ต้องขอท้าวความก่อนว่า ผมกับเธอทำงานที่เดียวกันแต่คนละแผนก เราทั้งสองทำงานที่นี้มาก็นานพอสมควร เราเคยเจอกัน แต่ไม่รู้จักกัน ไม่เคยคุยกัน เธอเป็นผู้หญิงที่ขาวน่ารักครับมีผู้ชายหลายคนมาจีบเธอเยอะ ตอนนั้นผมยังไม่ได้จีบเธอครับ และเธอก็มีแฟนคนในบริษัทอยู่แล้ว ตอนนั้นผมก็เห็นเค้าเดินกลับบ้านกับแฟนบ่อยๆ ผมก็ไม่อะไรก็มองเป็นปกติของผู้ชายที่เห็นผู้หญิงที่ขาว และน่ารัก และเธอมีแฟนแล้ว
เวลาผ่านไป 1 ปี ก็มีการปรับเปลี่ยนแผนก ทำให้เพื่อนสนิทของเธอในบริษัทย้ายมาอยู่ในแผนกของผม แล้วเพื่อนคนนั้นของเธอก็นั่งใกล้ๆผม จึงทำให้ผมได้รู้จักและได้ทักทายพูดคุยกับเธอ อ่อลืมบอกไปว่า ตอนที่ผมรู้จักเธอ ผมเพิ่งเลิกกับแฟนไปได้ 1เดือน ซึ่งเธอก็รู้ว่าผมเลิกกะแฟนแล้ว เวลาผ่านไป 1 เดือน ผมกับเธอเราได้คุยกันมากขึ้น เจอกันบ่อยขึ้นเพราะเธอชอบจะมาหาเพื่อนของเธอบ่อยๆ ผมจึงมีโอกาสที่คุยและได้รู้จักเธอเยอะขึ้น จนผมรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนคนนั้นไปนานแล้วเมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา จากเพื่อนของเธอ
ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกดีกับเธอแล้วหล่ะครับ ที่รู้ว่า เธอโสด แต่ผมก็ดูๆเธออยู่เพราะว่า ด้วยความน่ารัก ความเฟรนลี่ของเธอจะมีผู้ชายมาจีบเยอะมาก ตอนนั้นผมยังไม่มีเบอร์ ไม่มี line ของเธอ จะเจอเธอได้ก็ตอนเธอมาหาเพื่อนของเธอ จนเมื่อผมได้คุยกันเจอกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ ผมเริ่มรู้ตัวแล้วว่าผมชอบเธอ แต่ผมก็คิดในใจนะครับว่าผมหลงเธอหรือเปล่า ด้วยความที่เธอเป็นคนน่ารัก ( ลืมบอกไปว่าเธออายุเยอะกว่าผม2ปีนะครับ ) จนในที่สุดผมได้ line ได้เบอร์โทรเธอมา เธอก็ตกใจว่าเธอได้ line ได้เบอร์โทรมาได้ไง ในเมื่อเธอไม่เคยให้ใคร ผมก็ไม่รอช้าได้เบอร์ ได้line มาแล้วก็รุกคืบสิครับเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ อย่างต่อเนื่องหวังจะพิชิตหัวใจเธอมาให้ได้ ชวนคุยlineกับเธอทกวัน เราคุยกันสนุกหยอกล้อตามภาษา ผมคุยส่งเพลง ส่งเธอเข้านอนเกือบทุกวัน ช่วงบอลโลกบางวันเราคุยกันจนเช้า โทรหาบ้างบางคืน ไปทานข้าวขับรถส่งเธอ 2ต่อ2 2-3ครั้ง จนมั่นใจแล้วว่าผมชอบเธอแน่ ไม่ใช่เพราะความหลงแน่นอน ผมเลยไปปรึกษาเพื่อนของเธอว่าผมชอบเธอ เพื่อนเธอก็บอกกับผมว่าเธอมีผู้ชายมาจีบเยอะอยู่ ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เพราะเวลาคุยกับเธอ เธอชอบบอกผมตลอดว่าคนนี้คนนั้นมาจีบเธอ แต่เธอไม่เคยสนใจเลย เรื่องส่วนตัวทุกอย่างเราเปิดอกคุยกัน อย่างไม่มีปิดบัง ผมจึงมั่นใจว่าผมคงมีลุ้น ที่จะพิชิตใจเธอแน่
