@@@@@-------- เรื่องเล่าสบายๆ.....สไตล์ช้อยชบา ---------@@@@@ (ตอนที่ 4 สาวโรงงาน)

@@@@@-------- เรื่องเล่าสบายๆ.....สไตล์ช้อยชบา ----------@@@@@ ( ตอนที่ 1 สาวโรงงาน)
http://pantip.com/topic/32676598/comment17

@@@@@-------- เรื่องเล่าสบายๆ.....สไตล์ช้อยชบา ----------@@@@@ ( ตอนที่ 2 สาวโรงงาน)
http://pantip.com/topic/32706755/comment43-3

@@@@@-------- เรื่องเล่าสบายๆ.....สไตล์ช้อยชบา ----------@@@@@ ( ตอนที่ 3 สาวโรงงาน)
http://pantip.com/topic/32740812/desktop

........................................................



ช่วงชีวิตการทำงานในโรงงานถือว่าเป็นประสบการณ์อย่างหนึ่งที่ดี สอนให้จขกท.มีความอดทน มีความพยายามในหลายๆเรื่อง
บางครั้งการทำงานในที่ๆกดดัน ถ้าเรามองว่ามันเป็นตัวช่วยส่งแรงผลักดันให้เราก้าวไปสู่อาชีพอื่น มันก็ถือว่าเป็นเรื่องน่ายินดีที่เราผ่านมันมาได้
จขกท.ไม่เคยเสียใจว่าทำไมเราไม่ได้ทำสิ่งนั้นสื่งนี้ คิดแต่ว่าสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตนี่แหล่ะคือสิ่งที่มันหล่อหลอมเรา  ให้เราเป็นคนแบบนี้จนกระทั่งทุกวันนี้

ตอนทำงานช่วงปีท้ายๆ ชีวิตในโรงงานมันเหมือนการทำงานบวกกับการต่อสู้หลายๆแผนก
เคยเล่าไปในกระทู้ก่อนๆแล้วว่าตอนมาใหม่ๆ จขกท.นี่เรียบร้อยต้อยติวี๊ด แต่อยู่ไปนานๆ สัญชาติญาณการเอาตัวรอดก็เลยทำให้เราแกร่งขึ้น
ลักษณะงานที่จขกท.รับผิดชอบ ได้รับงานที่มอบหมายมาจากนายฝรั่งแต่พอนายย้ายออกไป ระบบระเบียบมันก็เปลี่ยนแปลงไปตามระบบการบริหารของแต่ละรุ่นที่เข้ามา
จขกท.ก็คิดอยู่เสมอแหล่ะว่า ถ้าเราพร้อมที่จะโบยบินออกไปชั้นไปแน่ ไม่อยู่ให้เป็นยัยป้าหน้าเคร่งในแผนกไปวันๆแน่ๆ

ตอนทำงานไปย่างเข้าปี่ที่สี่ที่ห้าก็เริ่มถามตัวเองบ่อยๆว่าเราพอกับงานตรงนี้รึยัง เราพร้อมมั้ยที่ลองไปหาประสบการณ์อย่างอื่นทำดูบ้าง ก็เริ่มคิดเยอะ
เพื่อนเก่าๆร่วมทีมออกไปหมดแล้ว ก็มีพี่ตุ้มกับพี่ตุ้ยย้ายเข้ามาทำงานร่วมกันชีวิตการทำงานก็สนุกในระดับหนึ่ง
มีระดับผู้บริหารในแผนกเปลี่ยนหน้าเปลี่ยนตากันมาเรื่อยๆ

เคยเล่าไปว่าพอกอล์ฟกับพี่ธีร์ย้ายออกไป งานออกแบบทุกอย่างก็จะมารวมอยู่ที่ตู้จขกท. ตอนทำงานกับนายฝรั่งเค้าจะให้เราเก็บแบบไว้กับที่ตู้ด้านหลังของเรา ใครอยากได้แบบอะไรก็ให้มาขอโดยมีพนง.เดินเอกสารให้เราสองคน
ที่รับผิดชอบทั้งถ่ายเอกสารและเดินเอกสาร หรือถ่ายรูปเล่มเวลามีผลงานใหม่ๆให้แก้ไข

