ตามหัวข้อเลยคะ คือ อาการแบบนี้เรียกว่าชอบใช่ไหม?
เรากับเขาเคยเรียนห้องเดียวกัน ตอนสมัยประถม
พอหลังจากจบไป ก็ต่างคนต่างแยกไปเรียนต่อมัธยม
ช่วงม.ต้นเนี้ย เขาเรียนชายล้วน ส่วนเราเรียนหญิงล้วน
แต่เป็น รร ที่อยู่ใกล้ๆกัน ก็เจอกับเขาบ่อย พอเจอก็มีทัก
บ้างแต่ทุกครั้งที่เจอเขา เราเหมือนทำตัวไม่ถูก ตื่นเต้น
ประหลาดๆ ยิ่งพอเขาทัก(เราไม่กล้าทักเขาก่อน)เหมือน
เราจะพูดไม่ออก ก็แบบยิ้มๆให้ แต่ก็อยากจะคุยนานๆนะ
แต่ไม่รู้จะคุยอะไร เลยเดินหนี ออกห่างจากเขาตลอด
พอหลังจบม.ต้นไป เราก็ย้าย รร ไปเรียน อีกที่ไกลจาก
รร ที่เขาเรียนก็ไม่ค่อยได้เจอเขาเท่าไร นานๆเจอกันที
พอเจอเวลาเขาทักงี้ ก็ไม่ได้รู้สึก ตื่นเต้นอะไรแบบแต่ก่อน
ก็แบบทักกันปกติ จนเรามารู้ชื่อเฟสเขา เราก็แอ้ดเฟสเขาไป
แต่เราก็ไม่กล้าทักเขาไปหรอก จนวันหนึ่งเขาก็ทักมา ก็
ได้คุยกัน ตอนนี้พอเจอเขามันเหมือนจะตื่นเต้นอีกแล้ว
อาการแบบนี้เรียกว่า ชอบ หรือป่าว??
เรากับเขาเคยเรียนห้องเดียวกัน ตอนสมัยประถม
พอหลังจากจบไป ก็ต่างคนต่างแยกไปเรียนต่อมัธยม
ช่วงม.ต้นเนี้ย เขาเรียนชายล้วน ส่วนเราเรียนหญิงล้วน
แต่เป็น รร ที่อยู่ใกล้ๆกัน ก็เจอกับเขาบ่อย พอเจอก็มีทัก
บ้างแต่ทุกครั้งที่เจอเขา เราเหมือนทำตัวไม่ถูก ตื่นเต้น
ประหลาดๆ ยิ่งพอเขาทัก(เราไม่กล้าทักเขาก่อน)เหมือน
เราจะพูดไม่ออก ก็แบบยิ้มๆให้ แต่ก็อยากจะคุยนานๆนะ
แต่ไม่รู้จะคุยอะไร เลยเดินหนี ออกห่างจากเขาตลอด
พอหลังจบม.ต้นไป เราก็ย้าย รร ไปเรียน อีกที่ไกลจาก
รร ที่เขาเรียนก็ไม่ค่อยได้เจอเขาเท่าไร นานๆเจอกันที
พอเจอเวลาเขาทักงี้ ก็ไม่ได้รู้สึก ตื่นเต้นอะไรแบบแต่ก่อน
ก็แบบทักกันปกติ จนเรามารู้ชื่อเฟสเขา เราก็แอ้ดเฟสเขาไป
แต่เราก็ไม่กล้าทักเขาไปหรอก จนวันหนึ่งเขาก็ทักมา ก็
ได้คุยกัน ตอนนี้พอเจอเขามันเหมือนจะตื่นเต้นอีกแล้ว