คือเราเข้ามาเล่นในพันทิปเพราะเรื่องนี้เลยค่ะ
ปัญหามันมีอยู่ว่าเราเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าไปประมานสามเดือนแล้วค่ะเราโดนบอกเลิกค่ะคบกันมาไม่นานมาก 7 เดือนเจอหน้ากันทุกวันไปเที่ยวดูหนังกันบ่อยมากผูกพันกันมากๆคุยกันทุกเรื่องเค้าเป็นคนเที่ยวเก่งค่ะ ชอบเที่ยวกลางคืนติดเพื่อนมากๆอันที่จริงเราเป็นคนขี้หวงเองค่ะไม่ชอบให้เค้าไปไหนมาไหนเลยกับเพื่อนเพราะเราอยากคุยกับเค้าค่ะเราออกจะเห็นแก่ตัวแต่เรื่องความรักสำหรับเราเราให้เค้าเต็มร้อยค่ะ เค้าบอกว่าเค้าพยายามเพื่อเรามากๆเค้าเป็นผู้ชายที่เคยแย่ก่อนจะมาคบกับเราค่ะ ครอบครัวรู้ว่าเราคบกันแม่เค้าบอกเราว่าเราทำให้เค้าดีขึ้นมากๆไม่เคยออกไปเที่ยวเลย เค้าเคยบอกกับเราว่าเราดีที่สุดสำหรับเค้าสามารถทำให้เค้าเป็นคนที่ดีได้เค้าอยากให้เราทำให้เค้าเป็นคนที่ดีแบบนี้ต่อไปจริงๆแล้วเราเป็นห่วงเค้าค่ะเรื่องเที่ยวกลางคืนเราว่ามันไม่ได้มีอะไรดีเลยเราว่ามันแย่ด้วยซ้ำมันไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นเลย เราคบกันมาจนถึงจุดเปลี่ยนเราทะเลาะกันทุกวันค่ะ คือตอนแรกเราก็บอกเลิกไปเพราะเราอยากให้เค้าสำนึกค่ะ ปรากฏว่าเค้าไม่สำนึกเลยระหว่างที่เลิกไปเค้าไปเที่ยวแล้วเราก็เห็นรูปในเฟสบุ๊คของเค้าค่ะ แต่ไม่ถึงอาทิตย์เค้าก็กลับมาง้อเรากอดเราร้องไห้ด้วยกันบอกว่าอย่าไปเราไม่ไปอยู่แล้วค่ะนาทีนั้นเพราะยังไงเราก็รักเค้า แต่พอคืนดีกันเค้าก็กลับไปเป็นแบบนั้นอีก เราถามเค้าค่ะว่าจะเอายังไงเค้าบอกขอเวลาคิดแล้วเค้าจะกลับมาบอกค่ะ เราก็รอสามวันผ่านไปเรารอไม่ไหวเลยถามเค้าเลยเค้าตอบเรามาว่าเค้าจะไม่กลับมาแล้วค่ะ นาทีนั้นน้ำตาเราไหลเลยเราได้แต่ถามว่าทำไมเค้าก็ได้แต่บอกว่าขอโทษเค้าไม่มีเพื่อนไม่ได้ เค้าไม่เที่ยวไม่ได้เค้าต้องการชีวิตแบบไปเที่ยวได้ตลอดชีวิตแย่ๆเหมือนแต่ก่อนที่เค้าเคยทำเค้าฝืนมาตลอดค่ะเค้าบอกเราว่าเค้าฝืน เค้าบอกเราแค่ว่าเหนื่อย แต่เราไม่เคยเข้าใจเลยค่ะ ทำไมวันนั้นที่เค้าเดินเข้ามากอดเราเค้าขอร้องให้เราอยู่เราอยู่เพื่อเค้าเพราะเรารัก แต่ทำไมแค่เหตุผลว่าเหนื่อยเค้ากลับทิ้งเราไปแค่คำว่าเราไม่เข้าใจถ้ารักกันมันสามารถทำให้เข้าใจกันได้ค่ะเราเชื่อว่าแบบนั้น เราไปตามง้อเค้ารอบแรกเพราะรู้สึกว่าตัวเองอยู่ไม่ได้ร้องไห้ตลอดเวลากินไม่ได้นอนไม่หลับเห็นอะไรที่เคยทำเคยไปไหนกันมาเราคิดถึงเค้ามากค่ะแล้วก็เรียนอยู่ที่เดียวกันต้องเจอกันทุกวัน