เป็นความฝันที่เก็บไว้มานานหลาบปีแล้วตั้งแต่เด็ก
แต่เล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อ เพราะตอนนั้นเรายังเด็ก
เรื่องมีอยู่ว่า
เราฝันว่าเห็นบ้านหลังนึงที่พ่อกับแม่ซื้อและเข้าไปอยู่ เป็นบ้านที่อยู่กลางสนามหญ้า (ไม่ใช้ว่าทุ่งนาเพราะว่าหลังบ้านเป็นทาวเฮ้าส์และในฝันก็เจริญมีตลาดมีห้าง)
เราก็วิ่งเล่นกะเด็กๆแถวนั้นในตลาด จนเราไปเจอป้าคนนึงทักว่า หนูอยุ่บ้านหลังนั้นหรอ
เราก็ตอบแกว่าใช่ แกเลยพาไปหลังบ้านของเรา
หลังบ้านของเราเหมือนเป็นบ้านอีกหลังนึงที่มีคนใส่ชุดเก่าๆ 2-3 คน (ชุดคนโบราณอะ ใส่คอกระเช้าผ้าถุง) เดินไปเดินมาแบบไม่มีจุดหมาย เดินวนแล้วก็เดินกลับภายในตัวบ้าน
ป้าแกก็บอกว่าพวกเนี้ยตายนานแล้ว เป็นคนใช้บ้าง เจ้านายบ้าง ตายแล้วไม่ยอมไปไหน หวงบ้าน คนใช้ตายแล้วก็ยังต้องมาเฝ้าตลอด
แล้วฟังแล้วก็กลัวเลยกลับบ้านเลยวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนซึ่งอยู่ชั้นสอง
วิ่งขึ้นมาข้างบันใดเป็นห้องที่เจ้าของคนเก่าอยู่ซึ่งยังมีของครบถ้วนอยู่เลย
ส่วนห้องเราก็อยู่ตรงข้ามเขาเราจึงรีบวิ่งเข้าห้องเพราะกลัว (จริงไม่มีอะไรในห้องนั้น แต่มันมืดและยังมีของใช้เค้าอยู่)
แล้วเราก็นึกยังไงไม่รู้ไปเล่นอีกห้องนึง ซึงติดกะห้องเรา มีของเล่นเด็กเก่าๆ เราก็ไปนั่งเล่นโดยที่ไม่ได้นึกอะไร
สักพักเราได้ยินเสียงเรียก เราก็กลัวละไม่รู้ทำไง
พอดีน้องชายมันเข้ามาหาพอดี เราก็บอกกะมันว่า แกเปิดห้องดาดฟ้ากัน อยากเห็น
น้องชายมันก็เปิด กลับกลายเป็นว่า ไม่ใช่ห้องดาดฟ้า กลายเป็นอีกโลกนึง !
ลองนึกภาพตัวเองยืนอยู่ตรงบรรไดแล้วภาพข้างหน้าเป็นคล้ายๆแฟลชข้าราชการรูปตัวโอประมาณ 5 ชั้น
ตึกเก่ามากและสกปรกมาก ตรงกลางระหว่างตึกเป็นสนามหญ้า
มีห้องอย่างน้อยสัก 300 ห้องได้ ทุกห้องเปิดประตูหมด มีคนเดินไปเดินมา ไว้ผมทรงเดียวกะเรื่องเป็นชู้กับผีอะ น่าจะสักรัชกาลที่ 7 - 8 แต่ทุกคนเป็นผู้หญิงหมด น่าจะ50 60 คน
อุ้มเด็กบ้าง คุยกันบ้าง เดินไปเดินมาบ้าง
แล้วกะน้องอึ้งไปสักพักก็ตกใจ เพราะทุกคนหันมามองเรากะน้องเรา เรากลายรีบวิ่งหันหลังกลับ ปรากฏว่าบ้านที่เราอยู่กลายเป็นบ้านไม้ที่สกปรก รกร้าง เรารีบวิ่งออกมากะน้องมายืนหน้าบ้าน
ไม่มีใครเลย ตลาดก็ไม่มี ห้างก็ไม่มี กลายเป็นบ้านหลังโดดๆอยู่กลางสนามหญ้า
แล้วเราก็ตื่น
มีเรื่องฝันหลังจากนี้ด้วยนะ เป็นเหตุการณ์ต่อกันเป็นคนที่เราฝันเห็นเหมือนเดิม แต่อันนี้มาฝันกะบ้านปัจจุบันเรา
เดวมาเล่าต่อ
ปล. พิมพ์ในมือถือผิดพลาดยังไงขออภัยด้วย
ปล.๒เรื่องที่เล่ามาทั้งหมดยืนยันว่าฝันจริงๆ และละเอียดกว่านี้ด้วย เพราะเราเป็นคนที่ฝันละเอียดมาก และนานมาก ไม่ดข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ฝันเห็นผีเป็นเรื่องเป็นราว
