คือตลอดที่เรียนคณะวิทย์มาคือชอบอยู่วิชาเดียวคือ ไบโอ วิชานถูๆๆไถ่ๆๆไปจนผ่าน แต่กว่าจะผ่านไปซักตัวคือเลือดตาแถบกระเด็น ก้อพยายามทนมาเรื่อยๆๆ คิดว่าคงจะดีขึ้น เดียวก้อชิน ปรากฎว่าตอนนี้อยู่ปีสามแล้ว ก้อยิ่งรู้สึกหนักไปกว่าเดิม นั่งร้องไห้ทุกวัน แต่ไม่เคยเล่าให้ที่บ้านฟัง ที่บ้านไม่เคยรู้เลยว่าเรากำลังอดทนอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบ เค้าทุกคนเข้าใจว่าเราโอเคกับที่เป็นอยู่แต่ความจริงคือไม่เลย พอถึงช่วงสอบทีไรต้องนั่งร้องไห้ทั้งน้ำตาทุกครั้งไป จนเราคิดว่านี่หรือคือชีวิตเรานี่หรือคืออนาคตเรา แต่เราก้อไม่รู้จะทำไงดี คือมันมาไกลเกินจะถอยกลับไปตั้งหลักใหม่ เราอยากรู้ว่าใครเป้นแบบเราบ้าง และอย่กรู้แนวทางที่จะจัดการกับปัญหานี้ หรือเราควรทนต่อไปจนสุดปลายทาง แค่อยากระบาย ไม่ไหวแล้วจริงๆ
เรียนคณะวิทยาศาสตร์ ท้อแท้ แต่ไม่เคยเล่าให้ที่บ้านฟัง ใครเป็นแบบนี้บ้าง