สวัสดีคะหนูเป็นเด็กใหม่เพิ่งจบมหาวิทยาลัย ซึ่งตอนนี้ก็ได้งาน บ.เขารับเด็กจบใหม่และเป็นบริษัทใหญ่เหมือนกันคะ หนูเลยสมัครไปทำปรากฎว่าได้คะ สัมภาษณ์ชิวมากรับเร็วมาก แต่ไม่ได้ทำตำแหน่งที่หนูอยากทำเลย หนูทำมาได้ไม่กี่เดือนอยู่เลยคะ เป็นงานที่ไม่ได้ใช้ความรู้ในสิ่งที่เรียนมาเลยคะจะทำตามแบบของบ.เขาเลย ตอนนี้รู้สึกแล้วว่าไม่มีกำลังใจ เพราะเราไม่มีเพื่อนเลยอีกอย่างเพื่อนร่วมงานก็มีแต่พี่ๆที่เขาอยู่กันเป็นกลุ่มมาก่อนแล้วและเขากล้าพูดจาแซวกันไรกันสนุกสนาน แต่กลับฉันฉันเป็นคนนิ่งๆ คุยแบบพี่กับน้องไม่เล่นลิ้นกับเขา เลยไม่ค่อยมีคนคุยด้วยเลย หนูอึดอัดมาด ไม่กล้าพูดคุยไรมากกับพี่ๆเขากลัวเขาไม่ชอบเพราะเราเป็นเด็กใหม่ เขาพูดไรมาฉันก็คะ คะ ตลอด หนูรู้สึกท้อมากๆ อาจเป็นเพราะเป็นคนคิดมาก น้อยใจง่าย ชอบเก็บมาคิดเลยเคลียด ไม่มีพ่อกับแม่คอยปรึกษาเลยคะ ทุกวันกลับมาบางครั้งก็ร้องไห้ให้แฟนฟัง หรือไม่ก็โทรหาเพื่อนสนิทที่สุดระบายให้เขาฟังก็พอมีกำลังใจมาบ้าง
ทุกวันจะกินข้าวคนเดียว บางครั้งแฟนว่างจากงานก็จะมากินข้าวด้วยแฟนทำคนละที่น่ะคะ ก็พอมีกำลังใจบ้าง หนูพยายามเข้ากับเขาแล้วแต่ดูมันไม่ใช่เลย หนูเหมือนแกะดำแปลกๆ หนูไม่ค่อยเข้าใจหนูถามเขาก็จะหัวเราะ ไม่ก็พูดห่วนๆไม่พอใจใส่ โอเคหนูพอจะรู้ว่ามันหลายพ่อพันแม่ที่มาเจอ ชีวิตจริงแตกต่างจากที่เรียน แต่หนูก็เคยทำพาร์ทไทม์หลายครั้งมากก็มีความสุขสนุกทุกครั้งเข้ากับทุกคนได้ง่าย แต่พอมาทำครั้งนี้ทำไมจิตใจหนูมันเศร้าๆแปลกๆ หรือเป็นงานที่เราไม่ชอบทั้งเพื่อนร่วมงานที่ให้หนูไปทำอย่างนั้น พอหนูไปทำ อีกงานที่ไม่ได้ทำก็ว่าหนูว่าหนูไม่ทำแต่จริงๆมีคนให้หนูไปทำอย่างอื่นก่อน ไม่รู้จะอธิบายยังไง เหมือนอะไรฉันก็ผิด ขำ ตลกหนูบ้าง เขาสั่งไรฉันก็ทำ ทุกวันนี้ไปทำแบบไม่มีความสุขกับงานที่ทำเลย อยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆ พอกลับบ้านทีไรคือโล่งมากและมีความสุขทุกครั้งเลย
