ขอเริ่มเรื่องเลยนะครับ
เหตุเกิดที่จังหวัดอุดรธานี วันที่ 19 กันยายน 2557 ... บริเวณสามแยกสนามบินเมืองอุดรธานีครับ เวลาประมาณ 20:45 ผมขับรถกลับจากวงแหวนตัวเมือง เพื่อจะกลับบ้าน ... สี่แยกบิ๊กวิงครับ ผมเดินทางไปสนามบิน ผมเห็นไฟแดงผมจึงหยุดติดไฟแดงเอาไว้ เป็นคันแรก ขณะนั้นรถเริ่มน้อยแล้วเพราะเป็นถนนเส้นรอบเมือง หันมาคุยกับแฟนเรื่องโน่น นั่นนี่ เรื่อยเปื่อย
ขณะนั้นเองได้ยินเสียง โครม!!! ปรากฏว่ามีรถมาชนท้ายครับ ผมกับแฟนและน้าสาวที่นั่งมา ตกใจ และผมกำลังจะดึงเข็มขัดออกเพื่อลงไปเจรจา แฟนก็ตะโกนขึ้นมาว่า " มันถอย !!! มันจะหนี " มันก็ถอยยาว แล้วก็เลี้ยวซ้ายไปทางที่จะเข้าสนามบิน ผมจึงขับรถตาม (เพราะโดนชนท้าย รถยังขับได้ปกติ แต่ยังไม่ได้ดูว่าตอนนั้นท้ายรถสภาพแย่แค่ไหน) มันหนีจริงๆครับ ตั้งใจที่จะหนี ผมจึงขับตาม (รถคู่กรณีเป็น honda crv โฉมเก่า ทะเบียน กจ 2228 อุดรธานี สีบรอนส์ สืบทราบภายหลังว่าเป็นข้าราชการครูท่านหนึ่ง ชำนาญวิชาพิเศษ อยู่ในโรงเรียนเขตแถวๆชุมชนบ้านทุ่งตาลเลียน ชื่อขึ้นต้นด้วย ส.) ... แล้วให้แฟนกับน้า โทรแจ้ง 191 และถ่ายวีดีโอจากมือถือไปด้วย พร้อมกันกับผมได้บีบแตรตลอดทาง มันก็ไม่ฟังเสียงครับ ขับหนีตลอด
เจ็บปวดครั้งที่ 1 : คือผมโทรติดต่อ 191 ติดต่อไปเท่าไหร่ก็ไม่ติด ผมยืนยันว่าแฟนกับน้ากดโทรตลอดระหว่างที่ขับตาม ไม่ติดครับ มือถือรวมกันมี 3 เครื่อง ... รวมกับมือถือที่ถ่ายวีดีโอ เป็น 4 เครื่อง โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด ... รู้สึกเสียความรู้สึกอย่างแรงครับ เพราะนี่คือเวลาฉุกเฉิน แต่คนที่เรานึกถึงเป็นคนแรก กลับไม่อยู่ช่วยเรา
หลังจากขับตามไปซักระยะ (5-6 นาทีเห็นจะได้) มันขับเข้าไปลึกเข้าเรื่อยๆ โดยส่วนตัวไม่ใช่คนพื้นที่ และไม่ชำนาญทาง บวกกับแฟนและน้าผู้หญิงเริ่มกลัว ผมขับตามไปซักระยะ รู้สึกเหมือนโชคจะเข้าข้าง เพราะมันขับผ่านป้องตรวจการณ์ของตำรวจ ผมจึงบีบแตรยาวอีกครั้ง ... พี่ๆในชุดผู้ช่วย อป. หรืออะไรซักอย่างที่ไม่ใช่ชุดตำรวจ ที่อยู่หน้าป้อมหันมามอง ผมจึงเปิดกระจกและขอความช่วยเหลือ ... พี่ๆสองท่านจึงรีบขึ้นมอเตอร์ไซค์และขับตามไปทันที (พี่ๆสองท่าน จากที่นั่งกันอยู่เป็นสิบ ไม่มีใครลุก พี่เค้าคงรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเล็กมั้ง) แต่ก็ไม่ทันครับ คลาดกันซักก่อน เพราะซอยเริ่มเล็กและถี่ลงเรื่อยๆ สรุปว่าตามไม่ทัน ... ผมจึงเลิกล้มที่จะตามตัว และหยุดรถเพื่อลงมาดูสภาพรถตัวเอง

ภาพถ่ายเป็นตอนเช้าแล้วนะครับ จะได้เห็นภาพชัดๆ ...

