สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน เรามีเรื่องอยากจะเล่าและระบายให้ฟังค่ะ
เรื่องนี้เกี่ยวกับเราและแฟนเราค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาได้6ปีแล้ว แต่ส่วนมากเรากับแฟนจะไม่ได้เจอกันบ่อยนักเหมือนคู่อื่นๆ นั่นก็เพราะเรากับแฟนอยู่คนละขั้วโลกเลย คือแฟนเราอยู่ไทยแต่เราต้องมาเรียนที่ ตปท. ถ้าจะได้เจอกันก็ต่อเมื่อเรากลับมาไทยช่วงปิดเทอมค่ะ ก็จะเจอกันบ้าง ระยะทางมันก็เป็นอุปสรรคมากกกก บางครั้งเราทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน ระยะทางมันก็เป็นส่วนหนึ่งของปัญหาที่เกิดขึ้น
ปัญหามันมีอยู่ว่าเราเป็นคนคิดมาก ภายนอกเราเป็นคนเฮฮา แต่ถ้ามีไรร้ายแรงเกิดขึ้นเราจะโวยวายก่อนเลย แต่แปบๆก็หาย แล้วจะกลับมายิ้มแย้มเหมือนเดิม แต่จริงๆในใจเราไม่ใช่แบบนั้นเลย เราเศร้าแต่เราไม่อยากให้ใครเห็น เราอยากเป็นคนที่เข้มแข็งในสายตาคนอื่น
เข้าเรื่องเลยนะ คือเราสองคนคบกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย จนต่างคนต่างย้ายไปเรียนคนละที่ แต่ก็ยังคบกันอยู่ ส่วนตัวเราเป็นคนไม่คบใครซ้อน เวลาเราคบกับแฟนเราเราก็จะรักและจริงใจกับแฟนเราคนเดียว (จนบางทีเพื่อนเราว่าเราไว้ใจแฟนเราเกินไป)
อย่างที่บอกเราเป็นคนคิดมากด้วย แต่ก็อย่างว่า ผู้หญิงหลายคนก็มักจะระแวง/เป็นห่วงแฟนตัวเองว่าจะไปไหนกับใครหรือเปล่า แอบมีคนอื่นโดยที่เราไม่รู้มั้ย บลาๆๆ เราก็เหมือนกันค่ะ คิดมากเยอะแยะ ไม่รู้จะคิดไรนักหนา แฟนก็แค่ ผช ธรรมดาคนนึงที่เข้ามาในชีวิต (อยากจะคิดให้ได้แค่นั้นนะคะ แต่มันไม่ใช่ เราคิดมาก เป็นห่วงเค้าตลอดเวลา) เราเข้าใจนะว่าการที่ระแวงแฟนบ่อยๆมันจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับแฟนแย่ลง แต่ก็ไม่รู้จะทำไงเพราะทุกครั้งที่เค้าบอกเราว่าจะออกไปข้างนอก กินเหล้ากับรุ่นพี่/เพื่อนๆ จิตใจเราก็จะอยู่ไม่สงบแล้ว คือจะคิดว่าเค้าจะไปกับกิ๊กมั้ย หรือโกหกเราเปล่า สาระพัดเลยค่ะ ต่างๆนาๆเต็มสมอง คือเราไว้ใจเค้านะคะ แต่เราไม่ไว้ใจคนรอบข้าง 555+ เราคิดแบบนี้ทุกครั้งที่เค้าบอกเราว่าจะออกไปกับข้างนอกกับเพื่อนๆพี่ๆ แต่ทุกครั้งที่คิดมากๆ เราก็มักจะปลอบใจตัวเองว่า เราควรไว้ใจแฟนเราให้มากๆกว่านี้ และเพราะเหตุนี้ทุกครั้งเราก็จะเชื่อทุกคำที่แฟนเราบอก