พอบริษัทยุบรวมตัวกับอีกบริษัทหนึ่งที่ย้ายทีมออกแบบของเค้ามานั่งกับเราวิธีการทำงานต่างกัน ทีมออกแบบที่คุณพินำมานั่งรวมที่แผนกที่จขกท.ทำ ลักษณะการเก็บแบบก็ต่างกัน
เพราะสินค้าในแต่ละเดือนเค้าทำหลายๆชุด เพราะทีมห้องนอนในหนึ่งเดือนอย่างน้อยเค้ามีสินค้าออกสองสามชุด เพราะฉะนั้นเค้าก็จะไล่รหัสไปเป็นชุดๆมีตู้เก็บแบบเป็นนร้อยเป็นพัน เพราะบริษัทเค้าเปิดมานานกว่า
แต่บริษัทจขกท.เพิ่งเปิดมาได้สองปี ก็มายุบรวมกับเค้า แบบก็ยังไม่ได้เยอะอะไรมากมายถ้าเทียบกับทีมชุดห้องนอน

มีผจก.บริษัทใหม่เข้ามา มาวันแรกๆแกเรียกประชุม ประชุมจ๊างประชุมแม่มเกือบทุกวัน ช่วงนนั้น ISO กำลังกระหื่มในโรงงาน ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงบ้างนะ55
แกเคยทำงานบริหารด้านอื่นมาก่อน ไม่เคยเข้าระบบการทำงานของโรงงานมา งานนี้เป็นงานแรกที่ได้ทำเกี่ยวกับโรงงานแกก็อยากแสดงศักยภาพของตัวเองที่มีอยู่
เรียกประชุมรวมทั้งแผนก ทั้งทีมทุกชุดออกแบบ นั่งเรียงกันหน้าสลอน ฟังบ้างไม่ฟังบ้างนั่นอีกเรื่องหนึ่ง
ทีมชุดห้องนอนก็เพื่อนๆของจขกท.นั่นแหล่ะเรียนจบที่เดียวกันมาแต่ความรับผิดชอบของเค้าก็จะเป็นอีกแบบหนึ่งเค้าอยู่ทีมชุดห้องนอน ตอนนั้นหนึ่งออกไปแล้ว

ส่วนทีมจขกท.ก็มีพี่ตุ้ม ถุงขรี้ กับพี่ตุ้ยแผ่นอนามัยล่องหน....เค้าเรียกให้มานั่งก็นั่งหน้าแฉล้มเลย อ่ะพี่ผจก.มาใหม่อยากชี้แจงแถลงไขอะไรวานบอก
( งานตรูยังสุมอยู่ที่โต๊ะอีกเพียบ ให้ไวๆ )
พี่เค้าก็คุยเรื่องประสบการณ์การทำงานของเค้าที่ผ่านมาและบอกว่าสิ่งที่เค้าต้องการจะพัฒนาในแผนกคืออะไร เสร็จแล้วแกก็เริ่มถามว่าแบบของชุดห้องนอนอยู่ตรงไหนจัดระเบียบยังไง
น้องนกคนเดินเอกสารของแผนกชุดห้องนอนก็รายงานเป็นฉากๆว่าของทีมชุดห้องนอนทำแบบนี้ๆๆๆนะคะ น้องนกนี่เป็นพนง.เดินเอกสารของทีมชุดห้องนอนที่เป็นจอมจุ้นจอมเสี้ยมระดับเทพ เจือกกับเรื่องชาวบ้านได้ทุกเรื่อง
ขอติดเรื่องน้องนกเอาไว้ก่อน

เสร็จแล้วพี่ผจก.คนใหม่ก็ถามว่าแล้วทีมออกแบบชุดครัวอยู่กับใคร  ....จขกท.ตอบแบบปกติธรรมดาว่า....อยู่กับหนูค่ะ
แล้วเค้าก็ถามต่อชุดออฟฟิตเฟอร์นิเจอร์อยู่กับใคร....จขกท.บอกอยู่กับหนูค่ะ

เท่านั้นหล่ะ !!!!เหมือนอิพี่ผจก.สายเลือดใหม่ผีเข้าตบโต๊ะปัง!!!บอกว่าแบบของแผนกไปอยู่กับคุณได้ไง???
ตอนแรกตกใจนึกว่ามุข....ตั้งสติได้ เชรี๊ยะ....ไม่ใช่มุขนี่หว่า ตาขวางหางตกเชียวนะเธอ....
เป็นไรมากมั้ย???จากตกใจเปลี่ยนเป็นกวน TEEN กระทันหันเลยทีนี้.....

