ก่อนอื่นอยากจะบอกว่าติดตามพันทิปมาซักพักใหญ่ๆเองเริ่มมาจากกดไลท์เพจในเฟสบุคนี่แหละค่ะ และนี่เป็นกระทู้แรก ถ้าหากว่าเรื่องราวที่เล่านี้ไม่สนุกหรืออ่านไม่รู้เรื่องก็ต้องขออภัยเพราะว่า ขนาดคุยต่อหน้ากันยังไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่นี่พิมพ์เลย ก็คงจะงงกัน 55555+
เรื่องที่จาเล่าตอนแรกอยากจะเล่าเรื่องความรักของ จขกท ตอนเด็กๆรักครั้งแรก แต่ตอนนี้เป็นปัจจุบัน มันเศร้ามาก(ค่อยมาเล่าให้ฟังนะคะ) เลยเริ่มๆที่โมเม้นที่วัยใสๆน่ารักๆกันก่อนดีกว่า
เริ่มจากสมัยประถม(แก่แดดเนอะ) ประมาณ ป.5 ตอนนั้นไม่รู้เลยว่ามันคือความรักรึเปล่าแต่รู้ว่าชอบมาก แทนคนนั้นชื่อ ป นะ ณ ตอนนั้นในสายตาเรา ป นั้นหล่อสุดแล้ว 555+ เราก็คุยเล่นแกล้งกันเป็นเรื่องปกติของเด็กๆ ซึ่งเราตอนเด็กเราออกห้าวมากๆๆ กระโปรงนี่ไม่เคยใส่เลย เคยใส่แต่กระโปรงนักเรียนอ่าค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมถึงชอบ ป มากๆๆตอนนั้น ช่วงเรียนก็ ป จะคอยมาแกล้งเราตลอด แกล้งรุนแรงบ้าง แกล้งล้อบ้าง ชื่อพ่อ อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะ จนเกลียด ป มาก (แรกๆเห็นว่าหล่อหลังๆเริ่มเกลียดมันแล้ว) ป แกล้งมากเท่าไหร่ก็เกลียดขึ้นเท่านั้น แต่ก็เล่นด้วยกันนะคะตามภาษาเด็กๆๆ เล่นยิงปืนอัดลมกัน ฟุตบอล อะไรที่เป็นของเด็กผู้ชาย เราเล่นหมดเลยค่ะ จนมาวันนึง ป โทรศัพท์มาหา(โทรศัพท์บ้านนะคะ) เราก็ตกใจเห้ยโทรมาทำไม แต่ก็คุยๆๆๆกันไปเรื่อยๆ นานบ้างแป๊ปเดียวบ้างเพราะกลัวพ่อกับแม่ว่า เพราะเด็กมาก ตอนนั้นก็จำไม่ได้หรอกนะว่า ป มาสารภาพรักยังไง อยู่ดีๆก็เป็นแฟนกันแระ 5555+ เรื่องมันนานมามากแล้วก็ลืมเป็นเรื่องธรรมดาเนาะ (ตอนนี้อายุ26แระ) มาต่อค่ะ ตอนนั้นเราชอบกันมีแลกรูปกัน เราได้รูปเค้ามาค่ะ ตอนนั้นดีใจมากๆๆดูรูปไม่หยุดเลย ได้มาแล้วก็แอบไว้ในกล่องกระดาษทิชชู่ (กล่องสี่เหลี่ยมสำหรับใส่รถอ่าค่ะไม่รู้คิดได้ไงไปแอบบในนั้น555+) เราก้อแอบหยิบมาดูทุกวันๆๆๆ หลังกลับจาก รร ตอนไป รร ก็แอบมองกันตลอดแกล้งกันเหมือนๆเดิม ด่ากันไปด่ากันมาก็มีความสุขดี จนเป็นแบบนี้ตลอดทั้งเทอม พอปิดเทอมไปความห่างก็เกิดค่ะเพราะไม่ได้เจอกันที่ รร ป ก้อไม่โทรหาเลย เราก็ไม่รู้จะทำไงได้แต่คิดถึงบ้าง ไม่คิดถึงบ้างตามภาษาเด็ก แต่ก็นับวันรอที่จะเปิดเทอม