ด้านข้างฉีกยาวเลยครับ

ไฟท้ายแตกทั้งสองข้าง แต่หลอดยังใช้ได้อยู่ครับ ขับรถกลับในคืนนั้นได้อย่างปลอดภัยครับ ขอบคุณไฟที่ยังใช้การได้ครับ

สเกิร์ตฉีกทั้งสองด้านครับ

แผลบุบเข้าไปครับ
-----------
หลังจากนั้นผมก็เข้าแจ้งความที่สถานีตำรวจเมืองอุดรธานี เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้กับร้อยเวรฟัง ด้วยสีหน้าที่ตกใจ และเสียความรู้สึกกับ 191 มาแล้วรอบนึง ... ผมได้ชี้แจงเรื่องทั้งหมด ทั้งคลิปที่ถ่ายได้ รายละเอียดทั้งหมด ... ร้อยเวรรับเรื่องไว้ และบอกว่าจะติดตามหาตัวผู้หลบหนีมาสอบสวนและตกลงกัน และขอเบอร์ผมไว้ รอการติดต่อกลับ
ระหว่างนั้นประกันได้มาถึง ประกันของว. ครับ ... ถ่ายรายละเอียดตัวรถอย่างละเอียด บัตรประชาชนเจ้าของรถ เอกสารต่างๆ ดำเนินการไม่นานก็เสร็จสิ้นครับ และยังใจดีพาไปหาซื้อเชือกด้วย เพราะตอนนั้นท้ายรถ งัดให้เปิดอยู่นาน พอเปิดแล้วก็ปิดไม่ได้ล่ะครับ ต้องใช้เชือกรัดเท่านั้น พี่ประกันก็พาไปหาที่ซื้อเชือกครับ อันนี้ขอบคุณจริงๆ
ผ่านไป 2 วันครับ ยังไม่ได้รับการติดต่อจากตำรวจหรือประกัน ผมจึงเอาเรื่องราวลงเฟสบุ๊ค และได้แชร์ไปยังเพจของอุดรมากมาย ... ขอขอบคุณ อุดรธานีอัพเดท มาด้วยนะครับ ที่นำเรื่องราวของผมลง ตอนนั้นนึกในใจว่าขอเจอหน้าคนขับหน่อยเถอะ ว่าเค้าคิดอะไรอยู่ที่หนีไปแบบนั้น ถ้าเกิดในรถมีเด็ก หรือมีใครที่ได้รับอันตรายในคืนนั้น คุณหนีไปได้อย่างไร จิตสำนึกของคุณอยู่ตรงไหน?
วันที่ 3 ตำรวจโทรแจ้งว่าพบเจอและที่อยู่ของเจ้าของรถแล้ว กำลังออกหมายเรียกมาพบ ในวันที่ 28 กันยายน 2557 ที่สถานะตำรวจ ... ถ้าเกิดคนชนมาแล้ว จะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง
ระหว่างก่อนที่จะถึงวันที่ 28 ทางผมก็ได้นำรถเข้าศูนย์โตโยต้าเพื่อเคลมทันที ... ผมใช้บริการของโตโยต้า ชินนนท์ อุดรธานีครับ ... อันนี้ขอบคุณการบริการของพี่เค้าจริงๆ ทุกอย่างดำเนินการแบบมืออาชีพจริงๆครับ ... หลังจากตรวจสอบสภาพเสร็จว่าต้องเปลี่ยนอะไรบ้าง ผมก็เอารถขับมาเก็บที่บ้าน จอดนิ่งสนิท รถให้อะใหล่มาจนครบและเอารถเข้าซ่อม
ผมจึงต้องยืมรถของน้ามาใช้ในการขับไปทำงาน ซึ่งมันเป็นการเติมน้ำมันล้วนครับ ...
