อยากจะขอปรึกษาทุกคนน่ะค่ะ "เราคบกันแฟนมาสักพักแล้วแต่รู้สึกว่าเค้าไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เลย"

เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ เราคบกับเค้ามา7-8เดือนแล้ว แบบคุยๆกัน ไปเที่ยวด้วยกัน เราอายุ 21 แฟนเรา อายุ 20  เราเรียน จบ ปวช. ตอนนี้กำลังหางานใหม่ทำ ว่าจะทำงานเก็บเงิน แฟนเราจบ ม.6 แล้ว เราก็จะให้เค้าไปหางานทำจะได้มีเงินเก็บไงคะ แต่ เค้าไป ทำงานไม่ได้ เพราะ อา เค้าไม่ยอมให้ไปทำงาน จะให้เลี้ยงลูกชายของ อา อาของแฟนเราเค้ากลัวไม่กล้าให้ลูกอยู่ที่บ้านกันเอง เรื่องราวของชีวิตแฟนเราคือ " แม่เค้ามีลูก2คนคือแฟนเราและพี่ชายแฟนเรา แต่พ่อเค้ามีเมียน้อยแม่เค้าเลยพาลูกคนเล็ก ซึ่งคือแฟนเราไปทำงาน อยู่ต่างจังหวัด แต่ก็ไม่ได้เอาพี่ชายคนโตไป พี่ชายคนโตอาศัยอยู่กับอา เพราะพ่อเค้ามีครอบครัวใหม่กับเมียน้อย มีลูกกัน แล้ว 3คน แล้ว แม่แฟนเราเค้าก็ พาลูกคนเล็กซึ่งคือแฟนเรากลับมาเลี้ยงดูที่ กทม. แต่ชีวิตเค้าก็ดูยากลำบาก แต่ก็ไม่ได้หางานทำ เพราะตอนนั่นยังเด็กอยู่ พึ่ง จบ ม.3 แล้ว เวลา ผ่านไป แฟนเรา อายุ 17 ปี ไม่ได้เรียนหนังสือ อาที่ ดูแลพี่ชายแฟนเรา จนอายุ 25 เค้าก็ มา พาแฟนเราไปอยู่ด้วย เพื่อน เฝ้าลูกเค้าเรียนแล้วเรียน กสน.ไปด้วย จนกระทั่ง แฟนของอาเค้าตาย (ปล.อาเป็นผู้หญิงมีสามีที่ทำงานได้เงินเดือนเยอะมาก จนคนในบ้านแต่ละคนไม่จำเป้นต้องทำงานพอเค้าตายไปชีวิตในครอบครัวจริงเปลี่ยนไปไม่ได้สบายเหมือนแต่ก่อน) อาที่ไม่เคยทำงานเลย ก็เริ่มออกไปทำงาน พี่ชายที่ใช้ชีวิตแบบ สบายๆก็ต้องออกไปหางานทำ แล้วแฟนเรา เรียน กสน. จะจบแล้ว จนกระทั่งเวลา ผ่านมา 1ปี หลังการตาย ของสามีอา แฟนเราก็เรียนจบแล้ว แต่ ประเด็น คือ อาแฟนเราพอแฟนเราเรียนจบ กสน.(ม.6) เค้ากลับไม่ยอมให้แฟนเราไปทำงาน ต้องการให้ดูแลลูกชายเค้า อยู่ที่บ้าน (ปล.ลูกชาย อา มี2คน คนหนึ่งอยู่ ม.1 อีกคน อยู่ ป.5) แฟนเราเลยไม่มีโอกาส ออกไปทำงานเลย + แฟนเราไม่เคยมีประสบการการทำงาน แตกต่างจากชีวิตเรามากพอสมควร *เมื่อวันก่อน เราพาแฟนเราไปสมัครงาน เราลองให้เค้าเดินไปถามเอง แต่อยู่ๆเค้าคุยกับ ผู้จัดการร้านแล้วเดินออกมา แล้วเค้ามา คุยกับเราว่า ผู้จัดการร้านเค้าไม่ให้เรียนไปด้วยและทำงานไปด้วยได้ แฟนเราเค้าตัดสินใจไม่ได้ที่จะทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยหรือทำงานไปก่อนดี เลยเดินออกมา? เราเลยต้องพูดเค้ากับเค้าต้องทำงานให้ไหวก่อนแล้วมีเงินเก็บว่าเรียนไปด้วยไหวไหมจึงจะเรียนได้ตอนนี้ให้ทำงานไปก่อน เราตัดสินใจได้ทันที-*- เราเลยให้เค้าไปอีกรอบ เค้าเดินเข้าไปหาผู้จัดการร้านอีกรอบ แล้วเดินออกมาเราถามเค้าว่าได้เรียนยังไงบ้างเค้าก็ ถามรายละเอียดทั้งหมด ***แต่กลับไม่ถามเงินเดือน!!! จนเราตัดสินใจเข้าไปถามเองแล้วบอกว่า มาสมัคร ให้น้อง เราอยากจะบ้าตายค่ะ ทำไม เค้าถึงตัดสินใจอะไรด้วยตัวเองไม่ได้เลยเรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผุ้ปกครองมากกว่าแฟนสาว พอแล้ววันต่อมา เค้าก็บอกว่าคงไปทำไม่ได้อาไม่ยอม อาเค้าให้ไปทำงาน ที่ ร้านอาหาร ตอนกลางคืนเป็นพนักงานเสริฟอาหาร ได้วันละแค่ 200 แต่ค่า ทิปตั้งหาก แต่งานไกล้บ้าน นั่งรถมอไซด์ไป-กลับ 30 บาท (เราก็คิดในใจนะคะ ว่า แล้วจะเรียนมาทำไมตั้งแต่แรก น่าจะหางานที่ได้เงินเยอะๆแล้วดูมีอนาคตสัดนิด) คือเราเป็นคนที่ ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะเป็นพนักงานเงินเดือนและต้องทำงานไปตลอดชีวิต แก่ตัวไปมีใครบ้างที่ไม่อยากจะสบายตอนแก่ อยากมีเงินเก็บด้วยค่ะ
ปล.1 เราไม่รู้ว่าจะแก้ไขปัญหาเรื่องครอบครัวแฟนเรายังไงดีเราเหนื่อยและเพลีย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป คงไม่มีเงินเก็บไปตลอด (หามาได้ก็ต้องให้เค้าด้วยส่วนหนึ่งแต่เงินที่ได้มาก็น้อยพออยู่แล้ว)
ปล.2 อาเค้าห่วงลูกเค้ามา จนถึงจะให้แฟนเราไปเป็น รปภ.ที่ ร.ร. เพื่อดูแลลูกชายเค้า
ปล.3 เรารู้สึกว่าแฟนเราไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เอาสะเลยเราอยากจะบ้าตาย
ปล.4 ที่เรามาคบกับเค้าเพราะนิสัยเค้าค่อยข้างใจเย็นแต่เราอารมร้อนแล้วเค้าก็ชอบง้อมากๆ แต่พอเราเรียนจบต้องใช้ชีวิตจริง เรารู้สึกเหมือนมันไม่ใช่ ความรักมันไม่ได้มีแค่ความรักมันต้องมีอย่างอื่นควบคู่ไปด้วย
ปล.5 ใครมีวิธีแก้ไขปัญหาที่ถูกต้องบ้างค่ะ หรือ เราต้องเลิกกับเค้าอย่างเดียวเลยหรือเปล่า เราอยากรู้มาก จริงๆ เราไม่มีนิสัยที่ชอบรอเพระาเรารู้สึกว่ามันเสียเวลา อายุเราก็เริ่มเยอะขึ้นทุกวันๆๆ ถ้าไม่รีบทำตั้งแต่วันนี้แก่ตัวไปเราคงจะลำบากมากๆเราไม่อยากมีชีวิตที่ลำบากค่ะ