นี่กระทู้แรกเราเลยนะ เราอยากได้หลายๆความคิดมาแชร์กันๆ
(ยาวหน่อยนะ555 เรื่องจริง 100%)
คือ เอาง่ายๆเลย เรารักเขา แต่ เขาไม่รักเรา
โดยธรรมชาติของคนทั่วไปแน่นอนเสียใจแน่นอน เราก็เสียใจนะแต่หลังๆคงปลงหรือชิน
เราไม่รู้ว่าความผิดหวังนี่ถ่ายทอดทางกรรมพันธ์พันธุกรรมไรรึเปล่า (คือบ้านเราดูจะอาภัพเรื่องความรักมาก)
คือแบบเลิกกันกระจ่าย หย่ากันแบบคุณพระ! นี่เล่น xo กันอยู่เหรอ แบบแพ้ขย้ำกระดาษไปเลย
มั่งก็คู่ชีวิตตายก่อนบ้าง โอ้ยพูดละ เหมือนมีเมฆมืดๆมาบัง
แต่เราเป็นคนไม่ค่อยเครียด มองโลกบวก+++++++++
คือ ตอนนี้เรารักเขาแบบ เอาเถอะเขาจะไม่รักเราก็ช่างเถอะ
เราอยากรักเขาแล้วอะ อยากรู้สึกแบบนี้ไปเลยอะ แบบเขาจะทำอะไรกับใครยังไงก็ทำไปเหอะ
เราจะรักอะ จะรักอย่างเดียวแล้ว รักจนกว่าแบบจะเบื่อ หรือเวลาพาใครคนใหม่มาโดนใจไรงี้
คือสงสัยเฉยๆแหละว่า มีเพื่อนๆคนไหนเคยเป็นแบบนี้มั้ย? เราเพี้ยนรึเปล่า?
เหมือนเรารู้ตัวอะว่าไม่มีไรจะเสียแล้ว เพราะมันเสียไปตั้งแต่ไปรักเขาก่อนแล้วถูกปะ555
ต่อให้รักยังไงก็ไม่มีไรจะเสียและไม่ได้อะไรด้วย เออเราแปลกมั้ย?555555
ครั้งนึงเรายอมให้เขามองว่าเราต้องการแค่เรื่องเซ็กส์
คือเอาตัวเขาแลกเพื่อที่จะได้ใช้เวลาอยู่กับเขา เพื่อจะได้มีความสุขบ้าง
มันก็มีความสุขนะเพราะหลังจากมีอะไรกัน ก็พูดคุยกันแลกเปลี่ยน
แต่ดันเป็นเราไงที่รู้สึกเยอะไป เขาไม่รู้สึกไรกับเราเลย เขาคิดเรื่องเซ็กส์กับเรา
เราก็ร้องไห้นะ แต่ก็พยายามทำให้ไม่เศร้าที่สุดเพราะเราตัดสินใจทำไปเนี่ย
โดยที่รู้อยู่แล้วว่าผลมันจะออกมาเป็นแบบนี้ (คือเขาไม่รัก)55555555555555
คือเรื่องนี้สอนเราแบบเยอะนะ
รู้เลยอะว่า เรื่องเซ็กส์ กับ ความรู้สึก มันคนละเรื่องกันจริงๆ แยกแยะได้อย่างชัดเจน
เซ็กส์มันคือสนุก แต่ ความรู้สึกมันคือความสัมพันธ์ความสำคัญความผูกพันธ์อะ
คือแบบ เรารักเขานะ แต่เราไม่ได้อยากควบคุมเขาเลยหรือเพราะเราไม่มีหวังเลยที่เขาจะมารักตอบก็น่าจะเป็นได้
ความหวังเรา นี่ 0% เลย จริงๆแบบไม่มีหวังใดๆทั้งสิ้น
รู้ตัวหมดว่า เขามาหาเราเพราะรื่องเดียวเรื่องเซ็กส์
แต่เคยพูดกับเขาว่าทำไมไม่หาคนดีๆอยู่ด้วยสักคน (คนดีๆนี่หมายถึงใครก็ได้ไม่จำเป็นต้องเราแล้ว)
อารมณ์ประมาณ เราไม่อยากเห็นเขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆกับคนอื่นๆ เพราะลึกๆแล้วเขาเป็นคนดีอะ อ่อนแอด้วย
เราอยากให้เขาเจอคนดีๆนะ แบบคนที่รักเขา เข้าใจเขา พูดคุยตรงๆกับเขาได้ รับฟังเขาได้
อยู่เป็นเพื่อนเขาได้ ไม่ทิ้ง ไม่ทำร้าย ไม่ทำให้เสียใจ เป็นเหมือนที่เราเป็นอะ หรือดีกว่าเราไปเลยอะ
เออเราแบบอยากเห็นเขาหยุดอยู่กับใครสักคน แล้วรู้จักคำว่า"พอใจ" อยากเห็นเขามีความสุขอะ
เวลาเราเห็นเขายิ้มนี่แบบ โอโหหหหหหเรามีความสุขอะ5555555
เขาอะชอบโทษตัวเอง ชอบคิดว่าทั้งหมดมันลงโทษเขาอะ ทั้งๆที่จริงๆแล้วมันแค่เรื่องที่มันจะเกิดก็ต้องเกิด
บังคับไม่ได้ เหมือนที่เรารักเขา แล้วเขาไม่รักเราอะ
คือเรารู้ตัวหมดเลยว่า มันไม่ใช่ธุระอะไรของเราเลยที่จะต้องมารักและเป็นห่วงเขาขนาดนี้
ใจกว้างเกินไปรึเปล่า????? 555555555555
วันนึงเราก็บอกเขาไปว่า "นี่มีอะไรมากันตั้งหลายครั้งแกดูไม่ออกจริงๆเลยหรอว่าฉันยังคิดไรกะแกอยู่"
ปากเราก็บอกว่า "ฉันจะเลิกยุ่งกับแกแล้ว" แต่ลึกๆไม่เลยอยากอยู่ต่อไปเรื่อยมันมีความสุขนี่
แต่มันก็เจ็บที่จะต้องเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆเหมือนกัน เราเจ็บทุกทางเลย
พอเราจะพูดต่อ เขาก็จะเดินหนี เดินหนีทำไม?
ไม่เข้าใจว่าคนสมัยนี้เป็นอะไรกันไปหมด กลัวหรอ? เราก็กลัวแต่ชีวิตคนเรามันจะนานสักแค่ไหน
เวลาที่เดิน เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน
อะไรที่แน่นอนไม่มีบ่งบอกเลย วันนี้ตอนนี้เราอยู่ด้วยกัน
ถ้าอยากทำอะไรก็ทำไปเลยดิ อยากพูดอะไรพูดออกมาให้หมดเลย ก่อนที่มันจะแบบเห้ยไม่ทันอะ
(เราเป็นคนคิดงี้อะนะ5555) ประมาณว่าถ้าตัดสินใจจะทำแล้วต้องรับผลที่ตามมาให้ได้แม้ว่ามันจะหนัก
เราอยากได้ยินหมดเลยจากปากเขา ว่าต้องการอะไร เราควรถามหรือพูดกับเขาว่าไงหรอ?
เราอยากได้ยินว่าแบบ พอเถอะ หยุดเหอะ ออกไปจากชีวิตเราเหอะ พูดมาเลยยยยเราอยากเจ็บทีเดียวชัดๆไปเลย
เราไม่ได้คิดไรกะแก แค่รักษาความสัมพันธ์ พูดมาเลย
เราอะร้องไห้อยู่แล้วแหละ55555 แต่ต่อหน้าเขาก็จะทำเป็นแบบ พูดแค่นี้ แต่แรกก็จบ
โอ้ยยคือเรารักเขามากกกกอะ เพราะอะไร5555555555
ใครรู้ช่วยบอกที พลีสสสสสสสสสสสส help me
ใครเคยเป็นแบบเราช่วยบอกวิธีทำใจให้อยู่ได้ หรือหายไวๆที
ขอบคุณ ครับ/ค่ะ ทุกๆคน
เรารักเขามากก จนเป็นแบบนี้เคยเป็นขนาดนี้กันไหม?