พอวันเปิดเทอมมาถึงเราก็ดีใจฝุดๆที่ได้เจอ ป แต่ ป เค้าไม่เหมือนเดิมค่ะ แกล้งก็แกล้งนะคะแต่แกล้งน้อยลง เราก็เจ็บจี๊ดๆตอนนั้นเราก็ไม่รู้นะคะว่าแบบนั้นก็รู้สึกคล้ายๆคนอกหัก แต่เราก็คอยแอบมองเค้าอยู่บ่อยๆ(ลืมเล่าให้ฟังเราอยู่ห้องเดียวกันค่ะ ป.5/1 รร มีแค่ 2 ห้องค่ะมี ป.5/2) เราก็อยู่แบบแปลกๆอยากรู้แต่ไม่กล้าถามจนจบเทอม 2 ไปมันทรมานเนอะเค้าไม่คุย ไม่โทรหาเราเหมือนเดิม ทีนี้จบเทอม 2 ไปก็ขึ้นป.6 ซึ้งเราได้อยู่ห้องเดียวกันอีก เราก็มาเจอกันอีกแต่ที่เจ็บที่สุดคือ ป ชอบเพื่อนสนิทเราค่ะชื่อ ม ตอนนั้นที่เรารู้ใจเราเต้นรัวๆๆเหมือนจะหลุดออกจากอกเลยค่ะตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่านี่คืออาการอกหัก เพิ่งมารู้ตอน ม.ปลายนี่แหละค่ะ(เด่วจะเล่าให้ฟัง) พอเรารู้ใช่มั้ยว่าชอบเพื่อนเรา เราทำตัวไม่ถูกว่าเราจะทำตัวยังไงจะต้องยิ้มหรือยังไงรู้แต่ทรมานมากๆๆค่ะ แต่แปลกที่เราไม่ได้โกรธเพื่อนสนิทคนนั้นของเราเลยไม่รู้ทำไม สงสัยเรามีความรักที่บริสุทธิ์แบบเด็กๆมั้งคะเลยไม่มีแรงอาฆาตอะไร ก้อนั้นแหละค่ะเห็นเค้าจีบกัน ชอบกัน มันเจ็บค่ะ เจ็บตรงที่เราต้องเจอเค้าเสมอๆ เพราะเป็นเพื่อนแฟนเรา ตลอดเวลาที่เค้าแสดงความรักต่อกันเราก็อยู่ด้วยตลอด เห้อออ เจ็บจัง ไม่แปลกที่ ป เค้าไปชอบเพื่อนเราเพราะเพื่อนเราเป็นนางรำของ รร สวยค่ะ แต่ดำกว่าเรานะ อิอิ เราออกแนวทอมบอยใครจะมาชอบ ชิมิ ป กะเพื่อนเราก็ชอบๆกันจนจน ป.6 ต่างคนต่างแยกย้ายเข้า รร ไปค่ะแต่ทำไมเรายังชอบ ป มากๆก็ไม่รุ้ เพื่อนเรากะ ป อยู่ ม.ต้น รร เดียวกันค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย จนวันนึงเราอยู่ ม.1แระ เค้าโทรหาเรา เราดีใจมากๆๆๆ แต่ก็คุยกัน 4-5 คำก็วางไป ตอนวางไปก็ยิ้มๆนะคะ อีกวันเราก็รอเค้า รอๆๆๆไปจนเค้าหายไปเลยค่ะ เราก็ลืมๆไปบ้างเพราะว่าเข้า ม.1 ใหม่ๆได้เจอเพื่อนต่าง รร เยอะ มีทั้งหมด 10 ห้องค่ะ คิดดูจาก ประถม 2 ห้อง ตอนนี้มาเจอ 10 ห้อง สุดยอดไปเลย 55555+ เรื่องราวของเรากะ ป ก็จบแค่นี้ค่ะ เพราะเรามีคนมาจีบตอน ม.2 ค่ะ(เด่วเรื่องนี้จะเล่าอีกกระทู้ภาค 2 ค่ะ ชื่อ อ ค่ะ อิอิ) แต่มีเรื่องต้องตกใจคือ ตอน ม.ปลาย ได้เจอ ป มาเป็นแฟนกับเพื่อนเราค่ะ (ไม่ใช่เพื่อนสนิทคนนั้นนะคะเป็นเพื่อนสนิทอีกคนที่เจอกันตอน ม.ปลาย) แต่ก็ไม่ได้มีอะไรเพราะเรื่องมันเป็นตั้งแต่เด็กๆไม่ซีค่ะแต่ก็แอบขำๆที่มาเจอกันได้ เรื่องราวเราก็มีแค่นี้ล่ะค่ะ เด่วถ้ามีคนติดตามเราจะมาเขียนใหม่นะคะ ขอบคุณที่มาอ่านทั้งๆที่พิมไม่รู้เรื่อง ขออภัยด้วยนะคะ อิอิ
