ขอระบายหน่อยครับ
เห้ออออออ~~ พึ่งจะรู้นะครับว่าการหาที่เรียนไม่ว่าจะเป็น
การหาประเทศ การหาโรงเรียน หาที่พัก หาข้อมูลต่างๆที่เราจะใช้ในการ
ศึกษาเพื่อไปเรียนต่อมันยากขนาดนี้ นั่งหามาตลอดปิดเทอม1เดือนเต็มก็ยังได้ไม่มากพอ
สุดท้ายตัดสินใจเด็ดขาดเข้าไปคุยกับเอเจนแต่ละสถาบันเลยละกัน
ขอบอกหน่อยตอนแรกที่ไม่กล้าเข้าไปคุยเลยเพราะคิดว่าถ้าคุยแล้วไม่ใช่บริการเค้า
เค้าจะว่าเอาให้แล้วอีกอย่างคือเราก็ยังไม่มั่นใจว่าเราจะได้ไปมั้ย
เพราะเราต้องหาข้อมูลต่างๆเองเพื่อนำไปเสนอให้ทางผู้ใหญ่และตัดสินใจว่าจะให้เรามั้ยไป
ค่าเทอมค่ากินใช้ค่าใช้จ่ายต่างๆมันต่างกันเยอะมั้ย เรามีที่ในใจที่อยากไปแต่มันก็แพงเกินไป
จะเล่าให้ฟังแต่แรกนะ..
เราชอบเรียนภาษาชอบมากแต่เราเรียนไม่เก่งนะแค่พอๆไปได้เกรดเราก็ไม่ดี
เราคุยกับแม่ว่าเราอยากไปเรียนต่อต่างประเทศตอนแรกเราก็ไม่รู้ว่าเราอยากไปไหนเรียนอะไร
(คืออยากเรียนเอกอิ้งแต่กลัวไม่ไหวเลยจะเปลี่ยนไปเรียนท่องเที่ยวแทน)
พอเราหาไปหามาก็เจอประเทศต่างๆมากมายจนเราสับสนดูจากในเนตนะ
คือแบบถ้าว่าเรียนต่อนอกก็แบบจะขึ้นมาเยอะแยะมากมายเช่น ออสเตรเลีย,อังกฤษ,อเมริกา,นิวซีแลนด์
4ประเทศจะเจอเยอะมากรองมาก็พวก เยอรมัน,ฟินแลนด์,เบลเยี่ยม(ถ้าหาว่าค่าเทอมประเทศไหนถูก)5555
โอเคเข้าเรื่องคือเราจะหาทุกวันเวลาว่างโดยเฉพาะก่อนนอนคือแม่เราบอกว่า50-50ที่จะได้ไป
เราก็พยามนะเพราะอยาไปมากอยากได้ประสบการณ์ภาษาการใช้ชีวิต
หาจนบางทีท้อ ไม่รู้ว่าสรุปแล้วประเทศไหนที่ถูกจริงหรือการศึกษาค่าครองชีพ ต่างๆนานๆ ฯ
ตั้งกระทู้ก็เยอะแยะเปลี่ยนประเทศไปมาจนเบื่อตัวเองแต่ก้ไม่ถอยนะ
ด้วยความที่อยากเรียนมากอยาก เดี๋ยวจะบอกเหตุผลของการอยากไปมากให้ฟังตอนท้าย5555555
โอเคเราตัดสินใจเลือกออสเตรเลียเพราะว่าการทำงานได้อย่างถูกกฏหมาย
และที่เราบอกว่าเราเปลี่ยนใจไปหลายปนะเทศเพราะค่าเทอมเลย
พอเราเจอค่าเทอมหรือบางเวปจะเขียนในข้อเสียและข้อดีของประเทศต่างๆทำให้มีผลต่อการตัดสิน
เราอาจจะดูป็นคนโลเลเพราะการตัดสินใจครั้งนี้ไม่ได้อยู่ที่เราคนเดียวยังขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่(คนส่งเราเรียนไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆของเรา)
ท่านประสบปัญหาทำให้ส่งเสียเลี้ยงดูเราต่อไม่ได้ จึงเป็นอี้กับอากงแทน
เพราะฉะนั้นถ้ามันแพงจนเกินไปเราก็หมดสิทธิก็บ่นมาเยอะและวนไปวนมา
เหตุผลของการอยากไปเรียน
เราต้องการประการณ์อย่างที่บอกไป เราอยากได้ภาษาเอาไว้เพื่ออนาคตกำลังเข้าสู่อาเซียน
อยากให้คนอื่นเห็นว่าเราก็ทำได้ไปใช้ชีวิตคนเดียวได้ไม่ต้องพึ่งพ่อแม่เหตุผลมันก็มีอีกแต่บอกได้ไม่หมด
ถ้าใครเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าเสียเวลาที่อ่านต้องขอโทษด้วย
ส่วนใครที่มีคำแนะนำดีๆบอกไว้ได้เลยครับ
การหาข้อมูลเพื่อเรียนต่อนอก
เห้ออออออ~~ พึ่งจะรู้นะครับว่าการหาที่เรียนไม่ว่าจะเป็น
การหาประเทศ การหาโรงเรียน หาที่พัก หาข้อมูลต่างๆที่เราจะใช้ในการ
ศึกษาเพื่อไปเรียนต่อมันยากขนาดนี้ นั่งหามาตลอดปิดเทอม1เดือนเต็มก็ยังได้ไม่มากพอ
สุดท้ายตัดสินใจเด็ดขาดเข้าไปคุยกับเอเจนแต่ละสถาบันเลยละกัน
ขอบอกหน่อยตอนแรกที่ไม่กล้าเข้าไปคุยเลยเพราะคิดว่าถ้าคุยแล้วไม่ใช่บริการเค้า
เค้าจะว่าเอาให้แล้วอีกอย่างคือเราก็ยังไม่มั่นใจว่าเราจะได้ไปมั้ย
เพราะเราต้องหาข้อมูลต่างๆเองเพื่อนำไปเสนอให้ทางผู้ใหญ่และตัดสินใจว่าจะให้เรามั้ยไป
ค่าเทอมค่ากินใช้ค่าใช้จ่ายต่างๆมันต่างกันเยอะมั้ย เรามีที่ในใจที่อยากไปแต่มันก็แพงเกินไป
จะเล่าให้ฟังแต่แรกนะ..
