เรือลำอื่นเขาไปไกลลิบตา แต่นาวาเรายังฝืนโต้คลื่นลม

คิดแล้วมันว้าเหว่  

เกาหลีใต้   ที่เคยตามหลังเราตอนนี้เขาจัดอยู่เป็นประเทศพัฒนาไปแล้วหยกๆ

มาเลเซีย , ลาว  ตั้งเป้าไว้ว่าจะเป็นประเทศพัฒนาแล้วในปี 2020

แล้วประเทศไทยล่ะนำหน้าเขามาแท้ๆ มันมีความหวังบ้างไหม ? มัวทำอะไรอยู่ เพราะอะไร ?

ส่วนประเทศไทยปีนี้การส่งสินค้าออกติดลบ   รายได้การท่องเที่ยวซึ่งเป็นรายได้หลักพังพินาศสิ้น ตายสนิท

เมื่อส่งออกไม่ได้ รัฐเก็บถาษีได้ต่ำกว่าเป้า 200,000 ล้านบาท ก็ต้องมาขูดรีดด้วยเเวต 10 % ,ขึ้นภาษีมรดก

ทำให้นึกถึงสมัยทักษิณ

   สมัยฟองสบู่แตก  ทักษิณเดินสายออกต่างประเทศพร้อมกระเตง รมต.พานิชไปด้วย มุ่งหน้าไปตะวันออกกลางและอาฟริกา

เพื่อหาตลาดที่สดใหม่กว่าเพื่อระบายสินค้าหาเม็ดเงินเข้าประเทศ  จนในที่สุดประเทศก็หลุดพ้นวิกฤตไปได้

สามารถเปลี่ยนจาก"ประเทศผู้กู้"จนเปลี่ยนมาเป็น"ประเทศให้กู้"  ได้  ตั้งแต่วันนั้นจนถึงบัดนี้เราเคยให้ใครกู้อีกไหม ?

อยากถามว่า เสียดายเวลาและเสียดายโอกาสไหมครับ ?

ใคร ,คนพวกไหนที่คอยถ่วงความเจริญของประเทศจนให้เพื่อนบ้านเขาแซงขึ้นหน้าอยู่อย่างนี้

ปล.   อย่าบอกนะว่าไม่รู้