คือเรามีเพื่อนคนนึง เป็นเพื่อนกับเราตั้งแต่ ม.ปลาย มันเป็นคนนิ่งๆนะ พูดน้อย แต่เรากับมันก็สนิทกันเพราะเราอะชอบโทรไปปรึกษาเรื่องแฟน เวลาทะเลาะกับแฟนก็มักจะโทรไปหามันตลอดเลย ไม่ว่าจะดึกแค่ไหนก็ตาม มันก็ไม่เคยบ่นเราเลยนะมีแต่ให้คำปรึกษา บางทีเราทะเลาะกับแฟนขั้นรุนแรง มันก็คอยอยู่เป็นเพื่อนเราแบบมันรอสายเราได้ทั้งคืนอะจนเราหลับไปแล้วมันค่อยวาง เวลาที่เราต้องการอะไรมันก็ช่วยตลอด เงินหมดมันก็วิ่งไปเติมให้ เราเป็นคนพูดแรงๆบางทีก็ด่ามัน มันก็ไม่เคยตอบโต้เลย อยากไปไหนมันก็คอยไปรับไปส่ง ทั้งๆที่บ้านมันกับบ้านเราคนละทาง คือเราใช้งานมันเยี่ยงทาสเลยก็ว่าได้555 จนเราขึ้นปี1 เราเลิกกับแฟน หนักมากอะเราทรุดมากมันก็คอยปลอบเรา แต่ดีตรงที่เรากับมันเรียนมหาลัยเดียวกัน เวลาเลิกเรียนเหงาๆหน่อยเซงๆ เราก็โทรตามมันให้มันพาไปนู้นไปนี่ มันไม่เคยปฏิเสธเราเลย บางทีก็แอบสงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงยอมเราง่ายขนาดนี้ ขนาดแฟนเก่าเราแม้งยังไม่เคยยอมเราแบบนี้เลยอะ -..- แต่กับมันนะเราไปไหนมาไหนก็ไลน์มาถามว่าถึงบ้านยัง เป็นห่วงเป็นใย มันก็ยังไม่มีแฟนเราเองตอนนี้ก็โสด
***เพื่อนๆคิดว่าไงค่ะ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้แชร์กันได้นะ เราอยากรู้จริงๆว่ามันคิดกับเรายังไงกันแน่***
คิดมากกว่าเพื่อนหรือเปล่า
***เพื่อนๆคิดว่าไงค่ะ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้แชร์กันได้นะ เราอยากรู้จริงๆว่ามันคิดกับเรายังไงกันแน่***