แฟนคนแรก
เรื่องที่จาเล่าตอนแรกอยากจะเล่าเรื่องความรักของ จขกท ตอนเด็กๆรักครั้งแรก แต่ตอนนี้เป็นปัจจุบัน มันเศร้ามาก(ค่อยมาเล่าให้ฟังนะคะ) เลยเริ่มๆที่โมเม้นที่วัยใสๆน่ารักๆกันก่อนดีกว่า
เริ่มจากสมัยประถม(แก่แดดเนอะ) ประมาณ ป.5 ตอนนั้นไม่รู้เลยว่ามันคือความรักรึเปล่าแต่รู้ว่าชอบมาก แทนคนนั้นชื่อ ป นะ ณ ตอนนั้นในสายตาเรา ป นั้นหล่อสุดแล้ว 555+ เราก็คุยเล่นแกล้งกันเป็นเรื่องปกติของเด็กๆ ซึ่งเราตอนเด็กเราออกห้าวมากๆๆ กระโปรงนี่ไม่เคยใส่เลย เคยใส่แต่กระโปรงนักเรียนอ่าค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมถึงชอบ ป มากๆๆตอนนั้น ช่วงเรียนก็ ป จะคอยมาแกล้งเราตลอด แกล้งรุนแรงบ้าง แกล้งล้อบ้าง ชื่อพ่อ อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะ จนเกลียด ป มาก (แรกๆเห็นว่าหล่อหลังๆเริ่มเกลียดมันแล้ว) ป แกล้งมากเท่าไหร่ก็เกลียดขึ้นเท่านั้น แต่ก็เล่นด้วยกันนะคะตามภาษาเด็กๆๆ เล่นยิงปืนอัดลมกัน ฟุตบอล อะไรที่เป็นของเด็กผู้ชาย เราเล่นหมดเลยค่ะ จนมาวันนึง ป โทรศัพท์มาหา(โทรศัพท์บ้านนะคะ) เราก็ตกใจเห้ยโทรมาทำไม แต่ก็คุยๆๆๆกันไปเรื่อยๆ นานบ้างแป๊ปเดียวบ้างเพราะกลัวพ่อกับแม่ว่า เพราะเด็กมาก ตอนนั้นก็จำไม่ได้หรอกนะว่า ป มาสารภาพรักยังไง อยู่ดีๆก็เป็นแฟนกันแระ 5555+ เรื่องมันนานมามากแล้วก็ลืมเป็นเรื่องธรรมดาเนาะ (ตอนนี้อายุ26แระ) มาต่อค่ะ ตอนนั้นเราชอบกันมีแลกรูปกัน เราได้รูปเค้ามาค่ะ ตอนนั้นดีใจมากๆๆดูรูปไม่หยุดเลย ได้มาแล้วก็แอบไว้ในกล่องกระดาษทิชชู่ (กล่องสี่เหลี่ยมสำหรับใส่รถอ่าค่ะไม่รู้คิดได้ไงไปแอบบในนั้น555+) เราก้อแอบหยิบมาดูทุกวันๆๆๆ หลังกลับจาก รร ตอนไป รร ก็แอบมองกันตลอดแกล้งกันเหมือนๆเดิม ด่ากันไปด่ากันมาก็มีความสุขดี จนเป็นแบบนี้ตลอดทั้งเทอม พอปิดเทอมไปความห่างก็เกิดค่ะเพราะไม่ได้เจอกันที่ รร ป ก้อไม่โทรหาเลย เราก็ไม่รู้จะทำไงได้แต่คิดถึงบ้าง ไม่คิดถึงบ้างตามภาษาเด็ก แต่ก็นับวันรอที่จะเปิดเทอม พอวันเปิดเทอมมาถึงเราก็ดีใจฝุดๆที่ได้เจอ ป แต่ ป เค้าไม่เหมือนเดิมค่ะ แกล้งก็แกล้งนะคะแต่แกล้งน้อยลง เราก็เจ็บจี๊ดๆตอนนั้นเราก็ไม่รู้นะคะว่าแบบนั้นก็รู้สึกคล้ายๆคนอกหัก