(ยาวหน่อยนะ555 เรื่องจริง 100%)
คือ เอาง่ายๆเลย เรารักเขา แต่ เขาไม่รักเรา
โดยธรรมชาติของคนทั่วไปแน่นอนเสียใจแน่นอน เราก็เสียใจนะแต่หลังๆคงปลงหรือชิน
เราไม่รู้ว่าความผิดหวังนี่ถ่ายทอดทางกรรมพันธ์พันธุกรรมไรรึเปล่า (คือบ้านเราดูจะอาภัพเรื่องความรักมาก)
คือแบบเลิกกันกระจ่าย หย่ากันแบบคุณพระ! นี่เล่น xo กันอยู่เหรอ แบบแพ้ขย้ำกระดาษไปเลย
มั่งก็คู่ชีวิตตายก่อนบ้าง โอ้ยพูดละ เหมือนมีเมฆมืดๆมาบัง
แต่เราเป็นคนไม่ค่อยเครียด มองโลกบวก+++++++++
คือ ตอนนี้เรารักเขาแบบ เอาเถอะเขาจะไม่รักเราก็ช่างเถอะ
เราอยากรักเขาแล้วอะ อยากรู้สึกแบบนี้ไปเลยอะ แบบเขาจะทำอะไรกับใครยังไงก็ทำไปเหอะ
เราจะรักอะ จะรักอย่างเดียวแล้ว รักจนกว่าแบบจะเบื่อ หรือเวลาพาใครคนใหม่มาโดนใจไรงี้
คือสงสัยเฉยๆแหละว่า มีเพื่อนๆคนไหนเคยเป็นแบบนี้มั้ย? เราเพี้ยนรึเปล่า?
เหมือนเรารู้ตัวอะว่าไม่มีไรจะเสียแล้ว เพราะมันเสียไปตั้งแต่ไปรักเขาก่อนแล้วถูกปะ555
ต่อให้รักยังไงก็ไม่มีไรจะเสียและไม่ได้อะไรด้วย เออเราแปลกมั้ย?555555
ครั้งนึงเรายอมให้เขามองว่าเราต้องการแค่เรื่องเซ็กส์
คือเอาตัวเขาแลกเพื่อที่จะได้ใช้เวลาอยู่กับเขา เพื่อจะได้มีความสุขบ้าง
มันก็มีความสุขนะเพราะหลังจากมีอะไรกัน ก็พูดคุยกันแลกเปลี่ยน
แต่ดันเป็นเราไงที่รู้สึกเยอะไป เขาไม่รู้สึกไรกับเราเลย เขาคิดเรื่องเซ็กส์กับเรา
เราก็ร้องไห้นะ แต่ก็พยายามทำให้ไม่เศร้าที่สุดเพราะเราตัดสินใจทำไปเนี่ย
โดยที่รู้อยู่แล้วว่าผลมันจะออกมาเป็นแบบนี้ (คือเขาไม่รัก)55555555555555
คือเรื่องนี้สอนเราแบบเยอะนะ
รู้เลยอะว่า เรื่องเซ็กส์ กับ ความรู้สึก มันคนละเรื่องกันจริงๆ แยกแยะได้อย่างชัดเจน
เซ็กส์มันคือสนุก แต่ ความรู้สึกมันคือความสัมพันธ์ความสำคัญความผูกพันธ์อะ
คือแบบ เรารักเขานะ แต่เราไม่ได้อยากควบคุมเขาเลยหรือเพราะเราไม่มีหวังเลยที่เขาจะมารักตอบก็น่าจะเป็นได้
ความหวังเรา นี่ 0% เลย จริงๆแบบไม่มีหวังใดๆทั้งสิ้น
รู้ตัวหมดว่า เขามาหาเราเพราะรื่องเดียวเรื่องเซ็กส์
แต่เคยพูดกับเขาว่าทำไมไม่หาคนดีๆอยู่ด้วยสักคน (คนดีๆนี่หมายถึงใครก็ได้ไม่จำเป็นต้องเราแล้ว)
อารมณ์ประมาณ เราไม่อยากเห็นเขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆกับคนอื่นๆ เพราะลึกๆแล้วเขาเป็นคนดีอะ อ่อนแอด้วย
