เห็นช่วงนี้ฮิตเลยลองมั่ง ห่วยขออภัยด้วยกระทู้แรกเลย
เด็กคอมในที่นี้เน้นไปที่สายตรง วิทย์-คอม หรือ วิศวะคอม นะครับ(จริงๆไม่แน่ใจวิศวะแต่น่าจะคล้ายๆกัน)
เด็กคอมเป็น 1 ในเด็กที่ตอนว่างก็ว่างงงงงงงงงงงงงงงง
วายป่วงตอนยุ่งก็ โต้รุ่งกัน 2 คืนติด(บางคนก็ว่างตลอด 555) ทำให้การใช้ชีวิตต่างกันไปค่อนข้างมาก แต่โดยทั่วไปน่าจะมี 2 จำพวกดังนี้
1. พวกที่เป็นปกติมนุษย์ พวกนี้จะคุยรู้เรื่องเพื่อนเยอะ กินเหล้า เฮฮา สังสรรค พวกนี้จีบไม่ยาก เดินเข้าไปคุยได้ทันทีแถมจะจีบง่ายด้วย(เพราะเจ้าตัวก็อยากจะมีจะแย่อยู่แล้ว) พวกนี้ถ้าทำงานแล้วดูผ่านๆก็พนักงาน office ธรรมดานี่แหละแยกไม่ค่อยออกกับสาขาอื่น เดินถนนช๊อบกันเป็นหลัก จุดแยกคือพวกนี้ค่อนข้างบ้าขนม จะถูกใจมากถ้ามีสาวๆเอาขนมมาให้ เสพกาแฟเป็นอาหารหลักดังนั้น ถ้าจะจีบซื้อกาแฟที่ชอบ + ขนมหวาน รับรองได้ใจไปเต็มๆ ถ้าตอนเป็นนักศึกษา จีบเลยครับเวลาว่างมันเยอะถ้าเขาชอบรับรอบ พี่แกจะรีบสานต่อทันที แต่ถ้าเป็นเธอก็จะเปิดรับได้ง่าย เพราะเวลาว่างเยอะ ถ้าเป็นพวกที่อยู่หอ รับรองโทรไปชวนได้แทบจะตลอด (ยกเว้นปลายเทอม ต้องปั่นงาน)
2. พวกบ้าคอม พวกนี้จะมีข้อยากนิดนึงตรงที่ อาจแยกจากพวกติดเกมยากซักหน่อย (ส่วนใหญ่ก็ติดล่ะนะ) พวกนี้วันๆจะไม่ค่อยห่างจากคอมเท่าไรอยู่ที่ทำงานหรือที่มหาลัยก็คอมอยู่แล้วเต็มๆ แต่รับรองสิ่งแรกหลังจากกลับเข้าห้องจัดการตัวเองเรียบร้อย พวกนี้ก็จะนั่งหน้าคอมต่อทันที จนเกือบจะเข้านอนพวกที่หนักๆหน่อยก็จะเริ่มไม่เข้าใจภาษามนุษย์ (ไม่ได้หมายความว่าพูดไม่ได้นะ) เช่น ตามมุขไม่ทัน ไม่ก็ยิงแต่มุขแป้กแล้วคิดว่ามันชำ พูดเรื่องคณิตศาสตรหรือหลักการทางคอมเหมือนว่าเป็นเรื่องง่ายที่ทุกคนเข้าใจได้ พวกนี้หาตัวได้ยากเพราะเขาจะอยู่แต่หน้าคอม แนะนำว่าถ้าชอบ(ของแปลก) โทรศัพท์ช่วยท่านได้พวกเขาเหล่านี้ นอกจากคอมแล้วโทรศัพท์จะเยี่ยมมากเขาพร้อมจะรับตลอดเวลา แม้แต่เวลากินข้าว นอน หรือแม้แต่ไปเที่ยว(บางพวกอาจจะไม่รับตอนเล่นเกม) แน่นอนว่าถ้าท่านสามารถ หาadd facebook หรือ skype ท่านจะสามารถคุยกับเขาได้ตลอดเวลา สัญญาณที่บ่งบอกว่ามีหวังคือ เขาจะมี reaction ครับเพราะสำหรับพวกนี้ ถ้าเขาไม่มีอาการตอบรับ เช่นโทรหา หรือคุยได้เกิน 5 นาที(เรื่องทั่วไป) นั่นคือเขายังไม่นึกถึงคุณด้วยซ้ำ
ข้างบนคือ 2 จำพวกหลักๆ ทีนี้มาพูดถึงช่วงเวลา โดยแบ่งเป็น