เราเลยไปง้อเค้าก็บอกว่าเหนื่อยๆๆ คำเดียวค่ะ พอเราถามไปเรื่อยๆ เค้าเล่าให้เราฟังว่าเราจะรับได้หรอ มันมีวันที่เค้าเมาแล้วเค้าไปจูบกับผู้หญิงคนอื่นมาเราจะรับได้หรอ แต่เราก้ไม่รู้ว่าเราโง่หรือบ้ากันแน่เรายอมได้ค่ะเรายอมได้ทุกอย่างเรายอมหมดแค่ขอให้เค้ากลับมาเราบอกไปว่าแบบนี้เค้าก็ตอบเราแค่ว่าขอโทษนะ เราบอกเค้าไปว่าเรารักที่เค้าเป็นเค้าไม่ได้รักรอยจูบของเค้าไม่ได้รักที่ภายนอกของเค้าเราง้อเค้ามาสามรอบเค้าก็ไม่กลับมาค่ะผ่านมาสองเดือนเรายังง้อเค้าอยู่พอเดือนที่สามเหมือนว่าเราเริ่มมีสติขึ้นมา เราคิดอีกแง่คือเราอยากให้เค้ามีความสุขมากๆค่ะ แต่อีกใจเราคิดถึงอะไรดีๆที่เคยทำกันมาเราอยากจะกอดเค้าแต่เราก็กลายเป็นคนอื่นไปแล้วแค่มองหน้ายังทำไม่ได้เลยค่ะ แต่เรายิ้มทั้งน้ำตาเพราะเราเห็นว่าเค้ามีความสุขดีค่ะดีกว่าตอนที่มีเรา เราก็ดีใจ
เวลาผ่านมีเราก็มีคนเข้ามาคุยกันเรื่อยๆค่ะจนไปเจอผู้ชายคนนึงเค้าเป็นคนดีค่ะไม่ถึงกับดีมากอะไรแต่เค้าก็ไม่ได้มีข้อเสีย จริงๆช่วงนั้นเราก็เริ่มรู้สึกดีค่ะคุยกันไปแล้วเริ่มรู้สึกว่าชอบแล้วเรารู้สึกคิดถึงเค้าค่ะเราก็คิดว่าเรารักเค้า คุยกันมาสักพักค่ะยังไม่ได้ตกลงคบกันแต่เราก็เริ่มเบื่อๆไม่รู้เพราะอะไรเลยค่ะเราสงสารเค้า เราอยากเริ่มชีวิตที่ดีค่ะ ในเมื่อเรารู้ข้อเสียของเราว่าเราหวงมากเกินไปงี่เง่าเกินไปพอเราคุยกับคนนี้เราไม่เคยห้ามอะไรเลยค่ะเค้าออกจากบ้านทุกวันเลยเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันคุยโทรศัพท์บ้างในวันนึงก็ครั้งนึงหรือสองครั้งแต่ไม่นานแล้วสุดท้ายเราก็ตกลงคบกันแต่เราไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเลยค่ะเรารู้สึกไม่ได้หึงหวงเค้าเลยไม่ได้อยากคุยบางครั้งก็ทำให้เราหงุดหงิดมากๆ เราอยากรักคนที่เค้ารักเราค่ะเราเหนื่อยแล้วที่ต้องวิ่งตามวันนี้เราไปดูหนังกับเค้าแต่เรากลับนั่งคิดถึงหน้าแฟนเก่าที่ลอยขึ้นมา มันแย่มากๆค่ะมันรู้สึกแย่ที่เราดูเหมือนจะเป็นคนเลวโดยไม่รู้ตัว แฟนไหม่เราเค้าไม่ได้ผิดอะไรเราจะไปโกรธเค้าไปเบื่อเค้าเราก็ทำไม่ได้ค่ะเราไม่ได้อยากทำแบบนั้นแต่สิ่งที่เราอยากทำคืออยากให้เรารักเค้าแล้วลืมแฟนเก่าไปค่ะ ถ้าเรารักเค้าแล้วเค้ารักเรามันน่าจะเป็นอะไรที่ดีมากๆเป็นการเริ่มต้นที่ดีเลยค่ะแต่เรายังหาวิธีที่ทำให้เรารู้สึกรักไม่ได้จริงๆ เราควรทำยังไงดีค้ะ TT