เราอยากให้เขาเจอคนดีๆนะ แบบคนที่รักเขา เข้าใจเขา พูดคุยตรงๆกับเขาได้ รับฟังเขาได้
อยู่เป็นเพื่อนเขาได้ ไม่ทิ้ง ไม่ทำร้าย ไม่ทำให้เสียใจ เป็นเหมือนที่เราเป็นอะ หรือดีกว่าเราไปเลยอะ
เออเราแบบอยากเห็นเขาหยุดอยู่กับใครสักคน แล้วรู้จักคำว่า"พอใจ" อยากเห็นเขามีความสุขอะ
เวลาเราเห็นเขายิ้มนี่แบบ โอโหหหหหหเรามีความสุขอะ5555555
เขาอะชอบโทษตัวเอง ชอบคิดว่าทั้งหมดมันลงโทษเขาอะ ทั้งๆที่จริงๆแล้วมันแค่เรื่องที่มันจะเกิดก็ต้องเกิด
บังคับไม่ได้ เหมือนที่เรารักเขา แล้วเขาไม่รักเราอะ
คือเรารู้ตัวหมดเลยว่า มันไม่ใช่ธุระอะไรของเราเลยที่จะต้องมารักและเป็นห่วงเขาขนาดนี้
ใจกว้างเกินไปรึเปล่า????? 555555555555
วันนึงเราก็บอกเขาไปว่า "นี่มีอะไรมากันตั้งหลายครั้งแกดูไม่ออกจริงๆเลยหรอว่าฉันยังคิดไรกะแกอยู่"
ปากเราก็บอกว่า "ฉันจะเลิกยุ่งกับแกแล้ว" แต่ลึกๆไม่เลยอยากอยู่ต่อไปเรื่อยมันมีความสุขนี่
แต่มันก็เจ็บที่จะต้องเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆเหมือนกัน เราเจ็บทุกทางเลย
พอเราจะพูดต่อ เขาก็จะเดินหนี เดินหนีทำไม?
ไม่เข้าใจว่าคนสมัยนี้เป็นอะไรกันไปหมด กลัวหรอ? เราก็กลัวแต่ชีวิตคนเรามันจะนานสักแค่ไหน
เวลาที่เดิน เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน
อะไรที่แน่นอนไม่มีบ่งบอกเลย วันนี้ตอนนี้เราอยู่ด้วยกัน
ถ้าอยากทำอะไรก็ทำไปเลยดิ อยากพูดอะไรพูดออกมาให้หมดเลย ก่อนที่มันจะแบบเห้ยไม่ทันอะ
(เราเป็นคนคิดงี้อะนะ5555) ประมาณว่าถ้าตัดสินใจจะทำแล้วต้องรับผลที่ตามมาให้ได้แม้ว่ามันจะหนัก
เราอยากได้ยินหมดเลยจากปากเขา ว่าต้องการอะไร เราควรถามหรือพูดกับเขาว่าไงหรอ?
เราอยากได้ยินว่าแบบ พอเถอะ หยุดเหอะ ออกไปจากชีวิตเราเหอะ พูดมาเลยยยยเราอยากเจ็บทีเดียวชัดๆไปเลย
เราไม่ได้คิดไรกะแก แค่รักษาความสัมพันธ์ พูดมาเลย
เราอะร้องไห้อยู่แล้วแหละ55555 แต่ต่อหน้าเขาก็จะทำเป็นแบบ พูดแค่นี้ แต่แรกก็จบ
โอ้ยยคือเรารักเขามากกกกอะ เพราะอะไร5555555555
ใครรู้ช่วยบอกที พลีสสสสสสสสสสสส help me
ใครเคยเป็นแบบเราช่วยบอกวิธีทำใจให้อยู่ได้ หรือหายไวๆที
ขอบคุณ ครับ/ค่ะ ทุกๆคน