1. นักศึกษาจีบไปเลยครับ ปี 1-2 รับรองมันว่างเกือบตลอด 24 ชม ต่อให้มีการบ้านก็เถอะมันอาจจะบ่นว่าเยอะบ่นว่าเร่งแต่เอาจริงๆ มันก็ไปปั่นกันก่อนส่งเกือบ 80% หริอไม่ก็หาก๊อบเพื่อนเอา แต่ถ้าปี 3-4 จะเริ่มยากละ งานจะเริ่มก๊อบยากขึ้นและความยากก็จะเพิ่มขึ้น นั่นหมายความว่า เวลาเจอก็จะน้อยลงแต่ แต่ แต่ พวกนี้ไม่ชอบทำงานในห้องครับถ้าไม่เร่งจริงๆ เป็นไปได้เขาชอบทำงานข้างนอก ถ้าช่วงของงานเดี่ยวชวนเลยไปโรงอาหาร ห้องสมุดหรือที่ใหนก็ได้ที่มีแสงสว่างกับปลักไฟ พวกเราชอบให้มีคนที่สนิดมานั่งกินขนม(แบ่งด้วย) อ่านการ์ดูน หรือคุยนิดหน่อยระหว่างทำงาน(คิดไม่ออก) แต่ถ้าเป็นงานกลุ่ม นั่นเป็นโอกาศที่คุณจะได้ไปรู้จักเพื่อนเขา และสืบสันดานเขาได้อีกเพียบ ถ้าสนิทพอแล้วแทรกเข้าไปเลยครับบอกไปเลยเราไปนั่งเล่นด้วยดิ รับรองถ้าเขามีใจแทบไม่พลาด แต่ถ้าปฏิเสทอย่าตื้อครับแสดงว่ามันปั่นไม่ทันแล้วและอาจต้องมีบางวิชาไม่ส่งด้วยซ้ำแน่นอนว่าโต้รุ่ง สำหรับช่วงสอบแน่นอนครับว่ามันไม่ค่อยได้อ่านหรอกเพราะคนที่จะอ่านหนังสือมันอ่านตุนมาก่อนนานแล้ว พวกเรา max สุดๆก็อ่านก่อนสอบ 1 week เท่านั้นแหละครับบางคนก็ซัดมันหน้าห้องสอบ
2. วัยทำงาน พวกนี้วันปกติก็จะไม่มีอะไร เหมือนคนทั่วไปเช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน บางพวกอาจจะ winning dota lol อะไรก็ว่าไปหลังเลิกงาน ดังนั้นเวลาติดต่อที่เหมาะสมจะอยู่ราวๆ 12:00 หรือพักเที่ยง และหลัง 21:00 นั่นก็คือถึงห้องแล้ว(หรือออกจาก office) แต่ถ้าอยากออกไปเที่ยวหรือ dinner หลังเลิกงานนัดล่วงหน้าครับเราเคลียได้เสมอ แน่นอนเราชอบขนมและกาแฟเป็นที่สุด แต่ถ้าช่วงงานเร่งอาจจะไม่ได้กลับ กินข้าว นอนไม่เป็นเวลา อาจจะนอน 3-4 ชม ติดต่อกันหลายวัน การมีคนส่งเสบียงจะทำให้เราทราบซึ้งเป็นอย่างมาก (ทำไมรู้สึกว่าเห็นแก่กินจังวะ หรือผมเป็นคนเดียว)
ข้อเข้าใจผิด
1. พวกเราเรียนคอมมาก็จริงแต่ไม่ใช่ทุกคนที่ซ่อมคอมเป็น คอมที่เราเรียนแค่เขียนโปรแกรมครับ ถามได้ครับแต่เราอาจจะพาไปซ่อมแทนที่จะไปซ่อมให้เรายินดีที่จะเป็นที่พึ่ง แต่ก็ไม่ได้ทำได้ด้วยตัวเองทุกอย่าง
2. เราว่างแต่เราไม่ได้ว่าง (เอะยังไง) เห็นเราอ่านการตูน ดูละคร เสพดราม่า เราไม่ได้ว่างครับเราแค่กำลังคิดไม่ออกดังนั้นอยากรู้ว่าว่างไม่ว่างถามได้ครับ