ถ้าเอาความชอบจริงๆหนูชอบขายของนะเพราะหนูโตมากับการขายอาหารมาตั้งแต่เด็กเลย เลยชอบตลอดมา งานธุรการก็อยากทำนะเริ่มจากด้านนี้ไปก่อน ธุรการด้านอะไรค่อยว่ากันไป หรืออะไรก็ได้ที่พอจะไปสายงานอื่นได้บ้าง หรือจะทนทำที่นี่ไปอีก 1 ปีเพื่อเอาประสบการณ์การทำงาน แต่ก็อย่างที่บอก ลักษณะงานมันเหมือนต่อยอดไปงานอื่นแทบไม่ได้เลย ถ้าทำที่นี่ไปแล้วอายุเยอะขึ้น ถ้าจะเปลี่ยนงานทำไปอายุเยอะขึ้นส่วนมากงานก็รับแต่อายุไม่เกิน27-30 หนูเลยคิดว่าอยากเปลี่ยนงานตอนนี้มากๆ อยากทำงานที่พัฒนาตัวเองไปได้ด้วยไม่ใช่งานที่เหมือนใช้แรงแบบนี้ แต่ที่ทำอยู่นี่ดีตรงได้หยุด ได้เงินก็เยอะสำหรับหนู และเป็นที่แรกจริงๆไม่ค่อยอยากเปลี่ยนงานบ่อยเลย อีกอย่างก็ไม่กล้าลาออก กลัวผู้จัดการไม่อนุมัติและจะทำให้มองหน้ากันไม่ติดเพราะหนูอยากออก อันนี้หนูระแวงเองนะคะ เกรงใจไม่กล้าลาออก และกลัวว่าบ.ใหม่ที่ไปสมัครเขาจะรู้ว่าเราเคยทำแล้วทำไมถึงออก แต่อีกใจก็คิดว่าถ้าเราไปทำที่อื่นจะไปทำได้ไหมนะ จะท้อกับคนอีกไหมจะเจอไรบ้าง จะแย่กว่านี้อีกไหม ตอนนี้ก็กำลังพัฒนาตัวเองให้เหมาะกับงานที่กำลังจะสมัครใหม่อยู่ หากได้เข้าไปทำจริงๆจะได้เรียนรู้เร็วมากขึ้น
ตอนนี้สับสนมากๆเลยคะระหว่างความสบายใจที่ทำงานที่เราชอบ หรือจะทนทำที่เดิมต่อไปดี ถ้าทำไปจะต้องทำไปอีกสักกี่ปี หรือจะออกไปทำงานที่เราชอบ เป็นยังไงก็งานที่เราชอบไปเสี่ยงเอาข้างหน้าดีกว่าหรือยังไงดีคะ เพื่อนๆพี่ๆ พอจะมีคำแนะนำให้กำลังใจ แนะนำเรื่องงาน ให้กำลังใจ แนะนำเรื่องสุขภาพจิต ก็แสดงความเห็นได้เลยนะคะ ทุกวันนี้หนูก็พยายามไม่คิดมาก อยากไปหาหมอจิตเหมือนกันคะ อยากฟังกำลังใจ ห่วงอนาคตตัวเองจัง อยากเข้มแข็งให้มากกว่านี้จังเลยคะ

ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะคะ
เคลียดกับงานที่กำลังทำอยู่ ควรทำอย่างไรดีคะ
ทุกวันจะกินข้าวคนเดียว บางครั้งแฟนว่างจากงานก็จะมากินข้าวด้วยแฟนทำคนละที่น่ะคะ ก็พอมีกำลังใจบ้าง หนูพยายามเข้ากับเขาแล้วแต่ดูมันไม่ใช่เลย หนูเหมือนแกะดำแปลกๆ หนูไม่ค่อยเข้าใจหนูถามเขาก็จะหัวเราะ ไม่ก็พูดห่วนๆไม่พอใจใส่ โอเคหนูพอจะรู้ว่ามันหลายพ่อพันแม่ที่มาเจอ ชีวิตจริงแตกต่างจากที่เรียน แต่หนูก็เคยทำพาร์ทไทม์หลายครั้งมากก็มีความสุขสนุกทุกครั้งเข้ากับทุกคนได้ง่าย แต่พอมาทำครั้งนี้ทำไมจิตใจหนูมันเศร้าๆแปลกๆ หรือเป็นงานที่เราไม่ชอบทั้งเพื่อนร่วมงานที่ให้หนูไปทำอย่างนั้น พอหนูไปทำ อีกงานที่ไม่ได้ทำก็ว่าหนูว่าหนูไม่ทำแต่จริงๆมีคนให้หนูไปทำอย่างอื่นก่อน ไม่รู้จะอธิบายยังไง เหมือนอะไรฉันก็ผิด ขำ ตลกหนูบ้าง เขาสั่งไรฉันก็ทำ ทุกวันนี้ไปทำแบบไม่มีความสุขกับงานที่ทำเลย อยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆ พอกลับบ้านทีไรคือโล่งมากและมีความสุขทุกครั้งเลย
ถ้าเอาความชอบจริงๆหนูชอบขายของนะเพราะหนูโตมากับการขายอาหารมาตั้งแต่เด็กเลย เลยชอบตลอดมา งานธุรการก็อยากทำนะเริ่มจากด้านนี้ไปก่อน ธุรการด้านอะไรค่อยว่ากันไป หรืออะไรก็ได้ที่พอจะไปสายงานอื่นได้บ้าง หรือจะทนทำที่นี่ไปอีก 1 ปีเพื่อเอาประสบการณ์การทำงาน แต่ก็อย่างที่บอก ลักษณะงานมันเหมือนต่อยอดไปงานอื่นแทบไม่ได้เลย ถ้าทำที่นี่ไปแล้วอายุเยอะขึ้น ถ้าจะเปลี่ยนงานทำไปอายุเยอะขึ้นส่วนมากงานก็รับแต่อายุไม่เกิน27-30 หนูเลยคิดว่าอยากเปลี่ยนงานตอนนี้มากๆ อยากทำงานที่พัฒนาตัวเองไปได้ด้วยไม่ใช่งานที่เหมือนใช้แรงแบบนี้ แต่ที่ทำอยู่นี่ดีตรงได้หยุด ได้เงินก็เยอะสำหรับหนู และเป็นที่แรกจริงๆไม่ค่อยอยากเปลี่ยนงานบ่อยเลย อีกอย่างก็ไม่กล้าลาออก กลัวผู้จัดการไม่อนุมัติและจะทำให้มองหน้ากันไม่ติดเพราะหนูอยากออก อันนี้หนูระแวงเองนะคะ เกรงใจไม่กล้าลาออก และกลัวว่าบ.ใหม่ที่ไปสมัครเขาจะรู้ว่าเราเคยทำแล้วทำไมถึงออก แต่อีกใจก็คิดว่าถ้าเราไปทำที่อื่นจะไปทำได้ไหมนะ จะท้อกับคนอีกไหมจะเจอไรบ้าง จะแย่กว่านี้อีกไหม ตอนนี้ก็กำลังพัฒนาตัวเองให้เหมาะกับงานที่กำลังจะสมัครใหม่อยู่ หากได้เข้าไปทำจริงๆจะได้เรียนรู้เร็วมากขึ้น
ตอนนี้สับสนมากๆเลยคะระหว่างความสบายใจที่ทำงานที่เราชอบ หรือจะทนทำที่เดิมต่อไปดี ถ้าทำไปจะต้องทำไปอีกสักกี่ปี หรือจะออกไปทำงานที่เราชอบ เป็นยังไงก็งานที่เราชอบไปเสี่ยงเอาข้างหน้าดีกว่าหรือยังไงดีคะ เพื่อนๆพี่ๆ พอจะมีคำแนะนำให้กำลังใจ แนะนำเรื่องงาน ให้กำลังใจ แนะนำเรื่องสุขภาพจิต ก็แสดงความเห็นได้เลยนะคะ ทุกวันนี้หนูก็พยายามไม่คิดมาก อยากไปหาหมอจิตเหมือนกันคะ อยากฟังกำลังใจ ห่วงอนาคตตัวเองจัง อยากเข้มแข็งให้มากกว่านี้จังเลยคะ