ในวันที่ 28 คู่กรณีก็มาตามนัด ทางตำรวจก็โทรแจ้งผม ผมก็ขับรถที่ตูดบุบ เข้าไปให้คนขับได้ดูผลงานจิตรกรรมของตัวเอง ... ปรากฏว่า เจ้าของรถ กับคนชน เป็นคนละคนกันครับ ... งานนี้มาทั้งเจ้าของรถ และคนที่ขับชน เจ้าของรถอ้างว่า เป็นเจ้าของเอง แต่ไม่ได้ใช้ เป็นคนจัดการเรื่องซื้อขายให้กับเพื่อนสนิท เพื่อนสนิทมีปัญหาเรื่องเครดิตทางการเงินไม่สามารถกู้ซื้อรถได้ เลยจัดการให้หมด ตกใจตอนเช้าว่าทำไมมีหมายไปที่บ้าน เลยพาตัวคนขับมา
ครับ เค้าเป็นข้าราชการครู ชำนาญการพิเศษด้วย ... วันที่ผมเจอเค้า เค้าไม่พูดขอโทษซักคำ หรือไม่พูดถึงว่ามีใครเจ็บมั้ย มีใครเป็นอะไรรึเปล่า ... นี่คือความโกรธที่ผมรู้สึกกับผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เค้าไม่พูดว่าทำไมเค้าต้องหนี เค้าไม่พูดว่าเค้าทำอะไรลงไปบ้าง ... สิ่งที่เค้าพูดคือ " วันนั้นไปกินเลี้ยงมา กลับดึกไปหน่อย " ...
ผมรอประกันครับ เพราะประกันจะต้องเรียกค่าเสียหายกับคนที่ชน และผมจะต้องเรียกร้องในส่วนของผม (ที่พี่ๆเพื่อนๆ เรียกว่าค่าทำขวัญนั่นแหละครับ) ผมเรียกร้องแค่ค่าน้ำมัน ค่าน้ำมันที่ผมจะต้องเติมให้กับรถของน้า แทนที่ผมจะเติมแก๊ส ... ผมเรียกร้องไป 5,500 บาทครับ ... สิ่งที่ผมได้ยินจากปากมันคือ " รถผมก็ชนเหมือนกัน ผมก็ต้องซ่อมของผม " เอ้า แล้วถ้าคุณพี่ไม่ชนผม จะเกิดเรื่องแบบนี้ป่ะวะ? พูดพล่อยๆงี้ได้ไง แล้วทำเหมือนรู้ทุกอย่าง มาดูรถผมบอกว่า อันนี้เคาะได้นี่ ไม่ต้องเปลี่ยน อันนี้ไม่แตกปะได้ ... พูดเหมือนอุบัติเหตุเป็นเรื่องสนุกขำขันไปเลย
สรุปเค้าต้องจ่ายประกัน 22,000 บาท และจ่ายให้ผม 5,000 บาท (ต่อรองแล้ว) นัดกันว่าวันที่ 10 ตุลาคมจะมาเจอกันที่สถานีตำรวจ และนัดจ่ายกัน ... วันที่ 9 ตุลาคม โทรไปหาประกันว่าขอเลื่อน เพราะยังหาเงินมาจ่ายให้ไม่ได้ ขอเลื่อนเป็นวันที่ 16 ตุลาคม ...