3. เราไม่ได้ไม่สนใจคุณแต่บางทีการอดนอนมันทำให้สมาธิไม่ได้ครับถ้าถามซ้ำคือสติหลุดครับเข้าใจเราด้วย
4. ขี้ลืมมาก เราจำ code ได้แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะจำ วันสำคัญ เหตุการณ์ ที่วางสิ่งของ หรือหนักหน่อยก็ลืมนัด แนะนำให้โทรเตือนเสมอ เราไม่ได้ไม่ใส่ใจ แต่ของเราเองยังลืมเลยครับอีกอย่าง เพราะจำ code เนี่ยแหละมันเลยเบียดบังเรื่องอื่นไปหมดแล้ว
5. เราไม่ได้บ้าแต่เกม พวกเราบางคน ก็บ้าคอม บ้าเกาหลี บ้าญี่ปุ่น และพวกเราไม่ได้เป็น โอตาคุเสมอไปจริงๆแล้ว เกือบทั้งหมดไม่ใช่ โอตาคุครับ
6. เราชอบของกินมากนั่นเป็นเพราะการทำงานเราใช้น้ำตาลสูงมากกกกกกก พาเราออกกำลังกายจะดีมากครับเราไม่ได้อยากอ้วนนะแต่ออกกำลังกายคนเดียวมันเหงา เชื่อสิหลายคนเคยเป็น member fitness แต่เข้าได้ไม่นานเพราะไม่มีคนชวน
7. พวกเราหาข้อมุลเก่งเท่ากับคนอื่นๆส่วนใหญ่ก็ google นั่นแหละครับเพราะงั้นจริงๆแล้วเราก็ไม่ได้ฉลาดเท่าไรแต่ชินกับการหาข้อมูลมากกว่า
ข้อต่อไปต่อได้ถ้าต้องการ
เท่าที่นึกออกก็ประมาณนี้แหละครับ เข้ามาให้พวกเราเห็นหน้าบ้างนะครับ เราอยากจีบจริงๆแต่บางทีก็ไม่รู้จะจีบใครเพราะมันไม่เจอหน้าคนเท่าไรเลย T_T ถึงเราจะให้ค่า int x=0; แต่ตัวแปรใหนก็ใส่หัวใจเราไม่ได้หรอกนะเออ (overflow แน่นอน)
จีบหนุ่มคอม
เด็กคอมในที่นี้เน้นไปที่สายตรง วิทย์-คอม หรือ วิศวะคอม นะครับ(จริงๆไม่แน่ใจวิศวะแต่น่าจะคล้ายๆกัน)
เด็กคอมเป็น 1 ในเด็กที่ตอนว่างก็ว่างงงงงงงงงงงงงงงง
1. พวกที่เป็นปกติมนุษย์ พวกนี้จะคุยรู้เรื่องเพื่อนเยอะ กินเหล้า เฮฮา สังสรรค พวกนี้จีบไม่ยาก เดินเข้าไปคุยได้ทันทีแถมจะจีบง่ายด้วย(เพราะเจ้าตัวก็อยากจะมีจะแย่อยู่แล้ว) พวกนี้ถ้าทำงานแล้วดูผ่านๆก็พนักงาน office ธรรมดานี่แหละแยกไม่ค่อยออกกับสาขาอื่น เดินถนนช๊อบกันเป็นหลัก จุดแยกคือพวกนี้ค่อนข้างบ้าขนม จะถูกใจมากถ้ามีสาวๆเอาขนมมาให้ เสพกาแฟเป็นอาหารหลักดังนั้น ถ้าจะจีบซื้อกาแฟที่ชอบ + ขนมหวาน รับรองได้ใจไปเต็มๆ ถ้าตอนเป็นนักศึกษา จีบเลยครับเวลาว่างมันเยอะถ้าเขาชอบรับรอบ พี่แกจะรีบสานต่อทันที แต่ถ้าเป็นเธอก็จะเปิดรับได้ง่าย เพราะเวลาว่างเยอะ ถ้าเป็นพวกที่อยู่หอ รับรองโทรไปชวนได้แทบจะตลอด (ยกเว้นปลายเทอม ต้องปั่นงาน)
