บทกลอนจากความคิดถึง...ขอบฟ้าอันดามัน..(หนึ่งในหลายผลงานของส่องแสงครับ..อิอิอิ)

~•~• งดงามเลื่อมพราย_ทอประกายวันใหม่ เมื่อแสงอรุณแรกแตะขอบฟ้า เราต่างตระหนักถึงความจริงเรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง-- ดวงอาทิตย์เป็นดวงเดียวกันในทุกวัน แต่ผู้คนและผู้นำกลับผันเปลี่ยนไปตามกระแสเวลา

ก็คือตอนผมอ่านกากีคำกลอนแล้วมันมีฟองมันก็คือเริ่มบทกลอน ส่วน ฯ ที่อยู่ท้ายบทกลอนคือตัวที่บอกว่าบทนี้จบแล้วรึปล่าวครับ

นิราศนุชสุดรักสุดหักจิต หักใจไม่คิดคำนึงถึงจอมขวัญ เพราะขอบฟ้ากว้างใหญ่พาไกลกัน ยอดดวงใจในฝันฉันยังคอย ตกเป็นทาสทรมานร้าวรานหนัก จิตโหยหาอาลัยรักสุดเอื้อมสอย ห่างไกลบ้านวิมานดินถิ่นที่คอย คิดถึงรอยรั