เรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ แฟนเราหมดรักเราเขาเลยไม่อยากเปย์แล้ว เขาบอกเขาลำบากมากเกินไปเมื่ออยู่กับเรา
อารมณ์ให้หมดเท่าที่ให้ได้แล้วมันเหนื่อยมันหนักเลยตัดสินใจพอ เพราะไม่ได้รักแล้วง่ายๆค่ะ
เขามีการทำใจมาก่อนตัดสินใจเลิกเขาเลยตัดได้เลยต่างจากเราที่ยังรักอยู่เลยยังทำใจไม่ได้
จากนั้นเราก็ทะเลาะกันเพราะอารมณ์ของเราที่เสียใจและผิดหวังค่ะ จึงพูดภาษาพ่อขุนรามกับกูไป เขาโกรธมาก คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิดทำนองนั้น
แต่ตอนคบกับเราก็เคยชูนิ้วกลางด่าด้วยซ้ำยังเข้าใจ
จริงๆก็รู้นิสัยกันแหล่ะค่ะเพราะคบมา 3 ปี 4 เดือนแล้วแต่คนมันจะไป เลยบล็อกเราทุกช่องทาง เราก็ไม่ได้ติดต่อไปหรืออะไรเพราะขณะนั้นเราทำใจได้บ้างแล้ว
เราเลิกกันหลังจากเจอกันครั้งสุดท้ายกลับมาเขาขอเลิก ผ่านมาเดือนนึงกับอึก7 วัน
เราพึ่งมาตรวจครรภ์เพราะประจำเดือนไม่มาเราคิดว่าเม็นเลื่อน แต่มันเริ่มมีอาการแพ้ท้องแบบเต็มแม็ก เราเลยซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจผลคือเราท้องค่ะ (สรุปที่เราใช้ภาษาพ่อขุนรามเป็นเพราะฮอร์โมนคนท้องและความเสียใจทำให้อารมณ์อ่อนไหวกว่าปกติ)
เราจึงตัดสินใจติดต่อแฟนไป ติดต่อเพื่อแฟนส่งหลักฐานการท้องและการเข้าพบหมอไปให้แต่เขาบล็อกเราทุกช่องทางเราติดต่อไม่ได้ เราจึงให้เพื่อนส่งแต่เขาไม่สนใจและบล็อกเพื่อนเราไป (เธอคะฉันท้องค่ะ ท้องเนาะมันเป็นปัญหาที่ต้องคุยต้องรับผิดชอบร่วมกันเนาะ ไม่ใช่หนีปัญหาแล้วบล็อก เรื่องนี้ไม่ต้องใช้ความแมนด้วยซ้ำใช้แค่ความเป็นคนก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องคุย) ต่อมาปรากฎว่าแม่เขาโทรมาด่าเราหาว่าเราสร้างเรื่องท้องขึ้น ดูถูกเราสารพัดหาว่าเราอยากกลับไปหาลูกเขา (เดี๋ยวนะเรื่องท้องนี่เรื่องใหญ่นะคะมันควรจะคุยกันนะคะไม่ใช่ด่าไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้) และจะคุยกับแม่ของเราค่ะเพื่อด่าเราและแม่ แต่เราไม่ให้คุยเพราะแม่เราไม่เกี่ยวและไม่ทราบเรื่อง เราไม่ได้ทำงานเพราะเราแพ้ท้องหนักมากค่ะเราต้องการยุติการตั้งครรภ์แต่ไม่มีเงิน จึงต้องโทรไปขอให้เขาดูแลเรื่องนี้ค่ะ สิ่งที่ได้รับคือ