2. พวกบ้าคอม พวกนี้จะมีข้อยากนิดนึงตรงที่ อาจแยกจากพวกติดเกมยากซักหน่อย (ส่วนใหญ่ก็ติดล่ะนะ) พวกนี้วันๆจะไม่ค่อยห่างจากคอมเท่าไรอยู่ที่ทำงานหรือที่มหาลัยก็คอมอยู่แล้วเต็มๆ แต่รับรองสิ่งแรกหลังจากกลับเข้าห้องจัดการตัวเองเรียบร้อย พวกนี้ก็จะนั่งหน้าคอมต่อทันที จนเกือบจะเข้านอนพวกที่หนักๆหน่อยก็จะเริ่มไม่เข้าใจภาษามนุษย์ (ไม่ได้หมายความว่าพูดไม่ได้นะ) เช่น ตามมุขไม่ทัน ไม่ก็ยิงแต่มุขแป้กแล้วคิดว่ามันชำ พูดเรื่องคณิตศาสตรหรือหลักการทางคอมเหมือนว่าเป็นเรื่องง่ายที่ทุกคนเข้าใจได้ พวกนี้หาตัวได้ยากเพราะเขาจะอยู่แต่หน้าคอม แนะนำว่าถ้าชอบ(ของแปลก) โทรศัพท์ช่วยท่านได้พวกเขาเหล่านี้ นอกจากคอมแล้วโทรศัพท์จะเยี่ยมมากเขาพร้อมจะรับตลอดเวลา แม้แต่เวลากินข้าว นอน หรือแม้แต่ไปเที่ยว(บางพวกอาจจะไม่รับตอนเล่นเกม) แน่นอนว่าถ้าท่านสามารถ หาadd facebook หรือ skype ท่านจะสามารถคุยกับเขาได้ตลอดเวลา สัญญาณที่บ่งบอกว่ามีหวังคือ เขาจะมี reaction ครับเพราะสำหรับพวกนี้ ถ้าเขาไม่มีอาการตอบรับ เช่นโทรหา หรือคุยได้เกิน 5 นาที(เรื่องทั่วไป) นั่นคือเขายังไม่นึกถึงคุณด้วยซ้ำ
ข้างบนคือ 2 จำพวกหลักๆ ทีนี้มาพูดถึงช่วงเวลา โดยแบ่งเป็น
1. นักศึกษาจีบไปเลยครับ ปี 1-2 รับรองมันว่างเกือบตลอด 24 ชม ต่อให้มีการบ้านก็เถอะมันอาจจะบ่นว่าเยอะบ่นว่าเร่งแต่เอาจริงๆ มันก็ไปปั่นกันก่อนส่งเกือบ 80% หริอไม่ก็หาก๊อบเพื่อนเอา แต่ถ้าปี 3-4 จะเริ่มยากละ งานจะเริ่มก๊อบยากขึ้นและความยากก็จะเพิ่มขึ้น นั่นหมายความว่า เวลาเจอก็จะน้อยลงแต่ แต่ แต่ พวกนี้ไม่ชอบทำงานในห้องครับถ้าไม่เร่งจริงๆ เป็นไปได้เขาชอบทำงานข้างนอก ถ้าช่วงของงานเดี่ยวชวนเลยไปโรงอาหาร ห้องสมุดหรือที่ใหนก็ได้ที่มีแสงสว่างกับปลักไฟ พวกเราชอบให้มีคนที่สนิดมานั่งกินขนม(แบ่งด้วย) อ่านการ์ดูน หรือคุยนิดหน่อยระหว่างทำงาน(คิดไม่ออก) แต่ถ้าเป็นงานกลุ่ม นั่นเป็นโอกาศที่คุณจะได้ไปรู้จักเพื่อนเขา และสืบสันดานเขาได้อีกเพียบ ถ้าสนิทพอแล้วแทรกเข้าไปเลยครับบอกไปเลยเราไปนั่งเล่นด้วยดิ รับรองถ้าเขามีใจแทบไม่พลาด แต่ถ้าปฏิเสทอย่าตื้อครับแสดงว่ามันปั่นไม่ทันแล้วและอาจต้องมีบางวิชาไม่ส่งด้วยซ้ำแน่นอนว่าโต้รุ่ง สำหรับช่วงสอบแน่นอนครับว่ามันไม่ค่อยได้อ่านหรอกเพราะคนที่จะอ่านหนังสือมันอ่านตุนมาก่อนนานแล้ว พวกเรา max สุดๆก็อ่านก่อนสอบ 1 week เท่านั้นแหละครับบางคนก็ซัดมันหน้าห้องสอบ