จนเวลาผ่านไป3เดือน ผมได้สารภาพบอกรักเธอไปโดยการเขียนเป็นข้อความบรรยายความรู้สึกลงไป บอกรักเธอ แล้วยื่นดอกไม้ให้เธอ ถ้าเธอหยิบดอกไม้แสดงว่าเธอโอเคเป็นแฟนกันผม เธอแ่านข้อาความที่ผมเขียน เธอมีอาการเขินอายเล็กน้อย แต่ยังไม่หยิบดอกไม้ เธอก็บอกกับผมว่า
- เธอ: ขอบคุณนะที่มีความรู้สึกดีๆมาให้เรา เราดีใจนะ แต่ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ เรายังไม่พร้อมที่จะมีแฟน อีกอย่างเรายังลืมคนเก่าไม่ได้ด้วย
แล้วผมก็ยื่นดอกไม้ให้เธออีกรอบ แล้วบอกเธอว่า
- ผม: เราไม่สนหรอกว่าอดีตเธอเป็นยังไง แต่ตอนนี้และนับจากนร้เราจะทำให้เธอมีความสุขที่สุเท่าที่เราทำได้
เธอก็หยิบดอกไม้ไปแล้วเธอก็บอกว่า กับผมว่า
-เธอ: ที่รับมานี้ในฐานะเพื่อนนะ ไม่ใช่ฐานนะแฟน
ซึ่งตอนนั้นผมอึ้งไปเล็กน้อย แล้วบอกกับเธอว่า
-ผม: อยากเป็นทั้งเพื่อนทั้งแฟนเลยไม่ได้หร๊า เธอตอบว่า ไม่ !!!
เท่านั้นหละครับผมหน้าชาเลยที่เดี๋ยวเหมือนมีคนตบหน้า แต่เพื่อได้อยู่ใกล้ๆเธอ ได้คุยกับเธออีกผมจึงบอกไปว่า
- ผม:ที่จริงเราก็อยากเป็นมากกว่าเพื่อนนะ แต่เธอให้มาแค่ไหนก็คงได้เท่านั้น เพื่อนกันไปก่อนค่อยพัฒนาเป็นแฟนนะ
เธอก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วบอกว่างั้นเราขอตัวก่อนนะ ตอนนั้นในใจผมรู้สึกเสียใจนะที่บอกรักเธอแล้วโดนปฎิเสธแต่ผมก็ไม่รู้สึกเสียดายนะที่ได้บอกรักเธอ ดีกว่าไม่พูดแล้วมาเสียดายที่หลัง
หลังจากนั้นตอนนี้ผ่านไป 1-2เดือน ผมก็ยังคุยกับเธอ เจอเธอ จีบเธอ หยอดมุขบอกรัก ซื้อขนม ซื้อข้าวให้เธอ บางวันเธอไปห้างผมสั่งซื้อขนม เธอก็ซื้อให้ผม โดยเราทั้งคู่ชื้อของกิน ให้กันและกันโดยต่างฝ่ายต่างไม่ต้องการเงินของอีกคน มีอะไรเรื่องทุกข์ใจก็ปรึกษาคุยกันอยู่ตลอด มีงอนกันบ้าง เข้าใจผิดกันบ้าง สุดท้ายก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่เวลาผมอยากพัฒนาความสัมพันธ์ให้มากกว่านี้ เธอก็มีกำแพงของเธอที่ปฎิเสธผมตลอด ไม่ว่าจะชวนเธอไปเที่ยว ดูหนัง หรือ ทานข้าวหรือจะไปส่งเธอที่บ้าน เธอจะปฎิเสธไม่ไปกับผม2-2 เหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ ทุกวันผมจะถามเธอว่ากลับยังไง ไปส่งไหม เธอปฏิเสธผมตลอด เธอจะนั่งวินหรือแท๊กซี่หรือเพื่อนไปส่งเธอแทน ถ้าอยากทานข้าวกับเธอต้องพาเพื่อนเธอไปกินด้วย เธอบอกว่าไปไหนก็ต้องมีเพื่อนเธอไปด้วย ถ้าไม่มีเพื่อนเธอ เธอก็ไม่ไปกับผม แต่กับเพื่อนผู้ชายคนอื่นเธอไป2-2กับเพื่อนคนนั้นได้ บ้างที่ผมก็น้อยใจเหมือนกัน แต่ทำไงได้หละครับ ผมรักเธอไปแล้วนี้ หัวใจขของผมอยู่ที่เธอหมดแล้ว ผมตอนนี้ไม่ได้มองเธอที่ภายนอกแล้วครับ ตอนนี้ผมรักเธอเพราะเธอเป็นเธอ นิสัย ใจคอ ที่เราได้คุยกันมาตลอด 3-4 เดือนที่ผ่านมา
( มีสาวเข้ามาหาผมบ้าง คุยกันบ้างเล็กน้อย แต่ผมไม่ได้สนใจพวกเธอเหล่านั้นเลย มีแต่เธอเท่านั้นที่อยู่ในสายตาผม )
แต่เวลาเธอไปไหนมาไหนผมถามกับเธอด้วยความเป็นห่วง เธอก็บอกผมทุกครั้งว่าไปไหนกับใคร ทำอะไรอยู่ บอกถึงบ้านแล้วทุกครั้ง อะไรแบบนี้ หลังจากที่ผมบอกรักเธอไปแล้ว เธอก็คุยปกติกับผม
ผมเคยถามเธอนะครับว่าตอนนี้ ผมมีโอกาสที่จะได้เป็นมากกว่าเพื่อนของเธอไหม !!!
- เธอ: เพื่อนกันอะดีแล้วคบกันนานดี อีกอย่างตอนนี้เราอยู่คนเดียวก็มีความสุขดี
- ผม: แล้วมีแฟนแล้วไม่มีความสุขหรือ
- เธอ: พอมีแฟนแล้วชีวิตส่วนตัวเราหายไป ถ้าหากเธอไม่อยากมาเสียเวลากับเรา มาเสียความรู้สึกก็เปิดโอกาสให้คนอื่นดูก็ได้นะ
- ผม : เราคงไม่ใช่คนนั้นกับเธอใช่มะ ( ออกแนวประชด )
- เธอ :จะให้มาจีบกี่คน เราก็ไม่สนใจหรอก เราอยากอยู่คนเดียว เราชอบอยู่คนเดียว อยากไปไหนก็ไปได้
ผมเจอแบบนี้ไปก็ถึงกะพูดไม่ออกแล้วหละครับที่นี้ เพราะรู้แล้วว่าต่อให้พูดยังไงตอนนี้เธอก็ปฎิเสธผมอีกแน่ แต่ผมก็ยังพยายามจีบต่อไปอย่างมีความหวังลมๆแล้งๆว่าสักวันเธอคงพร้อมที่จะเปิดใจรับและมีใจให้กับผมบ้าง
ตอนนี้ผมกับเธอก็คุยกันเหมือนที่เราคุยกันทุกวัน ทำเหมือนเดิมที่ผมเคยทำให้เธอ ชื้อขนม ชื้อข้าวตอนเช้าให้เธอ มีเรื่องทุกข์ก็ปรึกษาคุยกันเหมือนเดิมหยอกล้อ เล่นมุข ถามปัญหาเรื่องงาน หรือ เรื่องอื่นๆ ผมมีหยอดมุขบอกรักไปบ้าง เหมือนที่ผมทำอยู่เกือบทุกวัน เพราะตอนนี้ผมเป็นห่วงเธอมากเหลือเกิน และหวังว่าสักวันจะเป็นวันของผม ถึงแม้อนาคตผมอาจจะไม่ใช่คนของเธอ ผมก็ยอมรับนะ ถึงแม้จะเสียใจมาก แต่ในเมื่อเห็นคนที่เรารักมีความสุข ผมก็คงมีความสุขไปด้วย ตอนนี้ก็เริ่มคิดว่าผมควรทำอย่างไรดี ???