ความระแวงและไม่ไว้ใจแฟนเราเริ่มลดลงเพราะหนึ่ง ส่วนมากเค้าจะถ่ายรูปแล้วไลน์มาให้เราดูว่ามีใครไปด้วยบ้าง(เราไม่ได้ขอให้แฟนเราทำนะ แฟนเราบอกเราว่าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เราสบายใจ) เพราะเราอยู่ไกลกันมากๆ และเราก็เลยไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจเหมือนกัน ไม่อยากให้เค้าคิดว่าคบกับเราแล้วรู้สึกอึดอัด เราเลยเลือกที่จะเชื่อที่แฟนเราบอก เพราะทุกครั้งที่เราบอกแฟนเราว่าจะไปไหนบ้าง เราก็ไม่เคยโกหกเค้า และเราเชื่อว่าถ้าเรามีความจริงใจกับแฟนเรา แฟนเราก็จะจริงใจกับเราเหมือนกัน
แต่ๆๆๆๆ...ความเชื่อที่เรามีให้แฟนเรา มันทำให้เราเสียใจมากถึงมากที่สุด เกือบจะได้เลิกกันเพราะแฟนโกหกเราว่าจะกลับบ้านไปหาพ่อแม่ในช่วงวันหยุด แต่จริงๆแฟนเราไปได้กลับบ้านอย่างที่บอกเราไว้ แต่เค้าไปเที่ยวกับเพื่อนๆ (มันเหมือนเป็นเรื่องไร้สาระเนอะแต่มันทำให้เราเสียความรู้สึกมากๆ) ตอนเรารู้ความจริงเราโกรธและโมโหมากๆ คือตอนนั้นโมโหจนน้ำตามันไหลไม่ออกเลย มันมีแต่ความเจ็บลึกๆในใจแต่ทำไรไม่ได้ เสียใจที่ว่าทำไมเรื่องแค่นี้ต้องโกหกกันด้วยหรอ มันเป็นเพราะเราทำให้เค้าอึดอัดหรอเค้าถึงไม่กล้าจะบอกเรา เอาตามตรงนะ เราไม่เคยจะไม่ให้เค้าไปไหนกับใครเลย แต่ก็มีบ้างที่เวลาเค้าจะไปกินเหล้า เราก็จะหงุดหงิดบ้างล่ะ น้อยทีมากๆที่จะงอล จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันทำให้ความไว้ใจที่เรามีให้แฟนเราน้อยลงไปเลย เราเป็นคนนึงที่เกลียดคนโกหกมากๆ คือมีไรขอให้บอกกันตรงๆจะดีกว่า เฮ้ออออ...
อีกอย่างก็คือ แฟนเราชอบพูดขอโทษเราบ่อยๆทั้งๆที่บางเรื่องก็ไม่ต้องถึงกับขอโทษก็ได้ คือเราไม่ได้คิดอะไรเลย แต่บางครั้งที่เค้าผิดสัญญากับเรา เค้าก็จะบอกเราว่าขอโทษ ผิดสัญญาอีกก็ขอโทษอีก จนบางครั้งเราโมโหที่ว่า จะมาขอโทษเราทำไม ผิดบ่อยๆคำขอโทษมันก็เหมือนจะไร้ค่าแล้วนะ แรกๆเราก็ดีใจที่เค้ากล้าพูดขอโทษ แต่เริ่มบ่อยขึ้นๆ จนเรามองว่า เค้าไม่ได้รู้สึกผิดจริงๆ แค่บอกขอโทษเรา เดี๋ยวเราก็หายโกรธ อะไรประมาณนี้ ซึ่งเราไม่ชอบมากๆ แต่ก็เคยบอกแฟนไปแล้วนะคะเรื่องนี้ แต่แฟนเราก็ยังเป็นอยู่ เราก็เลยต้องทำใจยอมรับต่อไป
เรื่องยังมีต่อนะคะ... แต่ตอนนี้เราต้องไปก่อนละ มีธุระด่วน เดี๋ยวกลับมาระบายต่อค่ะ