ลืมแฟนเก่าไม่ได้แต่มีแฟนไหม่แล้วเพราะรู้สึกดีตอนคุยกันแรกๆ
ปัญหามันมีอยู่ว่าเราเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าไปประมานสามเดือนแล้วค่ะเราโดนบอกเลิกค่ะคบกันมาไม่นานมาก 7 เดือนเจอหน้ากันทุกวันไปเที่ยวดูหนังกันบ่อยมากผูกพันกันมากๆคุยกันทุกเรื่องเค้าเป็นคนเที่ยวเก่งค่ะ ชอบเที่ยวกลางคืนติดเพื่อนมากๆอันที่จริงเราเป็นคนขี้หวงเองค่ะไม่ชอบให้เค้าไปไหนมาไหนเลยกับเพื่อนเพราะเราอยากคุยกับเค้าค่ะเราออกจะเห็นแก่ตัวแต่เรื่องความรักสำหรับเราเราให้เค้าเต็มร้อยค่ะ เค้าบอกว่าเค้าพยายามเพื่อเรามากๆเค้าเป็นผู้ชายที่เคยแย่ก่อนจะมาคบกับเราค่ะ ครอบครัวรู้ว่าเราคบกันแม่เค้าบอกเราว่าเราทำให้เค้าดีขึ้นมากๆไม่เคยออกไปเที่ยวเลย เค้าเคยบอกกับเราว่าเราดีที่สุดสำหรับเค้าสามารถทำให้เค้าเป็นคนที่ดีได้เค้าอยากให้เราทำให้เค้าเป็นคนที่ดีแบบนี้ต่อไปจริงๆแล้วเราเป็นห่วงเค้าค่ะเรื่องเที่ยวกลางคืนเราว่ามันไม่ได้มีอะไรดีเลยเราว่ามันแย่ด้วยซ้ำมันไม่ใช่เรื่องที่จำเป็นเลย เราคบกันมาจนถึงจุดเปลี่ยนเราทะเลาะกันทุกวันค่ะ คือตอนแรกเราก็บอกเลิกไปเพราะเราอยากให้เค้าสำนึกค่ะ ปรากฏว่าเค้าไม่สำนึกเลยระหว่างที่เลิกไปเค้าไปเที่ยวแล้วเราก็เห็นรูปในเฟสบุ๊คของเค้าค่ะ แต่ไม่ถึงอาทิตย์เค้าก็กลับมาง้อเรากอดเราร้องไห้ด้วยกันบอกว่าอย่าไปเราไม่ไปอยู่แล้วค่ะนาทีนั้นเพราะยังไงเราก็รักเค้า แต่พอคืนดีกันเค้าก็กลับไปเป็นแบบนั้นอีก เราถามเค้าค่ะว่าจะเอายังไงเค้าบอกขอเวลาคิดแล้วเค้าจะกลับมาบอกค่ะ เราก็รอสามวันผ่านไปเรารอไม่ไหวเลยถามเค้าเลยเค้าตอบเรามาว่าเค้าจะไม่กลับมาแล้วค่ะ นาทีนั้นน้ำตาเราไหลเลยเราได้แต่ถามว่าทำไมเค้าก็ได้แต่บอกว่าขอโทษเค้าไม่มีเพื่อนไม่ได้ เค้าไม่เที่ยวไม่ได้เค้าต้องการชีวิตแบบไปเที่ยวได้ตลอดชีวิตแย่ๆเหมือนแต่ก่อนที่เค้าเคยทำเค้าฝืนมาตลอดค่ะเค้าบอกเราว่าเค้าฝืน เค้าบอกเราแค่ว่าเหนื่อย แต่เราไม่เคยเข้าใจเลยค่ะ ทำไมวันนั้นที่เค้าเดินเข้ามากอดเราเค้าขอร้องให้เราอยู่เราอยู่เพื่อเค้าเพราะเรารัก แต่ทำไมแค่เหตุผลว่าเหนื่อยเค้ากลับทิ้งเราไปแค่คำว่าเราไม่เข้าใจถ้ารักกันมันสามารถทำให้เข้าใจกันได้ค่ะเราเชื่อว่าแบบนั้น เราไปตามง้อเค้ารอบแรกเพราะรู้สึกว่าตัวเองอยู่ไม่ได้ร้องไห้ตลอดเวลากินไม่ได้นอนไม่หลับเห็นอะไรที่เคยทำเคยไปไหนกันมาเราคิดถึงเค้ามากค่ะแล้วก็เรียนอยู่ที่เดียวกันต้องเจอกันทุกวัน