แต่เล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อ เพราะตอนนั้นเรายังเด็ก
เรื่องมีอยู่ว่า
เราฝันว่าเห็นบ้านหลังนึงที่พ่อกับแม่ซื้อและเข้าไปอยู่ เป็นบ้านที่อยู่กลางสนามหญ้า (ไม่ใช้ว่าทุ่งนาเพราะว่าหลังบ้านเป็นทาวเฮ้าส์และในฝันก็เจริญมีตลาดมีห้าง)
เราก็วิ่งเล่นกะเด็กๆแถวนั้นในตลาด จนเราไปเจอป้าคนนึงทักว่า หนูอยุ่บ้านหลังนั้นหรอ
เราก็ตอบแกว่าใช่ แกเลยพาไปหลังบ้านของเรา
หลังบ้านของเราเหมือนเป็นบ้านอีกหลังนึงที่มีคนใส่ชุดเก่าๆ 2-3 คน (ชุดคนโบราณอะ ใส่คอกระเช้าผ้าถุง) เดินไปเดินมาแบบไม่มีจุดหมาย เดินวนแล้วก็เดินกลับภายในตัวบ้าน
ป้าแกก็บอกว่าพวกเนี้ยตายนานแล้ว เป็นคนใช้บ้าง เจ้านายบ้าง ตายแล้วไม่ยอมไปไหน หวงบ้าน คนใช้ตายแล้วก็ยังต้องมาเฝ้าตลอด
แล้วฟังแล้วก็กลัวเลยกลับบ้านเลยวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนซึ่งอยู่ชั้นสอง
วิ่งขึ้นมาข้างบันใดเป็นห้องที่เจ้าของคนเก่าอยู่ซึ่งยังมีของครบถ้วนอยู่เลย
ส่วนห้องเราก็อยู่ตรงข้ามเขาเราจึงรีบวิ่งเข้าห้องเพราะกลัว (จริงไม่มีอะไรในห้องนั้น แต่มันมืดและยังมีของใช้เค้าอยู่)
แล้วเราก็นึกยังไงไม่รู้ไปเล่นอีกห้องนึง ซึงติดกะห้องเรา มีของเล่นเด็กเก่าๆ เราก็ไปนั่งเล่นโดยที่ไม่ได้นึกอะไร
สักพักเราได้ยินเสียงเรียก เราก็กลัวละไม่รู้ทำไง
พอดีน้องชายมันเข้ามาหาพอดี เราก็บอกกะมันว่า แกเปิดห้องดาดฟ้ากัน อยากเห็น
น้องชายมันก็เปิด กลับกลายเป็นว่า ไม่ใช่ห้องดาดฟ้า กลายเป็นอีกโลกนึง !
ลองนึกภาพตัวเองยืนอยู่ตรงบรรไดแล้วภาพข้างหน้าเป็นคล้ายๆแฟลชข้าราชการรูปตัวโอประมาณ 5 ชั้น
ตึกเก่ามากและสกปรกมาก ตรงกลางระหว่างตึกเป็นสนามหญ้า
มีห้องอย่างน้อยสัก 300 ห้องได้ ทุกห้องเปิดประตูหมด มีคนเดินไปเดินมา ไว้ผมทรงเดียวกะเรื่องเป็นชู้กับผีอะ น่าจะสักรัชกาลที่ 7 - 8 แต่ทุกคนเป็นผู้หญิงหมด น่าจะ50 60 คน
อุ้มเด็กบ้าง คุยกันบ้าง เดินไปเดินมาบ้าง
แล้วกะน้องอึ้งไปสักพักก็ตกใจ เพราะทุกคนหันมามองเรากะน้องเรา เรากลายรีบวิ่งหันหลังกลับ ปรากฏว่าบ้านที่เราอยู่กลายเป็นบ้านไม้ที่สกปรก รกร้าง เรารีบวิ่งออกมากะน้องมายืนหน้าบ้าน
ไม่มีใครเลย ตลาดก็ไม่มี ห้างก็ไม่มี กลายเป็นบ้านหลังโดดๆอยู่กลางสนามหญ้า
แล้วเราก็ตื่น
มีเรื่องฝันหลังจากนี้ด้วยนะ เป็นเหตุการณ์ต่อกันเป็นคนที่เราฝันเห็นเหมือนเดิม แต่อันนี้มาฝันกะบ้านปัจจุบันเรา
เดวมาเล่าต่อ
ปล. พิมพ์ในมือถือผิดพลาดยังไงขออภัยด้วย
ปล.๒เรื่องที่เล่ามาทั้งหมดยืนยันว่าฝันจริงๆ และละเอียดกว่านี้ด้วย เพราะเราเป็นคนที่ฝันละเอียดมาก และนานมาก ไม่ดข้าใจตัวเองเหมือนกัน