2. วัยทำงาน พวกนี้วันปกติก็จะไม่มีอะไร เหมือนคนทั่วไปเช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน บางพวกอาจจะ winning dota lol อะไรก็ว่าไปหลังเลิกงาน ดังนั้นเวลาติดต่อที่เหมาะสมจะอยู่ราวๆ 12:00 หรือพักเที่ยง และหลัง 21:00 นั่นก็คือถึงห้องแล้ว(หรือออกจาก office) แต่ถ้าอยากออกไปเที่ยวหรือ dinner หลังเลิกงานนัดล่วงหน้าครับเราเคลียได้เสมอ แน่นอนเราชอบขนมและกาแฟเป็นที่สุด แต่ถ้าช่วงงานเร่งอาจจะไม่ได้กลับ กินข้าว นอนไม่เป็นเวลา อาจจะนอน 3-4 ชม ติดต่อกันหลายวัน การมีคนส่งเสบียงจะทำให้เราทราบซึ้งเป็นอย่างมาก (ทำไมรู้สึกว่าเห็นแก่กินจังวะ หรือผมเป็นคนเดียว)
ข้อเข้าใจผิด
1. พวกเราเรียนคอมมาก็จริงแต่ไม่ใช่ทุกคนที่ซ่อมคอมเป็น คอมที่เราเรียนแค่เขียนโปรแกรมครับ ถามได้ครับแต่เราอาจจะพาไปซ่อมแทนที่จะไปซ่อมให้เรายินดีที่จะเป็นที่พึ่ง แต่ก็ไม่ได้ทำได้ด้วยตัวเองทุกอย่าง
2. เราว่างแต่เราไม่ได้ว่าง (เอะยังไง) เห็นเราอ่านการตูน ดูละคร เสพดราม่า เราไม่ได้ว่างครับเราแค่กำลังคิดไม่ออกดังนั้นอยากรู้ว่าว่างไม่ว่างถามได้ครับ
3. เราไม่ได้ไม่สนใจคุณแต่บางทีการอดนอนมันทำให้สมาธิไม่ได้ครับถ้าถามซ้ำคือสติหลุดครับเข้าใจเราด้วย
4. ขี้ลืมมาก เราจำ code ได้แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะจำ วันสำคัญ เหตุการณ์ ที่วางสิ่งของ หรือหนักหน่อยก็ลืมนัด แนะนำให้โทรเตือนเสมอ เราไม่ได้ไม่ใส่ใจ แต่ของเราเองยังลืมเลยครับอีกอย่าง เพราะจำ code เนี่ยแหละมันเลยเบียดบังเรื่องอื่นไปหมดแล้ว
5. เราไม่ได้บ้าแต่เกม พวกเราบางคน ก็บ้าคอม บ้าเกาหลี บ้าญี่ปุ่น และพวกเราไม่ได้เป็น โอตาคุเสมอไปจริงๆแล้ว เกือบทั้งหมดไม่ใช่ โอตาคุครับ
6. เราชอบของกินมากนั่นเป็นเพราะการทำงานเราใช้น้ำตาลสูงมากกกกกกก พาเราออกกำลังกายจะดีมากครับเราไม่ได้อยากอ้วนนะแต่ออกกำลังกายคนเดียวมันเหงา เชื่อสิหลายคนเคยเป็น member fitness แต่เข้าได้ไม่นานเพราะไม่มีคนชวน
7. พวกเราหาข้อมุลเก่งเท่ากับคนอื่นๆส่วนใหญ่ก็ google นั่นแหละครับเพราะงั้นจริงๆแล้วเราก็ไม่ได้ฉลาดเท่าไรแต่ชินกับการหาข้อมูลมากกว่า
ข้อต่อไปต่อได้ถ้าต้องการ
เท่าที่นึกออกก็ประมาณนี้แหละครับ เข้ามาให้พวกเราเห็นหน้าบ้างนะครับ เราอยากจีบจริงๆแต่บางทีก็ไม่รู้จะจีบใครเพราะมันไม่เจอหน้าคนเท่าไรเลย T_T ถึงเราจะให้ค่า int x=0; แต่ตัวแปรใหนก็ใส่หัวใจเราไม่ได้หรอกนะเออ (overflow แน่นอน)