นิ่งค่ะ ไม่ตอบ....อยากมาตบโต๊ะให้ตรูตกใจ นึกว่ามุข....แม่มมันเอาจริงนี่หว่า.....
ช่วงกำลังคิดว่าจะตอบว่าไง เพราะเรื่องมันยาว แบบนี้มันมีที่มาที่ไป ไม่ใช่ตรูอยากเก็บไว้คนเดียว แต่เป็นเพราะทีมตรูเค้าทนไม่ไหว ลาออกกันไปหมดแล้ว ....ขี้เกียจสาวใส้ให้ฟังว่าตั้งแต่นายฝรั่งย้ายไป ทีมออกแบบต้องเจออะไรบ้าง
และแบบทำไมถึงมาอยู่ที่ตู้ของจขกท.คนเดียว  ตอนนั้นพี่ตุ้มกับพี่ตุ้ยก็เพิ่งมายังไม่ถึงเดือน....
พี่ตุ้มถุงขรี้พยายยามช่วยตอบว่า....เอ่อ....คุณตั้มคะ คือว่าน้องช้อยเค้ารับผิดชอบมาคนเดียวตั้งแต่ตุ้มกับตุ้ยยังไม่มา....พูดยังไม่ทันจบ....
อิพี่ตั๊มตบโต๊ะอีกปังจนแก้วกาแฟกระฉอก!!!!!!

ผมไม่ได้ถามคุณ...ผมถามนังช้อยมันว่า...ทำไมแบบทุกแบบถึงไม่ไปรวมเป็นตู้ๆแบบที่มชุดห้องนอนเค้า....ตอบ!!!!
จขกท.หันไปมองหน้า ไม่มีความกลัวสักนิด หอบเอกสารที่เตรียมจะนำเสนอยกขึ้นมากอดเอาไว้ที่อก ลุกขึ้นยืนช้าๆปรายตาไปที่หัวโต๊ะที่มีอิพี่ตั้ม
นั่งอยู่....
ตอบเสียงนิ่งๆว่า...... ไร้สาระ......แล้วเดินจากมา.....หน้าตั้งหลังตรง .....
อยากให้ช้อยแสดงความบ้าออกมาใช่มั้ย....จัดปาย.....เดี๋ยวแผนกจะได้พังกันเป็นแถบๆๆ

ออกมาจากนอกห้องประชุม....นึกในใจเมริงอยากโชว์พาวอะไรโชว์ไป ใจเย็นเมื่อไร เดี๋ยวเจอกัน!!!!!อย่าให้ตรูบ้าขึ้นมานะเมริง
แต่ขอบอกว่านั่งทำงานไปนี่มือสั่นไป อยากจะยกกองแบบทุ่มหัวอิพี่ผจก.ใหม่จริงๆๆ

เป็นจังหวะเดียวกับที่พี่จิ้นขึ้นมาตามแบบ...พี่จิ้นถามช้อย...ช้อยเป็นไร? เป็นครั้งแรกเลยนะที่พี่จิ้นเห็นจขกท.โกรธจนมือสั่น บอกพี่จิ้นออกไปก่อนเดี๋ยวค่อยมาเอานะแบบ
หนูกำลังโกรธอย่าเพิ่งถาม
พี่จิ้นตอบโอเค๊!!!!!!!!จายเย็นช้อย......จายเย็น....พูดพร้อมขยับแว่นมองช้อย......ช้อยแม่มโกรธจริงวุ้ยวันนี้5555
แกทำท่าจะหัวเราะคิกคักแต่จขกท.นี้หน้าบึ้งจริงๆแกก็เริ่มเงียบ บอกเออเดี๋ยวพี่มาใหม่ เกิดไรขึ้นบอกพี่ได้นะ

อีกวันสองวันอิพี่ผจก.ใหม่เรียกจขกท.เข้าห้องประชุมค่ะ
เรียกให้ไปก็ไปมีไรว่ามา ตบโต๊ะใส่ตรูคราวนี้เอากาแฟสาดหน้าแน่ ......
ไม่คิดอย่างเดียวนะ นั่งล้วงกระเป๋ากางเกงในมือกำสนับมือที่แม่ให้มาแน่น.....งานนี้ช้อยเอาจริง.......


.....เห็นสายตาอันตระหนกตกใจของช้อยรึยัง??...ตบโต๊ะหา......Pองเหรอ....
แมวน้อยร้อยมายาต๊กกะใจหมด.....