เหมือนทุกวันนี้ชีวิตเรื่อยๆมาก หน้าที่การงานคงที่เรื่อยๆมาเรียงๆ ด้านการเงินก็นิ่งๆนอนกอดหุ้นปันผลไป รายได้หลักมาจากหุ้น งานเป็นเพียงรายได้เสริมไว้ใช้ในชีวิตประจำวัน ไม่มีความรู้สึกอยากได้อยากมีอยากพัฒนาตัวไปสู่จุดที่ดีขึ้น เอาจริงๆคือ หมาตัวที่ผมรักมากที่สุดพึ่งจากไปได้2เดือนและตั้งแต่วันที่มันตายผมก็เหมือนหมดอาลัยตายอยากไม่ยินดียินร้ายกับอะไรที่เข้ามาในชีวิตซักเท่าไหร่ เหมือนใจผมทั้งหมดได้ตายจากไปพร้อมกับมันด้วย ยิ่งช่วงนี้ไม่รู้สึกทุกข์รู้สึกดีใจกับอะไรทั้งนั้น อะไรที่เคยรู้สีกว่าแย่ก็ไม่รู้สึกแย่เหมือนเดิมเช่น แต่ก่อนจะไม่นั่งรถเมล์ เดี๋ยวนี้ให้ยืนเบียดก็ยืนได้ แต่ก่อนชอบกินอาหารแพงๆแสวงหาของอร่อย เดี๋ยวนี้ไม่สนเพราะกินอะไรก็คือๆกัน ไม่มีอร่อยไม่มีห่วย แต่ก่อนหุ้นตกเงินหายไป 3-4แสนจะต้องดิ้นรนร้อนใจ เดี๋ยวนี้หายไปหนึ่งล้านก็เฉยๆ จริงๆคือจะให้หายไปหมดเหลือแต่เงินติด ATM อยู่3หมื่นตอนนี้ก็ไม่ได้รู้สึกร้อนใจอะไรแล้ว ก็ยังกินอิ่มนอนหลับเหมือนเดิม เห็นญาติทำธุรกิจค่อยๆเจริญรุ่งเรือง กิจการเข้าใกล้หลักร้อยล้าน แต่ก่อนต้องรู้สึกสนใจอยากได้อยากมีอยากเป็นแบบเขา เดี๋ยวนี้รู้สึกแต่ว่า แล้วไง? มีแล้วชีวิตก็ไม่ได้ดีขึ้น
ก่อนที่จะร่ายยาวกว่านี้ จะเรียกไฟในการใช้ชีวิตกลับมายังไงครับ อยากกลับเป็นคนเลว ขี้อิจฉา เอาแต่ใจตัวเอง ช่างเปรียบเทียบ ช่างดูถูกคน ขยันมองหาสิ่งที่ดีกว่า คนเดิมอย่างที่เคยเป็นแต่ตอนนี้ไม่มีแรงจูงใจอะไรอย่างที่เคยมีทั้งนั้น แบบนี้เป็นอาการซึมเศร้าประเภทหนึ่งหรือเปล่าครับ
ทำยังไงถึงจะมีไฟในการใช้ชีวิตครับ
ก่อนที่จะร่ายยาวกว่านี้ จะเรียกไฟในการใช้ชีวิตกลับมายังไงครับ อยากกลับเป็นคนเลว ขี้อิจฉา เอาแต่ใจตัวเอง ช่างเปรียบเทียบ ช่างดูถูกคน ขยันมองหาสิ่งที่ดีกว่า คนเดิมอย่างที่เคยเป็นแต่ตอนนี้ไม่มีแรงจูงใจอะไรอย่างที่เคยมีทั้งนั้น แบบนี้เป็นอาการซึมเศร้าประเภทหนึ่งหรือเปล่าครับ