ขอบ่นหน่อย
ผมเป็นผู้ชายธรรมดาคนนึง เคยที่มีแฟนมา 2 คน
*แฟนคนแรก ผมเพิ่งอายุแค่15 ขวบ (ยังเด็กน้อยอยู่ คิดว่ารักมันดี โลกสดใส) เมื่อคบและคุยกันได้มานาน 2ปี ในที่สุด เธอก็ทิ้งผมไปคุยกับคนอื่น ผมก็ทำใจในเมื่อเธอไม่เลือกผม ก็เธอสวยน่ารัก หลายๆคนก็มอง มีคนมาจีบเยอะแยะ ตัวเลือกของเธอเยอะ ในที่สุดผมก็เลิกกับเธอไป ผมใช้เวลาหลายเดือนในการตัดสินใจจะคบใครสักคนและแล้ว เวลาก็ผ่านไป 2 ปี ผมก็ได้พบกับ...
*แฟนคนที่ 2 เราคบกันเพราะเป็นเพื่อนที่เข้ามหาลัยพร้อมกัน มาจากจังหวัดเดียวกัน เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน เรียนวิศวะเหมือนกัน เราคบกันได้ 3 ปี รักกันดี ผมไม่เคยนอกใจเธอ ถึงเธอจะไม่สวยไม่น่ารักเท่าคนอื่น ก็ผมก็พอใจของผม พอขึ้น มหาลัยปี 4 อยู่ๆเขาก็บอกกับผมว่า'' ขอเลิกกันเถอะ มาเป็นเพื่อนกัน ''
เธอพูดแบบนี้ ทุกวัน จน เวลาผ่านไป 3 อาทิตย์ เธอก็พูดไม่หยุด ผมเลยตัดสินใจ ถามเธอว่า แน่ใจแล้วใช่ไหม ถ้าเลิกกันไปอะไรจะไม่เหมือนเดิมนะ (เราเป็นคู่โปรเจ็คด้วยกัน) เธอก็ตัดสินใจที่จะเป็นเพื่อนกันกับผม ผมก็ง่ายๆแล้วแต่เธอ ผมเคารพการตัดสินใจของเธอ โครตเสียดายเวลา ความรู้สึกดีๆมากกว่า แต่ทำไงได้ผมเลือกที่จะยอมรับความจริง คนหมดใจรั้งให้ตายก็ไปอยู่ดี ปัจจุบันเราเรียน จบและกำลังรอรับปริญญา
ตอนนี้ผมได้งานใน กทม. ยังไม่ได้คบใคร ใน กทม. ผู้หญิงสวยๆขาวๆ น่ารักๆ ทั้งนั้น เลย ผมก็ได้แค่มอง ผมรู้สึกผมเป็นเด็กบ้านนอก ไม่รู้จะเอาตัวไปไว้ตรงไหน เข้ามาลุยในเมืองกรุงคนเดียว (กรุงเทพ เหงามาก) กล้าๆกลัวๆกับการจีบสาว ในตอนนี้ บางทีก็รู้สึกท้อ นะ
เออ เราก็รักเดียวใจเดียว เรื่องทะเลาะก็มี แต่ผมจะเป็นฝ่ายขอโทษ ฝ่ายง้อก่อนตลอด ผมขี้เกียจให้มันเป็นปัญหา
อะไรที่ผมยอมได้ เพื่อให้รักมันอยู่รอด ผมก็ยอม แต่ผลตอบแทนของมัน กลับกลายเป็นการไม่เหลือใคร โครตชินชากับความรักเลย รู้สึกเบื่อหน่าย เฮ้อออตอนนี้รู้สึกอยากคุย กับใครสักคน ดูใจ ศึกษากันไปนานๆ ผมกำลังสร้างฐานะ ของตัวเองอยู่ ตอนนี้ยังดูแลใครไม่ได้
เลยอยากศึกษากันไปก่อน แต่จะมีใครเค้าจะมาเข้าใจบ้างไหม โครตท้อ บอกตรงๆ 555555
สาว กทม. เค้าจะชอบ ผู้ชายธรรมดา ไหม เสื้อยืดกางเกงยีนส์ กินข้าวร้านอาหารข้างถนน ขึ้นรถเมล์ไปทำงาน เซอร์ๆ มอมแมม 5555
ใครก็ได้แนะนำการจีบสาวใน กทม.ให้ทีนะ ขอบคุณค้าบบบ ที่อุตส่าห์ มาอ่านที่ผมบ่น แฮ่.
