เมื่อมนุษย์ป้าแสดงความเป็นเจ้าของที่หน้าร้านข้างถนน

คือว่าเมื่อคืนผมได้มีโอกาสไปซื้อ ฮ้อข้าวต้มปลา (กิมโป้) ตรง เจริญกรุง (จากถนนจันทน์มุ่งหน้าเจริญกรุง วิ่งมาจนถึงสามแยกแล้วเลี้ยวซ้าย ประมาณ 30 เมตร ร้านอยู่ซ้ายมือ)

โดยปกติข้างทางเป็นที่สาธารณะสามารถจอดรถได้ ตรงนั้นมีร้านดอกไม้อยู่ ร้าน นึง วางเข่งกะกรวยยางไว้หน้าร้านราวกับจะแสดงอาณาเขตเพื่อให้รู้ว่านี่คือพื้นที่ของเธอ ผมก็เลยขยับรถไปจอดเลยหน้าร้านเธอมาหน่อยแต่ท้ายรถผมมันคงเลยไปทับอาณาเขตหน้าร้านเธอ

เธอยืนเท้าสะเอวมองมาแล้วก็บอกว่า จอดหน้าร้าน กรู ไม่ได้ นี่มันพื้นที่ส่วนตัวหน้าร้านกรู มาถึงมนุษย์ป้าก็จัดผมหนักสะแล้ว ได้แต่คิดในใจ เอานะใจเย็นพูดกับเธอดีๆว่าขอจอดไปซื้อข้าวต้มแล้วก็จะไปแล้ว มนุษย์ป้าสวนกลับมาอย่างไม่มีกระบวนการกรองเลยว่า ก็ไปจอดหน้าร้านข้าวต้มสิ มาจอดหน้าร้าน กรู ทำไมนี่มันที่ กรู เป็นคนไทยรึเปล่า มารยาท กับ ความเกรงใจ อะมีไหม งงสิครับ   ถ้าใครเคยไปทานข้าวต้มร้านนี้จะรู้ว่ามันอยู่ตรงหัวโค้งแยกพอดี ผมหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูป มนุษย์ป้าพูดขึ้นมาทันควัน จะทำอะไรไอ้ กรู ไม่กลัว หรอก เห้ยนี่มันใช่เหรอผมทำไร แค่ขอจอดซื้อของสักครู่เอง ได้แต่ยิ้มในใจก็ คิดว่าชั่งเถอะกลับรถไปจอดฝั่งตรงข้ามก็ได้ ละก็ไปซื้อข้าวต้มกลับมาขึ้นรถก่อนขึ้นก็ถ่ายรูปหน้าร้านมนุษย์ป้าสะหน่อย

เดชะบุญขณะผมกำลังจะปิดประตูรถ มนุษย์ป้าโผล่มาจากไหนไม่รู้ กระชากประตูรถผม แล้วก็บอก จะทำอะไร กรู ไม่กลัว หรอกไปแจ้งเลย แถวนี้ กรู ใหญ่  เห้ยชักไม่ไหวละ ข่มใจยิ้มละก็ตอบไปว่าครับ แล้วก็กระชากปิดประตูรถ ขับออกไป เสียงด่าสาดตามท้าย โมโห ละก็งง สุดๆเพิ่งเคยเจอมนุษย์ป้า ครั้งแรกกับเค้าก็คราวนี้แหะ ใครเคยเจอเหมือนผมบ้างครับ