มีปัญหากะแฟน ที่คบมาเกือบจะ3ปี ช่วยแสดงความคิดหรือเสนอแนะผมทีครับ

ผมกะแฟน เจอกันได้เพราะเพื่อนคนหนึ่งแนะนำ แล้วก็คุยๆกันมาเลื่อยๆ ก็นัดมาเจอกัน ครั้งแรกที่เห็นผมรู้สึกชอบบีมาก "ขอแทน บี = แฟน " ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ปวช3 แล้วเราก็ตกลงว่าจะคบกัน แต่ก็มีปัญหาเรื่องแฟนเก่าของบี คือผมจับได้ว่าบียังแอบคุยกะแฟนเก่า ตอนนั้นผมโมโหมาก เลยตบไปที่ใบหน้าของเทอ หลังจากนั้นบีก็เลิกคุยและติดต่อกับแฟนเก่า และพอเวลาผ่านไปเลื่อยๆ บีก็ทำเหมือนเดิม คือแอบคุยกะผู้ชายคนอื่น ผมก็จับได้ทุกครั้งและก็ให้โอกาศเสมอมา พอผมจับได้บีก็จะบอกว่าขอโทดและผมก็ใจอ่อน พอเวลาผ่านไปประมาณ 1 ปี มีครั้งนึงผมจับได้ว่าบีแอบไปกินข้าวกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งผมก็จับได้อีกตามเคย และครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ผมตบใบหน้าเทอ ด้วยอารมณ์พอผมทำแบบนั้นลงไป ครั้งนี้ผมรู้สึกว่าไม่ควรทำแบบนี้ เพราะเทอเป็นผู้หญิง ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมทำร้ายเทอ
และพอเวลาผ่านไปเข้าปีที่สอง บีต้องกลับบ้านเกิดช่วงปิดเทอมใหญ่ กลับไปนานพอสมควร คือผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ที่ผมมาจับได้ที่หลังคือบีแอบไปคุยกะผู้ชายคนอื่นอีกแล้ว และครั้งนี้เราทะเลาะกันแรงมาก จนเราไม่ติดต่อกันเลยประมาณ1เดือน และพอบีกลับจากบ้านเกิด เราก็ได้คุยกันผมไปรอรับบีที่บีจะลงรถทั่ว แต่ที่เรวร้ายไปกว่านั้น คือพอบีเห็นหน้าผม บีกลับทำหน้าไม่พอใจ และไม่ให้ผมรับไปส่งบ้าน "ผมกะทางบ้านของบีรับรู้แล้วว่าเราคบกัน" บีโทไปบอกพ่อให้มารับกลับบ้าน ผมพยามพูดเพื่อจะได้เป็นคนไปส่งเทอเอง แต่บีก็ไม่ยอม ยังไงๆก็จะให้พ่อเป็นมารับ สุดท้ายพ่อบีก็ออกมารับ พ่อเห็นผมกะบีทะเลาะกัน เลยถามผมว่าจะตามไปด้วยไหม ผมก็เลยขึ้นรถตามไปด้วย โดยเอารถจอดไว้ที่บีลงรถทัว พอไปถึงบีไม่ยอมคุยกะผมเลย ผมขอบีดูโทสับก็ไม่ยอมให้ดู เราเริ่มมีปากเสียงกัน และรุนแรงขึ้น ด้วยความที่ผมโมโหก็โมโห และเกร่งใจพ่อกะแม่ ผมก็ได้เดินออกมาจากบ้าน ในใจผมคิดว่าบีต้องตามออกมา เพราะมันดึกมากและทางน่ากลัวมาก แต่ไม่มีแม้แต่คำพูดอะไรเลย ผมรีบวิ่งออกไปพอถึงถนนผมโทไปหาเพื่อน พอเพื่อนรับน้ำตาผมไหลออกมาเลย เล่าเหตุการให้เพื่อนฟัง ทั้งหมด ผมจำคำพูดเพื่อนได้ว่า " เป็นอะไร ใครทำอะไร อยู่ที่ไหน เดียวกูไปรับ " แต่มันไกลมากผมเลยบอกว่าไม่เป็นไร ผมโทหาเพื่ออีกคนที่อยู่ไกล้กว่า ว่าให้ออกมารับ ซักพักพ่อบีก็ขี่รถมอไซ ออกมาแล้วก็พูดกะผม ว่าเป็นอะไรกัน ค่อยๆคุยกันตอนนี้ต่างคนต่างมีอารมณ์ ผมจำได้ว่าพ่อพูดว่า ไม่อยากให้เลิกกันเลย เพราะตลอดเวลาที่คบกันผมทำตัวดีมาตลอดไปมาลาไหว้ ผมก็ร็สึกดีกว่าเดิมที่พ่อแฟนพูดแบบนี้ออกมา และพ่อก็พาผมไปส่งหาเพื่อน ที่จะมารับ เพื่อนผมก็พาไปเอารถ เพื่อนผมมันรู้ว่าผมมาง้อบี มันเลยไม่พูดอะไรมาก วันนั้นผมก็นอนบ้านมัน พอเช้าก็กลับบ้าน
และพอเวลาผ่านไปซักสองอาทิต เราไม่ได้คุยกันหลังจากวันนั้นเลย ผมพยามติดต่อบี แต่บีไม่ยอมตอบกลับมาเลย ในใจคิดว่าต้องเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นแน่ๆ แต่ในเวลานั้นมันก็มีสิ่งที่ดีๆเข้ามาคือ พอเราห่างกันก็ได้คิดอะไรหลายๆอย่าง ได้อยู่กะเพื่อน ได้ถามหัวใจตัวเองหลายๆอย่างเลยครับ ทบทวนดูว่าเรารักเค้าอยู่ไหม พอผมเริ่มคิดที่จะทำใจ เค้าก็กับมาคุย ทำให้ผมใจอ่อนอีก ตามเคย!!!! เฮ้ยใจเอ้ย เค้าสัญญากะผมว่าจะเลิกยุ้งกะผู้ชายคนนั้น ผมให้เค้าลายคนนั้นว่า ให้เลิกยุ้ง บีเลือกผม บีไลน์ไปคุยต่อหน้าผม หลังจากเหตุการนี้ผ่านไป ก็ทำให้เราทั้งสองรักกันมากขึ้น เข้มแข็งขึ้น และดูเหมือนจะมั่นคงด้วย
"เดียวผมมาต่อนะ " ถ้ามีคนติดตาม ถ้าผมพิมไม่ค่อยเข้าใจหรือวกไปวนมา ขอโทดด้วยคับ