การที่แม่เขาบอกว่าให้เราไปจัดการเองจะไม่ช่วยใดๆทั้งสิ้น และได้รับคำดูถูก เราได้แต่ฟังที่เขาด่ามาค่ะและพยายามอธิบายแต่เหมือนไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น เราเหมือนโดนรถสิบล้อทับกลางสี่แยกเลยค่ะความรู้สึก โดนดูถูกและผลักให้ไปแก้ปัญหาเอง
ส่วนตัวคนลูกก็ไม่ได้บอกแม่ตรงๆถึงปัญหาที่เกิดขึ้นค่ะเขาไปโกหกแม่ว่าอะไรก็ไม่ทราบแม่เขามาด่าเรา
สุดท้ายเขาก็ยอมช่วยเรื่องยุติการตั้งครรภ์ค่ะ แต่บอกห้ามเราติดต่อไปอีก (ไข่ จ่าย จบ ครบในนั้นอันเดียว)ตอนนั้น เราตาสว่างเลยค่ะ
เราดีใจจริงๆที่ ออกมาจากจุดนั้นได้ ออกจากผู้ชายที่ใจดำขนาดนี้ และออกจากการที่ต้องมีว่าที่แม่สามีที่เป็นแบบนี้เช่นกัน ขนาดเขาเป็นผู้หญิงด้วยกันกับเราและเป็นผู้ใหญ่เราไม่คิดว่าเขาจะเป็นแบบนี้ค่ะ ด่าเราเสร็จแล้วยังคิดจะไปด่าแม่เราด้วยโอ้โห ส่วนแฟนเก่าก็หลบอยู่ใต้กระโปรงแม่เขาค่ะ สุดท้ายการเยียวยาที่ให้คือให้เงินเราแบบขอไปทีเพื่อให้จบๆและไม่มีการแสดงความเป็นสุภาพบุรุษใดๆนอกจากการปัดปัญหาให้พ้นตัวค่ะ
มาก ไม่ได้สนใจว่าเราจะทำยังไงจะปลอดภัยไหมหรือเป็นห่วงในฐานะเพื่อนมนุษย์คนนึงเลยค่ะ สารเลวมาก สุดท้ายพึ่งมานึกได้ว่าตัวเองเลว มีการสอบถามอาการบ้างค่ะ แต่ช้าไปค่ะ พอดีการกระทำครั้งแรกที่ไม่ปรุงแต่มันคือตัวตน ตัวตนคือคน
ค่ะ พึ่งมาคิดได้หรอว่าต้องคุยต้องรับผิดชอบ!!! โอ้โห มีใครเจอเลวกว่านี้ไหมคะ ? ตอนแรกเรามองไม่ค่อยชัดพอมองชัดแล้ว ...ละไว้ในฐานที่เข้าใจนะคะ
พึ่งรู้ว่าท้องหลังเลิกกับแฟนค่ะ แต่สิ่งที่เจอทำให้ช็อกส์ คนเราเลวขนาดนี้ได้หรอคะ
อารมณ์ให้หมดเท่าที่ให้ได้แล้วมันเหนื่อยมันหนักเลยตัดสินใจพอ เพราะไม่ได้รักแล้วง่ายๆค่ะ
เขามีการทำใจมาก่อนตัดสินใจเลิกเขาเลยตัดได้เลยต่างจากเราที่ยังรักอยู่เลยยังทำใจไม่ได้
จากนั้นเราก็ทะเลาะกันเพราะอารมณ์ของเราที่เสียใจและผิดหวังค่ะ จึงพูดภาษาพ่อขุนรามกับกูไป เขาโกรธมาก คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิดทำนองนั้น
แต่ตอนคบกับเราก็เคยชูนิ้วกลางด่าด้วยซ้ำยังเข้าใจ
จริงๆก็รู้นิสัยกันแหล่ะค่ะเพราะคบมา 3 ปี 4 เดือนแล้วแต่คนมันจะไป เลยบล็อกเราทุกช่องทาง เราก็ไม่ได้ติดต่อไปหรืออะไรเพราะขณะนั้นเราทำใจได้บ้างแล้ว
เราเลิกกันหลังจากเจอกันครั้งสุดท้ายกลับมาเขาขอเลิก ผ่านมาเดือนนึงกับอึก7 วัน