*** อยากถามเพื่อนๆครับว่า ผมควรทำยังไงดีครับถึงจะจีบเธอติด หรือ ผมจะมีโอกาสได้เป็นแฟนกับเธอไหม
ถ้าไม่มีโอกาส ผมควรจะถอยมาตั้งหลักหรือจะสู้ต่อไปดีกว่าครับ ขอคำปรึกษาหน่อยครับ ??? ***
ปล. ถ้าได้เป็นแฟนกันเธอคนนี้ บอกได้เลยครับว่า เธอจะเป็นแม่ของลูกในอนาคตผมแน่นอนครับ
อยากปรึกษาครับว่าทำอย่างไรถึงชนะใจสาว ที่เค้าไม่อยากมีแฟนและอยากอยู่คนเดียว
เวลาผ่านไป 1 ปี ก็มีการปรับเปลี่ยนแผนก ทำให้เพื่อนสนิทของเธอในบริษัทย้ายมาอยู่ในแผนกของผม แล้วเพื่อนคนนั้นของเธอก็นั่งใกล้ๆผม จึงทำให้ผมได้รู้จักและได้ทักทายพูดคุยกับเธอ อ่อลืมบอกไปว่า ตอนที่ผมรู้จักเธอ ผมเพิ่งเลิกกับแฟนไปได้ 1เดือน ซึ่งเธอก็รู้ว่าผมเลิกกะแฟนแล้ว เวลาผ่านไป 1 เดือน ผมกับเธอเราได้คุยกันมากขึ้น เจอกันบ่อยขึ้นเพราะเธอชอบจะมาหาเพื่อนของเธอบ่อยๆ ผมจึงมีโอกาสที่คุยและได้รู้จักเธอเยอะขึ้น จนผมรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนคนนั้นไปนานแล้วเมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา จากเพื่อนของเธอ
ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกดีกับเธอแล้วหล่ะครับ ที่รู้ว่า เธอโสด แต่ผมก็ดูๆเธออยู่เพราะว่า ด้วยความน่ารัก ความเฟรนลี่ของเธอจะมีผู้ชายมาจีบเยอะมาก ตอนนั้นผมยังไม่มีเบอร์ ไม่มี line ของเธอ จะเจอเธอได้ก็ตอนเธอมาหาเพื่อนของเธอ จนเมื่อผมได้คุยกันเจอกันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ ผมเริ่มรู้ตัวแล้วว่าผมชอบเธอ แต่ผมก็คิดในใจนะครับว่าผมหลงเธอหรือเปล่า ด้วยความที่เธอเป็นคนน่ารัก ( ลืมบอกไปว่าเธออายุเยอะกว่าผม2ปีนะครับ ) จนในที่สุดผมได้ line ได้เบอร์โทรเธอมา เธอก็ตกใจว่าเธอได้ line ได้เบอร์โทรมาได้ไง ในเมื่อเธอไม่เคยให้ใคร ผมก็ไม่รอช้าได้เบอร์ ได้line มาแล้วก็รุกคืบสิครับเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ อย่างต่อเนื่องหวังจะพิชิตหัวใจเธอมาให้ได้ ชวนคุยlineกับเธอทกวัน เราคุยกันสนุกหยอกล้อตามภาษา ผมคุยส่งเพลง ส่งเธอเข้านอนเกือบทุกวัน ช่วงบอลโลกบางวันเราคุยกันจนเช้า โทรหาบ้างบางคืน ไปทานข้าวขับรถส่งเธอ 2ต่อ2 2-3ครั้ง จนมั่นใจแล้วว่าผมชอบเธอแน่ ไม่ใช่เพราะความหลงแน่นอน ผมเลยไปปรึกษาเพื่อนของเธอว่าผมชอบเธอ เพื่อนเธอก็บอกกับผมว่าเธอมีผู้ชายมาจีบเยอะอยู่ ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เพราะเวลาคุยกับเธอ เธอชอบบอกผมตลอดว่าคนนี้คนนั้นมาจีบเธอ แต่เธอไม่เคยสนใจเลย เรื่องส่วนตัวทุกอย่างเราเปิดอกคุยกัน อย่างไม่มีปิดบัง ผมจึงมั่นใจว่าผมคงมีลุ้น ที่จะพิชิตใจเธอแน่
จนเวลาผ่านไป3เดือน ผมได้สารภาพบอกรักเธอไปโดยการเขียนเป็นข้อความบรรยายความรู้สึกลงไป บอกรักเธอ แล้วยื่นดอกไม้ให้เธอ ถ้าเธอหยิบดอกไม้แสดงว่าเธอโอเคเป็นแฟนกันผม เธอแ่านข้อาความที่ผมเขียน เธอมีอาการเขินอายเล็กน้อย แต่ยังไม่หยิบดอกไม้ เธอก็บอกกับผมว่า