แต่ถ้าใครมีเรื่องราวคล้ายๆกับคู่เราก็มาแชร์กันได้นะคะ
ความรัก กับ ระยะทาง
เรื่องนี้เกี่ยวกับเราและแฟนเราค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาได้6ปีแล้ว แต่ส่วนมากเรากับแฟนจะไม่ได้เจอกันบ่อยนักเหมือนคู่อื่นๆ นั่นก็เพราะเรากับแฟนอยู่คนละขั้วโลกเลย คือแฟนเราอยู่ไทยแต่เราต้องมาเรียนที่ ตปท. ถ้าจะได้เจอกันก็ต่อเมื่อเรากลับมาไทยช่วงปิดเทอมค่ะ ก็จะเจอกันบ้าง ระยะทางมันก็เป็นอุปสรรคมากกกก บางครั้งเราทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน ระยะทางมันก็เป็นส่วนหนึ่งของปัญหาที่เกิดขึ้น
ปัญหามันมีอยู่ว่าเราเป็นคนคิดมาก ภายนอกเราเป็นคนเฮฮา แต่ถ้ามีไรร้ายแรงเกิดขึ้นเราจะโวยวายก่อนเลย แต่แปบๆก็หาย แล้วจะกลับมายิ้มแย้มเหมือนเดิม แต่จริงๆในใจเราไม่ใช่แบบนั้นเลย เราเศร้าแต่เราไม่อยากให้ใครเห็น เราอยากเป็นคนที่เข้มแข็งในสายตาคนอื่น
เข้าเรื่องเลยนะ คือเราสองคนคบกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย จนต่างคนต่างย้ายไปเรียนคนละที่ แต่ก็ยังคบกันอยู่ ส่วนตัวเราเป็นคนไม่คบใครซ้อน เวลาเราคบกับแฟนเราเราก็จะรักและจริงใจกับแฟนเราคนเดียว (จนบางทีเพื่อนเราว่าเราไว้ใจแฟนเราเกินไป)
อย่างที่บอกเราเป็นคนคิดมากด้วย แต่ก็อย่างว่า ผู้หญิงหลายคนก็มักจะระแวง/เป็นห่วงแฟนตัวเองว่าจะไปไหนกับใครหรือเปล่า แอบมีคนอื่นโดยที่เราไม่รู้มั้ย บลาๆๆ เราก็เหมือนกันค่ะ คิดมากเยอะแยะ ไม่รู้จะคิดไรนักหนา แฟนก็แค่ ผช ธรรมดาคนนึงที่เข้ามาในชีวิต (อยากจะคิดให้ได้แค่นั้นนะคะ แต่มันไม่ใช่ เราคิดมาก เป็นห่วงเค้าตลอดเวลา) เราเข้าใจนะว่าการที่ระแวงแฟนบ่อยๆมันจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับแฟนแย่ลง แต่ก็ไม่รู้จะทำไงเพราะทุกครั้งที่เค้าบอกเราว่าจะออกไปข้างนอก กินเหล้ากับรุ่นพี่/เพื่อนๆ จิตใจเราก็จะอยู่ไม่สงบแล้ว คือจะคิดว่าเค้าจะไปกับกิ๊กมั้ย หรือโกหกเราเปล่า สาระพัดเลยค่ะ ต่างๆนาๆเต็มสมอง คือเราไว้ใจเค้านะคะ แต่เราไม่ไว้ใจคนรอบข้าง 555+ เราคิดแบบนี้ทุกครั้งที่เค้าบอกเราว่าจะออกไปกับข้างนอกกับเพื่อนๆพี่ๆ แต่ทุกครั้งที่คิดมากๆ เราก็มักจะปลอบใจตัวเองว่า เราควรไว้ใจแฟนเราให้มากๆกว่านี้ และเพราะเหตุนี้ทุกครั้งเราก็จะเชื่อทุกคำที่แฟนเราบอก