จนถึงวันนี้ ก็ยังติดต่อเจ้าตัวไม่ได้ ... ทางประกันไม่มีปัญหาหรอกครับ เค้าเซ็นต์ยืนยอมไปแล้ว ยังไงเดี๋ยวหมายก็ไปถึงเอง (ประกันว่าแบบนี้) แต่ในส่วนของผม หลังจากปรึกษาพี่ทนายที่สนิทกัน เค้าก็บอกว่าไม่คุ้มถ้าสั่งฟ้องเอง ให้คิดว่าทำทานไป คนพวกนี้จิตสำนึกไม่มี แล้วซักวันมันจะโดนคนชนแล้วหนีเหมือนกัน มันจะเข้าใจหัวอกเราเอง สังคมไทยเป็นแบบนี้ กฏหมายยังมีช่องให้ลอดอีกเยอะ น้องต้องทำใจ
ส่วนตัวทำทานแล้วนะครับ แต่อยากจะเอาเรื่องนี้มาลง เพื่อให้เป็นอุทาหรณ์สำหรับพี่ๆหรือเพื่อนๆแต่ละท่าน ... รวมไปถึง ผมอยากให้ใครที่ได้อ่าน และรู้จักข้าราชการท่านนี้ กรุณารับรู้เอาไว้ว่าคุณมีเพื่อนที่มีนิสัยแบบนี้ครับ ...
รถยนต์ honda crv โฉมเก่า สีบรอนส์
ทะเบียน กจ 2228 อุดรธานี
ผู้ขับเป็นข้าราชการ ชำนาญพิเศษ สอนอยู่ที่โรงเรียน แถวๆชุมชนบ้านทุ่งตาลเลียน ชื่อขึ้นต้นด้วย ส.
สำหรับผม คุณทำให้ผมเสียความรู้สึกอย่างแรง ...
ส่วนตัวผมยังชื่นชมอาชีพครู เพราะเป็นอาชีพที่สร้างคนดีๆ
แต่คุณ คุณไม่ควรเป็นครู คุณแหวกทุกกฏ ทั้งจรรยาบรรณและกฏหมาย
ผมขอบคุณพื้นที่ระบายเล็กๆตรงนี้
และขอให้ทุกๆท่านขับขี่หลอดภัยนะครับ
ขอให้ระวังมากๆ มากกว่าเดิม ...
มีหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งๆที่เราระวังแล้ว
แต่คนอื่นมันไม่ระวัง มันเลยทำให้เราเสียทั้งเวลา เสียทั้งเงินครับ
โดนรถทะเบียน กจ 2228 อุดรธานี ชนท้ายขณะติดไฟแดง อีกฝ่ายขับหนี ... แล้วก็มีเรื่องเสียความรู้สึกเกิดขึ้นกับคนอย่างผม
เหตุเกิดที่จังหวัดอุดรธานี วันที่ 19 กันยายน 2557 ... บริเวณสามแยกสนามบินเมืองอุดรธานีครับ เวลาประมาณ 20:45 ผมขับรถกลับจากวงแหวนตัวเมือง เพื่อจะกลับบ้าน ... สี่แยกบิ๊กวิงครับ ผมเดินทางไปสนามบิน ผมเห็นไฟแดงผมจึงหยุดติดไฟแดงเอาไว้ เป็นคันแรก ขณะนั้นรถเริ่มน้อยแล้วเพราะเป็นถนนเส้นรอบเมือง หันมาคุยกับแฟนเรื่องโน่น นั่นนี่ เรื่อยเปื่อย
ขณะนั้นเองได้ยินเสียง โครม!!! ปรากฏว่ามีรถมาชนท้ายครับ ผมกับแฟนและน้าสาวที่นั่งมา ตกใจ และผมกำลังจะดึงเข็มขัดออกเพื่อลงไปเจรจา แฟนก็ตะโกนขึ้นมาว่า " มันถอย !!! มันจะหนี " มันก็ถอยยาว แล้วก็เลี้ยวซ้ายไปทางที่จะเข้าสนามบิน ผมจึงขับรถตาม (เพราะโดนชนท้าย รถยังขับได้ปกติ แต่ยังไม่ได้ดูว่าตอนนั้นท้ายรถสภาพแย่แค่ไหน) มันหนีจริงๆครับ ตั้งใจที่จะหนี ผมจึงขับตาม (รถคู่กรณีเป็น honda crv โฉมเก่า ทะเบียน กจ 2228 อุดรธานี สีบรอนส์ สืบทราบภายหลังว่าเป็นข้าราชการครูท่านหนึ่ง ชำนาญวิชาพิเศษ อยู่ในโรงเรียนเขตแถวๆชุมชนบ้านทุ่งตาลเลียน ชื่อขึ้นต้นด้วย ส.) ... แล้วให้แฟนกับน้า โทรแจ้ง 191 และถ่ายวีดีโอจากมือถือไปด้วย พร้อมกันกับผมได้บีบแตรตลอดทาง มันก็ไม่ฟังเสียงครับ ขับหนีตลอด