- เธอ: ขอบคุณนะที่มีความรู้สึกดีๆมาให้เรา เราดีใจนะ แต่ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ เรายังไม่พร้อมที่จะมีแฟน อีกอย่างเรายังลืมคนเก่าไม่ได้ด้วย
แล้วผมก็ยื่นดอกไม้ให้เธออีกรอบ แล้วบอกเธอว่า
- ผม: เราไม่สนหรอกว่าอดีตเธอเป็นยังไง แต่ตอนนี้และนับจากนร้เราจะทำให้เธอมีความสุขที่สุเท่าที่เราทำได้
เธอก็หยิบดอกไม้ไปแล้วเธอก็บอกว่า กับผมว่า
-เธอ: ที่รับมานี้ในฐานะเพื่อนนะ ไม่ใช่ฐานนะแฟน
ซึ่งตอนนั้นผมอึ้งไปเล็กน้อย แล้วบอกกับเธอว่า
-ผม: อยากเป็นทั้งเพื่อนทั้งแฟนเลยไม่ได้หร๊า เธอตอบว่า ไม่ !!!
เท่านั้นหละครับผมหน้าชาเลยที่เดี๋ยวเหมือนมีคนตบหน้า แต่เพื่อได้อยู่ใกล้ๆเธอ ได้คุยกับเธออีกผมจึงบอกไปว่า
- ผม:ที่จริงเราก็อยากเป็นมากกว่าเพื่อนนะ แต่เธอให้มาแค่ไหนก็คงได้เท่านั้น เพื่อนกันไปก่อนค่อยพัฒนาเป็นแฟนนะ
เธอก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วบอกว่างั้นเราขอตัวก่อนนะ ตอนนั้นในใจผมรู้สึกเสียใจนะที่บอกรักเธอแล้วโดนปฎิเสธแต่ผมก็ไม่รู้สึกเสียดายนะที่ได้บอกรักเธอ ดีกว่าไม่พูดแล้วมาเสียดายที่หลัง
หลังจากนั้นตอนนี้ผ่านไป 1-2เดือน ผมก็ยังคุยกับเธอ เจอเธอ จีบเธอ หยอดมุขบอกรัก ซื้อขนม ซื้อข้าวให้เธอ บางวันเธอไปห้างผมสั่งซื้อขนม เธอก็ซื้อให้ผม โดยเราทั้งคู่ชื้อของกิน ให้กันและกันโดยต่างฝ่ายต่างไม่ต้องการเงินของอีกคน มีอะไรเรื่องทุกข์ใจก็ปรึกษาคุยกันอยู่ตลอด มีงอนกันบ้าง เข้าใจผิดกันบ้าง สุดท้ายก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่เวลาผมอยากพัฒนาความสัมพันธ์ให้มากกว่านี้ เธอก็มีกำแพงของเธอที่ปฎิเสธผมตลอด ไม่ว่าจะชวนเธอไปเที่ยว ดูหนัง หรือ ทานข้าวหรือจะไปส่งเธอที่บ้าน เธอจะปฎิเสธไม่ไปกับผม2-2 เหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ ทุกวันผมจะถามเธอว่ากลับยังไง ไปส่งไหม เธอปฏิเสธผมตลอด เธอจะนั่งวินหรือแท๊กซี่หรือเพื่อนไปส่งเธอแทน ถ้าอยากทานข้าวกับเธอต้องพาเพื่อนเธอไปกินด้วย เธอบอกว่าไปไหนก็ต้องมีเพื่อนเธอไปด้วย ถ้าไม่มีเพื่อนเธอ เธอก็ไม่ไปกับผม แต่กับเพื่อนผู้ชายคนอื่นเธอไป2-2กับเพื่อนคนนั้นได้ บ้างที่ผมก็น้อยใจเหมือนกัน แต่ทำไงได้หละครับ ผมรักเธอไปแล้วนี้ หัวใจขของผมอยู่ที่เธอหมดแล้ว ผมตอนนี้ไม่ได้มองเธอที่ภายนอกแล้วครับ ตอนนี้ผมรักเธอเพราะเธอเป็นเธอ นิสัย ใจคอ ที่เราได้คุยกันมาตลอด 3-4 เดือนที่ผ่านมา
( มีสาวเข้ามาหาผมบ้าง คุยกันบ้างเล็กน้อย แต่ผมไม่ได้สนใจพวกเธอเหล่านั้นเลย มีแต่เธอเท่านั้นที่อยู่ในสายตาผม )
แต่เวลาเธอไปไหนมาไหนผมถามกับเธอด้วยความเป็นห่วง เธอก็บอกผมทุกครั้งว่าไปไหนกับใคร ทำอะไรอยู่ บอกถึงบ้านแล้วทุกครั้ง อะไรแบบนี้ หลังจากที่ผมบอกรักเธอไปแล้ว เธอก็คุยปกติกับผม
ผมเคยถามเธอนะครับว่าตอนนี้ ผมมีโอกาสที่จะได้เป็นมากกว่าเพื่อนของเธอไหม !!!