เราพึ่งมาตรวจครรภ์เพราะประจำเดือนไม่มาเราคิดว่าเม็นเลื่อน แต่มันเริ่มมีอาการแพ้ท้องแบบเต็มแม็ก เราเลยซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจผลคือเราท้องค่ะ (สรุปที่เราใช้ภาษาพ่อขุนรามเป็นเพราะฮอร์โมนคนท้องและความเสียใจทำให้อารมณ์อ่อนไหวกว่าปกติ)
เราจึงตัดสินใจติดต่อแฟนไป ติดต่อเพื่อแฟนส่งหลักฐานการท้องและการเข้าพบหมอไปให้แต่เขาบล็อกเราทุกช่องทางเราติดต่อไม่ได้ เราจึงให้เพื่อนส่งแต่เขาไม่สนใจและบล็อกเพื่อนเราไป (เธอคะฉันท้องค่ะ ท้องเนาะมันเป็นปัญหาที่ต้องคุยต้องรับผิดชอบร่วมกันเนาะ ไม่ใช่หนีปัญหาแล้วบล็อก เรื่องนี้ไม่ต้องใช้ความแมนด้วยซ้ำใช้แค่ความเป็นคนก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องคุย) ต่อมาปรากฎว่าแม่เขาโทรมาด่าเราหาว่าเราสร้างเรื่องท้องขึ้น ดูถูกเราสารพัดหาว่าเราอยากกลับไปหาลูกเขา (เดี๋ยวนะเรื่องท้องนี่เรื่องใหญ่นะคะมันควรจะคุยกันนะคะไม่ใช่ด่าไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้) และจะคุยกับแม่ของเราค่ะเพื่อด่าเราและแม่ แต่เราไม่ให้คุยเพราะแม่เราไม่เกี่ยวและไม่ทราบเรื่อง เราไม่ได้ทำงานเพราะเราแพ้ท้องหนักมากค่ะเราต้องการยุติการตั้งครรภ์แต่ไม่มีเงิน จึงต้องโทรไปขอให้เขาดูแลเรื่องนี้ค่ะ สิ่งที่ได้รับคือ
การที่แม่เขาบอกว่าให้เราไปจัดการเองจะไม่ช่วยใดๆทั้งสิ้น และได้รับคำดูถูก เราได้แต่ฟังที่เขาด่ามาค่ะและพยายามอธิบายแต่เหมือนไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น เราเหมือนโดนรถสิบล้อทับกลางสี่แยกเลยค่ะความรู้สึก โดนดูถูกและผลักให้ไปแก้ปัญหาเอง
ส่วนตัวคนลูกก็ไม่ได้บอกแม่ตรงๆถึงปัญหาที่เกิดขึ้นค่ะเขาไปโกหกแม่ว่าอะไรก็ไม่ทราบแม่เขามาด่าเรา
สุดท้ายเขาก็ยอมช่วยเรื่องยุติการตั้งครรภ์ค่ะ แต่บอกห้ามเราติดต่อไปอีก (ไข่ จ่าย จบ ครบในนั้นอันเดียว)ตอนนั้น เราตาสว่างเลยค่ะ
เราดีใจจริงๆที่ ออกมาจากจุดนั้นได้ ออกจากผู้ชายที่ใจดำขนาดนี้ และออกจากการที่ต้องมีว่าที่แม่สามีที่เป็นแบบนี้เช่นกัน ขนาดเขาเป็นผู้หญิงด้วยกันกับเราและเป็นผู้ใหญ่เราไม่คิดว่าเขาจะเป็นแบบนี้ค่ะ ด่าเราเสร็จแล้วยังคิดจะไปด่าแม่เราด้วยโอ้โห ส่วนแฟนเก่าก็หลบอยู่ใต้กระโปรงแม่เขาค่ะ สุดท้ายการเยียวยาที่ให้คือให้เงินเราแบบขอไปทีเพื่อให้จบๆและไม่มีการแสดงความเป็นสุภาพบุรุษใดๆนอกจากการปัดปัญหาให้พ้นตัวค่ะ