เจ็บปวดครั้งที่ 1 : คือผมโทรติดต่อ 191 ติดต่อไปเท่าไหร่ก็ไม่ติด ผมยืนยันว่าแฟนกับน้ากดโทรตลอดระหว่างที่ขับตาม ไม่ติดครับ มือถือรวมกันมี 3 เครื่อง ... รวมกับมือถือที่ถ่ายวีดีโอ เป็น 4 เครื่อง โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด ... รู้สึกเสียความรู้สึกอย่างแรงครับ เพราะนี่คือเวลาฉุกเฉิน แต่คนที่เรานึกถึงเป็นคนแรก กลับไม่อยู่ช่วยเรา
หลังจากขับตามไปซักระยะ (5-6 นาทีเห็นจะได้) มันขับเข้าไปลึกเข้าเรื่อยๆ โดยส่วนตัวไม่ใช่คนพื้นที่ และไม่ชำนาญทาง บวกกับแฟนและน้าผู้หญิงเริ่มกลัว ผมขับตามไปซักระยะ รู้สึกเหมือนโชคจะเข้าข้าง เพราะมันขับผ่านป้องตรวจการณ์ของตำรวจ ผมจึงบีบแตรยาวอีกครั้ง ... พี่ๆในชุดผู้ช่วย อป. หรืออะไรซักอย่างที่ไม่ใช่ชุดตำรวจ ที่อยู่หน้าป้อมหันมามอง ผมจึงเปิดกระจกและขอความช่วยเหลือ ... พี่ๆสองท่านจึงรีบขึ้นมอเตอร์ไซค์และขับตามไปทันที (พี่ๆสองท่าน จากที่นั่งกันอยู่เป็นสิบ ไม่มีใครลุก พี่เค้าคงรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเล็กมั้ง) แต่ก็ไม่ทันครับ คลาดกันซักก่อน เพราะซอยเริ่มเล็กและถี่ลงเรื่อยๆ สรุปว่าตามไม่ทัน ... ผมจึงเลิกล้มที่จะตามตัว และหยุดรถเพื่อลงมาดูสภาพรถตัวเอง
ภาพถ่ายเป็นตอนเช้าแล้วนะครับ จะได้เห็นภาพชัดๆ ...
ด้านข้างฉีกยาวเลยครับ
ไฟท้ายแตกทั้งสองข้าง แต่หลอดยังใช้ได้อยู่ครับ ขับรถกลับในคืนนั้นได้อย่างปลอดภัยครับ ขอบคุณไฟที่ยังใช้การได้ครับ
สเกิร์ตฉีกทั้งสองด้านครับ
แผลบุบเข้าไปครับ
-----------
หลังจากนั้นผมก็เข้าแจ้งความที่สถานีตำรวจเมืองอุดรธานี เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้กับร้อยเวรฟัง ด้วยสีหน้าที่ตกใจ และเสียความรู้สึกกับ 191 มาแล้วรอบนึง ... ผมได้ชี้แจงเรื่องทั้งหมด ทั้งคลิปที่ถ่ายได้ รายละเอียดทั้งหมด ... ร้อยเวรรับเรื่องไว้ และบอกว่าจะติดตามหาตัวผู้หลบหนีมาสอบสวนและตกลงกัน และขอเบอร์ผมไว้ รอการติดต่อกลับ
ระหว่างนั้นประกันได้มาถึง ประกันของว. ครับ ... ถ่ายรายละเอียดตัวรถอย่างละเอียด บัตรประชาชนเจ้าของรถ เอกสารต่างๆ ดำเนินการไม่นานก็เสร็จสิ้นครับ และยังใจดีพาไปหาซื้อเชือกด้วย เพราะตอนนั้นท้ายรถ งัดให้เปิดอยู่นาน พอเปิดแล้วก็ปิดไม่ได้ล่ะครับ ต้องใช้เชือกรัดเท่านั้น พี่ประกันก็พาไปหาที่ซื้อเชือกครับ อันนี้ขอบคุณจริงๆ
ผ่านไป 2 วันครับ ยังไม่ได้รับการติดต่อจากตำรวจหรือประกัน ผมจึงเอาเรื่องราวลงเฟสบุ๊ค และได้แชร์ไปยังเพจของอุดรมากมาย ... ขอขอบคุณ อุดรธานีอัพเดท มาด้วยนะครับ ที่นำเรื่องราวของผมลง ตอนนั้นนึกในใจว่าขอเจอหน้าคนขับหน่อยเถอะ ว่าเค้าคิดอะไรอยู่ที่หนีไปแบบนั้น ถ้าเกิดในรถมีเด็ก หรือมีใครที่ได้รับอันตรายในคืนนั้น คุณหนีไปได้อย่างไร จิตสำนึกของคุณอยู่ตรงไหน?