- เธอ: เพื่อนกันอะดีแล้วคบกันนานดี อีกอย่างตอนนี้เราอยู่คนเดียวก็มีความสุขดี
- ผม: แล้วมีแฟนแล้วไม่มีความสุขหรือ
- เธอ: พอมีแฟนแล้วชีวิตส่วนตัวเราหายไป ถ้าหากเธอไม่อยากมาเสียเวลากับเรา มาเสียความรู้สึกก็เปิดโอกาสให้คนอื่นดูก็ได้นะ
- ผม : เราคงไม่ใช่คนนั้นกับเธอใช่มะ ( ออกแนวประชด )
- เธอ :จะให้มาจีบกี่คน เราก็ไม่สนใจหรอก เราอยากอยู่คนเดียว เราชอบอยู่คนเดียว อยากไปไหนก็ไปได้
ผมเจอแบบนี้ไปก็ถึงกะพูดไม่ออกแล้วหละครับที่นี้ เพราะรู้แล้วว่าต่อให้พูดยังไงตอนนี้เธอก็ปฎิเสธผมอีกแน่ แต่ผมก็ยังพยายามจีบต่อไปอย่างมีความหวังลมๆแล้งๆว่าสักวันเธอคงพร้อมที่จะเปิดใจรับและมีใจให้กับผมบ้าง
ตอนนี้ผมกับเธอก็คุยกันเหมือนที่เราคุยกันทุกวัน ทำเหมือนเดิมที่ผมเคยทำให้เธอ ชื้อขนม ชื้อข้าวตอนเช้าให้เธอ มีเรื่องทุกข์ก็ปรึกษาคุยกันเหมือนเดิมหยอกล้อ เล่นมุข ถามปัญหาเรื่องงาน หรือ เรื่องอื่นๆ ผมมีหยอดมุขบอกรักไปบ้าง เหมือนที่ผมทำอยู่เกือบทุกวัน เพราะตอนนี้ผมเป็นห่วงเธอมากเหลือเกิน และหวังว่าสักวันจะเป็นวันของผม ถึงแม้อนาคตผมอาจจะไม่ใช่คนของเธอ ผมก็ยอมรับนะ ถึงแม้จะเสียใจมาก แต่ในเมื่อเห็นคนที่เรารักมีความสุข ผมก็คงมีความสุขไปด้วย ตอนนี้ก็เริ่มคิดว่าผมควรทำอย่างไรดี ???
*** อยากถามเพื่อนๆครับว่า ผมควรทำยังไงดีครับถึงจะจีบเธอติด หรือ ผมจะมีโอกาสได้เป็นแฟนกับเธอไหม
ถ้าไม่มีโอกาส ผมควรจะถอยมาตั้งหลักหรือจะสู้ต่อไปดีกว่าครับ ขอคำปรึกษาหน่อยครับ ??? ***
ปล. ถ้าได้เป็นแฟนกันเธอคนนี้ บอกได้เลยครับว่า เธอจะเป็นแม่ของลูกในอนาคตผมแน่นอนครับ