ความระแวงและไม่ไว้ใจแฟนเราเริ่มลดลงเพราะหนึ่ง ส่วนมากเค้าจะถ่ายรูปแล้วไลน์มาให้เราดูว่ามีใครไปด้วยบ้าง(เราไม่ได้ขอให้แฟนเราทำนะ แฟนเราบอกเราว่าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เราสบายใจ) เพราะเราอยู่ไกลกันมากๆ และเราก็เลยไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจเหมือนกัน ไม่อยากให้เค้าคิดว่าคบกับเราแล้วรู้สึกอึดอัด เราเลยเลือกที่จะเชื่อที่แฟนเราบอก เพราะทุกครั้งที่เราบอกแฟนเราว่าจะไปไหนบ้าง เราก็ไม่เคยโกหกเค้า และเราเชื่อว่าถ้าเรามีความจริงใจกับแฟนเรา แฟนเราก็จะจริงใจกับเราเหมือนกัน
แต่ๆๆๆๆ...ความเชื่อที่เรามีให้แฟนเรา มันทำให้เราเสียใจมากถึงมากที่สุด เกือบจะได้เลิกกันเพราะแฟนโกหกเราว่าจะกลับบ้านไปหาพ่อแม่ในช่วงวันหยุด แต่จริงๆแฟนเราไปได้กลับบ้านอย่างที่บอกเราไว้ แต่เค้าไปเที่ยวกับเพื่อนๆ (มันเหมือนเป็นเรื่องไร้สาระเนอะแต่มันทำให้เราเสียความรู้สึกมากๆ) ตอนเรารู้ความจริงเราโกรธและโมโหมากๆ คือตอนนั้นโมโหจนน้ำตามันไหลไม่ออกเลย มันมีแต่ความเจ็บลึกๆในใจแต่ทำไรไม่ได้ เสียใจที่ว่าทำไมเรื่องแค่นี้ต้องโกหกกันด้วยหรอ มันเป็นเพราะเราทำให้เค้าอึดอัดหรอเค้าถึงไม่กล้าจะบอกเรา เอาตามตรงนะ เราไม่เคยจะไม่ให้เค้าไปไหนกับใครเลย แต่ก็มีบ้างที่เวลาเค้าจะไปกินเหล้า เราก็จะหงุดหงิดบ้างล่ะ น้อยทีมากๆที่จะงอล จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันทำให้ความไว้ใจที่เรามีให้แฟนเราน้อยลงไปเลย เราเป็นคนนึงที่เกลียดคนโกหกมากๆ คือมีไรขอให้บอกกันตรงๆจะดีกว่า เฮ้ออออ...
อีกอย่างก็คือ แฟนเราชอบพูดขอโทษเราบ่อยๆทั้งๆที่บางเรื่องก็ไม่ต้องถึงกับขอโทษก็ได้ คือเราไม่ได้คิดอะไรเลย แต่บางครั้งที่เค้าผิดสัญญากับเรา เค้าก็จะบอกเราว่าขอโทษ ผิดสัญญาอีกก็ขอโทษอีก จนบางครั้งเราโมโหที่ว่า จะมาขอโทษเราทำไม ผิดบ่อยๆคำขอโทษมันก็เหมือนจะไร้ค่าแล้วนะ แรกๆเราก็ดีใจที่เค้ากล้าพูดขอโทษ แต่เริ่มบ่อยขึ้นๆ จนเรามองว่า เค้าไม่ได้รู้สึกผิดจริงๆ แค่บอกขอโทษเรา เดี๋ยวเราก็หายโกรธ อะไรประมาณนี้ ซึ่งเราไม่ชอบมากๆ แต่ก็เคยบอกแฟนไปแล้วนะคะเรื่องนี้ แต่แฟนเราก็ยังเป็นอยู่ เราก็เลยต้องทำใจยอมรับต่อไป
เรื่องยังมีต่อนะคะ... แต่ตอนนี้เราต้องไปก่อนละ มีธุระด่วน เดี๋ยวกลับมาระบายต่อค่ะ
แต่ถ้าใครมีเรื่องราวคล้ายๆกับคู่เราก็มาแชร์กันได้นะคะ