วันที่ 3 ตำรวจโทรแจ้งว่าพบเจอและที่อยู่ของเจ้าของรถแล้ว กำลังออกหมายเรียกมาพบ ในวันที่ 28 กันยายน 2557 ที่สถานะตำรวจ ... ถ้าเกิดคนชนมาแล้ว จะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง
ระหว่างก่อนที่จะถึงวันที่ 28 ทางผมก็ได้นำรถเข้าศูนย์โตโยต้าเพื่อเคลมทันที ... ผมใช้บริการของโตโยต้า ชินนนท์ อุดรธานีครับ ... อันนี้ขอบคุณการบริการของพี่เค้าจริงๆ ทุกอย่างดำเนินการแบบมืออาชีพจริงๆครับ ... หลังจากตรวจสอบสภาพเสร็จว่าต้องเปลี่ยนอะไรบ้าง ผมก็เอารถขับมาเก็บที่บ้าน จอดนิ่งสนิท รถให้อะใหล่มาจนครบและเอารถเข้าซ่อม
ผมจึงต้องยืมรถของน้ามาใช้ในการขับไปทำงาน ซึ่งมันเป็นการเติมน้ำมันล้วนครับ ...
ในวันที่ 28 คู่กรณีก็มาตามนัด ทางตำรวจก็โทรแจ้งผม ผมก็ขับรถที่ตูดบุบ เข้าไปให้คนขับได้ดูผลงานจิตรกรรมของตัวเอง ... ปรากฏว่า เจ้าของรถ กับคนชน เป็นคนละคนกันครับ ... งานนี้มาทั้งเจ้าของรถ และคนที่ขับชน เจ้าของรถอ้างว่า เป็นเจ้าของเอง แต่ไม่ได้ใช้ เป็นคนจัดการเรื่องซื้อขายให้กับเพื่อนสนิท เพื่อนสนิทมีปัญหาเรื่องเครดิตทางการเงินไม่สามารถกู้ซื้อรถได้ เลยจัดการให้หมด ตกใจตอนเช้าว่าทำไมมีหมายไปที่บ้าน เลยพาตัวคนขับมา
ครับ เค้าเป็นข้าราชการครู ชำนาญการพิเศษด้วย ... วันที่ผมเจอเค้า เค้าไม่พูดขอโทษซักคำ หรือไม่พูดถึงว่ามีใครเจ็บมั้ย มีใครเป็นอะไรรึเปล่า ... นี่คือความโกรธที่ผมรู้สึกกับผู้ชายคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า เค้าไม่พูดว่าทำไมเค้าต้องหนี เค้าไม่พูดว่าเค้าทำอะไรลงไปบ้าง ... สิ่งที่เค้าพูดคือ " วันนั้นไปกินเลี้ยงมา กลับดึกไปหน่อย " ...
