รักแรก อาการแบบนี้ ควรทำยังไงครับ ?

ผมรู้จักและเริ่มคบกัน กับแฟน มาเป็นเวลา 5 ปี 1 เดือน กว่าๆ

ช่วง 1-2 ปีแรก ตอนนั้นเธอเรียน ม.ปลาย อยู่ต่างจังหวัด
เธอดีกับผมมาก โทรหาผมทุกๆวัน เราคุยกันสนุกมาก มีทะเราะกันบ้าง แต่ทุกครั้งก็คือดีกันในวันนั้น
คุยกันถึงตี 1 ตี 2 เลย ข้อเสียของเธอคือ ชอบเที่ยวกลางคืน ติดเที่ยว ติดเพื่อน ผมเคยถามเธอ
ถ้าให้เลือกเพื่อนกับแฟนจะเลือกใคร ? เธอบอกผมว่าเลือกเพื่อน
แต่ทำไมผมคิดว่าผมเลือกแฟนแค่คนเดียว ผมรักเธอ ผมเอาใจ ตามใจเธอทุกๆ อย่างที่ผมจะทำได้
(แต่ผมไม่ได้โทษเธอคนเดียวนะ ผมเองก็มีส่วนผิดอยู่บ้าง ตอนนั้นผมยอมรับเลยผมติดเกมส์มากๆ ไม่ค่อยมีเวลาให้เธอด้วย)
จึงเป็นเหตุให้เราทะเราะกัน ไม่เข้าใจกัน และจบด้วยการเลิกลา แต่ผมไม่เคยเลยไม่เคย ลืมผู้หญิงคนนี้เลย ตลอดจน

เวลาผ่านไป 1 ปีที่เราไม่ได้คุยกันเลยสักครั้ง ช่วงเวลาตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเธอไปเจอใครมาบ้าง
เธอจะยังรักผมเหมือนเดิมไหม ช่วงปีที่ 4 เธอกลับมา โทรมาหาผมบอกว่าเรามาคบกันอีกครั้งไหม
ตอนนั้นผมดีใจมากที่สุด ไม่รู้เหมือนกันผมบอกเลยผมรักผู้หญิงคนนี้มาก อาจเป็นเพราะเราเคยผ่านอะไรกันมามาก
และเราก็กลับมาคบกันอีกครั้งช่วงแรกๆผมมีความสุข และผมคิดจะหยุดอยู่กับผู้หญิงคนนี้ แต่สิ่งที่ผมคิดไม่ได้มีแค่นั้น
มีวันหนึ่ง ผมก็รู้ว่าเธอ (ไปแอบรักคนหนึ่ง ที่เขามีแฟนแล้ว) จริงๆแล้ว ที่เธอหายไปปีหนึ่ง ที่เราเลิกกัน
เธอไปตามจีบผู้ชายคนนั้น แต่อาจจะไม่ใช่เหตุผลที่เราเลิกกันครั้งก่อน ช่วงที่เธอหายไปผมมารู้ทีหลัง
เธอได้เจอใครหลายๆคน ทั้งคนที่เข้ามาจีบเธอ คนที่เธอไปจีบเขา เธอบอกผม คนที่เธอรักเขาก็ไม่รักเธอ
ส่วนคนที่เธอไม่ได้รักทำไมเธอไม่รู้สึกอะไรด้วย ผมถามก็ แล้วคุณละรักผมไหม เธอก็บอกว่ารักนะ เธอบอกว่าผมเป็นคนดี
เธอเสียดายผม ผมก็เลยตัดสินใจ จะช่วยเธอให้ลืมคนที่เธอเคยรัก นานมากๆ ที่ผมต้องทนอยู่ในสภาพแบบนั้น
ผมมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเธอแต่พอช่วงไหนที่มี คนนั้น คนที่เธอเคยรัก โทรมา
(เขาชอบโทรมา ทั้งๆที่แฟนผมอยากตัดจากเขา) ผมไม่มีความสุขเลยเหมือนโลกทั้งใบ
เป็นสำดำไปหมด หันไปทางไหนก็เจอแต่ ความมืด ผมชอบ แอบไปร้องไห้ นอกระเบียงบ่อยครั้ง ผมแทบทนไม่ได้
แต่เมื่อกลางปีที่ผ่านมา เธอก็บอกผม เธอตัดใจได้แล้ว เหมือนที่ผ่านมา มันคุ้มมากกับที่ผมต้องทนมาโดยตลอด

ช่วงปีที่ 4 เธอไปเรียนที่ กทม. เรายิ่งห่างกันไปใหญ่ ตอนนั้นหลังจากที่เธอตัดใจจากคนที่เธอเคยรักได้แล้ว
ผมก็เริ่มเดินหน้าทำเพื่อเธออีกครับเธอบอกผมเราลองมาจีบกันไหม่อีกครั้งดีไหม ผมก็ทำตามหัวใจทุกอย่าง
ดูแล เอาใจใส่ ตามใจทุกอย่าง จากที่ผมเมื่อก่อนติดเกมส์ ผมเลิกเกมส์ผมมีเวลาให้เธอ 24 ชม. เต็มๆ
ผมอยากทำให้คนที่ผมรักมีความสุขที่สุด แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิด การที่ผมเอาใจใส่ มีเวลาให้ เธอบอกผมว่า
น่ารำคาญ จู้จี้จุกจิก ขึ้บ่น (ส่วนตัวเป็นคนนิสัยเหมือนผู้ หญิง มากๆ ขี้น้อยใจ ขี้ประชด ชอบเรียกร้องความสนใจ)
ซึ่งเธอเคยเธอบอกผม จะไม่ค่อยมีเวลาให้นะ เรียนหนักมาก ผมก็โอเค ผมพยายามลดพยายามปรับ นิสัยตัวเอง
ที่เธอไม่ชอบ แต่ในความคิดผมคิดว่า เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ยิ่งเราห่างกันไกลแบบนี้ ทำไมเราไม่คุยกันเยอะๆนะ
ผมเหงามากๆ ผมยอมทำในสิ่งที่ตัวเองไม่อยากทำ คือการรออยู่เฉยๆ รอเธอโทรมาฝ่ายเดียว
เป็นอะไรที่เหงามากๆ ความรักเหมือน 1 วันดี 4 วันไข้ จนในที่สุด เราก็เข้ากันไม่ได้ เธอเบื่อผม เธอบอกเลิกผม
ผมก็ตอบตกลง เพราะผมเหนื่อย มากๆ (ผมถามว่ารักผมไหมเธอก็บอกว่ารักนะ แต่อาจไม่เหมือนเดิม)
ที่ผมบอกเลิกเพราะผมไม่อยากทำร้ายความรู้สึกเธอ เธอคงเบื่อผมมาก เพราะผม

แล้วเราควรเลิกกันทั้งๆที่ยังรักกัน เหร๋อ ?

ผมเป็นคน ไม่ดื่ม ไม่สังสรรค์ ไม่สูบบุหรี่ คบเพื่อนแค่ไม่กี่คน รักเดียวมาตลอด

ผมอยากทราบว่า ผมควรทำยังไงต่อดีครับ ผมควรกลับไปง้อเธอ หรือปล่อยเธอไปดี ? ขอเหตุผลอธิบายหน่อยครับ

ปล.ตอนนี้ผมทั้งรักทั้งเหนื่อย

ขอบคุณครับ