เราชอบเรียนภาษาชอบมากแต่เราเรียนไม่เก่งนะแค่พอๆไปได้เกรดเราก็ไม่ดี
เราคุยกับแม่ว่าเราอยากไปเรียนต่อต่างประเทศตอนแรกเราก็ไม่รู้ว่าเราอยากไปไหนเรียนอะไร
(คืออยากเรียนเอกอิ้งแต่กลัวไม่ไหวเลยจะเปลี่ยนไปเรียนท่องเที่ยวแทน)
พอเราหาไปหามาก็เจอประเทศต่างๆมากมายจนเราสับสนดูจากในเนตนะ
คือแบบถ้าว่าเรียนต่อนอกก็แบบจะขึ้นมาเยอะแยะมากมายเช่น ออสเตรเลีย,อังกฤษ,อเมริกา,นิวซีแลนด์
4ประเทศจะเจอเยอะมากรองมาก็พวก เยอรมัน,ฟินแลนด์,เบลเยี่ยม(ถ้าหาว่าค่าเทอมประเทศไหนถูก)5555
โอเคเข้าเรื่องคือเราจะหาทุกวันเวลาว่างโดยเฉพาะก่อนนอนคือแม่เราบอกว่า50-50ที่จะได้ไป
เราก็พยามนะเพราะอยาไปมากอยากได้ประสบการณ์ภาษาการใช้ชีวิต
หาจนบางทีท้อ ไม่รู้ว่าสรุปแล้วประเทศไหนที่ถูกจริงหรือการศึกษาค่าครองชีพ ต่างๆนานๆ ฯ
ตั้งกระทู้ก็เยอะแยะเปลี่ยนประเทศไปมาจนเบื่อตัวเองแต่ก้ไม่ถอยนะ
ด้วยความที่อยากเรียนมากอยาก เดี๋ยวจะบอกเหตุผลของการอยากไปมากให้ฟังตอนท้าย5555555
โอเคเราตัดสินใจเลือกออสเตรเลียเพราะว่าการทำงานได้อย่างถูกกฏหมาย
และที่เราบอกว่าเราเปลี่ยนใจไปหลายปนะเทศเพราะค่าเทอมเลย
พอเราเจอค่าเทอมหรือบางเวปจะเขียนในข้อเสียและข้อดีของประเทศต่างๆทำให้มีผลต่อการตัดสิน
เราอาจจะดูป็นคนโลเลเพราะการตัดสินใจครั้งนี้ไม่ได้อยู่ที่เราคนเดียวยังขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่(คนส่งเราเรียนไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆของเรา)
ท่านประสบปัญหาทำให้ส่งเสียเลี้ยงดูเราต่อไม่ได้ จึงเป็นอี้กับอากงแทน
เพราะฉะนั้นถ้ามันแพงจนเกินไปเราก็หมดสิทธิก็บ่นมาเยอะและวนไปวนมา
เหตุผลของการอยากไปเรียน
เราต้องการประการณ์อย่างที่บอกไป เราอยากได้ภาษาเอาไว้เพื่ออนาคตกำลังเข้าสู่อาเซียน
อยากให้คนอื่นเห็นว่าเราก็ทำได้ไปใช้ชีวิตคนเดียวได้ไม่ต้องพึ่งพ่อแม่เหตุผลมันก็มีอีกแต่บอกได้ไม่หมด
ถ้าใครเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าเสียเวลาที่อ่านต้องขอโทษด้วย
ส่วนใครที่มีคำแนะนำดีๆบอกไว้ได้เลยครับ