ผมรอประกันครับ เพราะประกันจะต้องเรียกค่าเสียหายกับคนที่ชน และผมจะต้องเรียกร้องในส่วนของผม (ที่พี่ๆเพื่อนๆ เรียกว่าค่าทำขวัญนั่นแหละครับ) ผมเรียกร้องแค่ค่าน้ำมัน ค่าน้ำมันที่ผมจะต้องเติมให้กับรถของน้า แทนที่ผมจะเติมแก๊ส ... ผมเรียกร้องไป 5,500 บาทครับ ... สิ่งที่ผมได้ยินจากปากมันคือ " รถผมก็ชนเหมือนกัน ผมก็ต้องซ่อมของผม " เอ้า แล้วถ้าคุณพี่ไม่ชนผม จะเกิดเรื่องแบบนี้ป่ะวะ? พูดพล่อยๆงี้ได้ไง แล้วทำเหมือนรู้ทุกอย่าง มาดูรถผมบอกว่า อันนี้เคาะได้นี่ ไม่ต้องเปลี่ยน อันนี้ไม่แตกปะได้ ... พูดเหมือนอุบัติเหตุเป็นเรื่องสนุกขำขันไปเลย
สรุปเค้าต้องจ่ายประกัน 22,000 บาท และจ่ายให้ผม 5,000 บาท (ต่อรองแล้ว) นัดกันว่าวันที่ 10 ตุลาคมจะมาเจอกันที่สถานีตำรวจ และนัดจ่ายกัน ... วันที่ 9 ตุลาคม โทรไปหาประกันว่าขอเลื่อน เพราะยังหาเงินมาจ่ายให้ไม่ได้ ขอเลื่อนเป็นวันที่ 16 ตุลาคม ...
จนถึงวันนี้ ก็ยังติดต่อเจ้าตัวไม่ได้ ... ทางประกันไม่มีปัญหาหรอกครับ เค้าเซ็นต์ยืนยอมไปแล้ว ยังไงเดี๋ยวหมายก็ไปถึงเอง (ประกันว่าแบบนี้) แต่ในส่วนของผม หลังจากปรึกษาพี่ทนายที่สนิทกัน เค้าก็บอกว่าไม่คุ้มถ้าสั่งฟ้องเอง ให้คิดว่าทำทานไป คนพวกนี้จิตสำนึกไม่มี แล้วซักวันมันจะโดนคนชนแล้วหนีเหมือนกัน มันจะเข้าใจหัวอกเราเอง สังคมไทยเป็นแบบนี้ กฏหมายยังมีช่องให้ลอดอีกเยอะ น้องต้องทำใจ
ส่วนตัวทำทานแล้วนะครับ แต่อยากจะเอาเรื่องนี้มาลง เพื่อให้เป็นอุทาหรณ์สำหรับพี่ๆหรือเพื่อนๆแต่ละท่าน ... รวมไปถึง ผมอยากให้ใครที่ได้อ่าน และรู้จักข้าราชการท่านนี้ กรุณารับรู้เอาไว้ว่าคุณมีเพื่อนที่มีนิสัยแบบนี้ครับ ...
รถยนต์ honda crv โฉมเก่า สีบรอนส์
ทะเบียน กจ 2228 อุดรธานี
ผู้ขับเป็นข้าราชการ ชำนาญพิเศษ สอนอยู่ที่โรงเรียน แถวๆชุมชนบ้านทุ่งตาลเลียน ชื่อขึ้นต้นด้วย ส.
สำหรับผม คุณทำให้ผมเสียความรู้สึกอย่างแรง ...
ส่วนตัวผมยังชื่นชมอาชีพครู เพราะเป็นอาชีพที่สร้างคนดีๆ
แต่คุณ คุณไม่ควรเป็นครู คุณแหวกทุกกฏ ทั้งจรรยาบรรณและกฏหมาย
ผมขอบคุณพื้นที่ระบายเล็กๆตรงนี้
และขอให้ทุกๆท่านขับขี่หลอดภัยนะครับ
ขอให้ระวังมากๆ มากกว่าเดิม ...
มีหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งๆที่เราระวังแล้ว
แต่คนอื่นมันไม่ระวัง มันเลยทำให้เราเสียทั้งเวลา เสียทั้งเงินครับ