แต่เราก็คอยแอบมองเค้าอยู่บ่อยๆ(ลืมเล่าให้ฟังเราอยู่ห้องเดียวกันค่ะ ป.5/1 รร มีแค่ 2 ห้องค่ะมี ป.5/2) เราก็อยู่แบบแปลกๆอยากรู้แต่ไม่กล้าถามจนจบเทอม 2 ไปมันทรมานเนอะเค้าไม่คุย ไม่โทรหาเราเหมือนเดิม ทีนี้จบเทอม 2 ไปก็ขึ้นป.6 ซึ้งเราได้อยู่ห้องเดียวกันอีก เราก็มาเจอกันอีกแต่ที่เจ็บที่สุดคือ ป ชอบเพื่อนสนิทเราค่ะชื่อ ม ตอนนั้นที่เรารู้ใจเราเต้นรัวๆๆเหมือนจะหลุดออกจากอกเลยค่ะตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่านี่คืออาการอกหัก เพิ่งมารู้ตอน ม.ปลายนี่แหละค่ะ(เด่วจะเล่าให้ฟัง) พอเรารู้ใช่มั้ยว่าชอบเพื่อนเรา เราทำตัวไม่ถูกว่าเราจะทำตัวยังไงจะต้องยิ้มหรือยังไงรู้แต่ทรมานมากๆๆค่ะ แต่แปลกที่เราไม่ได้โกรธเพื่อนสนิทคนนั้นของเราเลยไม่รู้ทำไม สงสัยเรามีความรักที่บริสุทธิ์แบบเด็กๆมั้งคะเลยไม่มีแรงอาฆาตอะไร ก้อนั้นแหละค่ะเห็นเค้าจีบกัน ชอบกัน มันเจ็บค่ะ เจ็บตรงที่เราต้องเจอเค้าเสมอๆ เพราะเป็นเพื่อนแฟนเรา ตลอดเวลาที่เค้าแสดงความรักต่อกันเราก็อยู่ด้วยตลอด เห้อออ เจ็บจัง ไม่แปลกที่ ป เค้าไปชอบเพื่อนเราเพราะเพื่อนเราเป็นนางรำของ รร สวยค่ะ แต่ดำกว่าเรานะ อิอิ เราออกแนวทอมบอยใครจะมาชอบ ชิมิ ป กะเพื่อนเราก็ชอบๆกันจนจน ป.6 ต่างคนต่างแยกย้ายเข้า รร ไปค่ะแต่ทำไมเรายังชอบ ป มากๆก็ไม่รุ้ เพื่อนเรากะ ป อยู่ ม.ต้น รร เดียวกันค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย จนวันนึงเราอยู่ ม.1แระ เค้าโทรหาเรา เราดีใจมากๆๆๆ แต่ก็คุยกัน 4-5 คำก็วางไป ตอนวางไปก็ยิ้มๆนะคะ อีกวันเราก็รอเค้า รอๆๆๆไปจนเค้าหายไปเลยค่ะ เราก็ลืมๆไปบ้างเพราะว่าเข้า ม.1 ใหม่ๆได้เจอเพื่อนต่าง รร เยอะ มีทั้งหมด 10 ห้องค่ะ คิดดูจาก ประถม 2 ห้อง ตอนนี้มาเจอ 10 ห้อง สุดยอดไปเลย 55555+ เรื่องราวของเรากะ ป ก็จบแค่นี้ค่ะ เพราะเรามีคนมาจีบตอน ม.2 ค่ะ(เด่วเรื่องนี้จะเล่าอีกกระทู้ภาค 2 ค่ะ ชื่อ อ ค่ะ อิอิ) แต่มีเรื่องต้องตกใจคือ ตอน ม.ปลาย ได้เจอ ป มาเป็นแฟนกับเพื่อนเราค่ะ (ไม่ใช่เพื่อนสนิทคนนั้นนะคะเป็นเพื่อนสนิทอีกคนที่เจอกันตอน ม.ปลาย) แต่ก็ไม่ได้มีอะไรเพราะเรื่องมันเป็นตั้งแต่เด็กๆไม่ซีค่ะแต่ก็แอบขำๆที่มาเจอกันได้ เรื่องราวเราก็มีแค่นี้ล่ะค่ะ เด่วถ้ามีคนติดตามเราจะมาเขียนใหม่นะคะ ขอบคุณที่มาอ่านทั้งๆที่พิมไม่รู้เรื่อง ขออภัยด้วยนะคะ อิอิ