"จาก"

๏ เธอจากย่าน บ้านทุ่ง สู่กรุงใหญ่    
แบกเอาความ ฝันใฝ่ สะพายหลัง
หัวใจอัน ยอดเยี่ยม เปี่ยมพลัง    
เธอตั้งหวัง จะพิชิต ปลิดเอาชัย

ท่ามตึกโต โอฬาร สถานศึกษา    
คงบรรจุ วิชาอัน ยิ่งใหญ่
เธอคิดพร้อม ยิ้มระรื่น ด้วยชื่นใจ    
ทุกอย่างดู วิไล ไปทุกทิศ

สังคมใหม่ เพื่อนใหม่ ได้คบหา    
สังคมพา เพื่อนพา วิปริต
เด็กบ้านนอก นอกลู่ ไม่รู้คิด    
เพียงพริบตา ชีวิต ก็ผิดแปร

หลงระเริง เพลิงสนุก ที่ลุกวาบ    
สุขอันฉาบ เชื้อพิษ มาติดแผล
มันร้ายลาม เรื้อนอยู่ เกินดูแล    
คิดจะแก้ คิดจะไข กลับไม่ทัน

ตึกยังโต โอฬาร สถานศึกษา    
ทุกวิชา ยังคง อยู่ที่นั่น
ปรารถนา เธอก็ทิ้ง ไว้เช่นกัน    
ทิ้งทุกความ ใฝ่ฝัน วันที่มา

เธอจากกรุง มุ่งย่าน ถิ่นบ้านทุ่ง    
ความหมายรุ่ง พุ่งร่วง ไม่หวงค่า
ไม่เกินเอื้อม เอื้อมไม่ ถึงจึงต้องลา    
มาก้มหน้า ขายหน้า อยู่ตาปี ๚ะ๛
^____________________^
๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
พยุงศักดิ์ ดาวกระจ่าง