ขอบ่นหน่อยนะ ระบาย !!
ผมเป็นผู้ชายธรรมดาคนนึง เคยที่มีแฟนมา 2 คน
*แฟนคนแรก ผมเพิ่งอายุแค่15 ขวบ (ยังเด็กน้อยอยู่ คิดว่ารักมันดี โลกสดใส) เมื่อคบและคุยกันได้มานาน 2ปี ในที่สุด เธอก็ทิ้งผมไปคุยกับคนอื่น ผมก็ทำใจในเมื่อเธอไม่เลือกผม ก็เธอสวยน่ารัก หลายๆคนก็มอง มีคนมาจีบเยอะแยะ ตัวเลือกของเธอเยอะ ในที่สุดผมก็เลิกกับเธอไป ผมใช้เวลาหลายเดือนในการตัดสินใจจะคบใครสักคนและแล้ว เวลาก็ผ่านไป 2 ปี ผมก็ได้พบกับ...
*แฟนคนที่ 2 เราคบกันเพราะเป็นเพื่อนที่เข้ามหาลัยพร้อมกัน มาจากจังหวัดเดียวกัน เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน เรียนวิศวะเหมือนกัน เราคบกันได้ 3 ปี รักกันดี ผมไม่เคยนอกใจเธอ ถึงเธอจะไม่สวยไม่น่ารักเท่าคนอื่น ก็ผมก็พอใจของผม พอขึ้น มหาลัยปี 4 อยู่ๆเขาก็บอกกับผมว่า'' ขอเลิกกันเถอะ มาเป็นเพื่อนกัน ''
เธอพูดแบบนี้ ทุกวัน จน เวลาผ่านไป 3 อาทิตย์ เธอก็พูดไม่หยุด ผมเลยตัดสินใจ ถามเธอว่า แน่ใจแล้วใช่ไหม ถ้าเลิกกันไปอะไรจะไม่เหมือนเดิมนะ (เราเป็นคู่โปรเจ็คด้วยกัน) เธอก็ตัดสินใจที่จะเป็นเพื่อนกันกับผม ผมก็ง่ายๆแล้วแต่เธอ ผมเคารพการตัดสินใจของเธอ โครตเสียดายเวลา ความรู้สึกดีๆมากกว่า แต่ทำไงได้ผมเลือกที่จะยอมรับความจริง คนหมดใจรั้งให้ตายก็ไปอยู่ดี ปัจจุบันเราเรียน จบและกำลังรอรับปริญญา
ตอนนี้ผมได้งานใน กทม. ยังไม่ได้คบใคร ใน กทม. ผู้หญิงสวยๆขาวๆ น่ารักๆ ทั้งนั้น เลย ผมก็ได้แค่มอง ผมรู้สึกผมเป็นเด็กบ้านนอก ไม่รู้จะเอาตัวไปไว้ตรงไหน เข้ามาลุยในเมืองกรุงคนเดียว (กรุงเทพ เหงามาก) กล้าๆกลัวๆกับการจีบสาว ในตอนนี้ บางทีก็รู้สึกท้อ นะ
เออ เราก็รักเดียวใจเดียว เรื่องทะเลาะก็มี แต่ผมจะเป็นฝ่ายขอโทษ ฝ่ายง้อก่อนตลอด ผมขี้เกียจให้มันเป็นปัญหา
อะไรที่ผมยอมได้ เพื่อให้รักมันอยู่รอด ผมก็ยอม แต่ผลตอบแทนของมัน กลับกลายเป็นการไม่เหลือใคร โครตชินชากับความรักเลย รู้สึกเบื่อหน่าย เฮ้อออตอนนี้รู้สึกอยากคุย กับใครสักคน ดูใจ ศึกษากันไปนานๆ ผมกำลังสร้างฐานะ ของตัวเองอยู่ ตอนนี้ยังดูแลใครไม่ได้
เลยอยากศึกษากันไปก่อน แต่จะมีใครเค้าจะมาเข้าใจบ้างไหม โครตท้อ บอกตรงๆ 555555
สาว กทม. เค้าจะชอบ ผู้ชายธรรมดา ไหม เสื้อยืดกางเกงยีนส์ กินข้าวร้านอาหารข้างถนน ขึ้นรถเมล์ไปทำงาน เซอร์ๆ มอมแมม 5555
ใครก็ได้แนะนำการจีบสาวใน กทม.ให้ทีนะ ขอบคุณค้าบบบ ที่อุตส่าห์ มาอ่านที่ผมบ่น แฮ่.