เราเลยไปง้อเค้าก็บอกว่าเหนื่อยๆๆ คำเดียวค่ะ พอเราถามไปเรื่อยๆ เค้าเล่าให้เราฟังว่าเราจะรับได้หรอ มันมีวันที่เค้าเมาแล้วเค้าไปจูบกับผู้หญิงคนอื่นมาเราจะรับได้หรอ แต่เราก้ไม่รู้ว่าเราโง่หรือบ้ากันแน่เรายอมได้ค่ะเรายอมได้ทุกอย่างเรายอมหมดแค่ขอให้เค้ากลับมาเราบอกไปว่าแบบนี้เค้าก็ตอบเราแค่ว่าขอโทษนะ เราบอกเค้าไปว่าเรารักที่เค้าเป็นเค้าไม่ได้รักรอยจูบของเค้าไม่ได้รักที่ภายนอกของเค้าเราง้อเค้ามาสามรอบเค้าก็ไม่กลับมาค่ะผ่านมาสองเดือนเรายังง้อเค้าอยู่พอเดือนที่สามเหมือนว่าเราเริ่มมีสติขึ้นมา เราคิดอีกแง่คือเราอยากให้เค้ามีความสุขมากๆค่ะ แต่อีกใจเราคิดถึงอะไรดีๆที่เคยทำกันมาเราอยากจะกอดเค้าแต่เราก็กลายเป็นคนอื่นไปแล้วแค่มองหน้ายังทำไม่ได้เลยค่ะ แต่เรายิ้มทั้งน้ำตาเพราะเราเห็นว่าเค้ามีความสุขดีค่ะดีกว่าตอนที่มีเรา เราก็ดีใจ
เวลาผ่านมีเราก็มีคนเข้ามาคุยกันเรื่อยๆค่ะจนไปเจอผู้ชายคนนึงเค้าเป็นคนดีค่ะไม่ถึงกับดีมากอะไรแต่เค้าก็ไม่ได้มีข้อเสีย จริงๆช่วงนั้นเราก็เริ่มรู้สึกดีค่ะคุยกันไปแล้วเริ่มรู้สึกว่าชอบแล้วเรารู้สึกคิดถึงเค้าค่ะเราก็คิดว่าเรารักเค้า คุยกันมาสักพักค่ะยังไม่ได้ตกลงคบกันแต่เราก็เริ่มเบื่อๆไม่รู้เพราะอะไรเลยค่ะเราสงสารเค้า เราอยากเริ่มชีวิตที่ดีค่ะ ในเมื่อเรารู้ข้อเสียของเราว่าเราหวงมากเกินไปงี่เง่าเกินไปพอเราคุยกับคนนี้เราไม่เคยห้ามอะไรเลยค่ะเค้าออกจากบ้านทุกวันเลยเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันคุยโทรศัพท์บ้างในวันนึงก็ครั้งนึงหรือสองครั้งแต่ไม่นานแล้วสุดท้ายเราก็ตกลงคบกันแต่เราไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเลยค่ะเรารู้สึกไม่ได้หึงหวงเค้าเลยไม่ได้อยากคุยบางครั้งก็ทำให้เราหงุดหงิดมากๆ เราอยากรักคนที่เค้ารักเราค่ะเราเหนื่อยแล้วที่ต้องวิ่งตามวันนี้เราไปดูหนังกับเค้าแต่เรากลับนั่งคิดถึงหน้าแฟนเก่าที่ลอยขึ้นมา มันแย่มากๆค่ะมันรู้สึกแย่ที่เราดูเหมือนจะเป็นคนเลวโดยไม่รู้ตัว แฟนไหม่เราเค้าไม่ได้ผิดอะไรเราจะไปโกรธเค้าไปเบื่อเค้าเราก็ทำไม่ได้ค่ะเราไม่ได้อยากทำแบบนั้นแต่สิ่งที่เราอยากทำคืออยากให้เรารักเค้าแล้วลืมแฟนเก่าไปค่ะ ถ้าเรารักเค้าแล้วเค้ารักเรามันน่าจะเป็นอะไรที่ดีมากๆเป็นการเริ่มต้นที่ดีเลยค่ะแต่เรายังหาวิธีที่ทำให้เรารู้สึกรักไม่ได้จริงๆ เราควรทำยังไงดีค้ะ TT