาเราเลย มีแต่เพื่อนเรามาเยี่ยม จนถึงกำหนดคลอด เราไม่ปวดท้อง หมอนัดให้มาใหม่อาทิตย์หน้า พอครบอาทิตย์ หมอก็ผ่าตัดคลอดให้เรา เรารู้สึกว่าชีวิตเราคงไม่เหลือใครเพราะเราเลือกทางเดินเอง มันเจ็บอยู่ในหัวใจ พอหันไปเตียงข้างๆ ก็เห็นแฟนคนไข้และญาติคนไข้คนอื่น แต่เราไม่มีใครเลย ส่วนลูกเราหมอบอกว่าคลอดช้ากว่ากำหนอดต้องเข้าตู้อบ
ประมาณ 1 อาทิตย์ มุ้ยไม่เคยโทรหาเรา มีแต่เราโทรหามุ้ย จนเราคิดว่าเค้าคงไม่ได้ห่วงอะไรเรา พอเราไปรับลูกจากโรงพยาบาลกลับมาเลี้ยงได้ประมาณ 2 อาทิตย์ มุ้ยเค้าก็มารับเราที่บ้านพัก และกลับไปอยู่บ้านเช่าเพราะมุ้ยยังเรียนไม่จบ(มุ้ยเป็นรุ่นน้องเราปีนึง) พอมาอยู่ด้วยกัน แม่มุ้ยเค้าอยากให้เราทำงานเค้าจะเลี้ยงลูกให้เพราะเราต้องรับปริญญาอีก พอมุ้ยเรียนจบเค้าก็ทำงานอยู่คนล่ะจังหวัดกับเรา แต่เค้าก็สร้างปัญหาให้เราตลอด ยืมเงินเพื่อนบ้าง เรื่องบัตรเครดิตบ้าง เราช่วยเค้าใช้หนี้เป็นแสน จนมาวันนี้เราคบมุ้ยมา 7 ปี อยู่แบบห่างกันตลอดแต่ก็ไม่มีคนใหม่นะ เวลาที่เราทุกข์ใจเรื่องเงินหรือครอบครัวเราเดือดร้อน มุ้ยไม่เคยช่วยเหลือเพราะเค้าก็มีปัญหาเรื่องเงิน ไม่มีแม้แต่คำปลอบใจ ถามว่าเราเหนื่อยไหม๊เหนื่อยมากกับความรักตอนนี้ชีวิตเราคิด 2 อย่างคือ 1. เลิกคบกับมุ้ยแล้วเก็บเงินสร้างฐานะให้ตัวเอง 2. คบกับมุ้ยต่อไป แต่คงไม่ช่วยเรื่องภาระหนี้สินที่มุ้ยก่อขึ้น เพราะเราเสียดายเวลาที่คบกันนะ อีกอย่างเราก็ห่วงลูก แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราจะหมดความอดทนกับมุ้ยวันไหน
เคยไหม๊เจ็บหัวใจแต่ไม่รู้จะทำยังไงต่อ
ประมาณ 1 อาทิตย์ มุ้ยไม่เคยโทรหาเรา มีแต่เราโทรหามุ้ย จนเราคิดว่าเค้าคงไม่ได้ห่วงอะไรเรา พอเราไปรับลูกจากโรงพยาบาลกลับมาเลี้ยงได้ประมาณ 2 อาทิตย์ มุ้ยเค้าก็มารับเราที่บ้านพัก และกลับไปอยู่บ้านเช่าเพราะมุ้ยยังเรียนไม่จบ(มุ้ยเป็นรุ่นน้องเราปีนึง) พอมาอยู่ด้วยกัน แม่มุ้ยเค้าอยากให้เราทำงานเค้าจะเลี้ยงลูกให้เพราะเราต้องรับปริญญาอีก พอมุ้ยเรียนจบเค้าก็ทำงานอยู่คนล่ะจังหวัดกับเรา แต่เค้าก็สร้างปัญหาให้เราตลอด ยืมเงินเพื่อนบ้าง เรื่องบัตรเครดิตบ้าง เราช่วยเค้าใช้หนี้เป็นแสน จนมาวันนี้เราคบมุ้ยมา 7 ปี อยู่แบบห่างกันตลอดแต่ก็ไม่มีคนใหม่นะ เวลาที่เราทุกข์ใจเรื่องเงินหรือครอบครัวเราเดือดร้อน มุ้ยไม่เคยช่วยเหลือเพราะเค้าก็มีปัญหาเรื่องเงิน ไม่มีแม้แต่คำปลอบใจ ถามว่าเราเหนื่อยไหม๊เหนื่อยมากกับความรักตอนนี้ชีวิตเราคิด 2 อย่างคือ 1. เลิกคบกับมุ้ยแล้วเก็บเงินสร้างฐานะให้ตัวเอง 2. คบกับมุ้ยต่อไป แต่คงไม่ช่วยเรื่องภาระหนี้สินที่มุ้ยก่อขึ้น เพราะเราเสียดายเวลาที่คบกันนะ อีกอย่างเราก็ห่วงลูก แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราจะหมดความอดทนกับมุ้ยวันไหน